Unicode
"ကျောင်းပိတ်ပြီဆိုတော့ သော် ဘယ်သွားချင်လဲ. . .ကိုကိုကြီးလိုက်ပို့မယ်"
ပန်းကောက်နေသူက မော့်ကြည့်ရင်း. . .
"ဟင့်အင်း. . .ကိုကိုကြီးက ဆယ်တန်းတက်ရမှာ. . .ခဏပဲနားရမှာပေါ့. . .သား ဘယ်မှမသွားချင်ဘူး. . .ကိုကိုကြီး ဆယ်တန်းစာမေးပွဲပြီးမှ. . ."
"အင်း. . .ဘယ်သွားချင်လဲ. . .အကုန်လိုက်ပို့မယ်"
ပြုံးပြီးခေါင်းညိမ့်တယ်။
အမြဲတမ်းပြုံးနေရင် ခက်တော့မှာပဲ...သော်ရယ်။
သော်က ကျွန်တော်အရမ်းချစ်ရတဲ့ညီလေး. . .အင်း. . .ဟုတ်ပါတယ်. . .ကျွန်တော့်ညီလေး. . .ကျွန်တော့်အပိုင်မိုလို့ချစ်နေတာပါ။
"သားရေ. . .ကိုမိုးဦး. . .သော်လေးရေ. .."
"မေမေခေါ်နေပြီ သော်. . .ပြန်ရအောင်"
"ရောက်ထဲက သော့်နားပြေးတာပဲ. . .ခဏနားပြီးရင်... ရေချိုးဖို့လုပ်"
"သော်ရော. . .ရေချိုးပြီးပြီလား. . ."
"သား ရေချိုးပြီးပြီ. . .အန်တီမေမေ"
"အေး. . .အေး. . .သော်လေး. . .ကိုကိုကြီးပြန်ခေါ်သွားမယ် ပြီးမှလိုက်လာခဲ့. . .နော်. ..အိမ်မှာထမင်းစားရအောင်. . .သားကြိုက်တဲ့ဝက်နံရိုးချက်ထားတယ်. . .ကိုကိုကြီး ကြိုက်တဲ့ပုစွန်ရောပဲ. . .ဖွားတွက်ပန်းသီပြီရင်လိုက်ခဲ့နော်"
"ဟုတ်"
သားမိနှစ်ယောက်အိမ်ပြန်လာတယ်။အိမ်လဲရောက်ရော ပြင်ဆင်ထားတဲ့အထုတ်တွေကိုမြင်တော့. . .
"မေမေ. . .ဘာတွေလဲ"
မိုးဦး မေမေ့ကိုမေးတယ်။
"သားဖေဖေဆီသွားဖို့လေ. . ."
"ချက်ချင်းကြီးလား"
"အင်းပေါ့. . .ဖေဖေ ဟိုမှာတစ်ယောက်ထဲ စားရေး သောက်ရေးခက်နေတာကြာပြီ. . .ပြီးတော့ သားအတွက်.... ဘော်ဒါအပ်ပြီးပြီ"
"ဟာ. . .မေမေကလဲဗျာ. . .ချက်ချင်းဆိုသားမလိုက်ဘူး. . ."
ဒေါ်ခင်နှင်းဦး တနေကုန် သိမ်းရ ထုတ်ရပင်ပန်းတာထက် မိုးဦးကို နားချဖို့ပိုမောနေပါပြီ။
"ကဲ. . .နားပြီး. . .ရေချိုးဖို့လုပ်. . .မေမေသိမ်းစရာရှိတာသိမ်းအုံးမယ်. . .မနက်ဖန်... ဖေဖေကားလွှတ်ပေးလိမ့်မယ်"
မိုးဦး. . .ရင်ထဲတင်းကျပ်နေပါပြီ။မေမေကလဲကွာ. . .
မေမေ့အကြောင်းမိုးဦးသိတယ်။လွယ်လွယ်လျှော့ပေးမှာတော့မဟုတ်။စကားလဲပိုမပြောတတ်သလို အလိုလိုက်စရာရှိတာအလိုလိုက်တတ်ပေမဲ့. . .စည်းကမ်းရှိသူ. . .စည်းကမ်းတင်းကျပ်သူပါ။
ဒါဆို. . .သော်ရော. . .သော့်ကိုရောခေါ်သွားမှာလား
သော်လဲမေမေချစ်တဲ့ကလေးပဲလေ။
မျှော်လင့်ချက်နဲ့မေမေ့ဆီပြေး. . .မေးရတယ်။
"မေမေ. . .သော့်ကိုရော. . .ခေါ်သွားမလား. . .ဟင်"
"သော်ကိုခေါ်သွားလို့ဘယ်ရမလဲသားရယ်. . .
