*
ოთხშაბათი და ხუთშაბათი ლუიმ მაქსის სახლში გაატარა,მათ მეგობრების დანარჩენი წევრები ხუთშაბათს შეუერთდნენ.პარასკევი იყო,ჰარის კონცერტის დღე,სადაც მან ლუი მიიწვია. მათ ამის შესახებ ტელეფონით ისაუბრეს და ლუიმ ჰარისთან გასვლა დაახლოებით 5 საათისთვის დაგეგმა,რათა ადრე გასულიყვნენ. ავტობუსით მგზავრობა მხოლოდ ხუთ წუთს გაგრძელდა და ავტობუსის გაჩერებიდან ჰარის სახლამდეც მალევე მივიდა. ლივი,ლიამი და პერი ჩვეულებრივ იქ იქნებოდნენ.
კარამდე მივიდა და დააკაკუნა,ნაილმა დაახლოებით 30 წამში გაუღო.
"კარგად ხარ ლუი?" ჰკითხა ნაილმა და ბიჭი შიგნით შეიყვანა.სუნთქვაშეკრული საუბრობდა .
"ჰო,კარგად ვარ,ჰარი გიჟდება?" ლუიმ სიცილით უპასუხა.
"როგორ ფიქრობ?ამ დილით შენს კონცერტზე ყოფნაზე საუბრობდა"
"მე ისეთი განსაკუთრებული ვარ,როგორიც ნაილი,ყველას აღვაფრთოვანებ"
როდესაც ნაილი პასუხის გაცემას აპირებდა,ჰარი მისაღებში შემოვარდა და ლუი იატაკზე დააგდო.
"ოუ" თქვა ლუიმ და ჰარის გადახედა,რომელიც მას უყურებდა და იდაყვები ლუის თავის ორივე მხარეს ედო.
"გამარჯობა" ჰარიმ აღელვებულმა მიუგო.
"ეს საჭირო იყო?"
"ალბათ არა,მაგრამ ეს მაინც მოხდა,ასე რომ უკვე გადალახე ეს"
"ისევ გამახსენე,რატომ ვარ აქ"
"იმიტომ რომ, თქვენ მხარი დაუჭიროთ თქვენს საუკეთესო მეგობარს მთელს მსოფლიოში"
"ვინ არის ის მაშინ?" ლუი ცელქი იყო.
"მე" ჰარი ხვნეშით მოეხვია.
"მაშინ გამიშვი და ჩემი აზრის შეცვლაზე ვიფიქრებ"
ჰარი ლუის გაეცალა და წამოდგა,ხელი გაუწოდა უმცროსს ბიჭს წამოსადგომად.როდესაც ლუი ფეხზე წამოდგა და ჰარის პირდაპირ დადგა,სახეში გაარტყა,შემდეგ შიშველ მუცელზე და სამზარეულოში გაიქცა,დახლზე ავიდა და მუხლებზე დადგა,რათა ფუნთუშების კარადა გაეცალა. როდესაც ჰარი სამზარეულოში შევიდა,ლუი ფეხებგადაჯვარედინებული იჯდა და მინი Marylands-ს შეექცეოდა.
"რატომ არ გაცვია მაისური?" ჰკითხა ლუიმ,როცა ჰარი მისკენ წავიდა და ფეხებს შორის დაუდგა.
"შენ რატომ არ გაიხდი?" ჰარიმ უპასუხა,ხელი პაკეტში ჩაუშვა და ლუის ერთი ფუნთუშა მოპარა.
"იმიტომ,რომ არ არის საჭირო"
"სამართლიანია.ბევრ ემოციას ვგრძნობ როცა მაისური მაცვია"
"სამართლიანია"
ჰარიმ ლუის გაუღიმა,თვალები წამით ბიჭის ტუჩებს გაუსწორა,სანამ ლივმა სხვა ოთახიდან დაუძახა და ისიც მას მოშორდა.
"მოდი" მან თქვა და ხელი გაუწოდა ლუის,რომ ახალგაზრდა ბიჭი დახლიდან ჩამოეყვანა.
