"Who's your Mom?" Valjerome asked again.
Slowly, Erom roamed his eyes. "She's my Mommy," he answered while pointing his finger at me.
Tumingin sa direksyon ko si Valjerome. Walang emosyon ang mga mata niya ngunit mararamdaman mo ang lamig doon. With my trembling knees, I tried to walked towards my son.
"Who's your father then?"
Napatigil ako sa paghakbang. Pilit kong pinakatatagan ang sarili ko na huwag mabuwal sa 'king pagkakatayo.
"Papa Chaos po," my son stated.
Valjerome laughed sarcastically, but didn't speak anymore. Kinuha ko iyong pagkakataon para tuluyang lapitan ang anak ko. I embraced Erom tight, scared that Valjerome might do something to him.
"Mom, who is he?" inosenteng usisa ng anak ko.
Sinubukan kong ngumiti sa kanya para maikubli ang nararamdaman kong takot at kaba. "H-he's my boss," tugon ko.
"Jazzie."
I stiffened when he called me. Mabagal ko siyang nilingon at tinitigan.
"Yes, Sir?" pormal kong tugon, nagpapanggap na hindi ako naaapektuhan sa mga nangyayari.
Nakita ko ang pag-igting ng panga ni Valjerome. Maski ang palihim na pagkuyom ng kanyang kamao ay hindi nakalampas sa paningin ko.
"Let's talk." Saglit siyang tumingin sa anak ko saka tumalikod at naglakad paalis.
Hindi naman ako agad nakasunod. Takot na baka may utusan siya na kung sino at bigla na lang ipadampot ang anak ko. Gusto kong maiyak sa frustrasyon pero kailangan kong magpakatatag at umaktong maayos sa harapan ni Erom.
On cue, Ken arrived.
"Oh, nandito ka pa. Nakasalubong ko 'yong guest sa daan, walang iniutos sa 'yo?" takang usisa niya.
"Pwede bang bantayan mo muna si Erom?" pakiusap ko imbes na sagutin siya.
"Huh? Palagi ko naman siyang tinitingnan kapag nandito, ah? Nauntog ka ba, Jazzie?" Mahina siyang tumawa saka umiling. "Lika, Erom. Laro tayo," yaya niya sa anak ko.
Mabilis namang humiwalay sa 'kin si Erom at nagagalak na lumapit kay Ken. Saglit ko pa silang pinanuod na maghabulan bago ko napagdesisyunang tumayo.
"Ken, huwag mong bubuksan ang pinto kapag hindi natin katrabaho ang papasok, ha," pag-agaw ko ng kanyang atensyon.
He looked at me, consfused. "Ibig sabihin ay ila-lock ko ang pinto kapag lumabas ka?" paniniguro niya.
Kagat-labi akong tumango at tumingin sa anak ko. "Magwo-work lang si Mommy, okay?"
"Take care, Mom," he said and gave back his attention to Ken.
Naglaro silang muli habang ako ay nanatiling nakamasid, takot na baka sa pag-alis ko ay mawala siya bigla sa akin.
I let out a deep breath and decided to take my steps. Isinarado ko ang pinto at saka pasimpleng inilibot ang paningin sa paligid, naghahanap ng tauhan ni Valjerome na nakakalat. Hindi ko alam kung ipapagpasalamat ko ba na wala akong nakita o matatakot dahil hindi ko sila nakikita.
Calm down, Jazzie. Don't overthink.
Tinahak ko ang daan hanggang sa tuluyan ko na ngang narating ang suite ni Valjerome pagkatapos ng ilang minuto. Tumitig ako sa pinto, nag-iisip ng iba't ibang scenario na pupwede kong abutan sa loob.
Act normal, Jazzie. Erom is Chaos' son.
With that thought, I slowly opened the door. Naabutan kong magkaharap si Valjerome at Jaime. Nakaupo ang dati kong asawa sa sofa habang nakatayo naman sa harapan niya ang tauhan. Hindi ko alam kung bakit doon pa lang ay kinabahan na ako.
May iniutos ba siya? Ipapapatay niya ba ang anak ko?
Pakiramdam ko ay unti-unting umikot ang paningin ko sa kaba. Gano'n pa man ay pinakatatagan ko ang sarili ko at walang emosyon na naglakad patungo sa harapan niya.
"You may leave," utos niya kay Jaime.
Bahagyang yumukod si Jaime kay Valjerome bilang paggalang saka tuluyang naglakad palabas. Gusto kong humabol at sumunod sa kanya pero mas magiging komplikado lang ang lahat.
"So you have a son," he stated, emotionless.
"Obviously," I said, acting unbothered.
He stared at me for a while then stood up from his seat. Kinakabahan man ay pilit ko iyong hindi ipinahalata. I met his stare and showed him my untroubled eyes.
"Who's the father?" he asked seriously.
I raised an eyebrow. "Hindi mo ba narinig ang isinagot ng anak ko kanina? He's a Hevion, in other term, Chaos' child."
His jaw clenched. "How old is he?" he fired another question.
"Five," I answered.
Hindi ko kailangan na magsinungaling sa edad ng anak ko. Malaki ang posibilidad na paimbestigahan niya si Erom, ang pagsisinungaling ng kahit ano na nakarehistro sa anak ko ay maaaring maging butas.
"He's my son," he declared.
I scoffed then laughed emptily. "Nakalimutan mo na ba?" tiim bagang kong wika. "You made me killed your child years ago," I continued.
"He's the same age!" he pointed out.
"Iyon ay dahil nabuntis din ako agad pagkatapos ng ilang buwan!" I shouted back.
I saw how he stiffened from his place.
"No'ng pinaalis mo ako sa bahay mo, nagsama kami ni Chaos. Months after that, I got pregnant with HIS CHILD," I emphasized.
Valjerome shook his head. "I don't believe you," he said.
I smirked. "Then don't. No one's forcing you, but don't you dare interfere with our lives. Huwag mong guluhin ang masayang pagsasama namin ng anak at asawa ko dahil diyan sa paniniwala mo," seryosong ani ko.
"Hindi kayo kasal," agad niyang sambit habang patuloy na umiigting ang kanyang panga.
Umismid ako. "Bakit? Kapag kasal lang ba matatawag na asawa? As far as I knew, we're married back then, but I can't recall myself being your wife, Mr. Montevardo."
He didn't talk anymore, or should I say he couldn't speak any further.
Kinuha ko iyong pagkakataon para muling magsalita. "Kung wala ka ng iba pang sasabihin, aalis na ako. Naghihintay pa ang anak ko sa 'kin," saad ko at asta siyang tatalikuran.
"Our child..."
I stopped when I heard him murmured. Marahan ko siyang nilingon at sinalubong ang namumungay niyang mga mata.
"Did you... really abort our baby?"
Hindi ko alam kung bakit pakiramdam ko ay naroon ang umaasa niyang tono sa kanyang tanong. Umaasa na sasagutin ko siyang hindi. Pero matagal na akong tapos sa pagpapalinlang ko sa 'king ilusyon. I knew him, he's ruthless. Iyon ang malinaw na katotohanan.
"You should have seen it for yourself about how much blood did I lose after she gave me that medicine back then." I smiled weakly. "Dugo pa lang ang bata pero ginusto mo na siyang patayin. Kaya huwag kang umasta ngayon sa anak namin ni Chaos na para bang gusto mo siyang kuhanin. He's not yours, Valjerome. Ang anak mo ay pinatay mo anim na taon na ang nakararaan."
I finally turned my back against him and left his suite.
Kailanman ay hindi ka karapat-dapat na tawaging ama ng anak ko, Valjerome.