အဖွားကသူ့မြေးကိုဘယ်ပေးမလဲ. . .အဖွားကကျမ်းမာရေးကချူချာ. . .မသက်တို့ကလဲသူတို့ကိစ္စနဲ့သူတို့. . .ဖွားကို. . .သော်ပဲဂရုစိုက်ပေးရမှာလေ"
"သား. . .သား. . .သော်နဲ့မခွဲနိုင်ဘူး"
တုန်ရီစွာအရဲစွန့်ပြောချလိုက်ပြီးမှ. . .မိခင်ရဲ့အကြည့်ကြောင့်မိုးဦးခေါင်းငုံ့ချမိတယ်။
ဒေါ်ခင်နှင်းဦးပျက်သွားတဲ့မျက်နှာကိုချက်ချင်းပြင်ရတယ်။ ကလေးနှစ်ယောက်ရဲ့သံယောဇဥ်ကိုနားလည်ပေမဲ့အရွယ်တွေမငယ်ကြတော့ဘူး။ ကြာလေ ကြာလေ ခွဲရခက်လေဖြစ်လာမှာစိုးရိမ်မိတယ်။ ဒါပေမဲ့. . .ဒီအချိန် သားဖြစ်သူကိုချော့ပြီးခေါ်သွားဖို့ပဲအရေးကြီးတာပါ။
"သော်နဲ့. . .ခဏပဲခွဲရမှာပါ...သားရယ်. . .ဆယ်တန်းဖြေပြီးပြန်လာနေပေါ့. . .မေမေကအိမ်ကိုရောင်းမပစ်ပါဘူး...သား. . .ကျောင်းပိတ်ရင်ပြန်လာပေါ့"
မိုးဦးမေမေ့ကိုသာငေးနေမိတယ်။
မေမေက ဘယ်သောအခါမှအကျိုးအကြောင်းမဆီလျော်တာမျိုးမလုပ်တတ်သူလေ။ ဒါပေမဲ့. . .ဒါပေမဲ့. . .မေမေရယ်.... ခက်လိုက်တာဗျာ။
မိုးဦးရင်ထဲ တင်းကျပ်စွာခံစားရတယ်။ အခုလေးတင် တွေ့လာခဲ့ရတဲ့ သော့်ဆီပြေးကာ ဖက်ထားချင်စိတ်ကို ထိန်းရတယ်။ သော့်ကိုတကယ်မခွဲနိုင်တာပါ။
သော့်ကိုစက်ဘီးစီးသင်ပေးချင်သေးတယ်။
သော်နဲ့အတူခရေပန်းကောက်ချင်သေးတယ်။
သော်ပြောသမျှတနေ့တာအတွေ့အကြုံတွေကို သော့်ခေါင်းလေးရင်ခွင်ထဲထည့်ပြီးနားထောင်ချင်သေးတယ်။
သော့်ရဲ့အားကိုးတကြီး တိုင်တောသံလေးတွေကြားချင်သေးတယ်။
မိုးဦးအနားမှာ လူတွေများပေမဲ့ သော့်အတွက်တော့ မိုးဦးတစ်ယောက်ထဲသာရှိသည်လေ။
.
.
.
.
သော်နဲ့တူတူသွား တူတူလုပ်ချင်တာတွေရှိသေးတယ်။
သော်. . .သော့်ကိုရော မေမေပြောပြလိုက်ပြီလား။
မပြောရသေးဘူးထင်ပါတယ်. . .သော် ပန်းကောက်နေတုန်းကပုံမှန်ပဲဟာကို. .