ლუი მისაღებში გაჰყვა,ნახევრად შეჭამეს ფუნთუშები და ახალი პაკეტი აიღეს. როდესაც ის დივნის ბოლოს დაჯდა,ჰარიმ ტელეფონი წაართვა ლივს და საუბრობდა მიმღებთან, რომელსაც ლივი იქამდე ესაუბრებოდა იმასთან დაკავშირებით,თუ როგორ მღეროდა ჰარი.
"ლუი,შენ იცი,რომ აქ ვიყავით გუშინ და მე ვამბობდი,როგორ გინდა გადაკეთება?" თქვა პერიმ და ნაილს მხრებზე დაეყრდნო, რომელიც იატაკზე იჯდა ზეინის გვერდით და ფიფას თამაშობდნენ.
"ჰო?" მან მიუგო,ჰარის გვერდით,დივნის მკლავზე იჯდა.
"ნეტავ ნებას მომცემ ამის გაკეთების? მე არასდროს ვსაუბრობ პიროვნებაზე ასე, ვფიქრობ ცოტაოდენი ლაინერიც შეიძლება,მოვკვდებოდი ნებას თუ მომცემდი რომ შენთვის მოტკეცილი შარვალი ჩამეცმია"
"თუ გინდა" მხრები აიჩეჩა ლუიმ, არასასიამოვნო გრძნობა გაუჩნდა მკერდში,როდესაც დაინახა, როგორ იცინოდა ჰარი იმის გამო ვისაც ტელეფონზე ელაპარაკებოდა.
პერიმ წამოიკივლა, წამოხტა და ხელი ჩაავლო,რომ სააბაზანოში გაეყვანა. მან ფუნთუშების პაკეტი ნაილს დაუტოვა და მას გაჰყვა. თითქოს ლუი აპირებდა "დიახ" ეთქვა, რადგან თაროზე მაკიაჟის საშუალებები იყო გადაფენილი და აბაზანის პირას ჯინსები.
"მე მოვიძიე შენთვის შარვალი,არ ვიყავი დარწმუნებული შენს ზომაში,რადგან საკმაოდ გამხდარი ხარ,უბრალოდ ლამაზი ფეხები და საოცარი უკანალი გაქვს."
ამ კომენტარზე ლუის სიცილი აუტყდა და თქვა: "არა მგონია,აქამდე ვინმეს ჩემს უკანალზე კომპლიმენტი გაეკეთებინოს"
"კარგი,მაშინ არასწორად ეკიდები ხალხს ჩემო სიყვარულო. ლინზებს ატარებ?"
"არა,არ შეიძლება, თვალები დამიზიანა. მე ნამდვილად არ მჭირდება სათვალე თუ რამეს არ ვკითხულობ,ასე რომ კარგად ვიქნები, შეგიძლია მომხსნა"
"მე არ გაგიკეთებ მძიმე მაკიაჟს,იქნებ რამე ჰაილაითერი მქონდეს,იმიტომ რომ ლავიწები გიბრწყინავდეს და რამდენიმე სახის თვალის ლაინერი, ცოტაოდენი ტუჩსაცხიც."
"უბრალოდ გააკეთე ეს"თქვა ლუიმ და თვალები დახუჭა, მან ბამბის საფენით სახე გაუწმინდა.
"არჩევანი არ მომცე,შენს სახეს ალბათ ოქროსფერს გავხდი"
"ნუ.ჰარის ძალიან მოეწონებოდა ეს,სამუდამოდ დამცინებს ამის გამო"
"ჰო,ის ალბათ ამას გააკეთებს,ჩათვალე რომ მილიარდობით ფოტოს გადაგიღებს, თუმცა ეს ყველაფერი ცუდი არ არის"
"ის მუდმივად მიღებს ფოტოებს"
"ასე შევხვდი მას.იგი არ იღებს ფოტოებს ჩემთვის, როგორც ამბობენ,მაგრამ ის მე მიღებდა ფოტოებს,როგორც A level-ზე და მას შემდეგ ჩვენ დავმეგობრდით,მან კი ლივი და ლიამი გამაცნო." მან უთხრა მას, როდესაც გადახედა ჰაილაითერებს და აირჩია ის, რაც ლუის კანის ტონი იყო.
"მას არასდროს ჰქონია ფოტოაპარატი როდესაც ფოტოებს მიღებდა" თქვა ლუიმ გაღიზიანებულმა, გაღიზიანებული იყო ამის გამო."გამოვიცნობ,ასე მოხვდი ზეინთან?"
