Warning Alert ⚠️
.
.
...AHHHHHHHHHH!!!!!!!....
NeZha ရဲ႕ ေအာ္သံမွာ ေကာင္းကင္ယံထက္ထိတိုင္ ပဲ့တင္ဟိန္းထြက္ေနေလ၏။
မိုးသားတို႔ ညိုမွိုင္းလာတဲ့ ေကာင္းကင္ယံနဲ႕အတူ ပ်ံဝဲေနၾကေသာ မီးခိုးလုံးမ်ားက ဝဲပ်ံဖုံးလႊမ္းေနတာေၾကာင့္ ေနမင္းႀကီးမွာ ေရာင္ျခည္မတိုးနိုင္ေတာ့ပဲ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ပိုလို႔ေတာင္ ေမွာင္မိုက္က်သြားေလ၏။
NeZha ရဲ႕ သံရွည္ဆြဲေနေသာ ေအာ္သံအဆုံးသတ္သြားတဲ့အခါ.. ႐ူး႐ူးသြပ္သြပ္ ရယ္သံ တခုကိုၾကားရ၏။
လက္၂ဖက္ကို ျဖန့္ထားကာ လက္ဖဝါးတြင္ပင္ မီးစြမ္းအင္တို႔ ေတာက္ေလာင္ေနပီး ၾကက္သီးထဖြယ္ ရယ္သံကို ဖန္တီးေနေလသည္။
"Hahahahahha!!!!!.."
လည္ေခ်ာင္းပင္ အက္ကြဲမတက္ ျခစ္ကုတ္ေအာ္ရယ္ပီးေသာအခါ ႏႈတ္ခမ္းျဖားကပင္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္အရာတခုကို ေအးစက္စက္ေျပာလိုက္ေလသည္။
"အကုန္..ေသၾကစမ္း!!!"
"အကုန္"ဆိုတဲ့ ေနရာမွာ အသံကို ႏွိမ့္ထားေသာ္လည္း
"ေသၾကစမ္း" ဆိုေသာေနရာတြင္ အာေခါင္ကြဲထြက္ေလေအာင္ ေအာ္ေလကာ..လက္ထဲမွာ ေတာက္ေလာင္ေနေသာ မီးလုံးႀကီးမ်ားကိုပင္ ေနရာအႏွံ႕ေလွ်ာက္ပစ္ေလသည္။
အေဆာက္အုံေခါင္မိုးမ်ားပင္ မီးစြဲေလာင္ပီး ၿပိဳက်ကဳန္ကာ..လူအမ်ားလည္း ထိုအက်ိဳးပဲ့အပိုင္းစမ်ားေၾကာင့္ ပိ ညပ္ ကာ ေသတဲ့သူကေသ.. ဒဏ္ရာပလပြ ေသြးသံသရဲရဲ တို႔ျဖစ္ၾကကုန္၏။
ေကာင္းကင္၌ပ်ံဝဲေနေသာ အနက္ေရာင္မီးခိုးလုံးမ်ားလည္း NeZha ရဲ႕ မီးစြမ္းအင္မ်ားၾကား ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္ကုန္၏။
ေသသူတို႔၏ ဝိဥာည္မ်ားမွ ျဖစ္တည္လာေသာ ထိုအရာမ်ားမွာ NeZha ရဲ႕ မီးေတာက္မ်ားျဖင့္ ထိလ်င္.. စူးရွေသာ ေအာ္သံမ်ားျဖင့္ ငိုေႂကြးလာပီး..ေပ်ာက္ကြယ္သြားၾကေလသည္။
ဆက္တိုက္ မီးလုံးမ်ားကို ဟိုပစ္ဒီပစ္ လုပ္ေနတဲ့ NeZha သည္ စိတ္႐ူးေပါက္ကာ အသိစိတ္မရွိေသာ အ႐ူးပမာ တဟားဟား ေအာ္ရယ္လ်က္ ေကာင္းကင္ယံ၌ ရွိေန၏။
မိမိ မ်က္စိေရွ႕က ရွိရွိသမွ်ကို ေခ်မႈန္းခ်င္ေနသည့္အလား.. အညိုးႀကီးစြာ ပစ္ေပါက္ေနသည္။
ေျမျပင္တြင္ အိမ္ႏွင့္တူေသာအရာပင္မရွိေတာ့။
ဝိဥာည္မီးခိုးလုံးမ်ားလည္း ကုန္လုနီးပါးႏွိမ္နင္းခံလိုက္ရေတာ့သည္။
ထိုစဥ္..
