Sai POV
Papunta na ako kina Mommy nang mapatigil ako sa paglalakad. Nakatayo lang ako, hindi ko maigalaw ang mga paa ko.
Nakita ko sa isipan ko ang paglitaw ni Lily. Masasabi kong siya at ako ay iisa, ngunit magkaiba ang paniniwala namin. Magkaiba kami dahil sa mga nangyari sa buhay namin. Hindi ko maaalis na takot ako kay Carrion pero hindi ganoon katakot gaya ni Lily. Lily at ako ay iisa, siya ay ang isa sa mga nauna kong buhay kaysa ngayon. Habang nabubuhay ako, nag-iiba. Hindi na ako ganon katakot sa mga bagay, walang alam sa kapangyarihan at lampa. Magkaiba na ngayon at noon. Napag-aralan ko na kung pa'no sila pasunurin, paano maging kakampi at paano makipaglaban. Ang mga nangyari noong unang mga buhay ko ay naging dahilan kung bakit gusto kong maging malakas. Pasalamat ko sa bagong pamilya ko, tinuruan nila ako kung paano lumaban, binigyan ng pangalan, binigyan ng bagong pamilya, pag-asa at magbago. I won't let my fear take over my whole body, my whole life. I am different now, I already learned from my past and I won't let that happen again, I won't.
"Lily my old me"-nakangiting bati ko sa isipan ko.
"Sai, don't go it's dangerous"-seryosong saad niya ngunit umiling ako.
She loves taking my body. Hindi ko alam kung bakit ang dating ako nakikita at nagagamit pa rin ang sarili ko. I already asked Mommy about this, she even not sure but she thought that Lily was still can't moved on in her past.
"I knew what you did to Camilla. I saw you, you were eaten by your anger, your revenge. So, don't act like you still afraid because I knew you already overcome your fear in the past. So please, rest now, don't ever come back just take your rest forever Lily. Alam ko, iisa lang tayo pero may pagkaibahan pa rin tayo Lily. I learned from your past that's why look at me now, I can face my own death just to protect my new family. Lily, you are just part of me, part of my past life but I am not Lily. I am Sai"-seryosong saad ko sa kanya.
Nakita ko kung paano siya nagback step at saka unti-unting ngumiti hanggang sa nagtuluan na ang mga luha niya.
"Sorry and Thank you Sai my new self. Please be safe and be careful always."-mahinang saad niya sa akin hanggang sa naglaho na siya.
Napatingin ako sa paligid, nakabalik na ako. Inihakbang ko ang paa ko, hindi na ganoon kabigat na parang may pumipigil. Tumingin ako sa kalangitan, siguro naging bahagi na talaga siya bilang Sai at hindi na bilang Lily. Ang mga ala-ala niya naaalala ko, how she begged, how she screamed and how she died. Mga alaalang sa aming buhay nakatatak na. I know, hindi pwedeng manatili ka lang sa alaala kasi hindi mo malalagpasan ang mga paparating na pagsubok kung hanggang ngayon hindi mo pa rin kayang kalimutan ang mga nangyari.
Lily was just a part of me in the past. I'm Sai, I am different. I am Sai, Sai alone.
"Thania!"-sigaw ko at mabilis na tumakbo papunta sa isang puno saka mabilis na umakyat papunta sa sanga at tumalon saka naglanding sa likod ni Thania.
"Sa lugar nina Mommy ngayon din"-seryosong saad ko kaya lumipad na kami nang mabilis.
Adrianna Rose Campbell POV
"Wala ka talagang maramdaman?"-nakangising tanong ko sa kanya.
Nakita ko ang pagkalito niya kaya natawa ako.
"Parang kanina lang matatalo mo na ako, ngayon naman parang ikaw na ang talo."-umiiling na saad ko sa kanya.
Swerte ko talaga si Prim, lucky charm.
Kinuyom ko ang isang kamay ko.
"Thread blade"-bulong ko at mabilis na hinila ang visible thread na hawak ko ngayon.
"Arrghhh!"-daing niya nang matanggal ang isang braso niya kaya napangisi ako.
"Habang nakaupo ako sa binti ni Prim, naisip ko 'yan. Buti nga 'di ka umepal agad eh."-natatawang saad ko habang pinagmamasdan siyang nababaliw na.
"Hayan! Isang kamay na lang meron ka! Bagay sa'yo. Pero mas bagay kapag dalawang kamay ang mawala sa'yo."-nakangising saad ko at mabilis na nag back flip papunta sa tabi ni Prim.
