*
3 თვეზე მეტი იყო გასული,რაც მათ ერთმანეთი არ უნახავთ. ჰარი უნივერსიტეტში 10 აპრილს წავიდა და 20 ივლისამდე აღარ დაბრუნდება. ისინი ერთმანეთს ურეკავდნენ და მუდმივად უგზავნიდნენ შეტყობინებებს,მაგრამ ეს ერთად ყოფნისგან მაინც განსხვავდებოდა.სკოლა გახდა ადგილი,სადაც ლუი მუდმივად აჟიტირებული იყო, მიუხედავად იმისა რომ მაქსი იქ იყო,მაგრამ ხალხი თითქოს უფრო მეტად იღებს იმას რომ ის გეია.თითქოს ჰარის იქ მისვლამ ისინი დააშინა.ლუის მიმართ სკოლის დამოკიდებულება გაუარესდა,რაც იმას ნიშნავს, რომ მისი შეფასება იკლებს და კლასში მისი ქცევა აღარ არის ისეთი როგორიც ადრე.ის მუდამ წუწუნებდა და აჟიტირებული იყო, მუდმივად სახლში წასვლა სურდა.
"ლუი" ამოიოხრა ინგლისურის მასწავლებელმა მისტერ გომესმა,იცოდა რომ ბიჭი მის კითხვას პასუხს მაინც არ გასცემდა, "შეგიძლიათ თქვათ თქვენი აზრი იმის შესახებ თუ რას ნიშნავს წიგნის დასაწყისი და რატომ დაწერა ავტორმა ასე?"
"ჩემი აზრი არ მაქვს სერ" ლუი წუწუნებდა,ნიკაპი ხელზე ედო.
"კარგი,გთხოვ სკოლის დამთავრების შემდეგ დარჩე,ჩემი სიტყვა უნდა გითხრა"
ლუიმ შვებით ამოისუნთქა და თვალები გადაატრიალა, როდესაც მის გარშემო ხალხი არ უყურებდა. ლუიმ ჯესის ყურადღება მიიპყრო და წარბი ასწია, თითქოს ჰკითხა 'რატომ ხარ ასე?' მაგრამ მან უბრალოდ მხრები აიჩეჩა და მზერა აარიდა. მასწავლებელმა მათ საშუალება მისცა, პარტნიორები აერჩიათ იმ საქმისთვის, რასაც აკეთებდნენ და ხედავდნენ,ის იყო რომ ჯესი ერთადერთი მისი ახლო მეგობარი იყო ჯგუფში, რომელიც მას პარტნიორობდა.
"რა გჭირს ამ ბოლო დროს ლუ?" მან ჰკითხა, როდესაც ქაღალდზე ორივეს სახელი დააწერა.
"არაფერი,კარგად ვარ" მან სწრაფად უარყო.
"ორი თვის წინ ვერავის ვერ ეტყოდი მსგავს რამეს"
"კარგად ვარ ჯესი"
"ეს ბულინგია? მე დავინახე, რაც მათ დაწერეს შენს locker-ზე ლუ, რატომ არ ეუბნები ვინმეს?"
"ჯესი, ყველაფერი კარგადაა.გარდა ამისა ისინი არ ცდებიან?"
"გეი კაცი" თქვა მან ისე, თითქოს სიტყვა ენთო ", ეს საშინელი სიტყვაა. ეს არ არის სასაცილო და ვერ ვხვდები რატომ ფიქრობ, რომ ყველაფერი კარგადაა.ლუი მოგწონს კაცები, მერე რა? მათ არ აქვთ უფლება ეს გამოიყენონ ბულინგის სახით. შენ უნდა უთხრათ ვინმეს, მით უმეტეს, თუ ისინი გაბულინგებენ, ისინი ასევე შენს locker-ს ანადგურებენ. "
"მე არ ვაპირებ ვინმეს ვუთხრა, თუ ამას გავაკეთებ, შეიძლება ყველაფერი გაუარესდეს. თუ რეაგირება არ მოვახდინე, ისინი გაჩერდებიან." მან სუსტად თქვა და თვალები მოისრისა,ის არ ტიროდა.
