Unicode
_______
လုဟန်ရဲ့ကျောင်းနောက်ဆုံးနေ့လေးကိုရောက်ရှိလို့လာပါပြီ..ဆယ်ဟွန်းကတော့..သူရဲ့ကတိအတိုင်း
လုဟန်ကိုကြိုဖို့ကျောင်းသို့ထွက်လာခဲ့သည်။
ကတိကြောင့်လို့သာ.ပြောပါတယ်..ဟိုကကျောင်းဆင်းဖို့အဝေးကြီးလိုသေးတယ်..သူမှာထိုင်မရထမရ..။အလုပ်တွေလည်း.အစောကြီးလက်စဖြတ်..နောက်ဆုံး.ကျောင်းလွှတ်ချိန်ထက်တစ်နာရီစောပြီး.ကျောင်းသို့.ရောက်နေခဲ့သည်။
အချက်ပေးခေါင်းလောင်းမြည်သံနှင့်အတူ..ကျောင်းသားများအလျှိုလျှိုထွက်လာကြသည်။
"နောက်ဆုံးဘိတ်အိပ်နဲ့လွယ်မလားမှတ်ရတယ်..ဟူး..ဘာတွေမေးလို့မေးမှန်းကိုမသိဘူး"
"ဟုတ်ပါ့ဟယ်..ဆရာဆရာမတွေကလည်း..သူတို့
တပည့်တွေအကြောင်းမသိတာလည်းမဟုတ်ပဲနဲ့.."
"ငါသာကျောင်းအုပ်ကြီးဖြစ်ရင်..ကလေးတွေကိုABCD တွေပဲဖြေခိုင်းမှာ"
လုဟန်ထွက်အလာကိုရပ်စောင့်နေရင်း..သူ့ဘေးမှကျောင်းသားတစ်စု၏စကားများကြောင့်..လုဟန်ကိုစိတ်ပူလာရသည်။ဖြေမှဖြေနိုင်ပါ့မလားပေါ့။
ကျောင်းသားများ..တဖြေးဖြေးနဲ့ကျဲလာသော်လည်းလုဟန်ကို..မြင်ရသေး..တစ်ခုခုများဖြစ်လို့လားဆိုပြီး..လိုက်သွားဖို့အလုပ်..သမင်လေးကတော့ သူငယ်ချင်းမျနှင့်ရယ်မောပြီး.ထွက်လာသည်။
သူ့ကိုတောင်ဂရုမစိုက်..နောက်မှစကားပြောရင်လှည့်ကြည့်လာတော့မှ သူ့ကိုမြင်သွားဟန်တူသည်။ကျောပိုးအိတ်ကလေးလွယ်ကာ..လက်ရမ်းပြသည်မှာ..သားကအဖေကိုတွေ့လို့.ဝမ်းသာအားရနှင့်
တာ့တာလှမ်းပြနေသည့်အလား။
"လူကြီး..ရောက်နေတာကြာပြီလား"
"အခုမှရောက်တာ."
မုသားမပါလင်္ကာမချောတဲ့..ချောလဲချောစရာလား..မနိုင်တော့လို့..တစ်နာရီစောရောက်နေတာလို့.ပြောရမှာလာ.ဂွန်း..ဟုတ်တယ်.။
"အမယ်.ငါ့ဦးလေးကတော့..ကိုယ့်တူကိုကျတော့လာမကြိုဘူး...ကောင်းတယ်နော်..ommaနဲ့တိုင်မယ်"
"မင်းကမင်းကားနဲ့မင်းလေ..ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ပြန်ပေါ့"
"လုဟန်လည်း.ကားပါတာပဲဟာကို"
"မပါပါဘူး.."
