Güneler geçti. Ağrılarım azaldı,toparladım. Sözde o iki babaları arada sadece kapının önünde gördüm.
Bu süreçte İlyda, Defne ve Selin çok yardımıcı oldular. Ella ve Melisa sürekli beni aradılar.
Annem ve Ömer için şunu söyliyim hastaneden bile ayrılmadılar. Murat baba ile Derya anne sık sık geldi. Yıldız ablam Kamer yüzünden burda kalamıyordu, üztüntüsünden dolayı sütü kesilmişlve buna rağmen ben üzülmeyim diye bana söylemiyormuş
Neyseki son 2 gündür sütü gelmeye başlamış
"Ömer evi hazırladınız dime?" dedim
Duymamazlıktan geliyordu. Kesin unuttu.
"Unuttum deme!"
"Unutur muyum hiç aşkım?" dedi
"Ne var o zaman?"
"Tuğba abla analatıcak" dedi
Ortamda değişik bir hava vardı. Daha fazla kaosu kaldıramazdım. Annemin odaya gelmesini bekledim.
"Işlemeler halloldu birazdan çıkıyoruz." dedi annem
"Şey bana ne analatıcaksım?"
"Adım 'Şey' olarak kalıcak." dedi
"Analatır mısın?"
"İtiraz etmezsen evet" dedi
"Dinliyorum"
"Sen Ömer'le olan evinde kalamıyacaksın. O evde teksin. Ömer işe gidiyor. İşten izin alsa bile şuan 3 aylık hamilesin daha 7 ay var. İşi boşu boşuna bırkamasına gerek yok. Gerçi sorun Ömer'de değil. Evde bakılman gerekiyor. Yanında bunlardan anlıyan birileri olmalı. "dedi
" Tamam sen bizim evde kal"dedim
"Zümra sen ve ben bu süreçte Sergen'de kalıcağız" dedi
"Neden? Bir hasta bakıcı gelir. Sende evimde olursun. Kontrolerimi zaten aksatmam. Hatta gerekirse hergün doktor gelir eve Kontrol eder gider. Bu bir çare değil" dedim
"Bak canım kızım, şu sürecte piskolojin ne kadar önemi biliyorsun ve rahat etmen tabiki. Buna rağmen biz sana bunun uygun olduğunu söylüyoruz. Bebeğin için" dedi
"Ama bu mantıklı değil" dedim
"Mantıklı, yaşadıkça anlıyacaksın. Bak senin ciddi bir durumun kalamdı. Sadece iyi yemek ve ilaçlarla iyleşirsin ama bebek için öyle değil. Ben ikinizi de düşünüyorum. Bana güvenmiyor musun?" dedi
"Bebeğim ve benim için en iyisini yapmaya çalışmana güveniyorum" dedim
"Sadece bebeğin doğana kadar. Onun için" dedi
"Ama o adamı zırt pırt görmüyeceğim" dedim
"Senn e istiyorsan o olucak" dedi
"Ya bu iş çok mantıksız. Neden onun evi? Sen madem geliceksin bizim eve gel. Hasta bakıcı da ayarlarız dedim ya."
"Eğer rahat etmezsen ilk hafta evine gideriz" dedi
"Pf! Vallah benim sizle tartışmaya bile gücüm kalmadı. Evime bırakın işte."dedim
" Olmaz güzelim"dedi Ömer
"Neden? Aşırı saçma!"
"Bak bende seninle ayrı kalmak istemiyorum ama birkaç ay senin iyileşmen ve bebeğin sağlığı için dayanmalıyız" dedi
"Ne yapsanız yapın. Çok yorgunum. Saha fazla konuşmam. Benim uyukum var. Arabaya binip uyumam lazım" dedim
Ömer'in yardımı ile sandalyeye oturdum.
Beni bir arabaya bindirdiler. Annem arabayı kullanıyordu. Ömer ve ben vardık arabada. Sergen kişisinin evinin önünde durduk. Ömer beni kucağına alarak içeri soktu.
Hiç girmediğim bir odaya girdim. Büyük bir yatağa yatırdı Ömer.
"Bu kimin odası?" dedim
"Artık senin" dedi annem.
"Ya kimin odası diyordum sadece. Neden tam cevabı vermiyorsunuz?" dedim
"Serge'nin odasını senin için hazırladık. Bu odanın kendi içinde özel Banyosu olduğu için rahat edersin diye düşündük" dedi annem.
