Unicode
_______
ဒီနေ့ဟာဆယ်ဟွန်းရဲ့ ပထမဆုံးအလုပ်ဝင်ရတဲ့နေဖြစ်သည်။ဒါကြောင့်...နောက်ကျ၍မဖြစ်တာ
ကြောင့်..စောစောထကာပြင်ဆင်ပြီးထွက်လာခဲ့သည်။
.
.
ဆယ်ဟွန်းကုမ္ပဏီကိုရောက်တော့..ကုမ္ပဏီကကောင်မလေးတွေရဲ့မျက်လုံးဆယ်ဟွန်းဆီမှာ.တက်ကပ်တော့မယ့်အတိုင်း..။
ဆယ်ဟွန်းလည်း..ထိုအရာတွေကိုဂရုမစိုက်ပဲ..သူ့အားလာကြိုသည့်သူနောက်သို့လိုက်ကာ..သူ၏ရုံးခန်းထဲလာခဲ့သည်။
"သူဋ္ဌေး..အလိုရှိတာမှန်သမျှကျွန်တော်ကိုပြောပါနော်.."
"ဟုတ်ကဲ့..ဒါနဲ့.ခင်ဗျားနာမည်က.."
"ကျွန်တော်နာမည်က..ကင်ဂျုံအင်ပါ.."
"အော်..ဟုတ်ကဲ့..အသက်ကရော"
"အသက်က..25ပါခင်ဗျာ"
"ကျွန်တော်ထက်ငယ်တာပဲ..ဒါဆို.ဂျုံအင်လို့ပဲခေါ်မယ်ရလား"
"ဟုတ်ကဲ့..သူဋ္ဌေး..သူဋ္ဌေးအဆင်ပြေသလိုသာခေါ်ပါ"
"ကောင်းပါပြီ...ကျွန်တော်ကို.ဝန်ထမ်းတွေဆီလိုက်ပို့ပေးလို့ရမလား..ဝန်ထမ်းတွေနဲ့လည်းမိတ်ဆက်ရတာပေါ့"
"ဟုတ်ကဲ့..သူဋ္ဌေး..ဒါဆို..ကျွန်တော်နောက်လိုက်ခဲ့ပါ"
ဆယ်ဟွန်းခေါင်းတစ်ချက်ငြိမ့်ပြပြီး..ဂျုံအင်နောက်ကိုလိုက်သွားလိုက်သည်။
.
.
.
.
.
ဗုန်း~
လုဟန်..လွယ်အိတ်ကို.စားပွဲပေါ်သိုပစ်ချလိုက်သည်။
"အမယ်လေး..လန့်လိုက်တာ.လုဟန်ရယ်..ဘာဖြစ်လာတာလဲ"
"ဘာဖြစ်ရမှာလဲ..မင်းဦးလေးလုပ်ပုံကောင်းရဲ့လား"
"ဟင်...ငါ့ဦးလေးက.မင်းကိုလုပ်လိုက်ပြီလား..သွက်နေရောပဲ.."
"ပတ်ချန်းညောလ်..မင်းဘာတွေလာပြောနေတာလဲ.."
"မသိဘူးလေ..မင်းပဲငါ့ဦးလေးလုပ်ပုံကောင်းရဲ့လားဆို."
"ငါဒေါသတွေမင်းဆီရောက်ကုန်မယ်နော်.."
"စတာပါကွာ..ကဲပြော..ဘာဖြစ်လာတာလဲ"
"ဘာဖြစ်ရမှာလဲ..ဒီနေ့ငါ့ကိုကျောင်းလိုက်မပို့ဘူးလေ..ငါကစောင့်နေတာ..မလာမလာနဲ့..မင်းအိမ်သွားကြည့်တော့..ကားလည်းမရှိ.အိမ်တံခါးကြီးကလည်းပိတ်ထားတယ်."
"အော်..ဒါလား..လေးလေးကမနက်အစောကြီးထဲကအလုပ်သွားတာလေ..သူရဲ့ပထမဆုံး.အလုပ်လုပ်တဲ့နေ့မို့စောစောသွားရတာလေ..သူဋ္ဌေးတစ်ယောက်ကပထမဆုံးနေ့မှာတင်နောက်ကျလို့မရဘူးလေ"
"အဲ့ဒါဆိုလည်းကြိုပြောလေကွာ.."