"პატარავ" ჯესიმ ამოისუნთქა და ჩაეხუტა.
"ყველაფერი კარგადაა, კარგად ვარ. ამიხსენი, რას ვაკეთებთ ". ლუიმ თქვა და თემა შეცვალა.
უკმაყოფილო ოხვრით ჯესმა თემა შეაცვლევინა და მან ეს აღარ ახსენა, ლუის უთხრა, რომ გაკვეთილის ბოლოს მას გარეთ დაელოდებოდა, სანამ ის მისტერ გომეს გაესაუბრებოდა. მასწავლებელმა უბრალოდ განაგრძო ლუის დამოკიდებულების მიღება სკოლაზე და იმედოვნებს, რომ ეს გაუმჯობესდება, რადგან სხვა შემთხვევაში ის ვერ მიიღებს იმ შეფასებას, რომელიც შემდეგ წელს სურს მის GCSE- სთვის. მან მხოლოდ თავი დააქნია და უთხრა, რომ უფრო მეტად შეეცდებოდა, სანამ გაუშვებდნენ, ჯესი, ოლი, ჯეიმი და მაქსი გარეთ იდგნენ და მას ელოდებოდნენ.
მაქსმა მსუბუქად აკოცა და ხელი მოუჭირა, რადგან გასასვლელისკენ გაემართნენ.
"რატომ ხარ მოწყენილი ლუ?ჰარი ორშაბათს არ ბრუნდება?" იკითხა ჯეიმიმ როდესაც შეამჩნია თავისი მეგობრის შუბლშეკრული სახე.
"ჰო,არ ვიცი, თუ ვნახავ, დედამ მაინც არ იცის, ბრუნდება თუ არა ის გოგონების მოსახედად." მან უპასუხა, ნახევრად გულღიად გაუღიმა.
"დაგენიძლავები,მას უყვარხარ" ჯეიმი ცელქი გახდა, ლუის მსუბუქად უკმაყოფილო სახე ჰქონდა, როდესაც ისინი კარიბჭეს მიუახლოვდნენ.
"არა ისე, როგორც მე" მაქსმა ჩუმად თქვა, ლუისს ლოყაზე აკოცა, რადგან უფრო დაბალმა ბიჭმა მას სიყვარულით გაღიმებულმა შეხედა.
"რა დროს არის ვარჯიში ამაღამ?" ჰკითხა ჯეიმიმ მაქსს.
"5-ზე, მამაშენს შეუძლია წაგვიყვანოს"
"ჰო, ის ახლა აქ არის, ასე რომ ახლა შეგიძლია მოხვიდე და შემდეგ ის მიგიყვანს სახლში."
"კარგი" მაქსმა მხრები აიჩეჩა და ლუის წელზე ხელი მოჰხვია.
სტენი მივარდა მათთან მას შემდეგ, რაც ისინი ჭიშკართან მივიდნენ, სახე აწითლებული ჰქონდა და მისი ღრიალი ყურიდან ყურამდე მოედო.
"რა გაცინებს ჩეშირის კატასავით?" ჰკითხა ოლიმ.
"ლუი... შეხედე.." მან ამოიხვნეშა მაგრამ ლუის აღარ სჭირდებოდა სტენისგან ამის თქმა.
