Chapter 21
________
Lumamlam ang mga mata ni Stephanie na nakatitig sa kaniya. Ilang sandali pa ay tumulo na ang mga luha nito na nauwi sa paghagulhol. Para itong bata na yakap ang sariling binti.
Dinig na dinig niya sa buong silid ang sakit na nararamdaman nito.
"Gusto ko lang naman ang mahalin niya. Iyon lang naman ang pangarap ko eh. Noong sanggol pa lang ako, namatay ang mommy ko dahil sa panganganak sa akin. Si Daddy naman kahit kailan hindi ko naramdaman ang pagmamahal niya sa akin. Oo at ibinibigay niya ang lahat nang gusto ko. Lahat nang materyal na bagay meron ako. Pero hindi iyon sapat. Bakit sa iba parang napakadali lang para sa kaniya ang maging masaya. Natitigan niya sa mata ang iba samantalang ang sarili niyang anak ni hindi niya matingnan sa mga mata." Pinunasan nito ang mga mata pero wala din iyong silbi dahil walang humpay ang pagtulo nang mga luha nito.
"Si Phoenix, unang kita ko pa lang sa kaniya parang biglang naging masaya agad ako. Nakalimutan ko iyong lungkot na nararamdaman ko buong buhay ko sa tuwing nakikita ko siya. Kaya naman ginawa ko ang lahat para mapansin niya ako. Pero hindi ko man lang magawang makuha ang atensyon niya. Noong nakita kita sa party kasama siya. Doon ko nakita ang isang side niya na hindi niya ipinapakita sa iba. He was very caring to you. The way he looked at you, mapapansin nang may iba. Iyong para bang wala siyang ibang nakikita kung hindi ikaw lang. That was the time that I was threatened." tulala itong tumingin sa kawalan.
"Tama nga ako, he loves you. You got the attention that I was aiming to have. Kaya naman ginawa ko ang sa tingin kong paraan para mawala ka sa landas namin. It came to the point that I used my child just to get rid of you. And then shit happened. Rather than ruining you I ruined mine instead." lumapit siya dito.
Hindi niya na pinigilan pa ang sariling yakapin ito. Naramdaman niyang natigilan ang dalaga sa kaniyang ginawa pero ilang sandali pa ay gumanti ito sa yakap niya.
Mahigpit itong yumakap sa kaniya at parang humihingi nang lakas mula sa kaniya.
"I'm s-sorry.. I am very sorry Xiarra."
________
Eight days had passed since the day where Stephanie committed mistakes. It's been one week and one day, since everything between Stephanie and her became okay.
That day Stephanie's father rushed to the hospital where his daughter was confined. Nervous, anxiety, and fear was written all over his face.
She saw the love of a father that Stephanie can't see. Nakita niyang naluluha ang ama nito habang nakatingin sa namumutlang mukha nang anak.
Iniwan niya ang dalawa para makapag usap. Nagkaayos na din naman silang dalawa at sa wakas ay naliwanagan na ang utak nang dalaga.
Alam niyang kung ano man ang mga bagay na nagawa nang dalaga. Iyon ay bunga lamang nang sobrang pagmamahal sa isang lalake at isa na rin sa dahilan ang kakulangan nito sa atensyon na gusto nitong makuha sa mga taong mahal nito. Hindi man ito pinalad na makuha ang pag ibig nang lalakeng gusto nito alam niyang darating ang panahon na makakahanap ito nang taong magmamahal dito. Isang taong handang tanggapin ang lahat nang mga bagay na kaniyang ginawa.
Sa ngayon ay hindi na sila muli pang nagkita at nagkausap nang dalaga. Ang huling balita niya dito ay dinala ito nang ama at nang kapatid nito sa ibang bansa upang magpagamot.
Kinakailangan daw kasi nito nang tao na siyang espesyalista sa pag-iisip.
Nalaman niyang nagkaroon pala nang sakit sa pag iisip ang dalaga noon na hindi nito sinabi. Ang sabi ay hindi daw nito noon matanggap na mayroon itong sakit kaya binaliwala lang nito iyon.