မိုးဦးရေအမြန်ချိုးလိုက်တယ်။
မေမေ့ကိုထပ်ပြီးနားချကြည့်ချင်တယ်(မျှော်လင့်ချက်အများကြီးတော့မရှိပေမဲ့ပေါ့)
"မေမေ. . .မနက်ဖန်... ချက်ချင်းကြီး. . .သား မလိုက်ချင်သေးဘူး.. .သော့်ကိုစက်ဘီးစီးသင်ပေးပြီးမှ လိုက်ခဲ့လို့ရလား. . .ဟင်"
"မိုးဦး. . .မေမေ. . .စကားများများမပြောပါရစေနဲ့. . .သားလဲဆယ်တန်းရောက်နေပြီ. . .အဓိကနဲ့သာမညခွဲခြါးတတ်အောင်မေမေသင်ခဲ့တယ်ထင်တာပဲ. . စိတ်အလိုလိုက်ရအောင် ကိုယ်ကကျောင်းသားဆိုတာလဲမမေ့နဲ့. . .ဟိုမှာသားဖေဖေ ဘော်ဒါအပ်ပြီးနေပြီ. . .သော်နဲ့ပဲခွဲရမှာမဟုတ်ဘူး. . .မေမေနဲ့လဲခဏခွဲနေရတော့မှာ. . .စာမေးပွဲပြီးမှကြိုက်တာလုပ်. . ဟုတ်ပြီလား"
မိုးဦးမျက်ရည်ဝိုင်းတက်လာတယ်။
မေမေ့ရှေ့တော့မငိုရဲ။
ဆက်ပြီးပြောစရာစကားလဲမရှိဖြစ်ရတယ်။
"သော့်ကို မေမေ ပြောလိုက်ပြီလား"
"ဖွားကိုပဲပြောထားရသေးတာ. . .သော်မသိသေးဘူး"
"သား. . .သား. . .ပဲပြောလိုက်မယ်. . .သော့်ကို"
"အေးပါ. . .သေချာရှင်းပြလိုက်. . .သော်ကလိမ္မာပါတယ်. . .သားရှင်းပြရင်လက်ခံမှာ. . .
ဒါကြောင့်. . .မေမေမပြောထားတာ"
"သား. . .သော့်ဆီခဏသွားမယ်နော်"
"ညစာစားချိန်ပြန်လာနော်"
"ဟုတ်ကဲ့. . .မေမေ"
အပြေးတပိုင်းထွက်သွားတဲ့ သားဖြစ်သူကိုကြည့်ရင်း. . .
မေမေ့မှာဒီသားလေးတစ်ယောက်ပဲရှိတာ
မေမေဒီလိုမလုပ်ရင်. . .မဖြစ်ဘူးလို့ပဲ ဒေါ်ခင်နှင်းတွေးပါသည်။
.
.
.
အဖွားအခန်းထဲရောက်တော့. . .ပန်းသီနေတဲ့. . .သော်
ဖွားကတော့သူ့မြေးကိုကုတင်ပေါ်ကနေလှမ်းကြည့်နေတယ်။ ဖွားသိပြီးသားဆိုတော့. . ဖွားရေ. . .ကျွန်တော်သော့်ကို ဘယ်လိုပြောရမလဲလို့ မိုးဦးစိတ်ထဲမှ တိုင်တည်မိသည်။
"ဟော. . .ကိုမိုးဦးလေး. . .လာ... ထိုင်"
မော့်ကြည့်တဲ့သော်...
ပြန်မကြည့်နိုင်. . .အရင်လိုမစနောက်နိုင်. . .ငိုပဲငိုချင်တယ်. . .ယောကျားပဲဆိုပေမဲ့.. .တင်းမထားနိုင်။
ရင်ထဲတစ်ဆစ်ဆစ်နဲ့ဒီဝေဒနါမျိုးမခံစားဖူးဘူးလေ
သော့်ကို့ဖြင့်ကြည့်တောင်မကြည့်ရဲ။
သနားလွန်းလို့. . .လွမ်းလွန်းလို့. . .သေမှာပဲ။
"ကိုကိုကြီး. . .ပြီးတော့မယ်နော်. . .ထမင်းစားဖို့လာခေါ်တာလား"
"အင်း"
မျက်နှာမကြည့်ဘဲဖြေမိတယ်။
"ဖွား. . .ထမင်းစားပြီးပြီလား. . .သော့်ကိုမေမေက ထမင်းစားဖို့ခေါ်ခိုင်းလိုက်တာ"
