Okuldan dönüşte direk hastaneye gittim. İyice Derya teyze ve İnci abla ile kaynaşmıştım.
"Bak kalıyorsun dime?" dedi İlayda
"Yarın burdan çıkıyorsun, ya bugün son gecen. Tabiki kalıcağım" dedim
"Çok teşekkürler, sende bu süreçte çok yoruldun" dedi
"Of boş boş konuşma. Ne yorulması?" dedim
"Hadi bana bugün işlediğiniz konuyu anlat" dedi
"Seni bu konuya önceden çalıştırmıştım." dedim
"Zümra kızım, ben yemek sipariş ediceğim şimdi. Hamburger sever misin?" dedi Murat amca.
"Evet severim" dedim
"Tamam ben hallediyim" diyip çıktı odadan.
Birkaç dakika sonra o geldi odaya. Bugün hiç görmemiştim. Görüşme faslından sonra koltuğa oturdu.
"E Zümracım siz neden döndünüz Amerika'dan" dedi İnci abla.
"Babamın işi yüzünden birde çok uzak kaldık ailemizden" dedim
"Sizde tersine göç var" dedi İnci abla.
"Evet öyle oldu." dedim
"Annen orda mı vefat ettmiş?" dedi Derya abla.
Derya ablanın bu olayı bildiğinden babamla beni görünce her şeyi anladığından ve o gün babamla bunu konuştuğundan Ömer sayesinde az çok öğrendim. Onun yanında konuyu bilerek açıyordu. Bende bana anlatılan hikayeyi anlatıcaktım
" Yok biz daha Türkiye'deyken oldu." dedim
"Ben tanımıyorum galiba sizin aileyi. Babanın adı neydi?" dedi. Annem dedi. Beni doğuran kadın!
Gözlerimi korkuyla Derya ablaya çevirdim. Ne diyicektim şimdi ben? Ömer'de yoktu. Kim beni çekip alıcaktı. Başka bir isim söylersem Derya abla gerçeği bildiğimi anlardı.
" Daldın güzelim. Şey babamının ismini sormuştum en son" dedi tekrardan.
"Caner" dedim
İlayda değişik değişik bana bakerekn az kaş göz yaptım. Babamım adını biliyordu İlayda.
Derya abla ise gözlerini büyütmüş bana bakıyordu.
"Caner, hımm. Sergen'in Caner diye kuzeni olduğunu bilmiyordum" dedi
"Uzktaydık ya normal" dedim
"Sergen'e, onun kardeşlerine benziyorsun." dedi
"Aslında kendisi bana bize hiç benzemiyorsun dedi" dedim
"Çünkü o kördür. Kimseyi kimseye benzetemez" dedi
"Anladım" dedim gülerek
"Derya ben hava almaya çıkıyorum. Bugün biraz keyifsizim galiba" diyip çıktı odadan.
"Sen biliyorsun!" dedi Derya abla
"Neyi?" dedim
"Baban bilmiyor demişti. Öğrenmemeli demişti ama sen biliyorsun." dedi
"Derya abla neyi?" dedim
Daha fazla rol kesecektim. Üzerime gelirse ağlardım.
"Neleri biliyorsun? Ne kadarını? Neden doğruyu ona söylemiyorsun? Ben ona söyliyebilmek için can çekişiyorum, senin bu imkan elinde." dedi.
"Konuyu kapatalım mı?" Bursa patlamak istemiyordum
"Neden babamın adı 'Caner ' dedin. Ben hiçbir şey anlamadım" dedi İlayda.
"Of lütfen! Yok bir şey. Öyle gerekti. Babam bu kişiyi sevmediğini söyledi. Benim kızım olduğunu bilmesin dedi. Amcamda bir gün kuzenimin kızı diyince böyle kaldım" dedim
Inşallah inanmıştır. Öyle olması için dua ediyorum.
"Tuğba kim? Bunu biliyorsun dime?" dedi Derya abla. Çok kararlıydı.
"Biliyorum. Yani benim neyim olduğunu biliyorum. Oldu mu? Artık daha fazla üstüme gelmeyin ve lütfen kimseye bundan bahsetmeyin" sesim ağlamaklı çıkmıştı
"İnanmıyorum! Emin kızım öğrenirse diyerek ortalığı yakıp yıktı ve sen o sırada bunu biliyordun! Bu zulümü bitir artık. Bu acıyı çekmemelisiniz!" dedi Derya abla.
Ağlamaya başlamıştım. Geç bile kalmıştım. Yanağıma düşen yaşları silip hızla çıktım odadan.
Amcamın odasına çıktım ama odasında değildi. Hastane boyu onu aradım. Bulmadım. El mahkum bahçeye çıktım.
Arkası dönük biri oturuyordu. Galiba oydu. Bankın yanına gittim. Onun olduğunu anlayınca mutlu olmuştum. Hiçbir şey demeden sarılıp ağlamaya başladım.
"Zümra! İyi misin? Ne oldu? Dur bebeğim sakin ol bir" dedi
"Amca ben çok kötüyüm." dedim
"Tamam otur karşıma anlat" dedi.
"Anlatamam" dedim
"Bana anlatabilirsin. Aramızda kalır" dedi
Yanımda bir hareketlilik hissettim. Amcamdan ayılıp sağıma baktım. Elinde iki kahve ile gelmiş şakın şakın ban bakıyordu.