"Lafı direk söyleyin. Sonra sinirlerim bozuluyor" dedim.
"Tamam kızım. Ben sizi yanlız bırakıyım" diyip çıktı.
"Sen biraz agresifsin sanki" dedi Ömer.
"Ya halime bak. Çıldırıcam, o adamın yatağındayım. 3 dakikadan fazla ayakta durmam yasak o da 3 dakikada sadece çok önemli ise geçerli. Vuruldum ben. O kurşun bebeğimi nişan alabilirdi. Ben hala onu kaybetme korkusu ile yaşıyorum. Tüm hayatım yalanmış. Ya ben huzursuzum. Tahammülüm kalamdı. Bir cümlede kullanılan fazla kelime bile gözüme takılmaya başaldı. Ben iyi değilim " dedim ve ağlamaya başaldım
"Sen ve bebeğimiz çok iyi olucaksınız. İçini dök. İstersen psikiyatri ile otur konuş. Bence buna ihtiyacın var." dedi
Ağlamalarım arasında olumlu anlamda kafamı salladım.
"Ben İlayda'nın psikiyatrisi ile görüşürüm. Buraya gelir seans için" dedi
Ona sarılıp ağlamak birazcık rahatlatmıştı beni.
"Ömer sen de benimle burda kalıcaksın dime?"
"İşim uygun olduğu sürece burda yanında kalırım." dedi
"Seni çok seviyorum"
"Bende seni seviyorum." dedi
Kapı çalınınca Ömer kalkıp açtı. İçeri Sergen kişisi girdi. Yanıma oturdu.
"Nasıl hissediyorsun?" dedi
"Keşke 200 milyon ihtimalden denk gelen ben olmasaymış" dedim
Bir doktor olarak ne kast ettiğimi çok iyi anladı.
"Fiziksel olarak sordum. Ağrı kesici almamakta çok ısrarcıydın. Dayanabiliyor musun?" dedi
"Benim çocuğum için dayanamıycağım şey yok."
"Ortak noktalarımız varmış" dedi
Kafamı diğer tarafa çevirip sustum. Annem içeri girdi.
"Hani görmüyecektim?" dedim
"Sergen doktor ve durumunu kontrol etmek zorunda" dedi
"Ömer gidelim burdan. Lütfen, iyi gelmiyor bana. Gelemem hataydı." dedim ağlamaklı ses tonunda.
"Zümra sakin ol. Tamam gidiyorum. İhtiyaçın olursa çağır" dedi
"Benim ihtiyacım sizsiz bir Dünya!"
"Kızım ne diyorsun sen? Tamam sinirlerin bozuk ama o senin baban"dedi annem
İşte o zaman benim gözüm döndü. Resmen kriz geçirdim." O benim hiçbir şeyim "diye bağırıp kollarımın uzandığı herşeyi paramparça ettim. Hepsi başıma toplanmıştı beni sakinleştirmek için. Sonra Sergen kişisi gözden kayboldu.
Ömer'in İlayda'dan ötürü böyle krizleri nasıl yöneticeğine dair çok fazla bilgisi vardı. Bağırmalarımı bir şekilde durmuştu.
"Senin de evladın olucak. Bize hakaret etsen çok daha iyi. Ya analamaya çalışıyorum. Çok kötü durumda diyorum. Hamile birde duygularını nirvanada yaşıyor diyorum ama babanın ölmesini bu dünya'da olamamasını istemen. Ona bu şekilde bağırman çok farklı bir şey. Sen giderken bizim çiğerimiz de gitti. Eğer amilyatta girsene. Son ayında olsan ya bebeği ya anneyi kurtarabiliriz deseler sana ne dersin? "dedi
Ellerimle bebeğimi tuttum.
" Tahmin ettim. Bizim yaptığımız seçim buydu. Bu seçimim için o bebek büyüyünce senin yüzünde öksüz kaldım diyebilir mi? "dedi
Kordirdan hıçkıra hıçkıra ağlama sesi geldi. Sergen kişisine ait olduğunu anlamıştık. Annem kapımı sertçe kapatıp onun yanına gitti.
" Annenin dediklerini bir düşün. Bak bir daha bu sinir seviyesine ulaşmak yok. Bebeğimiz emaneten duruyor karnında. Çok zor oraya tutunması." dedi
Üstüme baktım bacak aralarındaki kanı görünce çığlık attım.
"Ömer! Ömer bebeğim."