"ဖွားစားပြီးပြီ ကိုကိုကြီး. . .ဒေါ်ကြင်ရွာပြန်သွားလို့သားပဲပြင်ကျွေးလိုက်တာ"
သော်. . .သော်လေး. . .ဘာမှမသိရှာသေးလို့ပေါ့။ စိတ်လက်ပေါ့ပါးစွာပင် စကားပြောနေရှာတယ်။
ဖွားကတော့ သော်ကိုတလှည့် မိုးဦးကိုတလှည့် ကြည့်ရင်းသာ
အေးလေ. . .သံယောဇဥ်ကအပူပဲပေါ့။
အရွယ်နဲ့မမျှခံစားရတဲ့မြေးဖြစ်သူ သနားပေမဲ့ ခင်နှင်းပြောတာလဲ ဟုတ်နေတာပဲ. . .ပညာရေးအတွက်ပဲလေ။
ခဏနေတော့ပန်းသီလို့ပြီးသွားပြီ။
"ဖွား ဘုရားရှိခိုးတော့မလား. . .ဘုရားခန်းပို့ပေးရမလား"
"ရတယ်မြေး. . .သွားတော့. . .ဒီနေ့ဖွား နဲနဲမောတယ်
အခန်းထဲကနေပဲရှိခိုးတော့မယ်. . .သား ပန်းကပ်ပေးခဲ့တော့"
"ဟုတ်. . .ဖွား"
"ကိုကိုကြီး. . .သား ပန်းသွားကပ်လိုက်အုံးမယ်နော်. . .ခဏစောင့်အုံး"
"အင်း"
ဒီအင်းကိုတော့သူမသင်္ကါတော့ဘူးထင်ပါ့။
မိုးဦးကို သေသေချာချာကြည့်တယ်။
မျက်နှာကိုသာ အမြန်လွှဲမိလိုက်တယ်။
သော်ထွက်သွားတော့မှ. . .
"မြေး. . .ကိုမိုးဦး. . .စာသာကြိုးစားပါ. . .မေမေကအကောင်းဆုံးစီစဥ်ပေးထားတာ. . ."
ပြောတာခဏရပ်ပြီး ဖွား နားတယ်။
"သား စာမေးပွဲပြီးရင် သော့်ကိုလာခေါ်ပေါ့. . .ခုတော့ ဖွားကမမာတော့ သော်ရှိမှဖြစ်မှာ. . .သားညီလေးကိုသေချာရှင်းပြခဲ့ပါကွယ်"
ဘာမှပြန်မပြောနိုင်။
ရင်ထဲတင်းကျပ်လွန်းလို့ ငိုသာငိုချလိုက်မိတော့တယ်။
"ဖွား. . . .ဖွားရယ်. . ."
မဖြစ်သေးပါဘူး။
မိုးဦးမျက်ရည်ကိုလက်နဲ့ကြမ်းကြမ်းပွတ်သုတ်လိုက်တယ်။ သော်မြင်ရင်စိတ်ပူမယ် ဝမ်းနည်းမယ် ငါငိုနေလို့မဖြစ်ဘူး။
သော့်အတွက်တော့. . .ယုံကြည်ရာ. . .အားကိုးရာ. . ငါက. . .သော်စိတ်ဆင်းရဲအောင်လုပ်လို့မဖြစ်ဘူး
ငါဒီတစ်နှစ်မေမေဖြစ်စေချင်သလိုကြိုးစားလိုက်ရင်ရပြီပဲ။
"ကိုကိုကြီး. . .သွားမယ်လေ"
"အင်း. . ."
"သော်. . .လမ်းခဏလျှောက်ရအောင်နော်. . .ကိုကိုကြီးပြောစရာရှိလို့. . .ဗိုက်ဆာနေပြီလား"
"ရတယ်. . .သားမဆာသေးပါဘူး. . ."
သော်နဲ့အတူအိမ်ဖက်မပြန်ဘဲ လမ်းမတစ်လျှောက်လျှောက်လာခဲ့တယ်။
"သော်. . ."
ဆက်ရန်. . . .
Zawgyi
Unicode
"ေက်ာင္းပိတ္ၿပီဆိုေတာ့ ေသာ္ ဘယ္သြားခ်င္လဲ. . .ကိုကိုႀကီးလိုက္ပို႔မယ္"
ပန္းေကာက္ေနသူက ေမာ့္ၾကည့္ရင္း. . .
"ဟင့္အင္း. . .ကိုကိုႀကီးက ဆယ္တန္းတက္ရမွာ. . .ခဏပဲနားရမွာေပါ့. . .သား ဘယ္မွမသြားခ်င္ဘူး. . .ကိုကိုႀကီး ဆယ္တန္းစာေမးပြဲၿပီးမွ. . ."