Pero matapos nang lahat nang nangyari ay natuto na ata ito kaya naman ito na mismo ang nag-insist na magpagamot nang sarili.
Si Larry naman pagkatapos nang nangyari ay sinabing aalis na bilang bodyguard nila. Uuwi na daw kasi ito nang probinsiya para doon na manirahan kasama ang magiging asawa nito.
Mayroon palang nobya ang binata at ikakasal na ang mga ito. Anim na taon na daw itong kasintahan nang binata at ang nangyari sa kanila ni Stephanie ay isang pagkakamali lamang daw. Nadala siya sa tukso lalo na at nang mga oras na iyon ay may hindi sila pinagkakaintindihan nang nobya.
Nalaman nang nobya nito ang tungkol doon. Nagalit ito at binalak na sanang makipaghiwalay sa binata ngunit hindi natuloy dahil buntis na daw ito.
Kaya naman pinaghahandaan na ngayon nang dalawa ang nalalapit na kasal.
Napatingin siya sa asawang Busy sa mga papeles na hawak nito. As usual nakasuot nanaman ito nang salamin at mukhang striktong professor ang hitsura.
Pero kahit ganoon pa man. Mas lalong lumilitaw ang kagwapuhan nito. Hindi niya lang alam kung bakit pakiramdam niya ay unti-unti siyang nauumay sa pagmumukha nito. Minsan ay hindi niya maiwasang sigawan ito na siyang ikinabibigla nito, lalo na at hindi naman siya ganoon.
Napatingin sa kaniya ang asawa. Nahuli siya nitong nakatitig sa gwapong mukha nito. Bigla naman siyang nahiya. Na conscious tuloy siya kaya naman inirapan niya ito. Nakita niya namang naningkit ang mga mata nito sa kaniya.
"What is it? Do you need something?" tanong nito sa kaniya. Hindi siya sumagot. Humalukipkip lang siya. Sa totoo lang gutom na siya pero ayaw niya namang sabihin dito ang gustong kainin. Baka mainis nanaman ito kagaya kaninang madaling araw kung saan ginising niya ito at pinabili niya ito nang Pizza at Apple. Kinain niya ang pizza habang pinagmamasdan itong kumain nang sliced na Apple na isinawsaw sa Hot sauce nang pizza na nilagyan niyan nang suka.
Inis na Inis ito sa kaniya at wala pang ilang minuto ay isinuka nito ang lahat nang kinain nito pagkatapos tikman iyon. Sininghalan siya nito. Naawa naman siya dito lalo na at namumutla ito. Hindi siya nakatulog kaiiyak kaya naman wala din itong ibang ginawa kung hindi ang suyuin siya.
Wala itong sapat na tulog kagaya niya kaya naman talagang kung wala itong eyeglasses mahahalata ang eyebags nito.
Kawawa naman.
Tiningnan niya ito at nakita niyang nakatitig sa kaniya ang asawa niya. Nakataas ang isang kilay nito na waring naghihintay sa kung ano man ang sasabihin niya.
May naisip siya.
Ngumisi siya sa asawa.
"You're so handsome Hon. Can I ask you a favor?" kumunot ang noo nito.
Iniisip ata nitong may masama siyang binabalak.
Hindi ito nagsalita. Pero alam niyang naghihintay ito sa sasabihin niya.
"Can I put black lipstick on your lips? Please?"
Nang marinig ang sinabi niya ay sumimangot ang asawa niya. Tumalim ang tingin nito sa kaniya. Tinanggal nito ang suot na salamin at hinilot ang noo.
"No freaking way." matigas na ani nito.
Tinitigan niya ito at pinalamlam ang mata. Sinusubukan kung papayag ba ito.
"Don't do that. There's no fvcking way that I'll do it. Isn't it enough that you make me eat some trashy food? Now you want to put a fvcking lipstick on my lips? That is insane!" sigaw nito.