"Zümra, neden ağlıyorsun?" dedi. Her yerde dibimde bittiyordu.
"Duygu patlamasıydı geçti" dedim
"Kahve sever misin?" dedi
"Hayır" dedim
"Şimdi anlat bakalım" dedi amcam.
"Eğer iyi isen ben ikinizden bir cevap bekliyorum" dedi biranda. İkimiz de ona baktık.
"Ne cevabı Tuğba?" dedi amcam.
"Zümra hakkında yalan söylüyorsunuz. Zümra babamın adı 'Caner" dedi sen, 'Adem'dedin, Derya 'Erman' dedi ve ben ne olduğunu öğrenmek istiyorum "dedi
Amcama baktım. Oda Derya abla gibi bildiğimi anlamıştı. Artık saklamın bir alemi yoktu
" Ben sana anlatıcağım canım. Beni biraz Zümra ile tek bırakabilir misin? Kötü duruyor. Biraz konuşmamız lazım onunla."dedi
" İyi benim cevabımın acelesi yok. Zümracım ben İlayda'nın yanındayım" diyip gitti.
"Sen biliyor muydun?" dedi emin olmak istercesine
"Evet" dedim
"Ne zaman öğrendin?" dedi
"İlayda'nın bu olayından önce" dedim
"En baştan beri onu bilerek aynı ortamdasın. Peki neden? Neden bildiğini bize söylemedin? Annene anlatabilirdin gerçekleri." dedi
"Yapmadım. Benim Amerika'da sadece babam ve Yıldız ablam oldu. Babam çok çalışıyordu. Yıldız ablada 9dan 5'e kadar anaokulunda oluyordu. Ben aile olmadım hiç ama Türkiye'ye dönünce daha kurulu bir düzenimiz oldu ve ben bundan mutluyum. Benim bir kardeşim olucak ve o sakin bir ortama doğucak. Huzurlu bir ailede büyüyecek "dedim
"Anneni hiç yanında istendin mi?"dedi
" Küçükken evet ama büyüdükçe sadece benim için boşluktan ibaret oldu. Karşımda görünce çok sarsıldım evet ama değişik bir durum. O yanımda olursa tüm hayatım alt üst olucak gibi geliyor ve bu duygu beni ondan uzaklaştırıyor. "dedim
" Bu durumudan babanın da haberdar olması lazım. Söyleyeceksin dime?"dedi
" Hani aramızdaydı? "dedim
" Ama bu çok ciddi "dedi
" Keşke Onur amcam olsaydı. O söylemezdi"dedim
"O zaman iyi ki ben varım. Çünkü senin için böyle daha hayırlı" dedi
"Ben söyliyceğim ama İlayda bir hastaneden çıksın sonra. Lütfen sen gidip söyleme" dedim
"İyi, söylemem" dedi
"Sen madem onu seviyorsun, neden evlenmedin?" dedim
"Yemin etti, kızımı bana getirmden asla evlenmem diye. Ben seni Amerika'da ziyarete gelirken annen evlat hasreti çekiyordu. Onun haline çok üzülüyordum. Bende bir ömür ona söylemediğim için vicdan azabı çektim" dedi
"Peki ben Emin'in kızıyım diyebilir miyim?" dedim
"Bir hafta sonra evet. Babana söylemezsen 2 gün içinde ben söylerim. Yıldız'a söyle 2 gün sonra akşam yemeğinde sizdeyim." dedi
"Ya amca lütfen kısıtlı süre verme çok zor benim için " dedim
"Tamam ama en kısa sürede söylemeye çalış" dedi
"Tamam çalışırım"
"Sen anneni nasıl öğrendin?" dedi
Ömer'i ispiyonluyamazdım. Susma hakkımı kullanmak istiyorum ama ben
"Araştırıyordum" dedim
"Bu kadar mı?" dedi
"Evet" dedim
"Sen İstanbul'u bilmezsin. Nasıl tek başına buluncan?" dedi
"Siz, beni çok küçümsüyorsunuz" dedim
"Zümra Hadi kalk. Murat yemekleri getirmiş. Yiyelim. Bende yiyip eve geçicem zaten. İşim bitti" dedi
"Amca bugün Ömer'i hiç göremedim" dedim
"Tekirdağ'da yarın akşam gelicek. Orda bir işi vardı" dedi
"Ne işi?" dedim
"Bir işte Zümra. Boşver. Hadi yemeğe" diyip kalktı. Bende peşinden gittim.
Herkes bana bir değişik bakıyordu. Murat abi dışında.
"İlayda 1 hafta sonra Amerika'daki arkadşalarım gelicek. Melisa, Ella ve Kay" dedim
"Ya. Bende size katılmayı çok isterdim ama evde daha dinlenmem gerekiyormuş" dedim
"Sizin eve geliriz bir gün. Bir gün seni bizim eve gelirsin. Onun dışında dışarıda kahvaltı falan yaptığımızda da bize eşlik edebilirsin" dedim
"Olur mu Segen abi?" dedi İlayda
"Olur tabi." dedi
"Arkadaşlarını görmek çok istiyordum iyi oldu" dedi sevinerek