"အင္း. . .ဘယ္သြားခ်င္လဲ. . .အကုန္လိုက္ပို႔မယ္"
ၿပဳံးၿပီးေခါင္းညိမ့္တယ္။
အၿမဲတမ္းၿပဳံးေနရင္ ခက္ေတာ့မွာပဲ...ေသာ္ရယ္။
ေသာ္က ကြၽန္ေတာ္အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ညီေလး. . .အင္း. . .ဟုတ္ပါတယ္. . .ကြၽန္ေတာ့္ညီေလး. . .ကြၽန္ေတာ့္အပိုင္မိုလို႔ခ်စ္ေနတာပါ။
"သားေရ. . .ကိုမိုးဦး. . .ေသာ္ေလးေရ. .."
"ေမေမေခၚေနၿပီ ေသာ္. . .ျပန္ရေအာင္"
"ေရာက္ထဲက ေသာ့္နားေျပးတာပဲ. . .ခဏနားၿပီးရင္... ေရခ်ိဳးဖို႔လုပ္"
"ေသာ္ေရာ. . .ေရခ်ိဳးၿပီးၿပီလား. . ."
"သား ေရခ်ိဳးၿပီးၿပီ. . .အန္တီေမေမ"
"ေအး. . .ေအး. . .ေသာ္ေလး. . .ကိုကိုႀကီးျပန္ေခၚသြားမယ္ ၿပီးမွလိုက္လာခဲ့. . .ေနာ္. ..အိမ္မွာထမင္းစားရေအာင္. . .သားႀကိဳက္တဲ့ဝက္နံရိုးခ်က္ထားတယ္. . .ကိုကိုႀကီး ႀကိဳက္တဲ့ပုစြန္ေရာပဲ. . .ဖြားတြက္ပန္းသီၿပီရင္လိုက္ခဲ့ေနာ္"
"ဟုတ္"
သားမိႏွစ္ေယာက္အိမ္ျပန္လာတယ္။အိမ္လဲေရာက္ေရာ ျပင္ဆင္ထားတဲ့အထုတ္ေတြကိုျမင္ေတာ့. . .
"ေမေမ. . .ဘာေတြလဲ"
မိုးဦး ေမေမ့ကိုေမးတယ္။
"သားေဖေဖဆီသြားဖို႔ေလ. . ."
"ခ်က္ခ်င္းႀကီးလား"
"အင္းေပါ့. . .ေဖေဖ ဟိုမွာတစ္ေယာက္ထဲ စားေရး ေသာက္ေရးခက္ေနတာၾကာၿပီ. . .ၿပီးေတာ့ သားအတြက္.... ေဘာ္ဒါအပ္ၿပီးၿပီ"
"ဟာ. . .ေမေမကလဲဗ်ာ. . .ခ်က္ခ်င္းဆိုသားမလိုက္ဘူး. . ."
ေဒၚခင္ႏွင္းဦး တေနကုန္ သိမ္းရ ထုတ္ရပင္ပန္းတာထက္ မိုးဦးကို နားခ်ဖိဳ႕ပိုေမာေနပါၿပီ။
"ကဲ. . .နားၿပီး. . .ေရခ်ိဳးဖို႔လုပ္. . .ေမေမသိမ္းစရာရွိတာသိမ္းအုံးမယ္. . .မနက္ဖန္... ေဖေဖကားလႊတ္ေပးလိမ့္မယ္"
မိုးဦး. . .ရင္ထဲတင္းက်ပ္ေနပါၿပီ။ေမေမကလဲကြာ. . .
ေမေမ့အေၾကာင္းမိုးဦးသိတယ္။လြယ္လြယ္ေလွ်ာ့ေပးမွာေတာ့မဟုတ္။စကားလဲပိုမေျပာတတ္သလို အလိုလိုက္စရာရွိတာအလိုလိုက္တတ္ေပမဲ့. . .စည္းကမ္းရွိသူ. . .စည္းကမ္းတင္းက်ပ္သူပါ။
ဒါဆို. . .ေသာ္ေရာ. . .ေသာ့္ကိုေရာေခၚသြားမွာလား
ေသာ္လဲေမေမခ်စ္တဲ့ကေလးပဲေလ။
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ေမေမ့ဆီေျပး. . .ေမးရတယ္။
"ေမေမ. . .ေသာ့္ကိုေရာ. . .ေခၚသြားမလား. . .ဟင္"
"ေသာ္ကိုေခၚသြားလို႔ဘယ္ရမလဲသားရယ္. . .