"მე და ზეინს არ გვაქვს რამე,ხომ ხვდები,ის არ არის ისეთი რომ ნაილი მიაგდოს, იმისთვის რომ რამე ჰქონდეს ჩემთან"
"მაგრამ ჰაზამ მითხრა,რომ თქვენ სამი ერთად ხართ"
"აკურთხე შენი გული" თქვა მან და იცინოდა მის უდანაშაულობაზე "ზეინი და ნაილი ერთმანეთს ავსებენ.მე არ ვფიქრობ,რომ დღე გავა,სადაც ისინი ერთმანეთთან რაიმე სექსუალური კავშირით არ დაკავდებიან"
"მართალია" ლუის სიცილი აუტყდა,თვალები დახუჭა მან კი თვალზე ხორცისფერი თვალის ჩრდილი წაუსვა.
ცოტა ხანს ჩუმად იყვნენ.სააბაზანოს მიღმა ლუის ესმოდა როგორ ჩურჩულებდნენ მისაღებ ოთახში,ჰარის ხმა ყველაზე მეტად ისმოდა.
"ოდესმე გინახავთ მისი შესრულება?" ლუიმ მშვიდად იკითხა.
"ჰო, ერთი-ორჯერ.ის მართლა კომფორტულად არის სცენაზე,უყვარს ეს"
"ჰმ,როგორც ჩანს,ის არის ის, რისთვისაც შეიქმნა,იმღეროს ხალხისთვის"
"ის მხოლოდ ცოტათი იჩენს თავს,არა?" პერის სიცილი აუტყდა, უყვარდა,როცა ხუჭუჭა თმიან ყმაწვილზე საუბრობდა.
"ჰო" ლუიმ რბილი სიცილით უპასუხა
მან თმის დავარცხნაც დაასრულა, გადავწყვიტა რომ ბიჭისთვის ლაინერი არ გაეკეთებინა და წამოდგა.
"მაშ მაისურის გამოცვლაც შეგიძლია,მაგრამ თუ გინდა საკუთარი დაიტოვე" უთხრა მან და ტანსაცმელი გადასცა.
მან ტანსაცმელი აიღო და სანამ მაისურს გაიძრობდა,ჰარის დეზადორი აიღო და თქვა "ეს ჰარისია"
"ჰო,მან თქვა რომ მას არ ეწინააღმდეგება" პერიმ დაბნეულად და ოდნავ გახალისებულმა გამოთქვა "საიდან იცი ეს?"
"მისი სუნი აქვს" ლუიმ მხრები აიჩეჩა და საკუთარი მაისური გაიძრო.
სანამ ლუი იხდიდა პერი შებრუნებული იყო, მან შეტყობინება მიიღო და ისე შემობრუნდა რომ შეიძლებოდა მიეცა მისთვის შავი ჯინსი, რომელიც საკმაოდ მჭიდრო იყო.ლუის უჭირდა მისი ჩაცმა,მაგრამ მან ცოტათი თეძოები აათამაშა,რომ კომფორტულად ყოფილიყო.
"ახლა შეგიძლია შემობრუნდე" მან უთხრა პერის და როდესაც მან ეს გააკეთა,გაშეშდა.
"შენი სხეული ცოდვილია" კომენტარი გააკეთა მან,360 გრადუსით შემოუარა ბიჭს.
"როგორც იტყვი"
"არა სერიოზულად ლუი, საკუთარ თავს შეხედე"
ლუი შემობრუნდა და სარკეში ჩაიხედა.ტუჩები ოდნავ მოვარდისფრო ჰქონდა,ლოყები ისე ჰქონდა რომ ზეინს კონკურენციას უწევდა,თმა ისე ჰქონდა თითქოს ახლახანს გაიღვიძა,მაგრამ მან როგორღაც მოახერხა და გაისწორა ის.მაისური მოკლე იყო,ხოლო თეძოები მრგვალი ჰქონდა,შარვალი კი კანზე მჭიდროდ ჰქონდა მომჯდარი. მაშინაც კი,მას უნდა ეღიარებინა რომ მათში მისი უკანალი ლამაზად გამოიყურებოდა.
"კარგი,მე საკმაოდ კარგი უკანალი მაქვს" მან გაიცინა.