Bigla siyang nainis sa sinabi nito.
"Minumura mo ako?! Hindi mo na ako mahal? Kung ganiyan ka mabuti pang maghiwalay na tayo." ani niya dito.
Nanlaki ang mga mata nito at napatayo. Lumapit ito sa kaniya kaya naman naiatras niya ang sarili. Iniusog niya paurong ang inuupuan niya pero dahil mabilis ito ay nakahawak na agad ito sa inuupuan niya. Pinipigilan ang pag atras nang upuan niya.
"What did you say?"
"Sa-sabi ko maghiwalay na tayo.." mahinang ani niya.
Narinig niya ang mahinang pagmumura nito bago siya tiningnan. Lumambot ang tingin nito sa kaniya.
"Fine!" ani nito.
Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi nito.
"A-anong fine? Maghihiwalay na tayo?" natataranta niyang sabi.
Ang bilis naman ata nitong pumayag. Hindi kaya nagsasawa na sa kaniya ang asawa? Baka hindi na siya maganda sa paningin nito.
Huminga ito nang malalim.
"Fine. You can put black lipstick on my lips. Do whatever you want. Just don't said that again. It was the most scary words that I don't wanna hear from you, I don't want to lose you, I can't lose you.."
Napangiti siya sa sinabi nito. Napatili pa siya sa kilig. Isinabit niya ang mga braso sa leeg nito at hinalik-halikan ang asawa sa pisngi. Natawa naman ito sa ginawa niya at hinawakan niya sa bewang.
Binuhat siya nito kaya naman ipinulupot niya agad ang mga hita sa bewang nito.
"Now let's go. We'll gonna do some exercises that will surely make you exhausted." ani nito.
Naihampas niya ang kamay sa asawa.
Alam niyang iba na naman ang magiging takbo nang sinasabi nitong exercise. Wala ata itong kapaguran. Parang kanina lamang ay ginawa nila ang iba't ibang exercise na sinasabi nito.
Masakit pa nga, gusto na naman nito.
"Tumigil ka nga diyan. Baka may maka--ack!" natigil siya sa sasabihin sana nang bigla siyang makaramdam nang pagsusuka.
Nagmamadali siyang bumaba sa braso at bewang nang asawa at walang paalam na tumungo sa CR nang kwarto nila.
Pumasok siya sa banyo at halos idukdok na ang sarili sa bowl kahit pa may lababo naman.
Pakiramdam niya ay isinuka niya lahat nang lakas niya samantalang halos puro lang naman tubig ang lumabas sa bibig niya.
Nanghihina siyang napakapit sa bowl.
"Are you okay?" naramdaman niya ang paghawak nang asawa niya sa kaniyang balikat. Nakasunod na pala ito sa kaniya.
Hinawakan niya ang kamay nito at tinapik-tapik.
"Oo ayos lang ko Hon.. Medyo masama lang ang pakiramdam ko."
Wala siyang narinig na sagot dito. Nakita niya ang paglayo nito sa kaniya. Lumabas ito at ilang minuto pa ay naramdaman niya ang dahan dahang pag-alalay nito sa kaniya patayo.
May dala itong jacket at isinuot nito iyon sa kaniya. Nang maibotones nito iyon ay hinawakan nito ang bewang niya at iginiya siya palabas nang banyo.
Akala niya ay sa kama ang punta nila pero nagtaka siya nang dumiretso ito papunta sa pinto.
"Teka! Saan tayo pupunta?" tanong niya dito.
Binuksan nito ang pinto at hinila siya palabas.
"We're gonna go to the hospital."
Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi nito.
"Anong gagawin natin doon? Wala naman akong sakit."
"No, we have to see a doctor. What if you were sick? You've been experiencing that for a week now."
Magpoprotesta pa sana siya pero wala na siyang nagawa pa nang hilahin na siya nang asawa. Napapailing na lamang siya. Hinayaan niya na lang ito sa kung ano ang gusto nito.