Bugün o gecenin ardından 4 gün geçmişti. Gerçekten rahatça arkadaşalarımla eğleniyordum. Sadece Ömer'in Kay kıskançlığı vardı. Kay yakın arkadaşımdı. Yabancı olmasından bizim kültürdekinden farklı yetişmişti. Ömer bana yakınlığımızı asılma olarak algılıyordu.
"Hadi şimdi lunaparka" dedim
"Ben yoruldum" dedi İlayda
"A şey oturalım o zaman" dedim
Bugün Deniz gelmemişti. Moreli bozuktu. Deniz olunca hep gülümsüyordu.
"Yarın son günümüz" dedi Melisa.
"Evet çok az geldi bu süre" dedim
"Başka zaman daha uzun süre için geliriz ama tatilimiz bu kadardı. Sizde gelin. Dördünüz beraber gelin" dedi Melisa
"Geliriz canım. Kay'ın malikanesinde kalırız" dedim
Kay ismini duyunca bana baktı. Türkçe anlamadıkları için biz Türkçe konuşunca birbirlerine bakıyorlardı.
"Şey anlamıyorlar ya Tükçe konuşmuyalım."dedim
" Tabi beyefendi ile konuşucak çok Konunuz var"dedi Ömer.
"Ya hayır ne alaka?" dedim
"Hiç" dedi
"Trip atamazsın bana. Ancak ben atarım" dedim
Biz muhabbet ederken Ömer kalkıp gitti yanımızdan. İlayda sessizce bana "Boşver" dedi
Biz konuşurken içim içimi yiyordu. Neden şimdi trip yiyordum? Böyle kıskanç biri olduğunu bilmezdim.
En son dayanamayıp kimseye bir şey demeden kalktım. Baya yere bakındım. Bu kadar kısa süre içinde nasıl kaybolmuş olabilirsin!
Dükkanların önüne gelince arkaödan biri kendine döndürdü. Direk dudakalrıma yapıştı.
"leave me" (Beni bırak) diye bağırıp Kay'den ayrıldım. Sonrası filim şeridi gibi geçti. Ömer ona yumruk attı. Ben aralarına girdim. Diğer kızlarda yanımıza geldi. Melisa ve Ella, Kay'a bağırıyordu.
Benimse dilim tutulmuştu. Ne yapacağımı şaşırdım. Kal geldi resmen.
Ömer bileğimden tuttup beni arbanın yanına götürdü. İlayda'da arkamızdan geldi.
"Ben sana dedim! Bunun çocuğun Rus olması ile alakası yok! Çocuk sana asılıyor sende samimi cevap veriyorsun, dedim. Ya ben sana dokunmaya kıyamıyorken çocuk sana yapıştı" son cümleyi zor söyledi. Söylemesiyle elini duvara vurdu.
"Bağırma kıza! Ağlıyor zaten" dedi İlayda.
"Fazla iyi niyetlisiniz. Olmayın! İkimizde aynısınız bu konuda ve bu beni delirtiyor." dedi Ömer.
"Benim suçum. Seni dinlemeliydim. Özür dilerim" dedim
"Zümra asla senin suçun değil. Allah aşkına ağlama güzelim. Ben sana kızmıyorum. Herkesi kendiniz gibi zannediyorsunuz. Üzülüyorum." dedi
"Ella ve Melisa'ya veda edip gidelim, lütfen" dedim
"Siz gidin ben burdayım." dedi Ömer.
Onalarla son kez vedalaştık. Kay özür falan dilemeye çalıştı. Dinlemeden gittik.
Arabaya binince Ömer'e baktım. Hala kızgındı.
"Bana kızgınsın dime?" dedim
"Sana değil. O herife ve kendime" dedi
"Neden kendine kızgınsın?" dedim
"Seni tek bırakmamalıydım" dedi
"Konuyu kapatalım. Akşama düğüne gidelim mi?" dedi İlayda
"Ne düğünü İlayda?" dedim
"Deniz'in kuzeninin düğünü varya oraya. Akşam üçümüzüde çağırdı" dedi İlayda.
"Saçmalama. O herifin kuzeninin düğününe gidemeyiz." dedi Ömer
"Ben gelirim" dedim İlayda'nın moreli bozulmasın diye. Ömer bana baktı. Gözleri ile resmen "Ciddi misin?" diyordu.
"O zaman biz gideriz" dedi İlayda
"Tamam ben geliyorum ama sadece sizin için" dedi Ömer.
"Ömer beni eve bırakma. Yüzüm gözüm kızarmış. Yıldız abla görmesin" dedim
"Sen bilirsin" dedi
"İlayda düğüne sizde hazırlanabilir miyim? Senden giyinsem sorun olur mu?" dedim
"Ya saçmalama ne sorunu olucak." dedi
"Ben Yıldız abalaya haber veriyim" diyip telefondan mesaj attım.
Hala olanlar aklıma geldikçe kızarıyordum. Sorun sadece Ömer'in haklı çılması değildi. En yakın arkadaşım tarafıdan yaşanmış olmasıydı.
Evlerine girdiğimizde içeride birçok ses geliyordu. Derya abla, İnci abla, öz annem ve birkaç kişi daha vardı.
"Hoşgeldiniz çocuklar" dedi İnci abla.
"Hoş bulduk. Nasılsınız?" dedim
"İyi olucağız inşallah. Siz nereye hayırdır?" dedi Derya abla.
"Anne akşama düğüne gidiceğiz. Bir arkadaşımızın kuzeni evleniyor bizi de davet etti." dedi İlayda.
"Kızım kendini çok yoruyorsun." dedi Derya abla
"Ama ben kendimi iyi hissediyorum" dedi
Odaya girince biraz olanları konuştuk. Bana morel vermek istedi.
