Unicode
_______
"ဂျုံအင်ရ..ဒီနေ့ ရှယ်ယာရှင်တွေနဲ့အစည်းအဝေးရှိတယ်မလား"
"ဟုတ်ကဲ့ boss..နေ့လည်နှစ်နာရီ စမှာပါ "
"Imm...ပြင်ဆင်စရာရှိတာပြင်ဆင်ထားလိုက်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့..boss"
ဒေါက်..ဒေါက်..ဒေါက်
"ဝင်ခဲ့."
တံခါးလေးကဖြေးဖြေးလေးပွင့်သွားပြီး..တစ်စုံတစ်ယောက်က ခေါင်းလေးသာတိုးဝင်ပြီး..ဆယ်ဟွန်းကိုပြုံးပြလိုက်သည်။
"ကလေး"
"ဟီးဟီး"
ဆယ်ဟွန်းလည်း တံခါးဝမှာ ခေါင်းလေးပေါ်ရုံသာဝင်ပြီး သူ့အားပြုံးပြနေသော အကောင်ပေါက်ဆီကို.သွားလိုက်သည်။
"ကလေး..ဘာလာလုပ်တာလဲ"
"လူကြီးဆီလာတာပေါ့လို့..မလာရဘူးလား"
"မဟုတ်ပါဘူး..ကလေးရယ်..ကိုယ်ကအံ့သြသွားတာ."
"လူကြီးအံ့သြသွားအောင်လည်းလုလုကလုပ်တာလေ..."
"ဟုတ်ပါပြီ..လာ."
လုဟန်လက်ကိုဆွဲကာ ဆိုဖာပေါ်ထိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။
"ဒါနဲ့..သူကဘယ်သူလဲ လူကြီး"
သူတို့နှစ်ယောက်ရှေ့မှာ..တောင်တောင့်ကြီးရပ်နေ
သည့်.ဂျုံအင်ကိုမေးလိုက်သည်။
"အော် သူ့နာမည်ကကင်ဂျုံအင်တဲ့..ကိုယ့်ရဲ့အတွင်းရေးမှူးလေ.."
"ဟုတ်ကဲ့..တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်..ကျွန်တော့်နာမည်ရှောင်လုဟန်ပါ"
"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်လည်းတွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်...ဒါဆိုကျွန်တော်ကိုသွားခွင့်ပြုပါအုံး"
"ဟုတ်ကဲ့"
ဂျုံအင်လည်း ဆယ်ဟွန်းကိုအရိုအသေပေးကာ..ထွက်သွားသည်။
"ကလေးအပြင်သွားချင်လို့..ကိုယ့်ကိုလာခေါ်တာလား"
"ဟုတ်ဘူးလို့..လူကြီးအလုပ်လုပ်နေတာကိုလာကြည့်တာ..လုလုရဲ့လူကြီးဘယ်လောက်ချောမောလည်းဆိုတာ"
"ဟားဟား..ကိုယ်ကအမြဲချောမောနေတာနော်..အချိန်ပြည့်ကိုမိုက်နေတာ"
"အဲ့ဒါကြောင့်လည်းလုလုကချစ်တာပေါ့"
"အော်..ချောလို့ချစ်တာပေါ့..အသက်တွေကြီးပြီး..ပါးရည်တွေတွန့်သွားရင်မချစ်တော့ဘူးပေါ့.."
"ဒါပေါ့"
"အဲ့လိုနော်..ရတယ်.."
ဆယ်ဟွန်းထိုင်ခုံကနေထဖို့လုပ်တော့..လုဟန်ကဆယ်ဟွန်းလက်ကိုပြန်ဆွဲကာ.
"စတာ..လုလုကချစ်လို့စတာ..စိတ်မဆိုးနဲ့နော်..လူကြီးအသက်တွေကြီးပြီ.ပါးရည်တွေလည်း
တွန့် ခါးတွေလည်းကိုင်း မျက်စိတွေမှုန် သွားတွေလည်းကျိုး.သူငယ်တွေလည်းပြန်..ဦးနှောက်"
"အမယ်လေး..တော်ပါတော့..ကိုယ်တော်လေးရယ်..ခင်ဗျားလေးပြောတာနဲ့..ကျွန်တော်လည်း.ရစရာမရှိတော့ဘူး."