"မင်းကားမပါရင်လည်းငါလိုက်ပို့ပေးမှာပေါ့..ဦးလေးကတကူးတကကြီးလာကြိုစရာမှမလိုတာ..မရဘူးommaနဲ့တိုင်မှာ"
"ချန်းညောလ်ရာ လူကြီးကိုတိုင်ပါနဲ့ကွာ..ငါကလာကြိုခိုင်းတာပါ..မတိုင်နဲ့နော်"
သကောင့်သား..ငါကနှုတ်ပိတ်ခမုန်ဖိုးလေးမျာရမလားလို့..ဒင်းကကာဆီးကာဆီးလုပ်နေ..ထုလိုက်လို့မရှည်တဲ့အရပ်ပုသွားမယ်
ချန်းညောလ်ကတော့လုဟန်ကိုစိတ်ထဲကနေကျိန်ဆဲနေလေရဲ့။
"ဟုတ်ပါတယ်ချန်းညောလ်ရယ်မတိုင်ပါနဲ့"
ဘုမသိဘမသိဘတ်ဟျွန်းကလည်းဝင်ပြောပြန်သည်။
"အေးပါ.မတိုင်ပါဘူး"
ငါ့အသည်လေးပြောလို့နော် မဟုတ်ရင်..ဟင်းဟင်း။
"ချန်းညောလ်.မင်းအိမ်ကိုဘယ်တော့ပြန်လာမှာလဲ"
"သေချာမသိဘူး"
ချန်းညောလ်သူ့မိဘတွေအိမ်မှာ..သွားနေနေတာကြာပြီ..အကြောင်းအရင်းကတော့..ဘတ်ဟျွန်းအိမ်နဲ့နီးလို့တဲ့။
"ကဲလုဟန်..ငါတို့သွားပြီ..ငါ့ဦးလေးကိုအပ်ခဲ့တယ်..မင်းသေချာဂရုစိုက်ပေးနော်..ငါ့ဦးလေးမှည့်တစ်ပေါက်စွန်းရင်..မင်းတာဝန်ယူရမယ်"
"စိတ်မပူနဲ့...မင်းဦးလေးရဲ့တစ်ဘဝလုံးစာအတွက်ငါတာဝန်ယူတယ်"
"Ok"
"Ok..သူငယ်ချင်း"
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်အနားနားကပ်ကာတိုးတိုးတိုးတိုးနဲ့အတင်းတုတ်နေကြသည်။
"ဦးလေး..ကျွန်တော်သွားပြီ...လာဘတ်ဟျွန်း"
"အေး..ဦးလေး.ကျွန်တော်တို့ကိုသွားခွင့်ပြုပါအုံး"
ဘတ်ဟျွန်းနှုတ်ဆက်တာကိုခေါင်းလေးတစ်ချက်သာငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
(အချေအုပ်ဆိုတဲ့နာမည်အတိုင်းပဲ)
"လူကြီး..သွားမယ်လေ.."
"ဘယ်ကိုလဲ"
"တစ်နေရာရာပေါ့..လူကြီးကိုပြောစရာရှိလို့...လာပါသွားရအောင်"
ဆယ်ဟွန်းက.ကားတံခါးကိုအလိုက်သင့်လေးဖွင့်ပေးတာကြောင့်.လုဟန်မှာ.အကျေနပ်ကြီးကျေနပ်လို့။
ဒီလိုနဲ့ပန်းခြံတစ်နေရာသို့နှစ်ယောက်ယှဥ်ပြီးလမ်းလျှောက်လာကြသည်။
"ရှောင်လုဟန်..ပြောစရာရှိတယ်ဆို..မပြောဘူးလား..လမ်းပဲလျှောက်တော့မှာလား"
"ပြောမှာပါလူကြီးရဲ့....ဟိုး.ရှေ့ကခုံလေးမှာသွားထိုင်ကြမယ်..လာ"
ဆယ်ဟွန်းရဲ့လက်မောင်းကို.ဆွဲကာခေါ်သွားသောကြောင့်.ဆယ်ဟွန်းမှာတောင့်တောင့်ကြီးနဲ့ပါသွားရသည်။..တောင့်တောင့်ကြီးဖြစ်ရသည့်အကြောင်းအရင်းကတော့..ရင်ခုန်သွားလို့ပါကွယ်။
"ကဲပြော.ဘာပြောမှာလဲ"
"ဟို..လုလုပြောရင်..လူကြီးကစိတ်ဆိုးမှာလား"
"စိတ်ဆိုးမယ်ဟာပြောရင်စိတ်ဆိုးမှာပေါ့."
