BÖLÜM: 34: İLK BULUŞMA
Duru: Anıl senden bir şey isteyeceğim?
Anıl: yapabileceğim bir şey ise tabii.
Anıl: kötü bir şey yoktur Umarım?
Duru: yok kötü bir şey değil.
Duru: Acar'ın numarasını verebilecek misin?
Duru: rehberlik Hocası bize ödev verdi de
Duru: ben de gelip istemeye utanıyorum.
Anıl: tabii ki veririm de neden utanıyorsun?
Duru: bilmiyorum utanıyorum işte.
Anıl: Tamamdır sıkıntı yok, Acar'a da bahsetmeyeceğim.
Duru: yok diyebilirsin ben kendim istemeye utanıyorum sadece.
Anıl: sormadığı sürece demem :)
Anıl: 0545*******
Duru: Çok teşekkür ederim bu iyiliğini unutmayacağım.
Anıl: bende senden bir şey isteyebilir miyim?
Duru: tabii ki
Anıl: Su'yun numarasını verir misin?
Duru: :)
Duru: tabii ki.
Duru: 0552*******
Anıl: Çok sağ ol Duru.
Duru: ne demek.
"Demek ki Su'ya da talip var ha?" diyerek gülümsedim ve Anıl'ın attığı numaranın üstüne tıkladım.
"Yeni kişi ekle" butonuna basıp kişiyi kaydettim. Sıkıntı bundan sonra başlıyordu. Ne diye kaydedecektim?
"Direkt Acar diye mi kaydetsem?" Kendi kendime sorduğum bu sorudan sonra başımı olumsuz anlamında sallayıp yaratıcı şeyler düşünmeye başladım.
"Psikopat Acar?" başımı olumsuzca salladım. "Hayır."
"Duru'ya düşman Acar?" Durdum ve yüzümü ekşittim. "Nıt!"
"Dengesiz?"İşte bu diyerek gülümsediğim de bu ismin ona çok uyduğunu farkettim. Kişiyi kaydettim. Tam adıyla uyuyordu, bir şey ona bu kadar mı benzerdi?
Kişiyi kaydettikten sonra WhatsApp'a girip kaydettiğim ismi yazdım ve ellerimi klavyenin üzerinde gezdirdim.
Duru: müsait misin? (18.53)
Dengesiz: evet, ne oldu? (19.07)
Duru: kim olduğumu anladın mı? (19.07)
Dengesiz: Duru? (19.08)
Duru: numaranı nereden aldığımı sormayacak mısın? (19.09)
Dengesiz: hayır, Aras'tan ya da Anıl'dan almışsındır. (19.09)
Duru: Ne zaman gideceğiz? yani hocanın verdiği ödev için yanlış anlama. (19.10)
Dengesiz: salak salak konuşma neden yanlış anlayayım, hem sen merak etmiyor musun ödevi nereden bilip bilmediğimi? (19.12)
Duru: kusura bakma ama merak etmiyorum. (19.13)
Dengesiz: peki o zaman yarın müsait misin? (19.14)
Duru: evet, yarın gidebiliriz sen de müsaitsen tabii. (19.14)
Dengesiz: tamam saat kaçta buluşalım? (19.15)
Duru: öğle namazından sonra kapının önünde buluşuruz, sana da uyar mı? (19. 15)
Dengesiz: tamamdır. Dikkat et kendine. (19.16)
Duru: sen de. (19.17)
"Hiç beklemediğim şeyler yapıyorsun Acar." diyerek yatağımdan kalktım ve yarın ne giysem? diye düşünmeye başladım.
Dolabımın karşısına geçmiş kara kara düşünüyordum, hiçbir şey bulamamıştım. Bir sürü kıyafetimin olmasına rağmen güzel şeyler yapamıyordum; ortaya çıkaramıyordum.
Aklımı Su'yu aramak gelince masamın üzerindeki telefonumu alıp Su'yu görüntülü aradım. Bir kaç dakika sonra açmıştı.
"Ne oldu kız? sen beni görüntülü aramazdın." deyince gözlerimi devirmeden edemedim.
"Yarın Acar ile dışarıya çıkacağız ama ne giyeceğimi bilmiyorum." Bunu dememle Su'yun bade gözleri bir anda fal taşı gibi açıldı. Çok komikti.
"Doğru duydum değil mi? Alt kattaki, komşunuz olan Acar'dan bahsediyorsun?"
Başımı olumlu anlamda sallayıp "Neden bu kadar şaşırdın ki, rehber hocasının verdiği ödev için." deyince arsızca sırıttı. Bu sırıtmayı biliyordum.
"Bu ödev bugün teslim edilmeyecek miydi?" diye sorunca utançla gülümseyip "Ben hocadan yeni bir ödev daha istedim." dedim.
Tek kaşını havaya kaldırıp gülümsedi "Yoksa sen bu Aras'tan değil de Acar'dan mı hoşlanıyorsun?" diye sorunca öksürmeye başladım. Tükürüğümle kendimi boğuyordum.
Öksürük krizim geçince hiddetle Su'ya parladım.