"က်ားးးး...က်ားးးအယ္..မလုပ္နဲ႕!!"
မိန္းမတစ္ေယာက္အသံက နားစည္ကြဲထြက္လုနီးပါး တရစပ္ေအာ္ေနသည္..
NeZha ေခါင္းပင္ကိုက္ခ်င္သြားပီး ထိုအသံရွိရာကိုေဝွ႕ၾကည့္လိုက္ေတာ့..ေနာက္ဆုံးက်န္ေနေသာ ဝိဥာည္မီးခိုးလုံးႀကီးသာျဖစ္သည္..
NeZha သည္ အသိစိတ္ ဥသုံလြတ္ေနတာမို႔ ထိုအရာကို အသက္ကင္းမဲ့ေသာ အၾကည့္မ်ားျဖင့္စိုက္ၾကည့္ေနရင္း...႐ုတ္တရက္ လက္က ေလထဲသို႔ ပင့္ျမႇောက္လာကာ ထိုအရာကို ႏွိမ္ႏွင္းရန္ မီးစြမ္းအင္ေတြကို စုစည္းလိုက္သည္..
ထို႔ေနာက္ ပစ္ေပါက္ေတာ့မည္အျပဳ..
"က်ားအယ္!!!!...သား...အေမပါ..."
NeZha ရဲ႕ လက္တို႔ တုန့္ဆိုင္းသြားကာ ထိုအသံကို နားေထာင္ေနမိ၏။
"က်ားအယ္..သား..နားေထာင္..ဒီအရာက မိစာၦမဟုတ္ဘူး..ဒီအရာက.. အေမတို႔နဲ႕ က်န္တဲ့ မိစာၦႏွိမ္နင္းေရး အဖြဲ႕သားေတြအကုန္လုံးရဲ႕ ဝိဥာည္ေတြ။
မင္း သူတို႔ကို ႏွိမ္နင္းလိုက္တာနဲ႕ သူတို႔႐ုပ္ခႏၶါကိုယ္စီ ျပန္သြားလို႔မရေတာ့ဘူး။"
NeZha သည္ ဦးေနာက္ထဲကပင္ ထိုးေအာင့္ကာ နာက်င္လာရပီး.. လက္၂ဖက္ကို ေခါင္း၌အုပ္ထားကာ ေအာ္ဟစ္မိ၏။
"အားးးး...ဘာေတလာေျပာေနတာလဲ.."
"က်ားးအယ္..အေမေျပာတာယုံပါ.. အဲ့ဒီမိစၱာက.. သားကို လူသတ္ေကာင္အျဖစ္ ဖန္တီးခ်င္ေနတာ..."
NeZha ရဲ႕ အေမသည္ တုံယင္ေနေသာအသံျဖင့္ ဆိုလာ၏။
စိတ္ေတြေယာက္ယက္ခက္ကာ ဘာကိုမွ်ပင္ေတြးမရေသာ NeZha သည္ ဘာစကားမွမျပန္ေပ။ တခန ၾကာတဲ့အခါ ခပ္ရဲ႕ရဲ႕ ရယ္သံျဖင့္..
"ဘယ္သူ႕ကို..လာလိမ္ေနတာလဲ..."
"အားးးးးးးး!!!!!!!!!" (ထိုေအာ္သံသည္.. ေစာနက NeZha အေမ၏ စူးရွစြာ ေအာ္ျမည္ေသာ အသံသာျဖစ္ေလေတာ့သည္"
ေခါင္းထဲမွာ မည္သို႔ေသာ အသိစိတ္..မည္သို႔ေသာ မွတ္ဥာဏ္ရယ္လို႔ မရွိေတာ့ပီ။ မဆိုင္းမတြျဖင့္ မ်က္စိေရွ႕က ဝိဥာည္ မီးခိုးလုံးအား မီးေလာင္ျမႇိုက္ပစ္ကာ ဖ်က္စီးပစ္လိုက္ေလေတာ့သည္။
တစ္ၿမိဳ႕လုံး ၿပိဳလဲပုံက်ေနေသာ အေဆာက္အုံပ်က္မ်ားၾကားထဲမွ ေသြးညွိနံ႕တို႔က လွိုင္တက္ေနသည္။ ေျခလက္အစုံမရွိေတာ့ေသာ ခႏၶါကိုယ္မ်ား, မီးကြၽမ္းေလာင္သြားေသာ လူဟုပင္ မေခၚနိုင္ေတာ့တဲ့႐ုပ္ေလာင္းမ်ား ေျမတြင္သာ စုပုံေနေတာ့၏။
ေစာနက ေမွာက္မိုက္ေနေသာ ေကာင္းကင္ႀကီးမွ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို မိုးေပါက္မ်ား က်ဆင္းလာပီး.. မီးစြဲေလာင္ေနေသာ အပိုင္းစမ်ားကို ျငႇိမ္းသက္၏။
ထို႔ေနာက္ ေျမျပင္အႏွံ႕ မိုးေရတို႔ ေနရာယူလာတဲ့အခါ
ျပန့္က်ဲေနေသာ ေသြးအိုင္တို႔ ေပါင္းစုပီး ေသြးစီးေၾကာင္းအျဖစ္ စီးဆင္းေလေတာ့သည္။
.