"သူမေ့သွားလို့ဖြစ်မှာပေါ့"
"ဟွန့်..မကျေနပ်ဘူး..ပြန်လာရင်တွေ့မယ်.."
"အော်.."
"ဘာအော်တာလဲ..မအော်နဲ့..ငါတကယ်စိတ်တိုနေတာ..တွေ့မယ်..ဟင်းဟင်း"
သူ့လက်ဆစ်တွေကိုချိုးရင်.ဒေါနဲ့မောနဲ့ပြောနေလေရဲ့။
တကယ်တော့..ဆယ်ဟွန်း.လုဟန်ကိုကျောင်းလိုက်ပို့ဖို့.ချန်းညောလ်ကိုမှာခဲ့ပေမဲ့.ချန်းညောလ်ကဘတ်ဟျွန်းဆီသွားဖို့ပဲစိတ်ရောက်နေပြီး.လုဟန်ကိုမေ့သွားတာပါ။
.
.
ညနေ.ဆယ်ဟွန်းအလုပ်ကပြန်တော့..သူ့အိမ်ရှေ့မှာထိုင်နေတဲ့သမင်လေးကို.တွေ့လိုက်ရသည်။
ကားပေါ်ကဆင်းပြီး..လုဟန်ဆီကိုလျှောက်သွားလိုက်သည်။
"ဒီမှာ..ဟိုတစ်ယောက်..ဘာထိုင်လုပ်နေတာလဲ"
ဒူးနှစ်လုံးကြားခေါင်းဝှက်ကာထိုင်နေရင်း ဆယ်ဟွန်းအသံကြားတော့မော့ကြည့်လာသည်။
"ခင်ဗျားကိုစောင့်နေတာလေ..စာရင်ရှင်းစရာရှိလို့"
"စာရင်းရှင်းမလို့?...ငါမင်းဆီကဘာအကြွေးမှမယူထားဘူးနော်"
"ကျစ်..လူကြီး..ခင်ဗျားမသိချင်ယောင်ဆောင်မနေနဲ့"
"ဘယ်မှာမသိချင်ယောင်ဆောင်နေလို့လဲ..တကယ်မသိလို့မေးနေတာကို"
"မသိရင်ပြောပြမယ်..မနက်ကခင်ဗျားဘာလို့..ကျွန်တော်ကိုကျောင်းလိုက်မပို့တာလဲ"
ဆယ်ဟွန်းအနည်းငယ်ပြုံးမိသွားသည်။
"မင်းကအဲ့ဒါပြောမလို့..အိမ်ရှေ့မှာလာစောင့်နေတာလား"
လုဟန်နည်းနည်းရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြစ်သွားသည်။
"ဟုတ်တယ်..ဘာဖြစ်လဲ"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး..မင်းကိုချန်းညောလ်မပြောဘူးလား"
"ပြော..ပြောတာတော့..ပြောတာပေါ့..ဒါပေမဲ့"
"ဒါပေမဲ့...ဘာဖြစ်လဲ.ဆက်ပြောလေ"
"ဘာမှမဟုတ်တော့ဘူး..ဒါပေမဲ့.ခင်ဗျားကိုမကျေနပ်ဘူး..မနက်ကကိုယ့်ဘာသာကိုယ်တက္ကစီနဲ့သွားလိုက်ရတယ်"
"ဟမ်!တက္ကစီနဲ့သွားတယ်..ချန်းညောလ်လိုက်မပို့ဘူးလား"
"မပို့လို့ပေါ့.."
"အာ..ကိုယ်မင်းလိုက်ပို့ပေးပို့ပြောခဲ့ပါတယ်...."
လုဟန်..ဆယ်ဟွန်းကို.ငေးကြည့်နေမိသည်။
"ဒီမှာ..ချာတိတ်..ဟိတ်"
"ဗျာ!.."
"ဘာလို့အဲ့လောက်တောင်ငေးနေတာလဲ"
"ဟို..အံ့သြလို့"
"ဘာကိုလဲ"
"လူကြီး ခုနက.ကိုယ်နဲ့မင်းနဲ့ပြောလိုက်တာလား"
ဆယ်ဟွန်းအခုမှသူပြောလိုက်တာကို.သတိရသွားက.ရှက်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားရသည်။
"မ.မပြောပါဘူး.."
