♡︎BLAIRE CATHERINE POINT OF VIEW♡︎
"In one, two, one, two three," sabi ng bokalista na si John. Tsaka bigla nalang sumabog at nag-umpisa na ang magandang tugtog na nililikha ng kanyang mga kabanda.
"Fallin' out, fallin' in. Nothing's sure in this world no, no. Breakin' out, breakin' in. Never knowin' what lies ahead. We can really never tell it all no, no, no"
Pag-uumpisa niya sa kanta na sanhi ng hiyawan dahil unang kanta palang ay kinikilig na ang mga manunuod. Ang boses niya kasi ay parang hinaharana niya ang bawat isa. Habang napapapikit pa siya.
"Say goodbye, say hello. To a lover or friend, Magandang umaga Araneta" pagpapatuloy niya tsaka umupo sa may hagdan tapos pumikit siya.
"Sometimes we. Never could understand" ninananam niya talaga ang bawat salita o lyrics dahil feel na feel niya ito.
"Why some things begin then just end
We can really never tell it all no, no, no," with action pa ang mga ginagawa niya. Ang hot niya sa tuwing hinahagod niya ang kanyang buhok palikod tsaka ngumit ng matamis na matamis.
Napapahiyaw pa ako sa tuwing ngumingiti siya bigla kapag huminto siya sa pagkanta. Pati mga kapwa ko na nandito ay hiyaw din sila ng hiyaw.
"Mahal na mahal ka namin!" sigaw ng nasa taas habang may hawak pang banners. Na ang laman ay ang lima pero ang sa gitna ang agaw pansin dahil nakakagat labi pa siya.
"But oh, can't you see. That no matter what happens. Life goes on and on. So Oh baby, please smile. Coz I'm always around you. And i'll make you see how beautiful Life is for you and me. Common sing with me" kanta niya tsaka tumayo ng tuwid sa gitna.
Nalaglag ang panga ko dahil sa ginawa niyang pagflying kiss tsaka may tawa pang kasama. Maririnig mo 'yun dahil may microphone siyang hawak.
"Mahal ko din kayo! Lalo kana!" sagot niya doon sa sumigaw habang napapailing pa tsaka naglalakad sa stage na parang mundo niya iyon. Pero ang huli niyang sinabi ay sa akin siya nakayingin. Damn it!
"Take a little time baby. See the butterflies color's. Listen to the birds that were sent. To sing for me and you. Can you feel me. This is such a wonderful place to be!" bigla siyang tumingin sa gawi ko tsaka kumindat pero alam ko sa sarili ko na hindi iyon para sa akin. But gusto ko ng mamatay dahil doon. The hell, I need to breath!
"Common sing with me ARANETA YOOOOOOOHHHH. Even if there is pain now. Everything would be all right," kanta niya tsaka niya pinaharap ang microphone sa amin.
"FOR AS LONG AS THE WORLD STILL TURNS. THERE WILL BE NIGHT AND DAY. CAN YOU HEAR ME. THERE'S A RAINBOW ALWAYS AFTER THE RAIN!" kanta naming lahat. Kumbaga lahat ng nandito sa ARANETA ay nakikijams sa kanya.
"Ang galing niyo naman pala! Ohh, whoa!" sigaw na sabi niya tsaka ngumiti na naman. Tumingin pa siya sa mga kabanda niya.
"Let me introduce to you my bandmates!, Goldwyn!" sabi na naman niya tsaka nagpakitang gilas naman sa pagdrums si Goldwyn habang may matamis na ngiti sa kanyang mga labi.
"Frankneil and Klark," sabi niya tsaka niya minuwestra ang kanyang dalawang kamay para ituro ang dalawa. Tsaka pinakita naman ng dalawa ang best nila para magpakitang gilas.
Sigawan lang ang naririnig ko mula sa kinauupuan ko, kaya tinakpan ko muna ang aking tainga dahil hindi ko carry ang sigawan at hiyawana nila. Totoo atta ang sabi nila na dalawa ang bibig ng mga babae dahil sa tili nila. Shit! Hindi ko carry.
"Last but not the least, Josh," sabi niya kaya napatingin ako kay Josh dahil kumanta lang naman siya habang ang kanyang mga mata ay nakatuon sa akin. Oh Gosh!