.
.
"တစ္ဖက္တြင္"
Ao Bing သည္ ျဖည္းညင္းစြာ မ်က္လုံးပြင့္လာ၏။
မိမိလက္ကို အေပၚျမႇောက္ကာ လက္သီးဆုပ္လိုက္ ျပန္ျဖန့္လိုက္ လုပ္ၾကည့္ကာ..ၾကည့္ရတာ.. အေၾကာမ်ားျပန္ဖြင့္ေပးလိုက္ပုံေပၚသည္.. ျပန္လႈပ္ရွားလို႔ရေလသည္။
ထို႔ေနာက္ မိမိသည္ ႐ုတ္တရက္ နိုးလာတာဆိုေတာ့.. ေမ့ေၾကာပါ ႏွိပ္ခံလိုက္ရသည္လား။ Ao Bing သည္ ကိုက္ခဲေနေသာ ေခါင္းကိုပင္ ခပ္ဖြဖြ ကိုင္ကာ ထထိုင္လိုက္သည္။
ေဘးပတ္ပတ္လည္ နံရံတြင္ လူရဲ႕ဦးေခါင္းခြံအစစ္မ်ားကို ခ်ိတ္ဆြဲထားပီး.. ၾကမ္းျပင္၌ အေမႊးထူလွေသာ အနက္ေရာင္ ၾကမ္းခင္းႀကီးကို ခင္းထားကာ တမ်ိဳးတဖုံေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေသာ္ျငား..ခမ္းနားလွသည္မွာ မလြဲဧကန္ပင္။
မိမိအိပ္ယာေဘး က စားပြဲေပၚ၌ အေငြ႕ တေရ႕ေရ႕ ထြက္ေနေသာ အေမႊးနံ႕သာ အိုးေလးတစ္လုံးရွိပီး ထို အနံ႕က အနည္းငယ္ ရစ္မူးေစသေယာင္ေယာင္ Ao Bing ၏ခႏၶါကိုယ္သည္ပင္ အနည္းငယ္ထူးဆန္းေနသည္။
ထို႔ေနာက္ အခန္းတံခါးဝ၌ အရပ္ရွည္ရွည္ျဖင့္ အနက္ေရာင္ ဝတ္႐ုံကိုဝတ္တင္ထားကာ ရင္ဘတ္နားက မသိမသာေလးဟိုက္ေနေသာေၾကာင့္ က်ယ္ျပန့္ေသာရင္အုပ္ကို အနည္းငယ္ေတြ႕ျမင္ရ၏။ ပုခုံးေက်ာ္ေအာင္ရွည္ေသာ နက္ေမွာင္ေသာ ဆံႏြယ္တို႔က မညီမညာျဖတ္ထားသေယာင္.. ဖိုသီဖက္သီ ျဖစ္ေနေပမယ့္.. ထိုသို႔ျဖစ္ေနျခင္းကိုက ထိုသူအား ဆြဲေဆာင္မႈပိုရွိေစသည္။
ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးႏွင့္ ႏွာတံစင္းစင္းေလးက ထိုသူအားပိုလို႔ပင္ ခန့္ညားေစေသာ္လည္း မ်က္ဝန္းမ်ားက အၾကင္နာတရားကင္းမဲ့ကာ ေသြးနီေရာင္ေတာက္ေနေလသည္။
Ao Bing သည္ အခန္းဝ က မိမိအား လက္ပိုက္ၾကည့္ေနတဲ့သူကို ေမးလိုက္၏။
"ငါ့သာမမွားဘူးဆိုရင္.. ဟိုတေခါက္က ငါ့ကို မိစာၦေတာင္မွာ ဖမ္းသြားတာ, Hong Lang ဆိုတာ မင္းပဲမလား"
Ao Bing ဆက္ေမးလိုက္သည္။
"မင္းဘာရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႕ ငါ့ကိုေခၚလာတာလဲ?"