"မလိမ်ပါနဲ့...လုလုသေချာကြားလိုက်ပါတယ်"
"မပြောပါဘူးဆို..ဖယ်."
ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့.ခြံတံခါးကြီးဖွင့်ပြီး..ကားထဲဝင်ကာ..အိမ်ထဲသို့မောင်းဝင်သွားသည်။
.
.
.
"ဘတ်ဟျွန်း..ဒီနေ့ရော..ဘယ်လိုလဲ"
"ဘာကိုလဲ"
"မင်းအဖေမင်းကို.ရိုက်သေးလား"
"မရိုက်ပါဘူး..ဒီနေ့အိမ်မှာမရှိဘူး"
"အင်းပါ..ဒါနဲ့မင်း..ဘယ်နေ့ကျောင်းပြန်တက်မှာလဲ"
"မသိသေးပါဘူး.."
"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်.မင်းကျောင်းပြန်တက်ပါနော်..ငါမင်းအတွက်စာတွေကူးထားတတယ်..ပြီးတော့လုဟန်ကလည်းမင်းကိုမျှော်နေတာ"
"အေးပါ..ငါမြန်မြန်ကျောင်းပြန်တက်ဖြစ်အောင်ကြိုးစားပါမယ်"
"ဘတ်ဟျွန်း..မင်းမနက်ဖန်အပြင်ထွက်လို့ရလားဟင်"
ဘတ်ဟျွန်းတစ်ချက်ရပ်လိုက်ပြီး..
"ငါအပြင်ထွက်လို့ရပါတယ်ကွ..သူတို့တွေတောင်ထွက်နေကြတာပဲ..ငါ့ကိုလာတားလို့ရမှာတဲ့လား"
"ဟုတ်ပါပြီ..ဒါဆိုလည်း မနက်ဖန်ငါလာခေါ်မယ်"
"ဘယ်သွားမလို့လဲ.."
"တစ်နေရာရာပေါ့..မင်းလိုက်မယ်မလား.."
"လိုက်မှာပေါ့...ဘာလဲကောင်မလေးတွေ..ရှိတဲ့နေရာကိုလား"
"မဟုတ်ပါဘူး..အဲ့လိုကောင်မလေးတွေရှိတဲ့နေရာကိုမင်းကိုမခေါ်သွားဘူး"
"ဘာလို့လဲ.."
"ငါခေါ်သွားလို့..မင်းကိုကြွေသွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
"ကြွေပါစေပေါ့ကွ..သူတို့ကြွေတာပဲ..မတော်တဆရီးစားတောင်ရသွားနိုင်တယ်"
"ငါတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာကို..ဘယ်ရီးစားကိုလိုချင်နေတာလဲ"
ချန်းညောလ်စကားကြောင့်ဘတ်ဟျွန်းကြောင်ကြည့်နေမိသည်။ချန်းညောလ်လဲသူစကားမှားသွားမှန်းသိပြီးပြန်ရှင်းပြရသည်။
"ဟို..ငါပြောတာက...ငါလိုလူချောတစ်ယောက်လုံးရှိနေတာ..အဲ့ကောင်မလေးတွေငါ့ကိုမကြွေပဲ မင်းလိုရုပ်ဆိုးကြီးကို.ကြွေသွားဖို့ကမဖြစ်နိုင်ဘူးလို့ပြောတာ"
"မင်း..မင်းသေပြီ."
ဘတ်ဟျွန်း..ချန်းညောလ်ကိုသူယူလာသည့်ထီးနဲ့လိုက်ရိုက်ပါစေရော.။
----------------------------------------------------
Updateတွေကြာသွားရင်တောင်းပန်ပါတယ်..😔
#Nun
Thanks to all the readers🥰🥰🥰
====================================
Zawgyi
_______
ဒီေန႕ဟာဆယ္ဟြန္းရဲ႕ ပထမဆုံးအလုပ္ဝင္ရတဲ့ေနျဖစ္သည္။ဒါေၾကာင့္...ေနာက္က်၍မျဖစ္တာ
ေၾကာင့္..ေစာေစာထကာျပင္ဆင္ၿပီးထြက္လာခဲ့သည္။
.
