Oda da doktorla beraber Ömer'i bekliyorduk. Ömer gelmeden öğrenmek istemiyordum.
Kapı açıldığı gibi asker tıraşı olmuş Ömer'i gördüm. Gözlerim dolmuştu. Gidiyordu resmen. Gelip sıkıca sarıldı bana.
"Hadi bakalım bizim miniğe" dedi
Elini tuttum. Ultrasondan onu izliyorduk.
"İsim kararlaştırdınız mı?" dedi doktor
"Erkek olursa Etka kız belli değil" dedim
"O zaman siz kıza isim düşünmemeye devam edin. Kızınız olucak" dedi
Biliyorduk. Nerden bildiğimizi bilmesekte en başından öyle hissediyorduk
"İkimizde kız bekliyorduk zaten" dedi Ömer.
"Hiç şaşırmadınız zaten, onun dışında gelişimi iyi gözüküyor. Bu sefer sizide daha iyi gördüm Zümra Hanım" dedi
"Evet çok iyi olucağız" dedim
"Inşallah, ben gidiyorum o zaman. Görüşmek üzere" dedi doktor.
Bugün herkes bu evde Ömer'in gidişi için toplanacaktı. Dünde Derya annelerde yemek için toplandı. Ömer'in akrbaları geldi.
Ayrılık vakti yaklaştıkça daha da hassaslalmıştım.
Onur, Ege, Sinan, Dilruba, Buse ve Aslı gelmişti.
Annemin yardımı ile giyinip hazırlandım. Sonra onun koluna girerek içeriye gittim. Ömer'in arkadaşları ile görüşüp koltuğa otururdum.
"Kusura bakma Zümra, sadece telefonla seni arayıp geçmiş olsun demiş gibi olduk ama sen uyurken hastanede çok bekledik. Sonrasında da doktor kalabalık istemeyince gitmek zorunda kaldık" dedi Buse
"Kusur mu bu? Çok sağolun çok destek oldunuz" dedim
"Keşke elimizden fazlası gelseydi. Biz çok korkutuk" dedi Dilruba
"Evet Zümra geçmiş olsun. Allah ikinizide korumuş. Neyse artık güzel şeylerden bahsedelim" dedi Sinan.
"Şey bebeğin cinsiyeti belli oldu mu?" dedi Aslı. Bunu bile söylerken nasıl gıcık olabiliyordu?!
"Evet. Akşam yemeğinde herkese söyliyceğiz" dedim
"Kızsa Melek Deniz, erkekse Deniz Poyraz koyarsınız" dedi Aslı.
"Sanane Aslı, istediklerini takarlar." dedi Dilruba.
İnci öldüğünde hamile olduğunu sadece ailesi ve Ömer biliyordu. Belli ki Aslı'da bir şekilde öğrenmiş
"Aslı! Bak yıllardır dostum falan demem. Bugün asker yemeğine geldin. Karıma karşı konuşurken laflarına dikkat ediceksin. Ne kadar zor durumlardan geçtiğini farkındasın. Ya benim bebeğimin hayatı söz konusu. Sen ne ara bu kadar insanlıktan çıktın?" dedi Ömer.
" Ömer, lütfen bugün zamanı değil "dedim
" Ömer fazla tepki veriyorsun. Yani alt tarafı isim söyledi. "dedi Sinan.
" O isimlerin anlamını bilipte söylüyor "dedi Ömer.
" Neymiş anlamı? Hadi anlatsana! "dedi Aslı.
Ömer sinirlenip çıktı odadan.
" O isimleri koymayı ben de teklif ettim. İstmedi. Çünkü bu çocuk onun yerine geçicek biri değil. İkiside ayrı çocuğu. Onun üstünü ört bas eder gibi ona onun ismini vermeyi doğru bulmadı. İnsan için evlatlarının hepsi aynı önemdedir"dedim Aslı'ya.
" Maşallah sonradan gelen kıza bile anlatıp bize söylememiş. "dedi Aslı.
" Ya ne oluyor?! Yeter artık"dedi Onur
"İnci öldüğü zaman hamileymiş. O isimlerde İnci'nin kendi bebeğine düşündüğü isimler." dedim
Hepsinin yüzünü hüzün alırken Sinan'ın ayrı bir havası vardı.
"İnanmıyorum. Duyduklarımı da senin bu isimleri resmen kızı üzmek için söyleyişine de. Allah seni bildiği gibi yapsın. Ya kız hamile. Hiç mi insanlığın yok? Zümra bebeği ile ölümden döndü! Ya dediklerine sıkıntı yapıp bebeği kaybetse, sen bu suçla yaşıyabilir misin? Hadi onu düşünüyorsun, Peki Ömer? Onun yarasını bu haldeyken, bugün deşerek nasıl bir vicdansız olduğuna emin oldum. "dedi Sinan.
Ayağa kalktı.
" Nereye? "dedi Aslı
" Ömer'in yanına"dedi Sinan ve gitti.
Ardından Onur ve Ege'de gitti.
"Aslı burda durmaya devam edersen yemin ederim dalıcam sana." dedi Dilruba.
Aslı öflüyerek çıktı odadan.