Hong Langသည္ Ao Bing ရဲ႕ေမးခြန္းမ်ားကိုပင္ လ်စ္လ်ႉရႈလ်က္ အနားသို႔ ေလွ်ာက္လွမ္းလာသည္။
ထို႔ေနာက္ အိပ္ယာေပၚက Ao Bing ကို မ်က္ဝန္းနီမ်ားျဖင့္ စိုက္ၾကည့္ရင္း ခပ္ျပတ္ျပတ္ ေအးစက္ေသာ ေလသံျဖင့္ေျပာလိုက္သည္။
"ငါ ပိုင္တာကို ငါျပန္ယူ႐ုံပဲ" ဆိုကာ ႐ုတ္တရက္ Ao Bing ကို အိပ္ယာေပၚသို႔ ပတ္လက္ ျပန္တြန္းလွဲ လိုက္သည္။
Ao Bing ရဲ႕လက္၂ဖက္ကိုပင္ အိပ္ယာႏွင့္ ဖိကပ္ကာ ခ်ဳပ္ထားပီး အေပၚကအုပ္မိုးကာ Ao Bing ရဲ႕ နား႐ြက္အား လ်ာျဖင့္ လ်က္လိုက္သည္။
Ao Bing: "မင္း..မင္းဘာလုပ္..အြန့္"
ပါးစပ္ထဲအလုံးရင္းဝင္လာတဲ့ Hong Langရဲ႕လွ်ာေၾကာင့္ Ao Bing မြန္းၾကပ္လာကာ အတင္း ဖိကပ္ထားတဲ့ Hong Langရဲ႕ႏႈတ္ခမ္း ေအာက္ကို ကိုက္ခ်ပလိုက္သည္။
Hong Lang ရဲ႕ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းလႊာမွ ေသြးတို႔ပင္ စီးက်လာကာ Ao Bing လည္း Hong Lang လက္ထဲမွ လြတ္ေျမာက္သြားသည္။ ထို႔ေနာက္ အခြင့္ေရးကို အမိရယူကာ ထြက္ေျပးဖို႔လုပ္ေသာ္လည္း မ်က္စိေရွ႕က တံခါးဝသို႔ပင္ ေရာက္ခါနီးမွာ ေျခေထာက္တို႔ ယိမ္းယိုင္ကာ "ဘုတ္" ကနဲ ေခြက်ေလေတာ့သည္။
မ်က္လုံးတို႔လည္း ေမွးစင္းလာကာ မူးေဝခ်င္သလိုျဖစ္လာပီး..ျပန္ထဖို႔ပင္ အင္အားမရွိေတာ့ပီ။
ထို႔အခါ Hong Lang က ေအးေဆးစြာျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းက ေသြးတို႔ကို လက္မျဖင့္ ပြတ္သပ္ကာ သုတ္လိုက္ပီးလ်င္ ၾကမ္းျပင္၌ေခြက်ေနေသာ Ao Bing အား လာ၍ ေပြ႕ခ်ီပါ၏။
Hong Lang: "ၾကည့္ရတာ ေဆးအစြမ္းျပပီထင္တယ္"
ဟုတ္ပါသည္။ Ao Bing နိုးလာကတည္းက Ao Bing ကို မူးေဝေအာင္လုပ္ေနေသာ အရာက အိပ္ယာေဘးက ထို အေမႊးနံ႕သာအိုးသာျဖစ္သည္။
အစပိုင္းတြင္ အနံ႕က သင္းသင္းလွိုင္လွိုင္ေလးနဲ႕ သိပ္မသိသာေသာ္လည္း..အခ်ိန္ၾကာလာတဲ့အခါ ထိုရနံ႕က ခႏၶါကိုယ္က အင္းအားမ်ားကိုပင္ စုပ္ယူသြားသလို လူကို မူးေဝေစပီး ကာမစိတ္ကို အျပင္းထန္ႏွိုးေဆာ္ေစေလသည္။