.
ဆယ္ဟြန္းကုမၸဏီကိုေရာက္ေတာ့..ကုမၸဏီကေကာင္မေလးေတြရဲ႕မ်က္လုံးဆယ္ဟြန္းဆီမွာ.တက္ကပ္ေတာ့မယ့္အတိုင္း..။
ဆယ္ဟြန္းလည္း..ထိုအရာေတြကိုဂ႐ုမစိုက္ပဲ..သူ႕အားလာႀကိဳသည့္သူေနာက္သို႔လိုက္ကာ..သူ၏႐ုံးခန္းထဲလာခဲ့သည္။
"သူ႒ေး..အလိုရွိတာမွန္သမွ်ကြၽန္ေတာ္ကိုေျပာပါေနာ္.."
"ဟုတ္ကဲ့..ဒါနဲ႕.ခင္ဗ်ားနာမည္က.."
"ကြၽန္ေတာ္နာမည္က..ကင္ဂ်ဳံအင္ပါ.."
"ေအာ္..ဟုတ္ကဲ့..အသက္ကေရာ"
"အသက္က..25ပါခင္ဗ်ာ"
"ကြၽန္ေတာ္ထက္ငယ္တာပဲ..ဒါဆို.ဂ်ဳံအင္လို႔ပဲေခၚမယ္ရလား"
"ဟုတ္ကဲ့..သူ႒ေး..သူ႒ေးအဆင္ေျပသလိုသာေခၚပါ"
"ေကာင္းပါၿပီ...ကြၽန္ေတာ္ကို.ဝန္ထမ္းေတြဆီလိုက္ပို႔ေပးလို႔ရမလား..ဝန္ထမ္းေတြနဲ႕လည္းမိတ္ဆက္ရတာေပါ့"
"ဟုတ္ကဲ့..သူ႒ေး..ဒါဆို..ကြၽန္ေတာ္ေနာက္လိုက္ခဲ့ပါ"
ဆယ္ဟြန္းေခါင္းတစ္ခ်က္ၿငိမ့္ျပၿပီး..ဂ်ဳံအင္ေနာက္ကိုလိုက္သြားလိုက္သည္။
.
.
.
.
.
ဗုန္း~
လုဟန္..လြယ္အိတ္ကို.စားပြဲေပၚသိုပစ္ခ်လိဳက္သည္။
"အမယ္ေလး..လန့္လိုက္တာ.လုဟန္ရယ္..ဘာျဖစ္လာတာလဲ"
"ဘာျဖစ္ရမွာလဲ..မင္းဦးေလးလုပ္ပုံေကာင္းရဲ႕လား"
"ဟင္...ငါ့ဦးေလးက.မင္းကိုလုပ္လိုက္ၿပီလား..သြက္ေနေရာပဲ.."
"ပတ္ခ်န္းေညာလ္..မင္းဘာေတြလာေျပာေနတာလဲ.."
"မသိဘူးေလ..မင္းပဲငါ့ဦးေလးလုပ္ပုံေကာင္းရဲ႕လားဆို."
"ငါေဒါသေတြမင္းဆီေရာက္ကုန္မယ္ေနာ္.."
"စတာပါကြာ..ကဲေျပာ..ဘာျဖစ္လာတာလဲ"
"ဘာျဖစ္ရမွာလဲ..ဒီေန႕ငါ့ကိုေက်ာင္းလိုက္မပို႔ဘူးေလ..ငါကေစာင့္ေနတာ..မလာမလာနဲ႕..မင္းအိမ္သြားၾကည့္ေတာ့..ကားလည္းမရွိ.အိမ္တံခါးႀကီးကလည္းပိတ္ထားတယ္."
"ေအာ္..ဒါလား..ေလးေလးကမနက္အေစာႀကီးထဲကအလုပ္သြားတာေလ..သူရဲ႕ပထမဆုံး.အလုပ္လုပ္တဲ့ေန႕မို႔ေစာေစာသြားရတာေလ..သူ႒ေးတစ္ေယာက္ကပထမဆုံးေန႕မွာတင္ေနာက္က်လိဳ႕မရဘူးေလ"
"အဲ့ဒါဆိုလည္းႀကိဳေျပာေလကြာ.."