"လုလုကသဘောပြောတာလေ..အဲ့လိုဖြစ်သွားလည်းချစ်မယ်ဆိုတာ"
"သိပါပြီ..ရပါပြီနော်...ကိုယ်အလုပ်လုပ်ရအုံးမယ်..ကလေးဒီမှာပဲခနထိုင်နေအုံးနော်"
"ဒီအတိုင်းကြီးတော့..မထိုင်ချင်ပါဘူး..ဟိုလေ.လျှောက်ကြည့်လို့ရလားဟင်.."
"အင်း..ကလေးလျှောက်ကြည့်ချင်လည်းကြည့်လေ"
"ဟုတ်ကဲ့..လူကြီးအလုပ်လုပ်နှင့်နော်..ရွှတ်"
ပါးကိုနမ်းသွားပြီးထွက်သွားသော.လုဟန်ကိုကြည့်ကာဆယ်ဟွန်းသဘောကျနေမိသည်။
.
.
.
နေ့လည်ထမင်းစားခါနီးထိ လုဟန်ပြန်မလာသေးတာကြောင့်..ဆယ်ဟွန်းလုဟန်ရှာဖို့ထွက်လာခဲ့သည်။
လျှောက်ရှာနေရင်း..တစ်နေရာရာမှာ..ကိုယ်တော်ချောလေးက..ကောင်မလေးတစ်ယောက်နဲ့ရီမောကာစကားပြောနေသည်။
"ရှောင်လုဟန်..ထမင်းစားချိန်ရောက်နေပြီလေ.."
"အာ..လူကြီး.ခနလေး.ဒီမှာစကားကောင်းနေလို့"
သူကိုတောင်အရေးမစိုက်ပဲ.ထိုကောင်မလေးဘက်လှည့်ပြီး စကားပြန်ပြောနေသော.လုဟန်ကို.စိတ်တွေတိုလာသည်။
"မရဘူး..ကိုယ်ဗိုက်ဆာနေပြီ..လာခဲ့"
လက်ကိုအတင်းဆွဲကာခေါ်သွားသည်။
"လူကြီး..လုလုလက်နာတယ်..လွှတ်"
ထိုအခါမှလက်ကိုလွှတ်ပေးလိုက်သည်။
"တော်တော်သဘောတွေကျနေတယ်ပေါ့"
"ဟမ်..ဘာကိုလဲ"
"စကားပြောနေတာလဲ..ပါးစပ်ကနားရွက်တက်ချိတ်တော့မယ်"
"လူကြီးပြောနေတာလေ.လုလုနားမလည်ဘူး"
"နားမလည်ချင်ယောင်ဆောင်မနေနဲ့...မင်းဟိုကောင်မလေးနဲ့စကားပြောနေတာ..ပြုံးလို့ရွှင်လို့..ဘာတွေပြောနေကြတာလဲ"
"အော်..ခ်ခ်..သမီးရည်းစားကိစ္စ"
"ဘာ!!"