ჰარი კედელზე მიყრდნობილი იდგა, სათვალე ეკეთა და ხელები მკერდზე ჰქონდა გადაჯვარედინებული. ლუიმ გაიღიმა როდესაც ჰარის სახეზე ღიმილი შეამჩნია, უფროსი ბიჭი მშვიდი და მოდუნებული იყო, თითქოს ერთმანეთი 3 საათის წინ ნახეს და არა 3 თვის წინ. ფიქრის გარეშე ლუიმ მაქსს ხელი გაუშვა, ჩანთა ჯესის ფეხებთან ჩამოაგდო და ჰარისკენ გაიქცა. ახლოს რომ მივიდა, გადახტა და უფროსს ბიჭს წელზე შემოიხვია ფეხები, ჰარიმ სიცილით დაიჭირა.
"ღმერთო ჩემო" მან წამოიკივლა,ჰარი კვლავ იცინოდა მის ყურში.
"სიურპრიზი" ჰარის სიცილი აუტყდა, ლუი ძირს დასვა და მკლავები შემოხვია ახალგაზრდა ბიჭს.
"მეგონა, ორშაბათამდე არ დაბრუნდებოდი".
"ჰო კარგად, მე გუშინ დავამთავრე მეცადინეობები და ის ხალხი, ვინც ჩვენს სახლს ქირაობდა, დღეს დილით გადავიდა საცხოვრებლად, ამიტომ ყველამ უბრალოდ გადავწყვიტეთ ადრე დავბრუნებულიყავით, ვიფიქრეთ, რომ გაგიკვირდებოდა."
"ნამდვილად გაკვირვებული ვარ.ძალიან მომენატრე"
"ძალიან მომენატრე პრინცესა" ჰარიმ გაიცინა.
"შენ წვერები გაქვს" შენიშნა ლუიმ და ხელი ჰარას ყბისკენ გასწია,"და შენი წარბის და ყურის პირსინგი გაქრა."
"კი, წარბების პირსნიგი დაიკარგა და ახალი არ მიყიდია და მხოლოდ საყურეები მოვიხსენი, ვფიქრობ, ახლა ტუჩის პირსინგს დავჯერდები"
"ჰო,ეს ჩემი ფავორიტია"
ოლი, ჯესი და სტენი მათ უახლოვდებოდნენ, მაქსი და ჯეიმი საპირისპირო მიმართულებით წავიდნენ ჯეიმის მამის მანქანასთან მისასვლელად.
"ვიღაცამ გაგახალისა". ჯესი ცელქი გახდა, ლუის ჩანთა გაუწოდა.
"შშშ, მადლობა ჯესი". ლუიმ უპასუხა, სათხოვარი ღიმილით გახედა ჰარის და უხმოდ სთხოვა უფროს ბიჭს ჩანთის ტარება.
"ჩვენ ფეხით მივდივართ, შენ იცი, რომ ზეინმა წაიყვანა ჩემი მანქანა". ჰარიმ უთხრა მას.
"ბუმერო, ვიმედოვნებდი, რომ საბოლოოდ დავუბრუნდებდი ამ ფუფუნებას".
"თითქოს." ჰარის სიცილი აუტყდა, ლუის ხელი ჩაკიდა და დაიწყო სიარული.
"მაშ მითხარით ჭორი, რა გამოვტოვე?" მან სთხოვა ჯგუფს, როდესაც მან და ლუიმ ხელები ერთმანეთს.ჩაკიდეს სიარულისას.
"ოჰ! მის კარნეგი ორსულადაა!" თქვა ოლიმ.
"ჰოდა, გამოიცანი ვისია ეს ბავშვი?" ჰკითხა ჯესიმ.
"აზრზე არ ვარ" ჰარიმ მხრები აიჩეჩა.
"მისტერ გომესის"
"რა? მეგონა ის დაქორწინებული იყო"
"ის არის,რაც უფრო სკანდალურად აქცევს ამ ამბავს" ოლიმ გაიცინა.
"კარგი, სისხლიანი ჯოჯოხეთია,ამას არ ველოდი"
"სწორედ დილანმა დაწერა შენს locker-ზე" უთხრა სტენმა ლუის.
"საიდან იცი?" ლუიმ იკითხა და სხეულში მწუხარება ჩაუდგა.