အဖြားကသူ႕ေျမးကိုဘယ္ေပးမလဲ. . .အဖြားကက်မ္းမာေရးကခ်ဴခ်ာ. . .မသက္တို႔ကလဲသူတို႔ကိစၥနဲ႕သူတို႔. . .ဖြားကို. . .ေသာ္ပဲဂ႐ုစိုက္ေပးရမွာေလ"
"သား. . .သား. . .ေသာ္နဲ႕မခြဲနိုင္ဘူး"
တုန္ရီစြာအရဲစြန့္ေျပာခ်လိဳက္ၿပီးမွ. . .မိခင္ရဲ႕အၾကည့္ေၾကာင့္မိုးဦးေခါင္းငုံ႕ခ်မိတယ္။
ေဒၚခင္ႏွင္းဦးပ်က္သြားတဲ့မ်က္ႏွာကိုခ်က္ခ်င္းျပင္ရတယ္။ ကေလးႏွစ္ေယာက္ရဲ႕သံေယာဇဥ္ကိုနားလည္ေပမဲ့အ႐ြယ္ေတြမငယ္ၾကေတာ့ဘူး။ ၾကာေလ ၾကာေလ ခြဲရခက္ေလျဖစ္လာမွာစိုးရိမ္မိတယ္။ ဒါေပမဲ့. . .ဒီအခ်ိန္ သားျဖစ္သူကိုေခ်ာ့ၿပီးေခၚသြားဖို႔ပဲအေရးႀကီးတာပါ။
"ေသာ္နဲ႕. . .ခဏပဲခြဲရမွာပါ...သားရယ္. . .ဆယ္တန္းေျဖၿပီးျပန္လာေနေပါ့. . .ေမေမကအိမ္ကိုေရာင္းမပစ္ပါဘူး...သား. . .ေက်ာင္းပိတ္ရင္ျပန္လာေပါ့"
မိုးဦးေမေမ့ကိုသာေငးေနမိတယ္။
ေမေမက ဘယ္ေသာအခါမွအက်ိဳးအေၾကာင္းမဆီေလ်ာ္တာမ်ိဳးမလုပ္တတ္သူေလ။ ဒါေပမဲ့. . .ဒါေပမဲ့. . .ေမေမရယ္.... ခက္လိုက္တာဗ်ာ။
မိုးဦးရင္ထဲ တင္းက်ပ္စြာခံစားရတယ္။ အခုေလးတင္ ေတြ႕လာခဲ့ရတဲ့ ေသာ့္ဆီေျပးကာ ဖက္ထားခ်င္စိတ္ကို ထိန္းရတယ္။ ေသာ့္ကိုတကယ္မခြဲနိုင္တာပါ။
ေသာ့္ကိုစက္ဘီးစီးသင္ေပးခ်င္ေသးတယ္။
ေသာ္နဲ႕အတူခေရပန္းေကာက္ခ်င္ေသးတယ္။
ေသာ္ေျပာသမွ်တေန႕တာအေတြ႕အႀကဳံေတြကို ေသာ့္ေခါင္းေလးရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီးနားေထာင္ခ်င္ေသးတယ္။
ေသာ့္ရဲ႕အားကိုးတႀကီး တိုင္ေတာသံေလးေတြၾကားခ်င္ေသးတယ္။
မိုးဦးအနားမွာ လူေတြမ်ားေပမဲ့ ေသာ့္အတြက္ေတာ့ မိုးဦးတစ္ေယာက္ထဲသာရွိသည္ေလ။
.
.
.
.
ေသာ္နဲ႕တူတူသြား တူတူလုပ္ခ်င္တာေတြရွိေသးတယ္။
ေသာ္. . .ေသာ့္ကိုေရာ ေမေမေျပာျပလိုက္ၿပီလား။
မေျပာရေသးဘူးထင္ပါတယ္. . .ေသာ္ ပန္းေကာက္ေနတုန္းကပုံမွန္ပဲဟာကို. .