"အာ..စိတ်လျော့..စိတ်လျော့"
"မင်းယောကျာ်းငါတစ်ယောက်လုံးရှိသေးတယ်လေ.ဘာကိုသမီးရည်းစားကိစ္စလဲ"
"လူကြီးနဲ့လုလုနဲ့လက်မှမထပ်ရသေးတာ..ဘယ်လိုလုပ်ယောကျာ်းဖြစ်မလဲ"
"အဲ့ဒါဆိုလည်းဖြစ်အောင်လုပ်မှာပါ့"
"ဟေ့လူကြီး မညစ်ပတ်နဲ့"
"အဲ့ဒါဆိုပြော..ဘာတွေပြောနေကြတာလဲ"
"တကယ်သမီးရည်းစားကိစ္စ...ဟိုး.ပြောတာဆုံးအောင်နားထောင်အုံး"
ဆယ်ဟွန်းထပ်အော်တော့မည်ကိုသိလို့.အလျင်စလိုတားလိုက်ရသည်။
"သမီးရည်စားကိစ္စဆိုတာ..လူကြီးနဲ့လုလုနဲ့ကိစ္စကိုပြောတာ"
"ဟမ်"
"ဟုတ်တယ်.သူက.fujoshiမလေ"
"fu..fujoshi?..အဲ့ဒါဘာလဲ"
"အဲ့ဒါက..ဘယ်လိုပြောပြရမလဲဆိုတော့..လူပိန်းနာလည်အောင်ပြောရမယ်ဆိုရင်"
"ကို့ ကိုလူပိန်းလို့ပြောလိုက်တာလား"
"ဟီး.မဟုတ်ပါဘူး..ရှင်းအောင်ပြောပြရမယ်ဆိုရင်..fujoshiဆိုတာကပေးစားတဲ့သူတွေပေါ့..shipတာပေါ့..supporterပေါ့.လုလုတို့လို.လိင်တူတွေကိုသဘောကျတယ်.အားပေးတယ်..ပြီးတော့.သူတို့ကဘဲမရရင်နေပါစေ..ယောကျာ်းမှန်သမျှလင်ရရမယ်ဆိုတဲ့သူတွေပေါ့"
"အော်..အဲ့လိုလား"
"အဲ့လိုပဲ..အခုလည်းလူကြီးနဲ့.လုလုနဲ့ဘယ်လိုအဆင်ပြေအောင်နေရမလဲဆိုတာပြောပြနေတာ"
"ရှုပ်ရှက်တွေခက်နေတာပဲ"
"လူကြီးမသိလည်းကိစ္စမရှိပါဘူး..ဒါနဲ့.လူကြီးလုလုကိုသဝန်တိုသွားတာမလား"
"ဟမ်..ဘယ်ကသာ..ဘာလို့သဝန်တိုရမှာလဲ"
"အမ်..မလိမ်ချင်ပါနဲ့..ဟုတ်တယ်မလား"
"မဟုတ်ဘူး.."
"ဘာလို့လဲ..ကိုယ့်ချစ်သူကိုသဝန်တိုတာဘယ်သူကဘာပြောမှာလဲလို့.."
"ဟုတ်တယ်.သဝန်တိုတယ် ဘာဖြစ်လဲ"
"ဘားမှမဖြစ်ဘူး..ချစ်တယ်"
"ကိုယ်လဲ.ကလေးကို.ချစ်တယ်...လာမုန့်သွားစားကြမယ်"
"ဟုတ်"
တစ်ယောက်လက်တစ်ယောက်ဆွဲကာ..ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ထွက်သွားကြသည်။
.
.
.
.
"အချစ်ရေ."
"..."
"ဟေး..အချစ်"
"..."
ချန်းညောလ်တစ်ယောက်..ခေါ်နေပါသော်လည်း
ဘတ်ဟျွန်းမကြားချင်ယောင်ဆောင်နေသည်။
"ဟေ့ကောင်..ဘတ်ဟျွန်း.."
"ဘာလဲ"
အဲ့လိုခေါ်လိုက်မှပဲ..ဟိုကလည်းထူးတော့တယ်။
"ငါခေါ်နေတယ်လေ..ဘာလို့မထူးတာလဲ"
"မင်းက..နားရှက်စရာတွေခေါ်နေတာကို"
"အချစ်ကနားရှက်စရာလား..သူများတွေလည်းခေါ်တာပဲ.."
"သူများတွေကသူများတွေလည်း..ငါတို့ငါတို့လေ.မတူဘူး"
"မင်းကလည်း.ဒါလေးခေါ်တာကိုတောင်ရှက်နေတာ..မင်းနဲ့ငါနဲ့ယူလို့..ဟိုဟာလုပ်ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
ဒေါက်
ဘေးမှာချထားတဲ့ဇွန်းနဲ့ချန်းညောလ်ခေါင်းနဲ့မိတ်ဆက်ပြီးသားဖြစ်သွားသည်။
"ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်တွေပြောနေမယ်ဆိုရင်ပြန်တော့"
ပြန်ခိုင်းတော့မှ.ဘတ်ဟျွန်းလက်မောင်းကိုဆွဲကာ.ပုခုံးပေါ်မေးလေးတင်ပြီး.ချွဲတော့သည်။
"အာ..ဘတ်ဘတ်လေးကလည်း..ကိုယ်ကချစ်လို့စတာကို..နှင်မလွှတ်ပါနဲ့..အန်တီပြန်လာမှပြန်မယ်နော်..ဘတ်ဘတ်လေးတစ်ယောက်တည်း..စိတ်မချဘူး"
"ငါမွေးကတည်းကဒီမှာနေလာတာ..တစ်ယောက်တည်းနေနေကျပဲ..အပိုတွေလာပြောမနေနဲ့"
"သိပါတယ်..ဒါပေမဲ့ကိုယ်ကဘတ်ဘတ်လေးအနားမှာနေချင်တာကို"
"အချစ်မခေါ်ရတော့.ဘတ်ဘတ်လို့ခေါ်ပြန်ပြီ."