"ဟမ်...အဲ့တာဆို..ဘယ်လိုပြောရမှာလဲ"
"နေပါအုံး.ဒီလောက်.စကားပလ္လင်ခံနေပုံထောက်ရင်..ဘာလဲပိုက်ဆံချေးမလို့လား"
"မဟုတ်ပါဘူးဗျာ.."
"မဟုတ်ရင်ဘာလဲ"
"ဟို..ဟိုလေ..လုလု..လူကြီးကိုချစ်တယ်"
"အော်..ဒါလား..ဘာများလဲလို့....ဟင်!...ဘာပြောလိုက်တယ်"
"လူကြီးကိုချစ်တယ်လို့ပြောတာ"
ဒီကလေးသူ့ကိုစိတ်ဝင်စားနေတယ်ဆိုတာ..သူရိပ်မိသည်..သို့ပေမဲ့ အခုလိုရုတ်တရက်ကြီး..ပြောချလိုက်တော့..ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိ..ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းလဲမသိ။
"လုလုတကယ်ပြောတာပါ..လူကြီးလည်းသိလောက်မှာပါ..လုလုဒီလောက်ရေလာမြောင်းပေးနေတာ..မဟုတ်ဘူး..ဆည်ပါဆောက်နေတာ..လူကြီးမရိပ်မိစရာမရှိပါဘူး..လူကြီးကိုမြင်မြင်ချင်းချစ်မိတာပါ..တကယ်ချစ်တာပါ.ယုံပါ.နော်နော် "
"နေ..နေပါအုံး..မင်းအခုအတည်ကြီးပြောနေတာလား"
"ဟုတ်ပါတယ်ဆို..လုလုက ကလေးဆန်ပေမဲ့..အချစ်ရေးမှာတော့..စိတ်မကစားတတ်ပါဘူး.လုလုဘဝမှာလူကြီးတစ်ယောက်ထဲကိုပဲချစ်ဖူးတာပါ..ဘယ်သူ့ကိုမှမချစ်ဖူးပါဘူး..ပြောရမယ်ဆိုရင်လူကြီးက လုလုရဲ့အချစ်ဦးနဲ့ အချစ်ဆုံးပါ"
(တော်ကီတွေကြွေတယ် ရှောင်လုရယ်)
"ဟုတ်ပါပြီ..ဟုတ်ပါပြီ... မင်းဒီစကားတွေဘယ်ကတတ်တာလဲ..ဘယ်သူသင်ပေးတာလဲ"
"ဘယ်သူသင်ပေးတာလဲဆိုတော့..လူကြီးသင်ပေးတာလေ..လူကြီးကချစ်တတ်လာအောင်သင်ပေးတော့..ဒီလိုစကားတွေရင်ထဲကထွက်လာတာပေါ့"
(အယ်လယ့်)
သူ့ကိုယ်သူ့အချစ်ဆရာကြီးစတိုင်လ်နဲ..လက်ဟန်ခြေဟန်တွေနဲ့ပြောနေတဲ့..အရှေ့ကသမင်ပေါက်ကို..ဆွဲညစ်ချင်စိတ်တွေကတဖွားဖွား။
"တော်ပါပြီ..ရပါပြီ..လူကောင်ကသေးသေး..စကားကကြီးကြီး..အမယ်လေး"
"လူကြီးကလည်း"
"ကောင်းပြီလေ...ငါမင်းပြောတာကိုလက်ခံပေးမယ်.ဒါပေမဲ့.အခုတော့.အဖြေပြန်မပေးဘူးနော်"
(semeကြီးကမူနေပြန်ပြီ)
"ဟုတ်ကဲ့ရပါတယ်...လူကြီးတစ်ခါထဲငြင်းမယ်တောင်လုလုထင်ထားတာ"
"တစ်ခါထဲမငြင်းပေမဲ့..နောက်လဲငြင်းလို့ရတာပဲ"
ဆယ်ဟွန်းစကားကြောင့်လုဟန်မျက်လေးငယ်သွားတာမို့..ပြောပြီးစိတ်မကောင်းဖြစ်ရပြန်ရော။
"မင်းစာမေးပွဲအောင်လို့ဘွဲ့ယူတဲ့နေ့ကျရင်...အဖြေပေးမယ်..ဘယ်လိုလဲ"
"ဟုတ်ကဲ..ရပါတယ်.."