Ao Bing သည္ Hong Lang ရဲ႕ေပြ႕ခ်ီထားေသာ လက္ထဲဝယ္ ခႏၶါကိုယ္ ေသးေသးက မလႈပ္တ႐ုတ္ ႐ုန္းကန္မိ၏။
ထိုအခါ Hong Lang သည္ မိမိရင္ခြင္ထဲက အေကာင္ေသးေသးေလးအား ဆိုလာသည္။
"မရဘူး..မလႊတ္ေပးဘူး။ ပီးေတာ့ အခု လႊတ္ေပးလည္း အသုံးမဝင္ေတာ့ဘူး"
ထိုအခါ Ao Bing က အသံေသးေသးေလးနဲ႕ ေမးလာ၏။
Ao Bing: "မင္း ဘာကိုဆိုလိုတာလဲ"
Hong Lang: " Jiangyou (က်န္းယူ) ၿမိဳ႕ ပ်က္စီးသြားပီ"
(မွတ္ခ်က္: Jiangyou = NeZha's home town)
Ao Bing:"ဟမ္..မ..မျဖစ္နိုင္တာ..Ne.NeZha ရွိေနတယ္ေလ..ဘယ္လုပ္လို႔ ပ်က္စီးမွာလဲ"
Hong Lang:"မဟုတ္ဘူး..သူ႕ေၾကာင့္ ပ်က္စီးသြားတာ"
Ao Bing:"မင္း..မင္းဘာေျပာတာလဲ..NeZha ကဘာလို႔ သူ႕ၿမိဳ႕ကိုဖ်က္စီးရမွာလဲ..NeZha က အဲ့လိုလူမွမဟုတ္တာ.."
Hong Lang:"သူ႕ၿမိဳ႕ကို သူကိုယ္တိုင္ ကယ္တင္ဖူးတာနဲ႕ပဲ မဖ်က္ဆီးနိုင္ဘူးလို႔ ေျပာလို႔ရလား.."
Ao Bing သည္ တုန္တုန္ယင္ယင္ အသံေလးျဖင့္ ဆက္ေမးလာ၏။
Ao Bing:"ဒါဆို..NeZhaကေရာ..NeZha အခုဘယ္မွာလဲ"
Hong Lang သည္ စိတ္မရွည္ခ်င္ေတာ့ေပ။ Ao Bing အား အိပ္ယာေပၚသို႔ပင္ တစ္ဖန္ျပန္တြန္းလွဲ
လိုက္ပီး ..
"စကားမ်ားတယ္" ဟုဆိုရင္း Ao Bing ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အတင္းဖိကပ္ကာ နမ္းရွိုက္ျပန္သည္..
ဤ တစ္ႀကိမ္တြင္ Hong Lang သည္ Ao Bing အား လုံးဝအလႊတ္မေပးေပ။ အခ်ိန္ေတာ္ၾကာေအာင္ နမ္းရွိုက္ေနပီး..ထြက္ေျပးဖို႔ႀကိဳးစားတဲ့ ဒီေကာင္ေလးရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေအာက္ကို ဖိကိုက္လိုက္သည္။
ေသြးမ်ားထြက္လာပီး စူးကနဲ နာက်င္သြားတဲ့ ေအာက္က ေကာင္ေလးက မ်က္ေမွာင္ေလးေတြႀကဳံ႕ကာ ႏႈတ္ခမ္းျဖားေလးေတြက အနည္းငယ္ တုန္ယင္ေနသေယာင္။
Hong Lang သည္ Ao Bing ေလးရဲ႕ မ်က္လုံးေတြစိုက္ၾကည့္ရင္း...