"သူေမ့သြားလို႔ျဖစ္မွာေပါ့"
"ဟြန့္..မေက်နပ္ဘူး..ျပန္လာရင္ေတြ႕မယ္.."
"ေအာ္.."
"ဘာေအာ္တာလဲ..မေအာ္နဲ႕..ငါတကယ္စိတ္တိုေနတာ..ေတြ႕မယ္..ဟင္းဟင္း"
သူ႕လက္ဆစ္ေတြကိုခ်ိဳးရင္.ေဒါနဲ႕ေမာနဲ႕ေျပာေနေလရဲ႕။
တကယ္ေတာ့..ဆယ္ဟြန္း.လုဟန္ကိုေက်ာင္းလိုက္ပို႔ဖို႔.ခ်န္းေညာလ္ကိုမွာခဲ့ေပမဲ့.ခ်န္းေညာလ္ကဘတ္ဟြၽန္းဆီသြားဖို႔ပဲစိတ္ေရာက္ေနၿပီး.လုဟန္ကိုေမ့သြားတာပါ။
.
.
ညေန.ဆယ္ဟြန္းအလုပ္ကျပန္ေတာ့..သူ႕အိမ္ေရွ႕မွာထိုင္ေနတဲ့သမင္ေလးကို.ေတြ႕လိုက္ရသည္။
ကားေပၚကဆင္းၿပီး..လုဟန္ဆီကိုေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။
"ဒီမွာ..ဟိုတစ္ေယာက္..ဘာထိုင္လုပ္ေနတာလဲ"
ဒူးႏွစ္လုံးၾကားေခါင္းဝွက္ကာထိုင္ေနရင္း ဆယ္ဟြန္းအသံၾကားေတာ့ေမာ့ၾကည့္လာသည္။
"ခင္ဗ်ားကိုေစာင့္ေနတာေလ..စာရင္ရွင္းစရာရွိလို႔"
"စာရင္းရွင္းမလို႔?...ငါမင္းဆီကဘာအေႂကြးမွမယူထားဘူးေနာ္"
"က်စ္..လူႀကီး..ခင္ဗ်ားမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေနနဲ႕"
"ဘယ္မွာမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔လဲ..တကယ္မသိလို႔ေမးေနတာကို"
"မသိရင္ေျပာျပမယ္..မနက္ကခင္ဗ်ားဘာလို႔..ကြၽန္ေတာ္ကိုေက်ာင္းလိုက္မပို႔တာလဲ"
ဆယ္ဟြန္းအနည္းငယ္ၿပဳံးမိသြားသည္။
"မင္းကအဲ့ဒါေျပာမလို႔..အိမ္ေရွ႕မွာလာေစာင့္ေနတာလား"
လုဟန္နည္းနည္းရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္သြားသည္။
"ဟုတ္တယ္..ဘာျဖစ္လဲ"
"ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး..မင္းကိုခ်န္းေညာလ္မေျပာဘူးလား"
"ေျပာ..ေျပာတာေတာ့..ေျပာတာေပါ့..ဒါေပမဲ့"
"ဒါေပမဲ့...ဘာျဖစ္လဲ.ဆက္ေျပာေလ"
"ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး..ဒါေပမဲ့.ခင္ဗ်ားကိုမေက်နပ္ဘူး..မနက္ကကိုယ့္ဘာသာကိုယ္တကၠစီနဲ႕သြားလိုက္ရတယ္"
"ဟမ္!တကၠစီနဲ႕သြားတယ္..ခ်န္းေညာလ္လိုက္မပို႔ဘူးလား"
"မပို႔လို႔ေပါ့.."
"အာ..ကိုယ္မင္းလိုက္ပို႔ေပးပို႔ေျပာခဲ့ပါတယ္...."
လုဟန္..ဆယ္ဟြန္းကို.ေငးၾကည့္ေနမိသည္။
"ဒီမွာ..ခ်ာတိတ္..ဟိတ္"
"ဗ်ာ!.."
"ဘာလို႔အဲ့ေလာက္ေတာင္ေငးေနတာလဲ"
"ဟို..အံၾသလို႔"
"ဘာကိုလဲ"
"လူႀကီး ခုနက.ကိုယ္နဲ႕မင္းနဲ႕ေျပာလိုက္တာလား"
ဆယ္ဟြန္းအခုမွသူေျပာလိုက္တာကို.သတိရသြားက.ရွက္အမ္းအမ္းျဖစ္သြားရသည္။
"မ.မေျပာပါဘူး.."