စောနကငယ်နေတဲ့မျက်နှာလေးကနေ..သူမဟုတ်တော့သည့်အတိုင်း..သွားသုံးနှစ်ချောင်းရှိရင်.အချောင်းတစ်ရာလောက်မြင်အောင်ဖြီးပြနေသည်။
----------------------------------------------------
ရှောင်လုဟန်တို့ကတော့..လက်သွက်တယ်နော်..😄
#Nun
Thanks to all the readers😍😍😍
====================================
Zawgyi
_______
လုဟန္ရဲ႕ေက်ာင္းေနာက္ဆုံးေန႕ေလးကိုေရာက္ရွိလို႔လာပါၿပီ..ဆယ္ဟြန္းကေတာ့..သူရဲ႕ကတိအတိုင္း
လုဟန္ကိုႀကိဳဖို႔ေက်ာင္းသို႔ထြက္လာခဲ့သည္။
ကတိေၾကာင့္လို႔သာ.ေျပာပါတယ္..ဟိုကေက်ာင္းဆင္းဖို႔အေဝးႀကီးလိုေသးတယ္..သူမွာထိုင္မရထမရ..။အလုပ္ေတြလည္း.အေစာႀကီးလက္စျဖတ္..ေနာက္ဆုံး.ေက်ာင္းလႊတ္ခ်ိန္ထက္တစ္နာရီေစာၿပီး.ေက်ာင္းသို႔.ေရာက္ေနခဲ့သည္။
အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းျမည္သံႏွင့္အတူ..ေက်ာင္းသားမ်ားအလွ်ိုလွ်ိုထြက္လာၾကသည္။
"ေနာက္ဆုံးဘိတ္အိပ္နဲ႕လြယ္မလားမွတ္ရတယ္..ဟူး..ဘာေတြေမးလို႔ေမးမွန္းကိုမသိဘူး"
"ဟုတ္ပါ့ဟယ္..ဆရာဆရာမေတြကလည္း..သူတို႔
တပည့္ေတြအေၾကာင္းမသိတာလည္းမဟုတ္ပဲနဲ႕.."