"ငါ့ေရွ႕မွာ အဲ့နာမည္ထပ္မေျပာနဲ႕.. မင္းထပ္ေျပာရင္.. ငါမင္းရဲ႕ အေရျပားေတြကို ေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္မိလိမ့္မယ္"
Ao Bing သည္ ေၾကာက္သြားပီး.. ဝိုင္းစက္ေသာမ်က္လုံးေလးတြင္ မ်က္ရည္ၾကည္ေလးမ်ား လဲ့ေနေတာ့သည္။
အမွန္က Ao Bing သည္ Hong Langရဲ႕စကားကို ေၾကာက္သြားျခင္းမဟုတ္ေပ။
ထိုစကားကိုေျပာရင္း ေဒါသမီးေတာက္ေလာင္ေနေသာ Hong Lang ရဲ႕ မ်က္ဝန္းမ်ားသည္.. ငရဲတြင္းက မီးေတာက္မ်ားပမာ နီရဲစူးရွလြန္းကာ..ထိုမ်က္ဝန္းေတြအား Ao Bing ေၾကာက္႐ြံ႕မိ၏။
Ao Bing ေလး အတန္ငယ္ ၿငိမ္ကုတ္သြားေတာ့မွ Hong Lang သည္ Ao Bing ရဲ႕ နား႐ြက္ နားသို႔ခ်ဥ္းကပ္သြားပီး ခပ္တိုးတိုးေျပာလိုက္သည္။
"ကဲ..ဒါဆို အခု ေမ့ေပ်ာက္ေနတဲ့ မွတ္ဥာဏ္ေလးေတြျပန္ေဖာ္ၾကမလား.."
ေျပာရင္း Hong Lang ရဲ႕လက္သည္ Ao Bing ရဲ႕ရင္ဘတ္ေပၚမွာ ပြတ္သပ္ကာ တစ္ျဖည္းျဖည္းဆင္းလာပီးလ်င္ ခါးမွ ဝတ္႐ုံႀကိဳးကို ျဖည္ေလသည္။
Hong Lang:"မင္းသိလား...တန္ဖိုးမရွိ..အေျချမစ္မရွိတဲ့ ေခြးတစ္ေကာင္ပါပဲ။ ဘာခြန္အားမွမရွိ..ကိုယ့္ဘက္မွာလည္း ဘယ္သူမွ မရွိေပမယ့္.. အသက္ရွင္ဖို႔ ႐ုန္းကန္ရတယ္..
စားတဲ့အစာတိုင္း ျပန္အန္ထြက္ပီး..ေသြး ကလြဲရင္ ဘယ္အရာကမွ ငါ့ကို မျဖည့္တင္းနိုင္ဘူး..
မိစာၦဆိုပီး ေမာင္းထုတ္ခံရေတာ့.. အေလလြင့္ရင္း တေန႕.. အျဖဴေရာင္ ဝတ္စုံေလးနဲ႕ အဲ့ေကာင္ေလး..
အဲ့ေကာင္ေလးက ငါ့ကိုေႏြးေထြးမႈေတြေပးခဲ့တယ္..
သူ႕ရဲ႕ ျဖဴႏုေနတဲ့ အေရျပားေလးထဲက ေသြးကို ငါ့ကိုေပးတယ္..
မင္းသိလား!!..သူ႕ရဲ႕ေသြးေလာက္..ဘယ္ ေသြးမွမေကာင္းဘူး။
ငါ ဆာေလာင္တာေျပတဲ့ထိ သူေသြးေပးေပမယ့္.. ငါကတျခားအရာကို ပိုပီးဆာေလာင္ေနခဲ့တယ္.."
Hong Lang သည္ ထိုစကားတို႔ကို ေျပာရင္း လက္က Ao Bing ရဲ႕ ဝမ္းဗိုက္တစ္ေလွ်ာက္ အထက္ေအာက္ကို ပြတ္သပ္ေနေလ၏။
Ao Bing သည္ Hong Lang ရဲ႕ စကားေတြကို နားေထာင္ေနရင္း.. အေမႊးရနံ႕မိထားတဲ့အရွိန္ေၾကာင့္လားမသိ.. Hong Lang ရဲ႕လက္ ပြတ္ဆြဲသြားတဲ့တစ္ေလ်ာက္.. ညည္းသံေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး ျပဳလုပ္မိသည္။
အရွင္းသားေပၚေနတဲ့ ပန္းႏုေရာင္ခ်ယ္ရီပြင့္ခ်ပ္ေလး ၂ဖက္ကလည္း ဖူးေနေအာင္ ဆူထြက္ေနကာ Hong Lang အနည္းငယ္ ပြတ္ဆြဲလိုက္လ်င္ကို အင္မတန္ သာယာမိေနသည္။
ထိုစဥ္ Hong Lang က စကားဆက္ျပန္၏။
"နံဂါးေလး..မင္းသိလား..ငါ မင္းကို လိုက္ရွာခဲ့တယ္..ဒါေပမယ့္..ငါ မင္းကိုေတြ႕တဲ့အခ်ိန္.. မင္းက တျခားသူတစ္ေယာက္အတြက္ ၿပဳံးျပေနတယ္..တျခားသူကို မင္းအဲ့အၾကည့္ေတြနဲ႕...."