"Sen sıkma canını, Aslı'yı ben de tanıyamıyorum. İyi biridir demiyceğim. İyi biri hiçbir koşulda sana bunları demez"dedi Dilruba
" Canım sıkılmadı. Biz Ömer'le konuştuk bunları. Yani kendi aramızda da ettiğimi bir muhabbet. En başından beri diyorum. İnci ölmüş. Üzülecek kısım bu. Ölmeseydi zaten hepimizin kaderi farklı çizilecekti." dedim
"Kesinlikle. Ömer ve sen gerçekten bu konuda çok akıllıca davranmışsınız. Ömer'in sana herşeyi anlatması, senin anlayışla karşılaman ve bunu devam ettirmen çok güzel. Saçma sapan kıskançlıklar yok" dedi Buse.
Dilruba ile sohbet ettikçe daha çok kanım ısındı ona. Tanıdıkça buzlarını eriten biriymiş.
Defne ve Selin'de geldiler. Oda da tam kız muhabbetleri dönerken benim aklım Ömer'deydi.
"Selin, Ömer'i gördün mü?" dedim
"Evet bahçedeydi."dedi
" Ben oraya kadar gidiceğim yarıdm eder misin?"dedim.
" Tabiki "diyip koluma girdi..
Yavaşça bahçeye çıktım. Ömer beni görünce kaşları çatıp yanıma geldi
" Kalkmıycağına söz verdin diye yataktan çıkamana izin verildi. Ne işin var senin? "dedi
" İyi olduğunu görmek istedim. "dedim
" İyiyim, siz iyiyseniz ben hep iyiyim demedim mi? Sen ne yapıyorsun? Her yerde geziniyorsun"dedi
"Aslı nerde? " dedim
"Kovduk." dedi
"Ne? Ayıp ama " dedim
"Hak etti." dedi
"Yinede ayıp" dedim
"Değil. Gel sen buraya. Daha fazla ayakta durma" diyip beni kucağına aldı
"Ömer herkes burda. Bak bu gerçekten çok ayıp. Bırak beni. Ya annemler falanda burda. Of Ömer!" dedim
Beni kızlarla oturduğumuz odaya bıraktı.
"Buse sana emanet gerekmedikçe ayağı kalkmıycak" dedi Ömer.
"Tabikide" dedi Buse
Zil sesini duydum. Kapı açıldıktan sonra gelen seslerle kimler geldi anlamıştım. Zehra ablam, Sarp abim Halamlar, babannem, Selman amcam, Yeşim yengem, kızları Ecem ve Gaye, Onur amcam Yıldız abla ve en son olarak beni büyüten kişi.
Sesler odaya doğru yaklaştı. Herkesle ayağa kalkamdan görüştüm. Onun dışında.
Kamer'i çok özlemiştim. Yıldız abla kucağıma verdi. Onu severken zaman geçirmeye çalışıyordum
"Daha iyi gözüküyorsun" dedi Yıldız abla.
"Çünkü Kamer'im geldi" dedim
"Ah halasının güzeli, ilk zamanlar seni görünce canlı mısın değil misin anlaşılmıyordu. Zayıflamıştın. Buz gibi soğuktu tenin. Kar beyazıydın resmen" dedi Halam.
"Annecim olumlu şeyler konuşucağız" dedi Zehra abla
"Kimin kızı güçlü olucak tabii ki" dedi beni büyüten kişi
"Sahi Zümra kimin kızı?" dedim
"Zümracım, yapma bebeğim." dedi Yıldızı abla
"Hepimizin" dedi halam.
"Neyim ben ortak mal mı?" dedim
"A o nasıl laf?" dedi Yeşim abla
"Hadi konuyu kapatılım. Şimdik Deryalar geliyor" dedi annem.
Derya annemler gelmişti ama İlayda hala yoktu.
Masa bile hazırlanmıştı artık. Herkes masaya oturdu. Bende Ömer'in yardımı ile oturdum.
Sonunda İlayda gelmişti. Deniz'le beraber gelmişler. İlayda hemen yanıma oturdu.
"Özür dilerim geç kaldım." dedi
"Nerdeydin?" dedim
"Deniz'i gelemeye ikna ettim." dedi
"İyi yapmışsın"
Yemeklere ve sohpetlere başlanmıştı.
"Biz birşey söyliyceğiz" dedi Ömer. Masa sessiz bir hak aldı. Tüm odak bize kaydı.
"Ay bizim yemekler de hep vukuat olur. Bu sefer ne?" dedi İlayda.
"Bu sefer hayırlı haber. Bizim bir kızımız olucak" dedim
Gözlerim istemsizce anneme kaydı. Yanağına yaşlar düştü. Sıcak bir gülümseme ile baktı bana.
Sonra nerdeyse hepsi ile teker teker sarıldık.
"Of çok duyulandım" dedi İlayda.
"Ya sen hala mı olucaksın?" dedim gülerek.
"Diyene bak. Sen de anne oluyorsun" dedi
Evet resmen anne oluyordum. İçimde bir can vardı. Benden ve sevdiğimden bir parça. Bu sefer göz yaşları firar eden bendim.