"მოისმინა მისი და ჯეისონის საუბარი, რომ თავი უნდა შეეჩერებინათ,სანამ ორივეს მუშტი მოხვდებოდა."
"რა იყო შენს locker-ზე?" ჰარიმ ჩვეულებრივად იკითხა.
"არაფერი". ლუიმ ძალიან სწრაფად უპასუხა.
"ლუი,რა იყო შენს locker-ზე"
"ჰარი,ჩემს locker-ზე არაფერი არ იყო"
"მოგვიანებით მეტყვი?" ჰარიმ შესთავაზა,იცოდა რომ ლუი ატყუებდა.
"ჩემს locker-ზე არაფერი არ იყო, ამიტომ მოგვიანებით არაფერი მაქვს სათქმელი"
"პატარავ, ვიცი, რომ მატყუებ, რადგან როცა იტყუები, მარჯვენა ხელის ცერა თითს სწევ."
"არა მე არა." ლუიმ გააპროტესტა და თითი მოკეცა.
"შენ ახლა ამას აკეთებ"
"გთხოვ უბრალოდ აღარ ვისაუბროთ ამაზე H"
"კარგი." ჰარი დანებდა, ხელები მაღლა ასწია შემდეგ კი ლუის გაუღიმა.
ლუიმ თავის ქნევით ამოისუნთქა, გაეღიმა ჰარის, რომ შეეცადა დაერწმუნებინა ბიჭი კარგად. მისი მეგობრები ყველანი თავიანთი მიმართულებით წავიდნენ, ჰარი და ლუი ჰარის სახლისკენ გაემართნენ. როდესაც ისინი ნაილთან მივიდნენ ზეინი და ლექსი მისაღებში იყვნენ, ლექსი კი მაშინვე წამოხტა და ლუის ჩაეხუტა.
"ჩემი პატარა" წამოიძახა მან "როგორ ხარ?"
"მე კარგად ვარ, გუშინ ვესაუბრეთ ლექს,ახალი არაფერი მომხდარა." ლუის გაეცინა.
"ვიცი, მაგრამ მომენატრე, ახლა შენზე ვარ მიჯაჭვული."
"ღმერთო დამეხმარე"
ლუიმ სახეზე დაუცველი გამომეტყველებით გახედა ჰარის, რომელიც კედელს ეყრდნობოდა.
"კარგად ხარ ბავშვო?" ჰკითხა ზეინმა, ფეხი გასწია და ლუის ფეხის თითს გაუსწორა.
"ასე ნუ მეძახი" ლუი ღრიალებდა და თვალებში უყურებდა მას.
"რატომ არა ბავშვო?"
"იმიტომ რომ მძულს ეს"
"რას იტყვი ლოლიტაზე? " ნაილმა სცადა და დაინახა, თუ რამდენად შეძლო ბიჭის გაღიზიანება.
ამ კომენტარმა ლუი გააწითლა და ფეხი ფეხზე გადაიდო,რადგან პასუხის გაფიქრება სცადა.
"ნაილ, საკმარისია."ლექსომ საყვედურით გაუქნია თავი ორივეს, რომლებიც თვითკმაყოფილად იღიმებოდნენ.
ლუი სასწრაფოდ გავიდა სამზარეულოში,განზრახული ჰქონდა ერთი ჭიქა წყალი მიეღო, შემდეგ კი დამშვიდებას შეეცადა. რა თქმა უნდა, ჰარი სამზარეულოში იყო, მაგრამ მან არანაირი მოქმედება არ გააკეთა ლუისთან სასაუბროდ ან თუნდაც ერთი ჭიქა რომ ჩამოეღო მისთვის, როგორც ჩვეულებრივ.ჰარი ლუის სამზარეულოში გადაადგილების გზას უყურებდა, ლუიმ წყალი დალია, თვალები უფროს ბიჭს გააყოლა, სანამ პირიდან ჭიქა არ გაწია და მშვიდად თქვა: "გაბრაზებული ხარ ჩემზე?"