"Ne saçmalıyorsun kızım? sadece benden sakladıklarını bulmama az kaldı; o yüzden ödevi istedim." deyince memnun olmamış bir ifade ile konuyu kapattı.
"Eeeee akşam ne oldu? biliyorsun en sevdiğin arkadaşın hasta olunca okula gelemedim." deyince gülümsedim ve dün olan her şeyi ona anlattım, her bir cümlem de şaşırıyor saçma sapan tepkiler veriyordu.
"Kızım çocuğa sana değer veriyorum denir mi? yanlış anlamasın?" deyince sıkıntı içime dolmuştu.
"Ama arkadaş olarak demiştim," deyince nefesini verip "Akıllım birbirinizden hoşlanmıyorsunuz, neden değer veresiniz birbirinize." deyince olumlu anlamda başımı salladım. Böyle tepkiler yanlış yorumlanabilirdi.
"Eeee ne yapacağım?" diye sorunca omuzlarını silkti "Olan olmuş kızım, bekleyip göreceğiz." deyince başımı olumlu anlamda salladım.
"Tamam şimdi bana yardım et." Bu isteğime gülümseyip başını tamam anlamında sallayıp "Dolabına çevir beni zilli." diyerek kıyafet seçme durumuna girdik.
Topu topuna iki saat geçmişti ve kıyafet seçmiştik. En uygun olanıydı seçtiklerimiz.
(Modelin açık olmasına aldırmayın, abuk subuk yorumlarınızı da lütfen kendinize saklayın:) Tesettürlülü kardeşlerimizin nasıl giyindiğinden haberim var bir tesettürlü olarak.)
Artık işimiz bitince telefonları kapatmıştık, yorgunluktan öldüğüm için kendimi yatağa atıp uykuya daldım.
♟
"Kızım uyan artık saat on iki oldu." diye bir ses duyduğumda ilk başta idrak edememiştim ama sonradan idrak edince bir anda yattığım yerden kalktım.
Saat on ikiydi? Ben yanlış duymamıştım değil mi?
"Ya anne daha erken uyandır dedim sana çocuk bekleyecek beni şimdi!" diye bağırınca arsızca gülüp "Kim bu çocuk?" deyince onu boş verip banyoya girdim işimi halledip abdest aldım.
Namazımı güzelce kıldıktan sonra bir sürü bildirim sesi duymuştum, "ah anne ah" diye mırıldandım kendi kendime.
Dengesiz: nerde kaldın kızım.
Dengesiz: ağaç oldum.
Yazmakla uğraşmamak adına sesli mesaj attım. "Kusura bakma ya uyuya kalmışım beş dakika bekle." diye söyleyince 'tamam' yazdı.
Önceden ütülediğim kıyafetleri giyip başımı bağladım ve evden çıktım. Hazırlanma konusunda gerçekten hızlıydım.
Apartmandan çıktığımda beni Acar karşılamıştı. Üzerinde siyah bir kazak ve mont; siyah bir jean vardı. Her zaman ki Acar işte diyerek "Kusura bakma." dedim.
Başını sıkıntı yok anlamında sallayıp eliyle yolu gösterdi "Gidelim o zaman." başımı olumlu anlamda sallayıp ilerlemeye başladım.
"Nasıl gideceğiz?" diye sorunca "Bilmem." dedim.
"Az sonra otobüs gelecek ona binelim." dedi. Başımı olumlu anlamda salladım.
Evden uzaklaşmış durağa doğru yan yana yürüyorduk. Ne ben konuşuyordum ne de o ağzını bıçak açıyordu.
Otobüs durağına gelmiş, otobüsü bekliyorduk. On dakikalık bir bekleyişin ardından otobüs gelmişti. Hafta sonu olduğundan tıklım tıklımdı ama yapacak bir şey yoktu.
Kartımız okuttuktan sonra ben önde o arkada ilerlemeye başladık, insanlara değmemek imkansızdı.
Sonunda bir yer bulmuştuk ama hala ayaktaydık. Kapı tarafında duruyorduk. Acar'da önümde kolunu kaldırmış tutacağı tutuyordu ve bana çok yakındı. Başımı kaldırsam yüz yüze gelebilirdik. Bunu dert etmemeye çalışarak bir kaç durak idare ettik ama bir adamın elini bacağımda hissedince kast katı olmuştum.
Acar'ın yüzü bana dönük olduğundan bu halimi görmüş ve anlamıştı. Bir haleyle adamın elini tutup alttan bükmeye başladı. Adam neye uğradığını şaşırtmıştı ama korkusundan seste çıkaramıyordu.
Adama doğru eğildi ve bir şey söyledi "O siktiğimin elini şimdi senin götüne sokacağım." diyerek adamın ensesinden tuttu ve ne ara açıldığını bilmediğim kapıya doğru ilerledi. Nereye gidiyordu?
Adam bir şeyler mırıldansa da adamı sıkıca tutmuştu.
"Acar."
Seslenişime döndü. Gözlerindeki ifade herkesi öldürebilecek bir potansiyel sahipti.
"Yapma." dedim ve başımı hayır anlamında sallayarak.
Boş boş baktı. "Diğer durakta in." dedi ve kapılar kapandı.