မိုးဦးေရအျမန္ခ်ိဳးလိုက္တယ္။
ေမေမ့ကိုထပ္ၿပီးနားခ်ၾကည့္ခ်င္တယ္(ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အမ်ားႀကီးေတာ့မရွိေပမဲ့ေပါ့)
"ေမေမ. . .မနက္ဖန္... ခ်က္ခ်င္းႀကီး. . .သား မလိုက္ခ်င္ေသးဘူး.. .ေသာ့္ကိုစက္ဘီးစီးသင္ေပးၿပီးမွ လိုက္ခဲ့လို႔ရလား. . .ဟင္"
"မိုးဦး. . .ေမေမ. . .စကားမ်ားမ်ားမေျပာပါရေစနဲ႕. . .သားလဲဆယ္တန္းေရာက္ေနၿပီ. . .အဓိကနဲ႕သာမညခြဲျခါးတတ္ေအာင္ေမေမသင္ခဲ့တယ္ထင္တာပဲ. . စိတ္အလိုလိုက္ရေအာင္ ကိုယ္ကေက်ာင္းသားဆိုတာလဲမေမ့နဲ႕. . .ဟိုမွာသားေဖေဖ ေဘာ္ဒါအပ္ၿပီးေနၿပီ. . .ေသာ္နဲ႕ပဲခြဲရမွာမဟုတ္ဘူး. . .ေမေမနဲ႕လဲခဏခြဲေနရေတာ့မွာ. . .စာေမးပြဲၿပီးမွႀကိဳက္တာလုပ္. . ဟုတ္ၿပီလား"
မိုးဦးမ်က္ရည္ဝိုင္းတက္လာတယ္။
ေမေမ့ေရွ႕ေတာ့မငိုရဲ။
ဆက္ၿပီးေျပာစရာစကားလဲမရွိျဖစ္ရတယ္။
"ေသာ့္ကို ေမေမ ေျပာလိုက္ၿပီလား"
"ဖြားကိုပဲေျပာထားရေသးတာ. . .ေသာ္မသိေသးဘူး"
"သား. . .သား. . .ပဲေျပာလိုက္မယ္. . .ေသာ့္ကို"
"ေအးပါ. . .ေသခ်ာရွင္းျပလိုက္. . .ေသာ္ကလိမၼာပါတယ္. . .သားရွင္းျပရင္လက္ခံမွာ. . .
ဒါေၾကာင့္. . .ေမေမမေျပာထားတာ"
"သား. . .ေသာ့္ဆီခဏသြားမယ္ေနာ္"
"ညစာစားခ်ိန္ျပန္လာေနာ္"
"ဟုတ္ကဲ့. . .ေမေမ"
အေျပးတပိုင္းထြက္သြားတဲ့ သားျဖစ္သူကိုၾကည့္ရင္း. . .
ေမေမ့မွာဒီသားေလးတစ္ေယာက္ပဲရွိတာ
ေမေမဒီလိုမလုပ္ရင္. . .မျဖစ္ဘူးလို႔ပဲ ေဒၚခင္ႏွင္းေတြးပါသည္။
.
.
.
အဖြားအခန္းထဲေရာက္ေတာ့. . .ပန္းသီေနတဲ့. . .ေသာ္
ဖြားကေတာ့သူ႕ေျမးကိုကုတင္ေပၚကေနလွမ္းၾကည့္ေနတယ္။ ဖြားသိၿပီးသားဆိုေတာ့. . ဖြားေရ. . .ကြၽန္ေတာ္ေသာ့္ကို ဘယ္လိုေျပာရမလဲလို႔ မိုးဦးစိတ္ထဲမွ တိုင္တည္မိသည္။
"ေဟာ. . .ကိုမိုးဦးေလး. . .လာ... ထိုင္"
ေမာ့္ၾကည့္တဲ့ေသာ္...
