Erin's PoV:
"What makes us human?" Tanong ng Prof namin ngayon.
Wala kang maririnig na ingay sa bawat estudyante. Katahimikan ang namayani sa buong kwarto. Nagpapakiramdaman ang lahat.
"Anyone? Ugh! I already tackled this lesson a few days ago." Our Professor exclaimed.
Ramdam na ramdam ko ang kaba sa nga kaklase ko. Well, kilala kasing mahilig mambagsak nitong si Sir. Kaya talagang hindi ko sila masisisi kung kinakabahan talaga sila.
Napalinga-linga ako muli sa paligid at ni isa sa mga kaklase ko ay walang nagtataas ng kamay or nagvovolunteer na sumagot.
Nakita kong napahilot sa sentido si Sir.
"Okay fine. It seems like no one wants to answer my question." He said. Parang nagdiwang naman ang mga kaklase ko.
"Magtatawag na lang ako gamit ito." At inilabas ang mahiwagang index card.
My classmate gasped in horror. Siguro pati na rin ako. Grabe kasi ang index card na yun. Ugh. Nakakagulat talaga ng super.
"Vargas! Stand up!" Mukha atang may nasample-an na.
If you guys are thinking kung bakit parang medyo hindi ako kinakabahan, nakasagot na ako sa recitation ni Sir eh hihi. Nung last meeting pa.
Mabuti na lang talaga at nagvolunteer na ako. Hindi na ako masyadong magwoworry pa. Baka mabawasan yung kacute-an ko.
I glanced at my friends at tulad ko ay nag-aantay na lang din silang matapos anh subject ni Sir.
"What's your answer Vargas? I'm waiting." Masungit na saad ni sir.
"Ahm... Ano po... Si Lord po. Gawa nya kasi tayo. Never pong naging mali ang sagot na si Lord."
Nakita kong napakunot ang noo ni Sir na parang hindi nagugustuhan ang kanyang narinig. Parang naaalala ko tuloy si Ella.
"That's not the answer Vargas! And oh, not everyone believe to Lord. May mga atheist at iba ang paniniwala. So, you can't use that to me."
"75! Be thankful dahil may kunti pa akong consideration at hindi kita binigyan ng itlog."
Parang nakahinga naman nang maluwag yung kaklase ko. Okay na yun. Pasado naman na eh.
"Next! Montes!" Mabuti na lang talaga at mabilis na tumayo yung kaklase ko.
"Why is water wet?"
"5...4...3.."
"What the? Bakit ka nagbibilang? Hindi naman Math ang subject natin ngayon?" Our Prof exclaimed.
"2...1..." Patuloy pa rin ang pagbibilang ng kaklase namin. "Time na po Sir! See you next meeting po!" At mabilis na tumayo para umalis.
Lahat kami ay napanganga dahil sa ginawa nya. Woaaah! Ang galing! Ang cool. Nagkaroon na naman kami ng bagong idea.
"Argh! Ang batang yun!" Nanggagalaiting turan ni Sir. "Okay fine. Take a break now. See you next meeting."
Halos mapahiyaw naman kaming lahat. Tapos na rin, sa wakas!
Unfortunately, hindi ko makakasama ang aking mga tropapips dahil may kailangan pa silang gawin sa library. Huhuhu. Pighati.
Heto ako ngayon at medyo sad ang aking aura. Ang lungkot kayang kumain mag-isa. Unang-una dahil wala kang kachismisan.
Kawawa naman ang cute na katulad ko. Hindi ko naman matawag ang iba ko pang frenny dahil ang alam ko ay may class pa sila today.
Feeling ko ay isa akong zombie na naglalakad papuntang cafeteria. Napanguso na lang ako sa aking nakikita.
Suddenly, I felt someone held my wrist.
I gulped. Hindi kaya multo yun? Dahan-dahan akong nagbaling tingin. Automatic na napahawak ako sa aking dibdib.
Fudgee bar! Nakakatakot nga!
"Bakit ganyan naman ang reaction mo?" Masungit na tanong ni Ella. Nakakunot din ang kanyang noo habang nakatingin sa akin.
"Nakakatakot ka kasi." Diretsong saad ko sa kanya.