"Take a little time Baby. See the butterflies' colors. Listen to the birds that were sent. To sing for me and you. Can you feel me. This is such a wonderful place to be, I love you from the very start!" kanta niya pero sa akin lang siya nakatingin. Oh common Josh, what are you looking at? Pero ang nakakagimbal ay 'yong huli niyang sinabi sa akin. Kung para nga sa akin iyon.
Kaya tumayo nalang ako habang nakayuko, ayaw ko kasi ang tinutuon niyang tingin sa akin. Ramdam ko din na ang bawat hakbang ko ay tinitignan niya habang kumakanta siya.
"Excuse me! excuse me! Makidaan po ako saglit! Sorry! excuse me!" usal ko sa tuwing may nakakabanggahan o di kaya may harang sa dadaanan ko.
Nang maglalakad na ako sa harapan nila habang nakayuko ay ramdam ko na dalawang tao na ang nakatingin sa akin. Oh Gosh! Hindi ako makahinga. Kaya binilisan ko ang paglalakad papunta sa backstage hindi ko ma-carry ang atmosphere doon.
"Are you okay ma'am?" tanong sa akin ng isang staff pero tinangunan ko lang siya tsaka naglakad na naman ako.
"Even if there is pain now. Everything would be all right. For as long as the world still turns. There will be night and day. Can you hear me. There's a rainbow always after the rain." rinig ko pang kanta nilang dalawa habang papasok na ako sa comfort room dito sa ARANETA.
♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎♫︎
☠︎︎JOHNTHONY POINT OF VIEW☠︎︎
Hindi naman ako tanga kung sino ng tinitignan ni Josh. Ewan ko pero parang galit ako the way he look at my PA. Parang gusto ko siyang sunggapan ng suntok dito mismo sa harap ng maraming tao. Kaso I know na wala dapat akong ikagalit.
"NAG-EENJOY BA KAYO ARANETA!" sigaw ko habang pinapakiramdaman si Josh na nakatingin sa babaeng naglalakad palabas dito.
May part sa akin na nagdidiwang dahil aalis na ang PA ko dito. At may part din na galit ako dahil parang gusto niya itong tunawin. Kung kandela, o ice cream lang si Blaire matagal na siyang tunaw. The fucked.
"YES, OO, OF COURSE, ONE MORE, ONE MORE!" hiyawan ng mga tao dito na akala mo ay magwawala na sila.
"OKAY! JOSH IS ON THE RESCUE!" sabi ko tsaka ako umalis sa harapan nila saglit. At si Josh na muna ang kakanta. Si Josh kasi ang second voice ko sa tuwing gusto kung uminom ng tubig.
Umalis na muna ako sa stages para magpalit. Kaya umalis na si Blaire doon para i-prepare ang susuotin ko. For my last song dahil lilipad na naman kami papuntang Canada for the release of our second album.
Habang naglalakad ako ay nakita ko siya na kakalabas lang ng Comfort Room kaya binilisan ko ang paglalakad para magsabay na kami sa paglalakad. Sa una ay nagulat siya sa presentya ko pero kalaunan ay yumuko siya at nauna ng pumasok sa Cabin namin. Nakita ko din ang mga make up artist na nandoon. Lalapit n sana sila sa akin peri sinenyasan ko sila na hindi na kailangan.
"Here! suotin mo ito boss dahil ito ang sabi ng manager mo, hihintayin kita dito," sabi niya sa akin pero hindi parin siya tumitingin sa akin. Kaya napapailing na lamang ako. Tsaka ko kinuha ang damit na susuotin ko.
"Boss five minutes kayo na naman ang sasabak, double time!" sigaw niya sa akin na ikinatawa ko nalang. Ganito siya kapag may oras kaming hinahabol. Pero kapag wala talagang male-late siya tulad kanina.
Hindi na ako nabigla ng pumasok siya sa fitting room kung nasaan ako. Walanghiya! talaga ang babaeng ito. Pero kapag sa harap ni Josh ay pulang-pula siya like nahihiya pero pagdating sa akin. Tangina!
"Hindi ka man lang kumatok tsked!" pagsusungit ko sa kanya pero ngumuso lang siya tsaka siya na mismo ang nagbutones sa damit ko.
"Ang bagal-bagal kumilos. Ano ka gold?" sabi pa niya na ikinatawa ko, tsaka ko hinawakan ang mukha niya na ikinagulat niya.
"Kapag sa kama mabilis ako! mabilis akong bumayo,"
❀
❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀❀
#Iba na atta iyan😂😂ibang usapan na yan baby😂😂
#Next Chapter Coming
#Vote/Comment