"არა" ჰარიმ მკაცრად მიუგო.
"შენ ხარ"
"არა,მე არ ვარ"
"ეს locker-ს ეხება?"
ჰარიმ შვებით ამოისუნთქა და თქვა: "უბრალოდ მინდა ვიცოდე,კარგი?"
"და არ მინდა გითხრა"
"რატომ არ გინდა მითხრა?"
"იმიტომ, რომ ეს სულელობაა და არა აქვს მნიშვნელობა. შენ არ გჭირდება ამის ცოდნა ჰარი".
"მე მინდა ვიცოდე", თქვა მან, ღრმად ამოისუნთქა ისე, რომ არ დაეყვირა, "მე შენზე ვზრუნავ და მინდა ვიცოდე, რა ხდება. მინდა, ეს ყველაფერი მითხრა."
უკმაყოფილო ოხვრით ლუიმ თქვა: "მე გეტყვი. უბრალოდ გთხოვ ნუ გაბრაზდები ჩემზე".
"პატარავ,არ ვბრაზდები"
"გეი კაცი" ჩაიჩურჩულა ლუიმ.
"რა?" ჰარიმ დაბნეულმა მიუგო.
"გეი კაცი.ასე დაწერეს ჩემს locker-ზე"
"რა?რატომ?"
"იმავე მიზეზით მეძახიან ისინი ქვირს", თქვა მან, თვალებში ცრემლებმი აუბრწყინდა, "იმავე მიზეზით ისინი მეძახდნენ საწყალს, განადგურებულს,ფერიას. არ ვიცი რატომ აკეთებენ ამას, ვფიქრობ, რომ არაუშავს,ისინი არ ცდებიან არა?მე გეი ვარ"
ჰარი პრაქტიკულად წინ მიიჭრა და ლუი ჩახუტებისკენ მიიზიდა, რადგან ახალგაზრდა ბიჭს ცრემლები ჩამოუგორდა.
"არა, არა, არა პატარავ. შენ არცერთი მათგანი არ ხარ. ბიჭები მოგწონს, მერე რა? სულ ეს არის. არაფერი არ არის იმაში, ვინც ხარ და ისინი უბრალოდ საშინელი ხალხი არიან იმის გამო, რომ ასე ფიქრობენ. უთხარი ვინმეს?"
"არა" დაიჩურჩულა ლუიმ.
"შენ ეს გჭირდება.ეს ბულინგია პატარავ.შენ არ შეგიძლია ვინმეს ამის გაკეთების უფლება მისცე"
"მაგრამ თუ ვინმეს ვეტყვი, მაშინ ისინი კიდევ უფრო მეტად შემიძულებენ და უარესი რაღაცეების გაკეთებას დაიწყებენ"
" ასე არ უნდა იფიქრო. ისინი გაშინებენ და შენ ვინმეს უნდა უთხრა, რომ ეს დალაგდეს. დედაშენმა იცის?"
"არა" აღიარა მან "არ უთხრა გთხოვ,მე ვეტყვი"
"მე არ ვეტყვი მას სიყვარულო,მაგრამ შენ სწორად უნდა მოიქცე"
ლუიმ თავი დაუქნია და ჰარის ღიმილით გადახედა.
"კარგი, ახლა რას იტყვი რომ ჩინური საჭმელი შევუკვეთოთ და ფილმებს ვუყუროთ?"
უმცროსი ბიჭი გამხიარულდა, ღიმილმა გადაურბინა ტუჩებზე. ჰარი არ იმჩნევდა თვითკმაყოფილ ღიმილს, რომელიც სახეზე მოედო, როდესაც დაინახა, რომ ლუი ქაღალდის თვითმფრინავის ყელსაბამს ატარებდა.
ვერ მოვითმინე და ვთარგმნე💙💚