ლუი იყო ის ვისაც ყოველთვის სურდა საკუთარი "კომპანიის" ყოლა.ეს არ არის ის რომ მას არ მოსწონდა ხალხი ან ხალხთან კონტაქტი,სინამდვილეში ეს პირიქით იყო.ლუი ყველაზე დიდი ადამიანი იყო,მას უყვარდა ხალხთან საუბარი და ზოგადად უბრალოდ სიცილი მათთან ერთად.მაგრამ მისი საკუთარი "კომპანია" საუკეთესო იყო.განსაკუთრებით მისი მე-15 დაბადების დღის და შობის სიგიჟის შემდეგ.ექვსი დღეა რაც ის 15 წლის გახდა და მაინც სხვანაირად გრძნობდა თავს.
შობა რომ დასრულდა მის დებს ეს მღელვარება დაავიწყდათ და ისევ ლუი გამოიყენეს,როგორც მათი გასართობი წყარო.მას უყვარდა თავისი დები და მათთან ერთად თამაში,ერთ-ერთი საყვარელი რამ იყო, მაგრამ 8 წლის,6 წლის და ორი 3 წლის ბავშვის "კომპანია" ყოველთვის საინტერესო არ იყო.
სტენი ესპანეთში იყო წასული საშობაოდ,ოლი უელსში წავიდა და ჯეიმი ლონდონში,ასე რომ როგორც ყოველთვის ლუი დონკასტერში დარჩა საბავშვო მოვალეობების შესასრულებლად.
ამიტომაც აღმოჩნდა რომ ის 30 დეკემბრის შუადღეს პარკში მისეირნობდა,ზურგჩანთა ერთ მხარზე ჩამოეკიდა და მისი უძველესი ვანსებით ტროტუარზე გადადიოდა.დედამისს უთხრა რომ ხმაურისგან თავის დაღწევა სჭირდებოდა და პარკში მიდიოდა საშინაო დავალებების შესასრულებლად,დედამისმა გაიცინა რადგან იცოდა რომ იგი არ აპირებდა ამის გაკეთებას,მაგრამ მაინც გაუშვა.
მან მესიჯი გაუგზავნა სტენს და ოლის სანამ ტელეფონს კაპიუშონის ჯიბეში ჩაიდებდა და გეოგრაფიის სახელმძღვანელოს ამოიღებდა ჩანთიდან.გეოგრაფია იყო საგანი რომელიც ლუის ყველაზე მეტად სძულდა,მაგრამ მას GCSEC-ისთვის (საშუალო განათლების ზოგადი სერთიფიკატი) მინიმუმ ერთი კაცობრიობის საგანი მაინც უნდა ჩაებარებინა და გეოგრაფია ყველაზე მარტივი იყო.მიუხედავად იმისა,რომ მან,მისმა გეოგრაფიის მასწავლებელმა და დედამისმა კარგად იცოდნენ რომ იგი "წარუმატებლობას" აპირებდა,ის ამას მაინც იცავდა,ცოტა იმედი დარჩა.
ლუი პარკში თითქმის ერთი საათი იჯდა,მზე ნელა უჩინარდებოდა შავი ღრუბლების მიღმა.მან თავი დაწყევლა რომ მხოლოდ თხელი ჯემპრისა და სპორტული ტანსაცმლის ამარა იყო,ფეხები სკამზე გადაიჯვარედინა და ცდილობდა ხანგრძლივი სითბო შეენარჩუნებინა.გეოგრაფიის სახელმძღვანელო გვერდზე ედო გადაშლილი,სრულიად უგულებელყოფილი და დავიწყებული,უყურებდა ღრუბლებს,იხვებს და რამდენიმე ადამიანს,ვინც ამ სიცივეში გარეთ გამოსვლას ბედავდა.
რა თქმა უნდა, არ გამორჩენია კაცი რომელსაც ლურჯი სპორტული დარბაზის შორტები და შავი ფერის ზედა ეცვა,კაპიუშონიდან შოკოლადისფერი კულულები გამოეფინა,აუზის გასასვლელი ბილიკისკენ გარბოდა.ლუი მთლიანად მოიხიბლა მისით.მან ვერ დაინახა ბიჭის სახე მაგრამ ის ხედავდა მის ტატუებს.ბიჭმა მიირბინა სკამთან სადაც ლუი იჯდა.