"မရဘူးနော်..ဒါတော့လက်မခံဘူး..အချစ်လို့မခေါ်နဲ့ဆိုမခေါ်တော့ဘူး..ဘတ်ဘတ်လေးလို့တော့ခေါ်မယ်နော်..နော်လို..နော်"
မျက်နာငယ်လေးနဲ့ချန်းညောလ်ကိုကြည့်ပြီး..သနားသွားကာ..
"ခေါ်..ခေါ်..ဒါပေမဲ့လူကြားထဲတော့မခေါ်ရဘူး"
"ဟုတ်ကဲ့..ဘတ်ဘတ်လေးပြောတာ..
ကိုယ်နားထောင်ပါ့မယ်"
ဘတ်ဟျွန်းသဘောကျစွာပြုံးလိုက်သည်။
#Nun
Thanks to all the readers😍😍😍
====================================
Zawgyi
_______
"ဂ်ဳံအင္ရ..ဒီေန႕ ရွယ္ယာရွင္ေတြနဲ႕အစည္းအေဝးရွိတယ္မလား"
"ဟုတ္ကဲ့ boss..ေန႕လည္ႏွစ္နာရီ စမွာပါ "
"Imm...ျပင္ဆင္စရာရွိတာျပင္ဆင္ထားလိုက္ေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့..boss"
ေဒါက္..ေဒါက္..ေဒါက္
"ဝင္ခဲ့."
တံခါးေလးကေျဖးေျဖးေလးပြင့္သြားၿပီး..တစ္စုံတစ္ေယာက္က ေခါင္းေလးသာတိုးဝင္ၿပီး..ဆယ္ဟြန္းကိုၿပဳံးျပလိုက္သည္။
"ကေလး"
"ဟီးဟီး"
ဆယ္ဟြန္းလည္း တံခါးဝမွာ ေခါင္းေလးေပၚ႐ုံသာဝင္ၿပီး သူ႕အားၿပဳံးျပေနေသာ အေကာင္ေပါက္ဆီကို.သြားလိုက္သည္။
"ကေလး..ဘာလာလုပ္တာလဲ"
"လူႀကီးဆီလာတာေပါ့လို႔..မလာရဘူးလား"
"မဟုတ္ပါဘူး..ကေလးရယ္..ကိုယ္ကအံ့ၾသသြားတာ."
"လူႀကီးအံ့ၾသသြားေအာင္လည္းလုလုကလုပ္တာေလ..."
"ဟုတ္ပါၿပီ..လာ."
လုဟန္လက္ကိုဆြဲကာ ဆိုဖာေပၚထိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။
"ဒါနဲ႕..သူကဘယ္သူလဲ လူႀကီး"
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ေရွ႕မွာ..ေတာင္ေတာင့္ႀကီးရပ္ေန
သည့္.ဂ်ဳံအင္ကိုေမးလိုက္သည္။
"ေအာ္ သူ႕နာမည္ကကင္ဂ်ဳံအင္တဲ့..ကိုယ့္ရဲ႕အတြင္းေရးမႉးေလ.."