"შენ ნამდვილად გაქვს, დაახლოებით 18 წლის ბიჭივით გამოიყურები"
"ვვოცნებობ"
"მოდით ჩემთან ახალგაზრდა ბატონო, მე უნდა დაგიცვა ყველა იმ ბიჭისგან ვინც შენზე დაიდორბლება" მან მკლავი მკლავში გაუყარა და აბაზანიდან გაიყვანა.
"არაფერი არ ქნა,მე მძულს ხალხი, რომელიც მიყურებს" ლუიმ დაიჩურჩულა და მისაღებში გავიდა მასთან ერთად.
"ლუ,ხალხი შემოგხედავს,ამ ჯინსებში გარყვნილად გამოიყურები"
"უფრო გამაშები"
"ისე,მე ვთქვი რომ წყვილი მინდოდა,ეს ისეთივე ახლოს იყო როგორც მე"
მან არ თქვა რომ ისინი დაბრუნდნენ, უბრალოდ დივანზე ჩამოჯდა და ლუი კარებთან დატოვა. ნაილი და ზეინი ჯერ კიდევ ფიფას თამაშობდნენ,ლივმა დივნიდან გახედა,სადაც ვიღაც გოგოსთან ერთად იჯდა და თვალები გაუფართოვდა, როდესაც ლუი დაინახა, პერიმ კი თვითკმაყოფილმა გაიღიმა. ჰარი არ ჩანდა,მაგრამ სუნიდან გამომდინარე ის ალბათ ლიამთან ერთად სამზარეულოში იყო. როდესაც ლუიმ სიარული დაიწყო დივნის მიმართულებით,ჰარი სამზარეულოდან გამოვარდა და შეჩერდა როდესაც ლუი დაინახა.
ჰარიმ თვალები ლუის თავიდან ბოლომდე აატარა, შარვალში ამობურცულობას გრძნობდა.
"იესო" მან თქვა,თმაზე ხელი გადაისვა,რადგან უმცროსი ბიჭი შემობრუნდა და ჰარის თვალი ჩაუკრა.
"დიახ?" ლუიმ მუქარით თქვა და საკუთარ თავს დაუყენა გამოწვევა,თუ რამდენად შეძლებდა ჰარის გაღიზიანებას.
"შენ გამოიყურები..." ჰარი უკან გაჰყვა ლუის და მისი სხეულის ქვედა ნაწილს უმზერდა.
"ამ წინადადებას დაასრულებ ჰაროლდ?"
ახლა უკვე ლიამი გამოვიდა სამზარეულოდან,ზეინმა და ნაილმა მაღლა აიხედეს,სამივე შთაბეჭდილების ქვეშ იყო იმის გამო თუ როგორ გამოიყურებოდა ლუი.ჰარის 6 მეგობარი ვითარებას აკვირდებოდა.
"მე...ეს ჩემი მაისურია"
"დიდი დაკვირვების უნარი გაქვს შერლოკ"
"შენ ატარებ ჩემს მაისურს და ის, ღმერთო ჩემო ის გამაშებია?" ჰარიმ პრაქტიკულად ამოიოხრა და ლუის გარშემო შემოიარა.
"არა" ლუიმ გაიღიმა.
"შეიძლება ეს იყოს.იესო ქრისტე".
"გარდა ამისა,კიდევ რამე გაქვთ სათქმელი?"
"კი,მაგრამ მე არ ვაპირებ რადგან ეს ძალიან შეუსაბამოა"
"ოჰ,რა სირცხვილია".
"მართლაც ასეა"
ქვედა ტუჩზე საჩვენებელი თითი მიიდო და თვალები ლუის სხეულს მიაპყრო და ისევ უკან გახედა. ლუიმ თვალი მოჰკრა და ღიმილით მიაჩერდა სავარძლის მკლავს, უმცროსი ბიჭი დივნის მკლავზე შემოჯდა და შეამჩნია როგორ უყურებდა კვლავ ჰარი და ნაილი იღიმოდა.
"კარგად გამაცანი შენი მეგობარი H" თქვა გოგონამ,ჰარი თვალს ადევნებდა ლუის, როდესაც ის სავარძლისკენ მივიდა და თვითონაც იქვე ჩამოჯდა.