"ငါသာေက်ာင္းအုပ္ႀကီးျဖစ္ရင္..ကေလးေတြကိုABCD ေတြပဲေျဖခိုင္းမွာ"
လုဟန္ထြက္အလာကိုရပ္ေစာင့္ေနရင္း..သူ႕ေဘးမွေက်ာင္းသားတစ္စု၏စကားမ်ားေၾကာင့္..လုဟန္ကိုစိတ္ပူလာရသည္။ေျဖမွေျဖနိုင္ပါ့မလားေပါ့။
ေက်ာင္းသားမ်ား..တေျဖးေျဖးနဲ႕က်ဲလာေသာ္လည္းလုဟန္ကို..ျမင္ရေသး..တစ္ခုခုမ်ားျဖစ္လို႔လားဆိုၿပီး..လိုက္သြားဖို႔အလုပ္..သမင္ေလးကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ႏွင့္ရယ္ေမာၿပီး.ထြက္လာသည္။
သူ႕ကိုေတာင္ဂ႐ုမစိုက္..ေနာက္မွစကားေျပာရင္လွည့္ၾကည့္လာေတာ့မွ သူ႕ကိုျမင္သြားဟန္တူသည္။ေက်ာပိုးအိတ္ကေလးလြယ္ကာ..လက္ရမ္းျပသည္မွာ..သားကအေဖကိုေတြ႕လို႔.ဝမ္းသာအားရႏွင့္
တာ့တာလွမ္းျပေနသည့္အလား။
"လူႀကီး..ေရာက္ေနတာၾကာၿပီလား"
"အခုမွေရာက္တာ."
မုသားမပါလကၤာမေခ်ာတဲ့..ေခ်ာလဲေခ်ာစရာလား..မနိုင္ေတာ့လို႔..တစ္နာရီေစာေရာက္ေနတာလို႔.ေျပာရမွာလာ.ဂြန္း..ဟုတ္တယ္.။
"အမယ္.ငါ့ဦးေလးကေတာ့..ကိုယ့္တူကိုက်ေတာ့လာမႀကိဳဘူး...ေကာင္းတယ္ေနာ္..ommaနဲ႕တိုင္မယ္"
"မင္းကမင္းကားနဲ႕မင္းေလ..ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ျပန္ေပါ့"
"လုဟန္လည္း.ကားပါတာပဲဟာကို"
"မပါပါဘူး.."
"မင္းကားမပါရင္လည္းငါလိုက္ပို႔ေပးမွာေပါ့..ဦးေလးကတကူးတကႀကီးလာႀကိဳစရာမွမလိုတာ..မရဘူးommaနဲ႕တိုင္မွာ"
"ခ်န္းေညာလ္ရာ လူႀကီးကိုတိုင္ပါနဲ႕ကြာ..ငါကလာႀကိဳခိုင္းတာပါ..မတိုင္နဲ႕ေနာ္"
သေကာင့္သား..ငါကႏႈတ္ပိတ္ခမုန္ဖိုးေလးမ်ာရမလားလို႔..ဒင္းကကာဆီးကာဆီးလုပ္ေန..ထုလိုက္လို႔မရွည္တဲ့အရပ္ပုသြားမယ္
ခ်န္းေညာလ္ကေတာ့လုဟန္ကိုစိတ္ထဲကေနက်ိန္ဆဲေနေလရဲ႕။
"ဟုတ္ပါတယ္ခ်န္းေညာလ္ရယ္မတိုင္ပါနဲ႕"
ဘုမသိဘမသိဘတ္ဟြၽန္းကလည္းဝင္ေျပာျပန္သည္။
"ေအးပါ.မတိုင္ပါဘူး"
ငါ့အသည္ေလးေျပာလို႔ေနာ္ မဟုတ္ရင္..ဟင္းဟင္း။
"ခ်န္းေညာလ္.မင္းအိမ္ကိုဘယ္ေတာ့ျပန္လာမွာလဲ"
"ေသခ်ာမသိဘူး"
ခ်န္းေညာလ္သူ႕မိဘေတြအိမ္မွာ..သြားေနေနတာၾကာၿပီ..အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့..ဘတ္ဟြၽန္းအိမ္နဲ႕နီးလို႔တဲ့။
"ကဲလုဟန္..ငါတို႔သြားၿပီ..ငါ့ဦးေလးကိုအပ္ခဲ့တယ္..မင္းေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ေပးေနာ္..ငါ့ဦးေလးမွည့္တစ္ေပါက္စြန္းရင္..မင္းတာဝန္ယူရမယ္"
"စိတ္မပူနဲ႕...မင္းဦးေလးရဲ႕တစ္ဘဝလုံးစာအတြက္ငါတာဝန္ယူတယ္"
"Ok"
"Ok..သူငယ္ခ်င္း"
တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္အနားနားကပ္ကာတိုးတိုးတိုးတိုးနဲ႕အတင္းတုတ္ေနၾကသည္။
"ဦးေလး..ကြၽန္ေတာ္သြားၿပီ...လာဘတ္ဟြၽန္း"
"ေအး..ဦးေလး.ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုသြားခြင့္ျပဳပါအုံး"
ဘတ္ဟြၽန္းႏႈတ္ဆက္တာကိုေခါင္းေလးတစ္ခ်က္သာၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
(အေခ်အဳပ္ဆိုတဲ့နာမည္အတိုင္းပဲ)
"လူႀကီး..သြားမယ္ေလ.."