მამაკაცმა როგორც ჩანს, ყურადღება არ მიაქცია ლუის და კაპიუშონი ჩამოიწია,თმაზე ხელი გადაისვა,თითები კი ყურებზე მაგრად მიიჭირა.მამაკაცის კანი კრემისფერი იყო,ალბათ მსუბუქი რუჯი იყო დარჩენილი ზაფხულიდან.
წვიმის დაწყებამ გამოიყვანა ლუი ტრანსიდან რომელშიც ჩავარდნილი იყო,მაშინ როდესაც ამ ადამიანს შეჰყურებდა,რომელსაც მან დაარქვა "კულულა ბიჭი".საბედნიეროდ 'კულულა ბიჭმა' ვერ შეამჩნია ლუი,ის ძალიან იყო დაკავებული ყურსასმენების ამოღებით და ტელეფონში ყურებით.ლუიმ ჩაიფხაკუნა,როდესაც წვიმა გაძლიერდა და ცდილობდა სწრაფად ჩაეყარა წიგნები ჩანთაში,რატომღაც ეს უჭირდა.ამ არეულობის გამო ხუჭუჭა ბიჭმა ლუის შეხედა,რამაც 15 წლის ბიჭი კიდევ უფრო აანერვიულა.
"კარგად ხარ?" ჰკითხა კულულა ბიჭმა და ლუი კინაღამ წაიქცა.მამაკაცის ხმა ნელი და ბოხი იყო,ამან გააკვირვა.ლუიმ თავი გააქნია და დარჩენილი ნივთები ზურგჩანთაში ჩააგდო,ხელები ისე უკანკალებდა რომ ძლივს შეკრა ჩანთის ელვა.
წვიმამ ჯემპრი დაუსველა და კანზე ცივი ბალზამივით ეჯდა,მისი სათვალეები დაორთქლილი იყო.
"შეხედე,განკალებ,დარწმუნებული ხარ რომ კარგად ხარ?" იკითხა კვლავ კულულა ბიჭმა,ამჯერად ფეხზე წამოდგა და უფრო მიუახლოვდა ლუის,რომელიც ოდნავ უკან გაიწია.
ლუიმ კვლავ თავი გააქნია და ჩანთა მხარზე გადაიკიდა.
ლუი ძალიან დაკავებული იყო ტატუების ყურებით რომელიც მამაკაცის სხეულზე იყო მიმოფანტული.
როდესაც მამაკაცის სახესთან მივიდა,მან შენიშნა პირსინგი,რომელიც მარცხენა წარბზე ჰქონდა,ასევე ტუჩებზეც რაც გველის ნაკბენად არის ცნობილი.მისი ლოყები გაწითლდა,ალუბლისფერი წითელით,რომელიც არ გამოირჩეოდა,მაგრამ ინტესივობას მისი თვალების ფერი მატებდა.მისი ყავისფერი თმა ყურს უკან გადაიწია რა დროსაც ლუიმ შენიშნა ორი პირსინგი.
"ეს შეიძლება ცოტა დიდი გქონდეს მაგრამ გაგათბობს სანამ სახლში მიხვალ" ისევ თქვა კულულა ბიჭმა,ხელი კისრის უკანა მხარეს წაიღო და ტუჩები კბილებს შორის მოიქცია.
ლუიმ პირი გააღო,რომ რამე ეთქვა,მაგრამ ვერაფერი ვერ თქვა,ბიჭმა კი გადაიხარხარა.ლუი ყოველთვის დაბალი იყო, 1.72. ის ყველა ასაკში თავის თანატოლებზე დაბალი იყო,ის არასდროს არ გრძნობდა თავს ასე დაბლად სანამ კულულა ბიჭმა არ გადმოხედა ზევიდან რომელიც მასზე ერთი ფუტით მაღალი მაინც იყო.პასუხის ნაცვლად ლუიმ პიჯაკი მოიხვია,თავი დაუქნია მამაკაცს და პატარა ღიმილი აჩუქა სანამ პრაქტიკულად გაიქცეოდა.
პირველად ვთარგმნი ფიკს თუ შენიშვნები გაქვთ მითხარით და ვეცდები გამოვასწორო.