ჰარიმ თმებში ხელი გაივლო,ლუის შეხედა და თქვა: "ჰო,ლექსი ეს ლუია,შენ იცი ის, რომელზეც მუდმივად საუბრობენ"
გოგონამ ჰარი დააიგნორა და ლუის შეხედა: "ჰაი სიყვარულო,მე ალექსი ვარ,მაგრამ შენ შეგიძლია ლექსი დამიძახო, მშვენიერი ხარ"
"მადლობა" ლუი გაწითლდა.
"ლუი ფრანგია, მართალია?"
"ჰო,დედას უნდოდა რომ სიყვარულის ქალაქში დავბადებულიყავი"
მას სიცილი აუტყდა და თქვა: "ფრანგულ ენაზე საუბრობ?"
"დიახ" უპასუხა მან ფრანგულად.
"კარგია"
"ესპანურად უკეთესად ვსაუბრობ"
"მეც" თქვა ლექსიმ ღიმილით.
ლუიმ გაიღიმა,ჰარისთვის არ შეუხედავს.
"არავინ საუბრობს ესპანურად" მან ესპანურად უთხრა.
"მხოლოდ მე და შენ" მან უპასუხა და თვალი მოარიდა ოთახში მყოფებს,ორი გოგონა,ზეინი და ნაილი დიდი შთაბეჭდილების ქვეშ იყვნენ.ის კვლავ არ უყურებდა ჰარის.
"დიახ,ყოველ შემთხვევაში ჩვენ შეგვიძლია"
"ქურდული"
"ყოველ შემთხვევაში, შეგიძლია ჰარის შესახებ ისაუბრო ისე,რომ მან ვერ გაიგოს"
ლუის სიცილი აუტყდა და თქვა: "ჰო, შეიძლება ცოტა საწყენი იყოს"
"მართალი ხარ, შეგიძლია მითხრა, რამდენად საყვარელია შენთვის"
"მოკეტე" თქვა გაწითლებულმა ლუიმ, ლექსიმ ეს შეამჩნია და იცინოდა.
"ისევე, როგორც ყველა ფლირტი და ჩახუტება,რაც მსმენია"
"შენ არ იცი რაზე ლაპარაკობ"
"თქვი,რასაც ამბობ საყვარელო"
"ჩუმად იყავი" თქვა ლუიმ წუწუნით და ხელები მკერდზე გადაიჯვარედინა.
"ჰარი ისე დაბნეულად გამოიყურება"
"დაუკვირდი მას,ვიღაც მას ჩემზე ეუბნება,მაგრამ არ ეუბნება იმას რომ ესპანურად ვსაუბრობ"
"ალბათ ინგლისური უნდა მოაგვაროთ"
"დიახ"
ლექსის სიცილი აუტყდა და ოთახში ყველა წყნარად იყო მანამ,სანამ ლივმა არ თქვა: "კარგი,ეს სახალისო იყო"
"ჰო, შესანიშნავი ჩატი იყო" ზეინი ცელქობდა.
"უბრალოდ მეგობრების შეძენა" მოლაპარაკებით თქვა ლექსიმ და ლუის თვალი ჩაუკრა.
"ახლა ყველა დრამა დასრულდა,ვის უნდა მაკარონი?" იკითხა ლიამმა.
ოთახში ხმაური ატყდა,ლიამი უმცროს ბიჭს მიუბრუნდა და კითხვის ნიშნად წარბი ასწია.
"არა მადლობა, უბრალოდ ცოტა მეტი დაუდე ჰარის და მე მოვპარავ მას"
ჰარიმ გაიცინა მაგრამ არაფერი უთქვამს,ლიამს გაჰყვა სამზარეულოში,რომ მაგიდის გაწყობაში დახმარებოდა.
"სად ისწავლეთ ესპანური ასე კარგად?" ჰკითხა ზეინმა,აშკარად შთაბეჭდილება მოახდინა ამან მასზე.
"სკოლა,არდადეგები. სინამდვილეში არ ვიცი" ლუიმ მხრები აიჩეჩა.
"H აპირებს მასთან ესპანურად ლაპარაკი გაიძულოს ახლავე" ნაილს გაეცინა.