"ဘယ္ကိုလဲ"
"တစ္ေနရာရာေပါ့..လူႀကီးကိုေျပာစရာရွိလို႔...လာပါသြားရေအာင္"
ဆယ္ဟြန္းက.ကားတံခါးကိုအလိုက္သင့္ေလးဖြင့္ေပးတာေၾကာင့္.လုဟန္မွာ.အေက်နပ္ႀကီးေက်နပ္လို႔။
ဒီလိုနဲ႕ပန္းၿခံတစ္ေနရာသို႔ႏွစ္ေယာက္ယွဥ္ၿပီးလမ္းေလွ်ာက္လာၾကသည္။
"ေရွာင္လုဟန္..ေျပာစရာရွိတယ္ဆို..မေျပာဘူးလား..လမ္းပဲေလွ်ာက္ေတာ့မွာလား"
"ေျပာမွာပါလူႀကီးရဲ႕....ဟိုး.ေရွ႕ကခုံေလးမွာသြားထိုင္ၾကမယ္..လာ"
ဆယ္ဟြန္းရဲ႕လက္ေမာင္းကို.ဆြဲကာေခၚသြားေသာေၾကာင့္.ဆယ္ဟြန္းမွာေတာင့္ေတာင့္ႀကီးနဲ႕ပါသြားရသည္။..ေတာင့္ေတာင့္ႀကီးျဖစ္ရသည့္အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့..ရင္ခုန္သြားလို႔ပါကြယ္။
"ကဲေျပာ.ဘာေျပာမွာလဲ"
"ဟို..လုလုေျပာရင္..လူႀကီးကစိတ္ဆိုးမွာလား"
"စိတ္ဆိုးမယ္ဟာေျပာရင္စိတ္ဆိုးမွာေပါ့."
"ဟမ္...အဲ့တာဆို..ဘယ္လိုေျပာရမွာလဲ"
"ေနပါအုံး.ဒီေလာက္.စကားပလႅင္ခံေနပုံေထာက္ရင္..ဘာလဲပိုက္ဆံေခ်းမလို႔လား"
"မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ.."