"ဟုတ္ကဲ့..ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္..ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ေရွာင္လုဟန္ပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္လည္းေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္...ဒါဆိုကြၽန္ေတာ္ကိုသြားခြင့္ျပဳပါအုံး"
"ဟုတ္ကဲ့"
ဂ်ဳံအင္လည္း ဆယ္ဟြန္းကိုအရိုအေသေပးကာ..ထြက္သြားသည္။
"ကေလးအျပင္သြားခ်င္လို႔..ကိုယ့္ကိုလာေခၚတာလား"
"ဟုတ္ဘူးလို႔..လူႀကီးအလုပ္လုပ္ေနတာကိုလာၾကည့္တာ..လုလုရဲ႕လူႀကီးဘယ္ေလာက္ေခ်ာေမာလည္းဆိုတာ"
"ဟားဟား..ကိုယ္ကအၿမဲေခ်ာေမာေနတာေနာ္..အခ်ိန္ျပည့္ကိုမိုက္ေနတာ"
"အဲ့ဒါေၾကာင့္လည္းလုလုကခ်စ္တာေပါ့"
"ေအာ္..ေခ်ာလို႔ခ်စ္တာေပါ့..အသက္ေတြႀကီးၿပီး..ပါးရည္ေတြတြန့္သြားရင္မခ်စ္ေတာ့ဘူးေပါ့.."
"ဒါေပါ့"
"အဲ့လိုေနာ္..ရတယ္.."
ဆယ္ဟြန္းထိုင္ခုံကေနထဖို႔လုပ္ေတာ့..လုဟန္ကဆယ္ဟြန္းလက္ကိုျပန္ဆြဲကာ.
"စတာ..လုလုကခ်စ္လို႔စတာ..စိတ္မဆိုးနဲ႕ေနာ္..လူႀကီးအသက္ေတြႀကီးၿပီ.ပါးရည္ေတြလည္း
တြန့္ ခါးေတြလည္းကိုင္း မ်က္စိေတြမႈန္ သြားေတြလည္းက်ိဳး.သူငယ္ေတြလည္းျပန္..ဦးႏွောက္"
"အမယ္ေလး..ေတာ္ပါေတာ့..ကိုယ္ေတာ္ေလးရယ္..ခင္ဗ်ားေလးေျပာတာနဲ႕..ကြၽန္ေတာ္လည္း.ရစရာမရွိေတာ့ဘူး."
"လုလုကသေဘာေျပာတာေလ..အဲ့လိုျဖစ္သြားလည္းခ်စ္မယ္ဆိုတာ"
"သိပါၿပီ..ရပါၿပီေနာ္...ကိုယ္အလုပ္လုပ္ရအုံးမယ္..ကေလးဒီမွာပဲခနထိုင္ေနအုံးေနာ္"
"ဒီအတိုင္းႀကီးေတာ့..မထိုင္ခ်င္ပါဘူး..ဟိုေလ.ေလွ်ာက္ၾကည့္လို႔ရလားဟင္.."
"အင္း..ကေလးေလွ်ာက္ၾကည့္ခ်င္လည္းၾကည့္ေလ"
"ဟုတ္ကဲ့..လူႀကီးအလုပ္လုပ္ႏွင့္ေနာ္..႐ႊတ္"
ပါးကိုနမ္းသြားၿပီးထြက္သြားေသာ.လုဟန္ကိုၾကည့္ကာဆယ္ဟြန္းသေဘာက်ေနမိသည္။
.
.
.
ေန႕လည္ထမင္းစားခါနီးထိ လုဟန္ျပန္မလာေသးတာေၾကာင့္..ဆယ္ဟြန္းလုဟန္ရွာဖို႔ထြက္လာခဲ့သည္။
ေလွ်ာက္ရွာေနရင္း..တစ္ေနရာရာမွာ..ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာေလးက..ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္နဲ႕ရီေမာကာစကားေျပာေနသည္။
"ေရွာင္လုဟန္..ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီေလ.."