"მართალია,მან ეს ჩემთან გააკეთა, როდესაც გერმანული ენა ვისწავლე და ლექსისთანაც, როდესაც მან ესპანური ისწავლა" თქვა ლივმა და მადლობა გადაუხადა ლიამს მაკარონისთვის,რადგან მან და ჰარიმ თეფში დაუდეს.
ყველა იჯდა საჭმელად და საუბრობდა,როდესაც ჰარი დაბრუნდა,უფროსი ბიჭი იქით მიდიოდა,სადაც ლუი იყო.
"ჩაიწიე" თქვა მან ჩუმად,ხელში თეფში ეჭირა.
ლუი შეშფოთდა და ფეხზე წამოდგა,ელოდა რომ ჰარი დაჯდებოდა და თავს კომფორტულად იგრძნობდა, სანამ სავარძლის კუთხეში ჩაეშვა.
"კარგად ხარ?" ჰკითხა ლუიმ და ბიჭს თავი მხარზე დაადო.
"ჰმმ,ცოტა ვნერვიულობ,მაგრამ კარგად ვიქნები.არ ვიცოდი,რომ ესპანურად ლაპარაკობდი"
"არ ვიცოდი,რომ მღეროდ" ლუიმ შეუტია.
"არ ვიცოდი რომ პიანინოზე დაკვრა შეგეძლო"
"როგორც ჩანს, არსებობს უამრავი რამ,რაც თქვენ არ იცით ჩემს შესახებ სტაილს"
"მასწავლე ესპანური,ლექსი არასდროს აკეთებს ამას" ჰარი შეშფოთდა და მზერა გაუსწორა ლექსის, რომელმაც თბილად გაუღიმა მას.
"შესაძლოა" ლუიმ გაიღიმა,ჰარის ჩანგალი აიღო და მაკარონი შეჭამა.
მიუხედავად იმისა რომ სხვები თავიანთთვის საუბრობდნენ,ოთახში დარჩენილი 6 ადამიანი მაინც უყურებდა ჰარის და ლუის, ისინი მუდმივად ცდილობდნენ გაერკვიათ მათი მეგობრობის დონე.
"პერიმ დიდი სამუშაო გააკეთა,შენ მშვენივრად გამოიყურები" უთხრა ჰარიმ.
"შენ ამბობ რომ მე ჩვეულებრივად ლამაზად არ გამოვიყურები?"
"არა,არა, ეს არ არის ის,რაც მე ვიგულისხმე"
"მე ვცელქობ ჰაზა"
"მე სერიოზულად ვამბობ,შენ ნამდვილად კარგად გამოიყურები, ვფიქრობდი ოთახიდან ხომ არ გავსულიყავით 5 წუთით"
"ჰარი!" წამოიძახა ლუიმ და უფროს ბიჭს მკერდზე მიარტყა.
"რა?" ჰარიმ უპასუხა უდანაშაულოდ.
"შენ არ შეგიძლია უბრალოდ იფიქრო მსგავსი რამ"
"რატომაც არა?"
"იმიტომ, რომ არ შეგიძლია"
"ეს არ არის ღირებული ლუ"
"მოკეტე"
"მომაკეტინე"
"ავდგები და შენს გარშემო ვივლი ამ ჯინსებით" ლუი დაემუქრა,ჰარის ლოყები გაწითლდა.
დანარჩენმა 6-მა მუქარა მოისმინა და იცინოდა,ჰარის წითელი ლოყებიც შეამჩნიეს.
"არა გთხოვ, მაპატიე"
"კარგი ბიჭი" ლუის სიცილი აუტყდა და ჰარის კულულებს გაეთამაშა.
დიდი ტაქსი გამოიძახეს,მალევე ადგილზე იყო.ჰარი ნერვიულობისგან ხმას ვერ იღებდა,ლუისთან დაჯდა და უმცროსი ბიჭის თითებს ათამაშებდა.როდესაც ისინი მივიდნენ,ჰარი უკან გაიყვანეს,დანარჩენი 7 კი ბარს მიუახლოვდა და ადგილები დაიკავა. ლუი ერთ-ერთ მაღალი ბარის სკამზე დაჯდა, როდესაც ჰარი მისკენ წავიდა.
"კარგად ხარ?" ჰკითხა ლუიმ და ბიჭს ხელები მკლავზე დააწყო.