"Benim sargılarım olduğu için uzun kollu bir elbise giyeceğim" dedi
Siyah ve mavi iki elbise çıkardı.
" Bunkarın ikiside olur ama mavi olanın molları daha bol. İyi örter sargıları" dedi
"İyi bende siyahı giyerşm" dedim
"Kısa kollu yada kolsuzlar da var. İstersen bak onalara." dedi
"Yok bu gayet yeterli" dedim.
Zümra'nın
İlayda'nın
Giyindikten sonra biraz makyaj yaptım ve İlayda ile ilgilendim.
Hazırlanınca aşağı indik. Derya ablanın yanına oturdum. Gözlerim istemsizce anneme gidiyordu. Gözleri şişti. Düşünceli bir halde dalmıştı.
"Tuğba baksana çok güzel olmuşlar" dedi İnci abla.
Gözleri bana yönelince gözleri doldu.
"Çok güzeller maşallah." dedi
İçim o kadar burkuldu ki eğer düğünü gitmiyor olsaydık ağlardım. Bir güç toplayıp ona baktım.
"İyi misiniz?" dedim
Kafasını olumsuz anlamda salladı. Bense gözlerimi kaçırdım.
Acısının ilacı dilimin ucundaydı, bensizliğim onu hasta ediyordu ama söylüyemiyordum bir şeklinde. Sanki söylersem herşey yok olucakmış gibi hissediyorum.
Ömer içeri girmişti. Üstümde beyaz gömlek altında siyah pantolon vardı. Güzel olmuştu. Hatta galiba baya iyiydi.
"Hadi kızlar biz çıkalım" dedi Ömer
"Tamamdır, görüşürüz o zaman" dedi İlayda.
Arabanın ön koltuğuna ben oturdum. Ömer gittiğimiz için mutsuzdu.
"Otururuz biraz, sonra kalkar gideriz" dedi Ömer
"Tamam abi sorun değil." dedi İlayda.
Düğüne yerine vardığımızda bizi Deniz karşıladı. Baya ilgilendi bizimle. Bizi ailesinin oturduğu masaya oturttu.
Müzikler çalmaya başlayınca Deniz Ömer'in yanına geldi. Ona doğru yaklaştı.
"İlayda'yı dansa kaldırabilir miyim? "dedi
Hemen Ömer'e baktım. Ona kabul etmesi için kaş göz yapıyordum.
" Tamam"dedi Ömer ama öyle bir dediki dövücek gibi.
Deniz bizim yanımızdan ayrılıp İlayda'yı dansa kaldırdı.
"Ömer aynı centilmenliği senden de beklerdim" dedim
"Anlamadım" dedi
"Hani Deniz sen olmana rağmen gelip izin aldı ." dedim
"Senin abin yok ama" dedi
"Ömer! Dans diyorum. Dansa kaldırsana beni" dedim
"He sen onu dedin." diyip elimden tuttu ve dansa kaldırdı.
İlk defa dans ediyorduk. Çok şükür dans etmesini bilen biriymiş.
"Bu elbise sana çok yakışmış." dedi
"Ya teşekkürler." dedim
"Deniz hakkında ne düşünüyorsun? Kardeşimi kullanıyor mu sence?" dedi
"Tüm amfi İlayda'ya bakıp aralarında konuşurken Deniz herkese karşı onun elinden tuttu. Dik bir şekilde oturdular sırlarına. İlayda sınıftayken kıkırdayanları ders sonrası yanlarına gidip tek tek uyardı ve ben bunu başka biri konuşurken duydum. Bizim gözümüze sokmadı yani. "dedim
" Tavırları, davranışları çok gerçekmiş gibi geliyor ama hala güvenemiyorum "dedi
Düğünde uzun bir süre durduk. Deniz ve ailesi ile vedalaşıp eve döndük.
Salondan geçeken ağlama seslerine baktım. Derya abla ve Biyolojik annem birbirine sarılmış ağlıyorlardı. Ömer'e baktım. Gözlerim dolmuştu.
" Annecim neden ağlıyorsunuz? "dedi İlayda
"Önemli değil kızım. Siz üstün başınızı değiştirin"dedi Derya abla bana bakarak
Yukarı çıktığımızda kendimi Ömer'in odasına attım.
"Ne oldu? Annene mi üzüldün? Hani söyliyecektin. Amcana söz vermiştin"dedi
" Evet vermiştim. Verdiğimle kaldım. Söyliyemedim. Yapamadım "diyip sarıldım ona.
" Gel sakinleş biraz. "diyip oturttu beni. Sarıldım ona. İyi geliyordu ona sarılmak.
" Madem üzülüyorsun artık söyleme vakti gelmiştir. Kabullen bunu"dedi
" Ömer bu durumda babam suçlu. Ona bağırıp çağırmam gerekiyor. Bu gerçekleri bilmemezlikten gelmek daha kolay geliyor. "dedim
" Neden? "dedi
" Ben babamla, Yıldız abla ile büyüdüm. Gerçekleri ne zaman düşünsem onların yanında bir dakika dahi durmak istemiyorum ama bilmemezlikten gelince onlardan ayrılmaktan korkuyorum. "dedim
" Bir konuşsan geçer. Bak Tuğba abla aşağıda kızı için senin için ağlıyorum. "dedi
" Ne?! Sen Tuğba ablanın o kayıp kızı mısın?! "kapıda İlayda bağırarak bunu söylemişti. Sonra arkasını döndü.
" İlayda abicim bağırarak söylenmez bazı şeyler duyucak."dedi Ömer
" Abi duydu zaten"dedi hala arkasına bakıyordu
O an analdım. Arkasında annem vardı ve ona bakıyordu. Ayağa kalktım korkuyla. Onunla göz göze geldim.