"အာ..လူႀကီး.ခနေလး.ဒီမွာစကားေကာင္းေနလို႔"
သူကိုေတာင္အေရးမစိုက္ပဲ.ထိုေကာင္မေလးဘက္လွည့္ၿပီး စကားျပန္ေျပာေနေသာ.လုဟန္ကို.စိတ္ေတြတိုလာသည္။
"မရဘူး..ကိုယ္ဗိုက္ဆာေနၿပီ..လာခဲ့"
လက္ကိုအတင္းဆြဲကာေခၚသြားသည္။
"လူႀကီး..လုလုလက္နာတယ္..လႊတ္"
ထိုအခါမွလက္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္သည္။
"ေတာ္ေတာ္သေဘာေတြက်ေနတယ္ေပါ့"
"ဟမ္..ဘာကိုလဲ"
"စကားေျပာေနတာလဲ..ပါးစပ္ကနား႐ြက္တက္ခ်ိတ္ေတာ့မယ္"
"လူႀကီးေျပာေနတာေလ.လုလုနားမလည္ဘူး"
"နားမလည္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေနနဲ႕...မင္းဟိုေကာင္မေလးနဲ႕စကားေျပာေနတာ..ၿပဳံးလို႔႐ႊင္လို႔..ဘာေတြေျပာေနၾကတာလဲ"
"ေအာ္..ခ္ခ္..သမီးရည္းစားကိစၥ"
"ဘာ!!"
"အာ..စိတ္ေလ်ာ့..စိတ္ေလ်ာ့"
"မင္းေယာက်ာ္းငါတစ္ေယာက္လုံးရွိေသးတယ္ေလ.ဘာကိုသမီးရည္းစားကိစၥလဲ"
"လူႀကီးနဲ႕လုလုနဲ႕လက္မွမထပ္ရေသးတာ..ဘယ္လိုလုပ္ေယာက်ာ္းျဖစ္မလဲ"
"အဲ့ဒါဆိုလည္းျဖစ္ေအာင္လုပ္မွာပါ့"
"ေဟ့လူႀကီး မညစ္ပတ္နဲ႕"
"အဲ့ဒါဆိုေျပာ..ဘာေတြေျပာေနၾကတာလဲ"
"တကယ္သမီးရည္းစားကိစၥ...ဟိုး.ေျပာတာဆုံးေအာင္နားေထာင္အုံး"
ဆယ္ဟြန္းထပ္ေအာ္ေတာ့မည္ကိုသိလို႔.အလ်င္စလိုတားလိုက္ရသည္။
"သမီးရည္စားကိစၥဆိုတာ..လူႀကီးနဲ႕လုလုနဲ႕ကိစၥကိုေျပာတာ"
"ဟမ္"
"ဟုတ္တယ္.သူက.fujoshiမေလ"
"fu..fujoshi?..အဲ့ဒါဘာလဲ"
"အဲ့ဒါက..ဘယ္လိုေျပာျပရမလဲဆိုေတာ့..လူပိန္းနာလည္ေအာင္ေျပာရမယ္ဆိုရင္"
"ကို႔ ကိုလူပိန္းလို႔ေျပာလိုက္တာလား"
"ဟီး.မဟုတ္ပါဘူး..ရွင္းေအာင္ေျပာျပရမယ္ဆိုရင္..fujoshiဆိုတာကေပးစားတဲ့သူေတြေပါ့..shipတာေပါ့..supporterေပါ့.လုလုတို႔လို.လိင္တူေတြကိုသေဘာက်တယ္.အားေပးတယ္..ၿပီးေတာ့.သူတို႔ကဘဲမရရင္ေနပါေစ..ေယာက်ာ္းမွန္သမွ်လင္ရရမယ္ဆိုတဲ့သူေတြေပါ့"
"ေအာ္..အဲ့လိုလား"
"အဲ့လိုပဲ..အခုလည္းလူႀကီးနဲ႕.လုလုနဲ႕ဘယ္လိုအဆင္ေျပေအာင္ေနရမလဲဆိုတာေျပာျပေနတာ"
"ရႈပ္ရွက္ေတြခက္ေနတာပဲ"
"လူႀကီးမသိလည္းကိစၥမရွိပါဘူး..ဒါနဲ႕.လူႀကီးလုလုကိုသဝန္တိုသြားတာမလား"
"ဟမ္..ဘယ္ကသာ..ဘာလို႔သဝန္တိုရမွာလဲ"
"အမ္..မလိမ္ခ်င္ပါနဲ႕..ဟုတ္တယ္မလား"
"မဟုတ္ဘူး.."
"ဘာလို႔လဲ..ကိုယ့္ခ်စ္သူကိုသဝန္တိုတာဘယ္သူကဘာေျပာမွာလဲလို႔.."