ေျပာလက္စရပ္သြားပီး မိမိ လည္တိုင္ေလးနား၌ မ်က္ႏွာကို ဝွက္ထားကာ ခနၿငိမ္သက္ေနတဲ့ Hong Lang ရဲ႕စကားေတြကို အနည္းက်ဥ္း နားေထာင္ပီးေသာ္..Ao Bing သည္ မ်က္စိသူငယ္အိမ္တို႔ပင္ ေသးငယ္သြားကာ..
Ao Bing:" မင္း..Hong Lang?? ဧကန..."
ထိုအခါ Hong Lang ရဲ႕ ဝွက္ထားတဲ့မ်က္ႏွာက တဖန္ပင့္ မ လာကာ Ao Bing အား ျမတ္ျမတ္နိုးနိုး ၾကည့္မိ၏။
ထို အၾကည့္တို႔ႏွင့္ ဆုံသြားေသာ Ao Bing သည္ ရင္ထဲတြင္ "ဒိတ္" ကနဲျဖစ္သြားပီး ေလးေလးနက္နက္ စိတ္ထဲတြင္ ေရ႐ြတ္မိသည္။
*အဲ့ဒီ မ်က္လုံး..ေလးေတြ.. မဟုတ္မွလြဲ..တကယ္ပဲ အဲ့ဒီHong Lang က...ဘယ္လိုလုပ္ပီးျဖစ္နိုင္မွာလဲ.. မင္းက တကယ္ပဲ အဲ့တုန္းကမိစာၦေျမေခြးေလးလား...*
"အား~~"
Hong Lang သည္ အေတြးျဗာမ်ားေနတဲ့ ဒီေကာင္ေလးရဲ႕ ေအာက္ကတြင္းေပါက္ေလးထဲကို လက္ခလယ္တစ္ေခ်ာင္းထိုးသြင္းလိုက္သည္။
ခါးေလး အတန္ငယ္ ေကာ့တက္လာေသာအခါ .. ရင္ဘတ္က ခ်ယ္ရီပြင့္ခ်ပ္ေလးတစ္ဖက္ကို ကိုက္ငုံလိုက္ပီး လ်ာျဖင့္ ပြတ္သပ္ကစားေနတာေၾကာင့္
Ao Bing:"အာာ~~..အာာ~~...မလုပ္ပါနဲ႕...အားး"
Hong Lang သည္ ေနာက္ထပ္ လက္တစ္ေခ်ာင္းကို ထိုးထည့္လိုက္ျပန္သည္။
မ်က္ရည္ေလးမ်ားပင္ ဝဲေနေသာ Ao Bing သည္ မိမိတြင္းေလးထဲမွာ ေမႊေနတဲ့ Hong Lang ရဲ႕လက္တံရွည္ရွည္ႀကီးေတြေၾကာင့္ က်ယ္ေလာင္စြာ ညည္းမိ၏။
Ao Bing:"အာ့..အားး..မ..လုပ္..Hong Lang"
Ao Bing ႏႈတ္ခမ္းျဖားကေန ညည္းၫူသံေရာေထြးေနကာ Hong Lang ရဲ႕ နာမည္ကိုေခၚလိုက္တာေၾကာင့္.. Hong Lang စိတ္တို႔ပင္ ႂကြကာ .. ေနာက္ထပ္ လက္တစ္ေခ်ာင္းကို ထပ္၍ပင္ ထိုးထည့္လိုက္မိသည္။
လက္သုံးေခ်ာင္းျပည့္သြားတဲ့ Ao Bing ရဲ႕တြင္းဝေလးမွာ ျပည့္ၾကပ္ေနပီး အတြင္းသားေလးေတြက ေႏြးအိေနတာေၾကာင့္ Hong Lang အခ်ိန္ၾကာၾကာေမႊႏွိုက္ကာ ခံစားေန၏။
Ao Bing သည္ မ်က္လုံးေပၚသို႔ လက္၂ဖက္ကိုတင္ကာ အုပ္ထားမိပီး အသံမ်ား ဆက္တိုက္ ျပဳလုပ္ေနမိသည္။
႐ုန္းထြက္ဖို႔ အားမရွိသည့္အျပင္ ရနံ႕ေဆးအစြမ္းေၾကာင့္ Hong Lang ရဲ႕ အထိေတြ႕တိုင္းကို သာယာမႈတို႔ျဖင့္ တုန့္ျပန္ေနမိေလေတာ့သည္။
Hong Lang သည္ Ao Bing ရဲ႕ ဝမ္းဗိုက္ျပင္တစ္ေလွ်ာက္အား နမ္းရွိုက္ရင္း အခ်စ္အမွတ္သားေတြ ေပးေန၏။