"Prim prim.. hug mo ko, you are my lucky charm right?"-nakangiting sabi ko, na ikinangiti naman niya.
Mabilis akong yumakap sa kanya at hinalikan ang pisngi niya.
"Kapag tapos na ang labang ito pakasal tayo ah. Yung every year dapat ikasal tayo palagi. Tas bibigyan din natin si baby Sai ng kapatid."-nagtataas-baba ang kilay ko habang nakatingin kay Prim na nakangisi at umiiling.
"My flower, I should be one who's saying that. You are a girl, I'm the boy here. Please remember that"-umiiling na saad niya kaya napabungisngis ako.
"Bitch!!!"-sigaw ni Carrion kaya mabilis akong napatingin sa kanya na ngayon ay pasugod na.
Habang papalapit siya ay tumakbo rin ako papunta sa kanya at mabilis na tumalon at hinawakan ko ang ulo niya at saka umikot-ikot sa ere hanggang sa ligtas akong nakalapag.
"Isang kamay mo ang natanggal hindi paa. Ang bagal mo tangna"-nag roll eyes na saad ko kaya napasigaw ulit siya at saka sinusubukan akong hawakan.
Umiilag-ilag lang ako sa kanya. Nakakatawa siya grabe, parang paa yung nawala sa kanya ah. Pssh ahahaha
Mabilis akong nawala sa harapan niya at sumulpot sa likuran niya saka siya binigyan ng isang malakas na sipa sa batok ang ginawa ko kaya tumilapon siya at patuloy siyang dumadausdos sa lupa.
Hindi na siya gumalaw nang tumigil na siya sa pagdausdos.
Mas boring pala siyang kalaban. Putek.
Sai POV
Papalapit na ako sa kanila nang makita ko sa 'di kalayuan si Mommy tumatakbo papunta kay Daddy na naka open arms pa.
Napatingin ako kay Carrion na ngayon ay unti-unting tumatayo at pinalabas ang magic weapon niya. Crossbow.
Nanlaki ang mga mata ko nang mapansin kong titira si Carrion ng pana at kay Mommy nakatutok. Mabilis na tumalon mula sa likod ni Thania saka binilisan ang takbo habang sumisigaw.
"Mommy!!!!!! Mommy!!!!"
Di niya ako marinig, hindi rin napansin ni Daddy. Everytime na nandyan si Mommy, ang atensyon ni Daddy sa mukha lang ni Mommy.
Habang papalapit ako ay nakita kong paano kalabitin ni Carrion ang crossbow niya at matulin na binaybay nito ang pagitan nila ni Mommy.
Hindi ko napansin ang bato sa dinadaanan ko kaya nadapa ako ngunit ang tingin ko ay kay Mommy na papalapit kay Daddy.
"Mommy!!!! Wag tanga!!! Look at your back!!!! Mommy!!!!"-sigaw ko at mabilis na tumayo saka pinagpatuloy ang pagtakbo.
Habang tumatakbo ako ay nakangising humarap sa akin si Carrion at inihanda ang kamay niya para hawakan ako. Pero wala akong pakialam nagpatuloy pa rin ako sa pagtakbo, mabilis kong tinalunan si Carrion at tumakbo papunta kay Mommy.
Nakita ko kung paano tumarak ang palaso ni Carrion sa may bandang puso ni Mommy. Nanlaki rin ang mga mata ni Daddy at mabilis na sinalo si Mommy.
"Mommy... Mommy!!!"-sigaw ko at mabilis na tumakbo papunta sa kinalalagyan nila.
"My flower?! No... Please my flower... Open your eyes please! My flower please open your eyes!!! Just... Just open your eyes!!! Please!!!"-sigaw ni Daddy na rinig ako kaya mas binilisan ko pa ang pagtakbo at saka mabilis na yumakap sa katawan ni Mommy.
"No.. no mommy. No!"-umiiling na saad ko habang pinapakinggan ang pagtibok ng puso nito pero wala kahit isang pintig.
Nanginginig ang mga kamay ko habang nakahawak sa kamay ni Mommy.
Mabilis akong tumayo at tumakbo papunta kay Carrion saka nilabas ang spear ko.
"Papatayin kita Carrion!!!!"-sigaw ko.
"Ahahahha kung kaya mo bata"
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
Waaaaah well wahahah.
Sana nagustuhan niyo.
Gusto ko talaga kasi ng sad ending eh bleeh ahaha.
Keep safe and love you guys.
Good night. God bless you always❤️💞