"မဟုတ္ရင္ဘာလဲ"
"ဟို..ဟိုေလ..လုလု..လူႀကီးကိုခ်စ္တယ္"
"ေအာ္..ဒါလား..ဘာမ်ားလဲလို႔....ဟင္!...ဘာေျပာလိုက္တယ္"
"လူႀကီးကိုခ်စ္တယ္လို႔ေျပာတာ"
ဒီကေလးသူ႕ကိုစိတ္ဝင္စားေနတယ္ဆိုတာ..သူရိပ္မိသည္..သို႔ေပမဲ့ အခုလို႐ုတ္တရက္ႀကီး..ေျပာခ်လိဳက္ေတာ့..ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ..ဘာလုပ္လို႔လုပ္ရမွန္းလဲမသိ။
"လုလုတကယ္ေျပာတာပါ..လူႀကီးလည္းသိေလာက္မွာပါ..လုလုဒီေလာက္ေရလာေျမာင္းေပးေနတာ..မဟုတ္ဘူး..ဆည္ပါေဆာက္ေနတာ..လူႀကီးမရိပ္မိစရာမရွိပါဘူး..လူႀကီးကိုျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္မိတာပါ..တကယ္ခ်စ္တာပါ.ယုံပါ.ေနာ္ေနာ္ "
"ေန..ေနပါအုံး..မင္းအခုအတည္ႀကီးေျပာေနတာလား"
"ဟုတ္ပါတယ္ဆို..လုလုက ကေလးဆန္ေပမဲ့..အခ်စ္ေရးမွာေတာ့..စိတ္မကစားတတ္ပါဘူး.လုလုဘဝမွာလူႀကီးတစ္ေယာက္ထဲကိုပဲခ်စ္ဖူးတာပါ..ဘယ္သူ႕ကိုမွမခ်စ္ဖူးပါဘူး..ေျပာရမယ္ဆိုရင္လူႀကီးက လုလုရဲ႕အခ်စ္ဦးနဲ႕ အခ်စ္ဆုံးပါ"
(ေတာ္ကီေတြေႂကြတယ္ ေရွာင္လုရယ္)
"ဟုတ္ပါၿပီ..ဟုတ္ပါၿပီ... မင္းဒီစကားေတြဘယ္ကတတ္တာလဲ..ဘယ္သူသင္ေပးတာလဲ"
"ဘယ္သူသင္ေပးတာလဲဆိုေတာ့..လူႀကီးသင္ေပးတာေလ..လူႀကီးကခ်စ္တတ္လာေအာင္သင္ေပးေတာ့..ဒီလိုစကားေတြရင္ထဲကထြက္လာတာေပါ့"
(အယ္လယ့္)
သူ႕ကိုယ္သူ႕အခ်စ္ဆရာႀကီးစတိုင္လ္နဲ..လက္ဟန္ေျခဟန္ေတြနဲ႕ေျပာေနတဲ့..အေရွ႕ကသမင္ေပါက္ကို..ဆြဲညစ္ခ်င္စိတ္ေတြကတဖြားဖြား။
"ေတာ္ပါၿပီ..ရပါၿပီ..လူေကာင္ကေသးေသး..စကားကႀကီးႀကီး..အမယ္ေလး"
"လူႀကီးကလည္း"
"ေကာင္းၿပီေလ...ငါမင္းေျပာတာကိုလက္ခံေပးမယ္.ဒါေပမဲ့.အခုေတာ့.အေျဖျပန္မေပးဘူးေနာ္"
(semeႀကီးကမူေနျပန္ၿပီ)
"ဟုတ္ကဲ့ရပါတယ္...လူႀကီးတစ္ခါထဲျငင္းမယ္ေတာင္လုလုထင္ထားတာ"
"တစ္ခါထဲမျငင္းေပမဲ့..ေနာက္လဲျငင္းလို႔ရတာပဲ"
ဆယ္ဟြန္းစကားေၾကာင့္လုဟန္မ်က္ေလးငယ္သြားတာမို႔..ေျပာၿပီးစိတ္မေကာင္းျဖစ္ရျပန္ေရာ။
"မင္းစာေမးပြဲေအာင္လို႔ဘြဲ႕ယူတဲ့ေန႕က်ရင္...အေျဖေပးမယ္..ဘယ္လိုလဲ"
"ဟုတ္ကဲ..ရပါတယ္.."
ေစာနကငယ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးကေန..သူမဟုတ္ေတာ့သည့္အတိုင္း..သြားသုံးႏွစ္ေခ်ာင္းရွိရင္.အေခ်ာင္းတစ္ရာေလာက္ျမင္ေအာင္ၿဖီးျပေနသည္။
----------------------------------------------------
ေရွာင္လုဟန္တို႔ကေတာ့..လက္သြက္တယ္ေနာ္..😄
#Nun
Thanks to all the readers😍😍😍
====================================