"მჰმჰ" ჰარიმ თავი დააქნია და თვალები ოდნავ გაახილა.
"ჩახუტება გჭირდება?"
ჰარიმ თავი დაუქნია და ლუის წელზე ხელები შემოხვია,ლუიმ თავი უფროს ბიჭს მხარზე დაადო და ხელები კისერზე შემოხვია.
"კარგად იქნები პატარავ" ლუიმ დაამშვიდა.
"რა მოხდება,თუ ხალხი დამცინებს?"
"მაშინ მე მათ ვცემ"
"სუსტი ვეფხვი" ჰარის სიცილი აუტყდა და ოდნავ მაგრად ჩაეხუტა ლუის.
"ნეკნები გამინადგურე,წადი და იმღერე სუპერვარსკვლავო"
ჰარიმ თვალი მოარიდა ლუის და წავიდა, სახეზე სასიამოვნო ღიმილი შეეპარა, როდესაც ლუიმ თვალები დაუბრიალა.არავის დიდი ყურადღება არ მიუქცევია როდესაც ჰარი გააცნეს,მაგრამ უდარდელად გადალახა ოთახი, როდესაც მან დაიწყო სიმღერა Ed Sheeran-ის "Where We Land". მისმა ხმამ მიიპყრო დამსწრე საზოგადოება, შეუძლებელი იყო მისი არ მოსმენა.როდესაც მან სიმღერა დაასრულა,ჯეიმს ბეის სიმღერა დაიწყო.ლუი ეშმაკურად ათვალიერებდა სცენაზე მდგარ ბიჭს.
"ის კარგია არა?" თქვა ლექსიმ როცა ლუის სახე შენიშნა.
"ის მართლაც კარგია, არასდროს გამიგია მისი სიმღერა" ლუიმ აღიარა.
"შენ შეგიძლია თქვა რომ მას ძალიან უყვარს, სცენისთვისაა შექმნილი.
"ჰო"
ლუი უყურებდა როგორ გამოდიოდა ჰარი სცენიდან და ვიღაცას ეხვეოდა.როდესაც ის ჯგუფში დაბრუნდა,ყველამ გაამხნევა და ჩაეხუტა. ამას არავინ აღიარებს,მაგრამ სანამ ჰარი ყველას ეხუტებოდა,მას და ლუის თვალებით ჰქონდათ კავშირი გაბმული და ასე ესაუბრებოდნენ ერთმანეთს.ჰარი მივიდა იქ სადაც ლუი იჯდა.
"რას ფიქრობ?" ჰკითხა ჰარიმ.
"ჰმმ,შენ ისეთი ცუდი არ ხარ როგორიც მეგონა"
"მადლობა,ამას ბორტზე ავიყვან"
"შენ უნდა გააკეთო,მე 100% გულახდილი ვარ შენთან მიმართებაში"
"საუკეთესო მეწყვილე" ჰარი ცელქობდა.
მათ უბრალოდ ერთი წუთით გადახედეს ერთმანეთს, სანამ იმ ბიჭმა რომელიც მაშინ ეხუტებოდა ჰარის ჰკითხა: "გინდა სასმელი?"
"არა,კარგად ვარ მადლობა" უპასუხა ჰარიმ,პასუხის შემდეგ ლუის გადახედა.
"კარგი, გამაცნობ შენს პატარა მეგობარს H?" ბიჭმა ისევ ჰკითხა და ჰარის ყურადღების მიპყრობას ცდილობდა.
"ოჰ,ნიკ,ეს არის ლუი.ლუი,ნიკი"
"სასიამოვნოა თქვენი გაცნობა". ლუიმ გაიღიმა და შეეცადა თავაზიანი ყოფილიყო მიუხედავად იმისა,რომ ამ კაცის ნახვამ სისხლი აუდუღა.
"დარწმუნებული ხარ,რომ აქ კანონიერად შემოგიშვეს?" ჰკითხა ნიკმა და ეშმაკურად ჩაიღიმა.
"ვფიქრობ, კარგად ვარ მეგობარო, დარწმუნებული ხართ,რომ არ გჭირდებათ, ადამიანი რომელიც პენსიონერების სახლში დაგაბრუნებთ?" ლუიმ ერთიანად თვითკმაყოფილი ღიმილით გაისროლა პასუხი.ჰარის მეგობრების ჯგუფს მოსმენილი ჰქონდათ ლუის კომენტარი და იცინოდნენ.