ျပန္မၾကည့္နိုင္. . .အရင္လိုမစေနာက္နိုင္. . .ငိုပဲငိုခ်င္တယ္. . .ေယာက်ားပဲဆိုေပမဲ့.. .တင္းမထားနိုင္။
ရင္ထဲတစ္ဆစ္ဆစ္နဲ႕ဒီေဝဒနါမ်ိဳးမခံစားဖူးဘူးေလ
ေသာ့္ကို႔ျဖင့္ၾကည့္ေတာင္မၾကည့္ရဲ။
သနားလြန္းလို႔. . .လြမ္းလြန္းလို႔. . .ေသမွာပဲ။
"ကိုကိုႀကီး. . .ၿပီးေတာ့မယ္ေနာ္. . .ထမင္းစားဖို႔လာေခၚတာလား"
"အင္း"
မ်က္ႏွာမၾကည့္ဘဲေျဖမိတယ္။
"ဖြား. . .ထမင္းစားၿပီးၿပီလား. . .ေသာ့္ကိုေမေမက ထမင္းစားဖို႔ေခၚခိုင္းလိုက္တာ"
"ဖြားစားၿပီးၿပီ ကိုကိုႀကီး. . .ေဒၚၾကင္႐ြာျပန္သြားလို႔သားပဲျပင္ေကြၽးလိုက္တာ"
ေသာ္. . .ေသာ္ေလး. . .ဘာမွမသိရွာေသးလို႔ေပါ့။ စိတ္လက္ေပါ့ပါးစြာပင္ စကားေျပာေနရွာတယ္။
ဖြားကေတာ့ ေသာ္ကိုတလွည့္ မိုးဦးကိုတလွည့္ ၾကည့္ရင္းသာ
ေအးေလ. . .သံေယာဇဥ္ကအပူပဲေပါ့။
အ႐ြယ္နဲ႕မမွ်ခံစားရတဲ့ေျမးျဖစ္သူ သနားေပမဲ့ ခင္ႏွင္းေျပာတာလဲ ဟုတ္ေနတာပဲ. . .ပညာေရးအတြက္ပဲေလ။
ခဏေနေတာ့ပန္းသီလို႔ၿပီးသြားၿပီ။
"ဖြား ဘုရားရွိခိုးေတာ့မလား. . .ဘုရားခန္းပို႔ေပးရမလား"
"ရတယ္ေျမး. . .သြားေတာ့. . .ဒီေန႕ဖြား နဲနဲေမာတယ္
အခန္းထဲကေနပဲရွိခိုးေတာ့မယ္. . .သား ပန္းကပ္ေပးခဲ့ေတာ့"
"ဟုတ္. . .ဖြား"
"ကိုကိုႀကီး. . .သား ပန္းသြားကပ္လိုက္အုံးမယ္ေနာ္. . .ခဏေစာင့္အုံး"
"အင္း"
ဒီအင္းကိုေတာ့သူမသကၤါေတာ့ဘူးထင္ပါ့။
မိုးဦးကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္တယ္။
မ်က္ႏွာကိုသာ အျမန္လႊဲမိလိုက္တယ္။
ေသာ္ထြက္သြားေတာ့မွ. . .
"ေျမး. . .ကိုမိုးဦး. . .စာသာႀကိဳးစားပါ. . .ေမေမကအေကာင္းဆုံးစီစဥ္ေပးထားတာ. . ."
ေျပာတာခဏရပ္ၿပီး ဖြား နားတယ္။
"သား စာေမးပြဲၿပီးရင္ ေသာ့္ကိုလာေခၚေပါ့. . .ခုေတာ့ ဖြားကမမာေတာ့ ေသာ္ရွိမွျဖစ္မွာ. . .သားညီေလးကိုေသခ်ာရွင္းျပခဲ့ပါကြယ္"
ဘာမွျပန္မေျပာနိုင္။
ရင္ထဲတင္းက်ပ္လြန္းလို႔ ငိုသာငိုခ်လိဳက္မိေတာ့တယ္။
"ဖြား. . . .ဖြားရယ္. . ."
မျဖစ္ေသးပါဘူး။
မိုးဦးမ်က္ရည္ကိုလက္နဲ႕ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္သုတ္လိုက္တယ္။ ေသာ္ျမင္ရင္စိတ္ပူမယ္ ဝမ္းနည္းမယ္ ငါငိုေနလို႔မျဖစ္ဘူး။
ေသာ့္အတြက္ေတာ့. . .ယုံၾကည္ရာ. . .အားကိုးရာ. . ငါက. . .ေသာ္စိတ္ဆင္းရဲေအာင္လုပ္လို႔မျဖစ္ဘူး
ငါဒီတစ္ႏွစ္ေမေမျဖစ္ေစခ်င္သလိုႀကိဳးစားလိုက္ရင္ရၿပီပဲ။
"ကိုကိုႀကီး. . .သြားမယ္ေလ"
"အင္း. . ."
"ေသာ္. . .လမ္းခဏေလွ်ာက္ရေအာင္ေနာ္. . .ကိုကိုႀကီးေျပာစရာရွိလို႔. . .ဗိုက္ဆာေနၿပီလား"
"ရတယ္. . .သားမဆာေသးပါဘူး. . ."
ေသာ္နဲ႕အတူအိမ္ဖက္မျပန္ဘဲ လမ္းမတစ္ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္လာခဲ့တယ္။
"ေသာ္. . ."
ဆက္ရန္. . . .