ထို႔ေနာက္ တျဖည္းျဖည္း ေအာက္ပိုင္းသို႔ေရာက္လာကာ Ao Bing ရဲ႕ မက္မြန္သီး တင္ပါးေလးကို မ လိုက္ပီးလ်င္.. အရွင္းသားျမင္ေနရပီျဖစ္တဲ့ တြင္းေပါက္ေလးအား လ်ာျဖင့္ လ်က္ေတာ့သည္။
ပါးစပ္ျဖင့္ ငုံလိုက္.. စိုစြတ္ေသာ လ်ာက Ao Bing ရဲ႕ တြင္းေလးထဲကို ထိုးထိုးဝင္ပီး ေမႊေနသည္။
Ao Bing:"အာ့..အားး..ရပ္...ရပ္လိုက္..အားးး"
Hong Lang လ်ာရဲ႕အျပဳေတြမွာ စီးေမ်ာရင္း သာယာမႈ အထြတ္ထပ္ေရာက္ေနေသာ Ao Bing သည္ တစ္ကိုယ္လုံးပူၿမိဳက္ကာ ၿငိမ္ခံေနရ၏။
*မလိုခ်င္ဘူး.. မႀကိဳက္ဘူး.. NeZha..Nezha..ငါ့ကို ကယ္ပါ..*
စိတ္ထဲတြင္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေရ႐ြတ္မိေနကာ.. ထိုစဥ္
"သူ႕ေပၚက အဲ့ဒီ ေစာက္ညစ္ပတ္တဲ့ လက္ကို ဖယ္လိုက္!!"
တတိယေျမာက္လူ၏အသံ ႐ုတ္တရက္ထြက္ေပၚလာတာေၾကာင့္ Ao Bing ေရာ Hong Lang ႐ုတ္တရက္ လန့္သြားသည္..
ေကာင္းကင္ယံ၌ပင္ လွ်ပ္စီးတလွပ္လွပ္ျဖင့္ က်ယ္ေလာင္ေသာ မိုးၿခိမ္းသံမ်ား ပဲ့တင္ ျမည္ဟီးလာရပီး.. ပတ္ဝန္းက်င္ အႏွံ႕ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ေဒါသက အုပ္စိုးသြားသည္..
ေလထဲ၌ဝယ္ ဖဲႀကိဳးအနီေရာင္ေလးက ဟန္က်က် လြင့္ေမ်ာေနကာ .. Hong Lang နဲ႕ Ao Bing ရွိေနတဲ့ အေဆာက္အုံျမင့္ရဲ႕ အျပင္ဘက္မနီးမေဝးတြင္ ေဒါသမီး ေတာက္ေလာင္ေနေသာ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ပုံရိပ္ကို လွမ္းျမင္နိုင္ေပ၏။
ထိုအခါ Ao Bing သည္ မ်က္ရည္တို႔ပင္ အသြင္သြင္ စီးၾကလာရကာ ထိုအသံပိုင္ရွင္ ႏွင့္ ထိုသူက ဘယ္သူဆိုတာ တပ္အပ္ သိေနပီျဖစ္ေလသည္။
.
.
.
ဆက္ရန္။ 🔥
.
.
ဒါဒါတို႔ေရ ႀကိဳက္ၾကရဲ႕လား..
btw..သာသာ , NeZhaရဲ႕ ေမြးရပ္ေျမ Jiangyou ကို (က်န္းယူ) လို႔ ပဲ အသံထြက္ထားတယ္.. အသံထြက္မွန္ သိတဲ့လူေတြရွိလို႔ သာသာထြက္ထားတာ မွားေနရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးၾကပါ🙏 Chinese name ဆိုေတာ့ အသံထြက္ လြဲတာေတြရွိလို႔
ေနာက္တစ္ပိုင္းေတာ့ Flashback ေတြနဲ႕ဆိုင္တာေတြလာမယ္ေနာ္
ကဲ ... ေစာင့္ေမွ်ာ္ အားေပးၾကပါဦးဗ်ာ
See you in next update .. take care all❤