"ნუ გადააგდებთ თქვენს სათამაშო ეტლს"
"გყავს ჯოხიანი ბებო?არ მინდა რომ ახლა დაშავდე"
პასუხის ნაცვლად ნიკმა თვალები გადაატრიალა და ჰარი ოთახის მეორე მხარეს წაიყვანა სალაპარაკოდ.
"ეს გასართობი იყო" ნაილს გაეცინა.
"არ იფიქრო,რომ ნიკს ძალიან მოსწონხარ ლუი" თქვა ლიამმა და ლუის მხარზე დაარტყა.
"ორმხრივი გრძნობები" ლუიმ მხრები აიჩეჩა,სანამ ლექსის ხელს დასწვდა და მასთან მიიყვანა.
"რა ხდება?" ჰკითხა მან.
"შეგიძლია თუ არა ფული მასესხო?" ყურთან ჩასჩურჩულა.
"რატომ?"
"თავს კარგად არ ვგრძნობ,სახლში წასვლა მინდა"
"შენ არ გჭირდება ფიქრი ნიკზე პატარავ"
"არ ვფიქრობ,უბრალოდ სახლში მინდა წასვლა,მე ამ ფულს დაგიბრუნებ"
"ჯოჯოხეთში წასვლა მოგიწევს,მოდი,მეც შენთან წამოვალ" ლექსიმ უთხრა, ეხმარებოდა ბარის სკამიდან ჩამოსვლაში და გარეთ მიჰყავდა,როდესაც მეორე ხელით ტელეფონს იღებდა ტაქსის გამოსაძახებლად.
"სამაგიეროს გადაგიხდი" უთხრა ლუიმ,კედელზე მიყრდნობილი იყო,როდესაც ლექსიმ სატელეფონო ზარი დაასრულა.
"სერიოზულად პატარავ, ყველაფერი კარგადაა.ახლა შენ ჩემი პატარა მეგობარი ხარ,მე აქ ვარ რომ მოგხედო" თქვა მან "შენი ნომერი მომეცი, საგანგებო სიტუაციებისთვის და საჭორაოდ"
ლუიმ ჩაიცინა და მისი ტელეფონი გაუწოდა,რომ მას შესძლებოდა თავისი ტელეფონის ნომერის ჩაწერა.ბარის კარი გაიღო და ჰარი გამოვიდა,როდესაც ლუი დაინახა შვებისგან ამოისუნთქა.
"სად მიდიხარ?" ჰკითხა მან და ლუის უფრო მიუახლოვდა.
"სახლში,თავს ცუდად ვგრძნობ" უთხრა ლუიმ.
"გინდა რომ შენთან ერთად წამოვიდე?"
"ყველაფერი კარგად არის.ლექსი მომყვება"
"ოჰ,კარგი"
"შენ მართლა ძალიან კარგი იყავი" ლუიმ ამოიოხრა, უფრო ახლოს მიიწია ბიჭთან და წელზე ხელი შემოხვია.
"მადლობა მოსვლისთვის" ხმადაბლა მიუგო ჰარიმ და ლუის თავზე აკოცა.
"პრობლემა არ არის, სუპერვარსკვლავო"
"მალე გნახავ,კარგი?"
"ჩათვალე რომ ორშაბათს გნახავ, თუ ყველაფერი კარგად იქნება"
"ნამდვილად" ჰარიმ დაადასტურა,ლუისგან მოშორებით დადგა როცა ტაქსი მიუახლოვდათ.
"უკან ბრუნდები?" ჰარიმ ლექსის დაუძახა,როდესაც მან მანქანის კარი გააღო.
"რა თქმა უნდა,ჩვენ გვჭირდება ჩატის ბატონი" ლექსიმ უპასუხა და თითი ჰარისკენ გააქნია.
"შარში ვარ" ღიმილით უჩურჩულა ჰარიმ ლუის.
ლუი ხითხითებდა, მანქანაში ჩაჯდა და ბოლოჯერ გაუღიმა ჰარის კარების დაკეტვამდე.
Hi! I Love You! BYE!