"မလိမ္ပါနဲ႕...လုလုေသခ်ာၾကားလိုက္ပါတယ္"
"မေျပာပါဘူးဆို..ဖယ္."
ရွက္ကိုးရွက္ကန္းနဲ႕.ၿခံတံခါးႀကီးဖြင့္ၿပီး..ကားထဲဝင္ကာ..အိမ္ထဲသို႔ေမာင္းဝင္သြားသည္။
.
.
.
"ဘတ္ဟြၽန္း..ဒီေန႕ေရာ..ဘယ္လိုလဲ"
"ဘာကိုလဲ"
"မင္းအေဖမင္းကို.ရိုက္ေသးလား"
"မရိုက္ပါဘူး..ဒီေန႕အိမ္မွာမရွိဘူး"
"အင္းပါ..ဒါနဲ႕မင္း..ဘယ္ေန႕ေက်ာင္းျပန္တက္မွာလဲ"
"မသိေသးပါဘူး.."
"ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္.မင္းေက်ာင္းျပန္တက္ပါေနာ္..ငါမင္းအတြက္စာေတြကူးထားတတယ္..ၿပီးေတာ့လုဟန္ကလည္းမင္းကိုေမွ်ာ္ေနတာ"
"ေအးပါ..ငါျမန္ျမန္ေက်ာင္းျပန္တက္ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားပါမယ္"
"ဘတ္ဟြၽန္း..မင္းမနက္ဖန္အျပင္ထြက္လို႔ရလားဟင္"
ဘတ္ဟြၽန္းတစ္ခ်က္ရပ္လိုက္ၿပီး..
"ငါအျပင္ထြက္လို႔ရပါတယ္ကြ..သူတို႔ေတြေတာင္ထြက္ေနၾကတာပဲ..ငါ့ကိုလာတားလို႔ရမွာတဲ့လား"
"ဟုတ္ပါၿပီ..ဒါဆိုလည္း မနက္ဖန္ငါလာေခၚမယ္"
"ဘယ္သြားမလို႔လဲ.."
"တစ္ေနရာရာေပါ့..မင္းလိုက္မယ္မလား.."
"လိုက္မွာေပါ့...ဘာလဲေကာင္မေလးေတြ..ရွိတဲ့ေနရာကိုလား"
"မဟုတ္ပါဘူး..အဲ့လိုေကာင္မေလးေတြရွိတဲ့ေနရာကိုမင္းကိုမေခၚသြားဘူး"
"ဘာလို႔လဲ.."
"ငါေခၚသြားလို႔..မင္းကိုေႂကြသြားရင္ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"
"ေႂကြပါေစေပါ့ကြ..သူတို႔ေႂကြတာပဲ..မေတာ္တဆရီးစားေတာင္ရသြားနိုင္တယ္"
"ငါတစ္ေယာက္လုံးရွိေနတာကို..ဘယ္ရီးစားကိုလိုခ်င္ေနတာလဲ"
ခ်န္းေညာလ္စကားေၾကာင့္ဘတ္ဟြၽန္းေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္။ခ်န္းေညာလ္လဲသူစကားမွားသြားမွန္းသိၿပီးျပန္ရွင္းျပရသည္။
"ဟို..ငါေျပာတာက...ငါလိုလူေခ်ာတစ္ေယာက္လုံးရွိေနတာ..အဲ့ေကာင္မေလးေတြငါ့ကိုမေႂကြပဲ မင္းလို႐ုပ္ဆိုးႀကီးကို.ေႂကြသြားဖို႔ကမျဖစ္နိုင္ဘူးလို႔ေျပာတာ"
"မင္း..မင္းေသၿပီ."
ဘတ္ဟြၽန္း..ခ်န္းေညာလ္ကိုသူယူလာသည့္ထီးနဲ႕လိုက္ရိုက္ပါေစေရာ.။
----------------------------------------------------
Updateေတြၾကာသြားရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္..😔
#Nun
Thanks to all the readers🥰🥰🥰
====================================