"ဟုတ္တယ္.သဝန္တိုတယ္ ဘာျဖစ္လဲ"
"ဘားမွမျဖစ္ဘူး..ခ်စ္တယ္"
"ကိုယ္လဲ.ကေလးကို.ခ်စ္တယ္...လာမုန့္သြားစားၾကမယ္"
"ဟုတ္"
တစ္ေယာက္လက္တစ္ေယာက္ဆြဲကာ..ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ထြက္သြားၾကသည္။
.
.
.
.
"အခ်စ္ေရ."
"..."
"ေဟး..အခ်စ္"
"..."
ခ်န္းေညာလ္တစ္ေယာက္..ေခၚေနပါေသာ္လည္း
ဘတ္ဟြၽန္းမၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနသည္။
"ေဟ့ေကာင္..ဘတ္ဟြၽန္း.."
"ဘာလဲ"
အဲ့လိုေခၚလိုက္မွပဲ..ဟိုကလည္းထူးေတာ့တယ္။
"ငါေခၚေနတယ္ေလ..ဘာလို႔မထူးတာလဲ"
"မင္းက..နားရွက္စရာေတြေခၚေနတာကို"
"အခ်စ္ကနားရွက္စရာလား..သူမ်ားေတြလည္းေခၚတာပဲ.."
"သူမ်ားေတြကသူမ်ားေတြလည္း..ငါတို႔ငါတို႔ေလ.မတူဘူး"
"မင္းကလည္း.ဒါေလးေခၚတာကိုေတာင္ရွက္ေနတာ..မင္းနဲ႕ငါနဲ႕ယူလို႔..ဟိုဟာလုပ္ရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
ေဒါက္
ေဘးမွာခ်ထားတဲ့ဇြန္းနဲ႕ခ်န္းေညာလ္ေခါင္းနဲ႕မိတ္ဆက္ၿပီးသားျဖစ္သြားသည္။
"ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္ေတြေျပာေနမယ္ဆိုရင္ျပန္ေတာ့"
ျပန္ခိုင္းေတာ့မွ.ဘတ္ဟြၽန္းလက္ေမာင္းကိုဆြဲကာ.ပုခုံးေပၚေမးေလးတင္ၿပီး.ခြၽဲေတာ့သည္။
"အာ..ဘတ္ဘတ္ေလးကလည္း..ကိုယ္ကခ်စ္လို႔စတာကို..ႏွင္မလႊတ္ပါနဲ႕..အန္တီျပန္လာမွျပန္မယ္ေနာ္..ဘတ္ဘတ္ေလးတစ္ေယာက္တည္း..စိတ္မခ်ဘဴး"
"ငါေမြးကတည္းကဒီမွာေနလာတာ..တစ္ေယာက္တည္းေနေနက်ပဲ..အပိုေတြလာေျပာမေနနဲ႕"
"သိပါတယ္..ဒါေပမဲ့ကိုယ္ကဘတ္ဘတ္ေလးအနားမွာေနခ်င္တာကို"
"အခ်စ္မေခၚရေတာ့.ဘတ္ဘတ္လို႔ေခၚျပန္ၿပီ."
"မရဘူးေနာ္..ဒါေတာ့လက္မခံဘူး..အခ်စ္လို႔မေခၚနဲ႕ဆိုမေခၚေတာ့ဘူး..ဘတ္ဘတ္ေလးလို႔ေတာ့ေခၚမယ္ေနာ္..ေနာ္လို..ေနာ္"
မ်က္နငယ္ေလးနဲ႕ခ်န္းေညာလ္ကိုၾကည့္ၿပီး..သနားသြားကာ..
"ေခၚ..ေခၚ..ဒါေပမဲ့လူၾကားထဲေတာ့မေခၚရဘူး"
"ဟုတ္ကဲ့..ဘတ္ဘတ္ေလးေျပာတာ..
ကိုယ္နားေထာင္ပါ့မယ္"
ဘတ္ဟြၽန္းသေဘာက်စြာၿပဳံးလိုက္သည္။
----------------------------------------------------
#Nun
Thanks to all the readers😍😍😍
====================================