Nagitla naman sya. "What the hell?! Ako? Nakakatakot?" At pinaulanan ako ng masasamang tingin.
"Oo. Super. Ngayon alam mo na."
I want to laugh dahil hindi na maipinta ang kanyang mukha. "Argh! And why is that huh?"
I was about to say something nang magsalita syang muli.
"Oh my. I know now. Maybe, natatakot ka dahil sobrang ganda ko. I'm really gorgeous. I can't blame you." She said in a duh tone.
I scoffed because of that. Grabe ha. "You're really full of yourself, Ella Claire."
Naningkit bigla ang kanyang mata.
"I'm just stating the truth. And really? Ella Claire huh? What happened to wifey ko?" Saad nya at nagcrossed-arms pa.
I gulped. What does she mean by that? Gusto nya bang tawagin ko pa rin syang 'Wifey ko' kahit na nasa public place kami?
Napailing na lang ako sa kawalan. Ayoko na ngang isipin. Sumasakit lang yung ulo ko.
"Sige na. Doon ka na. Pupunta pa ako ng cafeteria. Miss ko na kumain." I said to her.
Hindi ko na inantay pa kung anong magiging reaction ni Ella at tumalikod na.
Ngunit isang kamay na naman ang humigit sa akin. And I know kung kanino yun.
Ano bang trip ni Ella ngayon? Huhu.
"Tss. Are you dumb?" Hmp. Ang sungit talaga kahit kelan. Pero teka lang. Ano daw!?
"Huy, hindi ah. Si Erin kaya ako." Nakakatampo naman sya.
Nakita kong napa-face palm sya. "Ugh! Bakit ba kasi ako nainlove sa babaeng ito? Lord, pahabain nyo po sana ang pasensya ko."
Sayang. Hindi ko kasi masyadong marinig yung sinasabi nya eh.
She heaved a sigh. A deep one. Para bang pinapakalma nya ang kanyang sarili.
"Let's go. Sasabay ka sa akin. Sa ayaw at sa gusto mo." May halong awtoridad nitong saad at hinila na naman akong muli para maglakad.
Napanguso naman ako bigla. "Sino ba kasing nagsabi na ayaw ko?"
Nakita ko ang pagsilay ng ngiti ng mula sa kanyang labi ngunit mabilis ring nawala yun. Hmp. Sayang naman.
She scoffed and dragged me towards the cafeteria.
Ramdam na ramdam ko ang nga tinging ibinibigay sa amin ng mga kapwa ko students.
"Oh my, don't tell me may something sa kanila?"
"Okay lang. Ang cute naman ng girlfriend ni Miss Ella." I know right. Cute talaga ako.
"Baka naman magkaibigan lang."
"AaaAckk! My heart! Kinikilig ako sa kanila."
I decided na huwag na lang pansinin pa yun. Itinuon ko ang aking atensyon sa kamay naming magkahawak. Gosh. Fit na fit talaga sa isa't isa.
"Wifey ko, stay here. Ako na lang muna ang bibili ng food natin." I said to her. She bit her lips at nag-iwas ng tingin.
"Okay fine, here." At inabot sa akin ang pera but I refused. "My treat." Hindi ko na inantay pa kung anong sasabihin at mabilis nang naglakad papunta sa may cashier.
Mabuti na lang at mabilis lang ang pila.
"Isang spaghetti, 2 cheeburger and 2 coke in can po." Saad ko. Tumango naman si ate atsaka prinepare na ang order ko.
She quickly gave it to me. Pasipol-sipol pa akong naglalakad pabalik sa table namin.
When suddenly, isang hindi kaaya-ayang eksena ang nahagip ng aking mata.
Argh! Si Epal— este, si Ethan na naman pala. It looks like kinukulit nya ang asawa ko. Oo asawa ko.
Napatigil ako dahil nakaramdam ako biglang pagkainis. Hmp. Hindi ko nagugustuhan ang nakikita ko.
Ugh! Halatang nagpapacute itong si Ethan kay Ella eh!
Alam ko namang nasabi na sa akin ni wifey ko na wala syang pakielam sa lalaking ito but still—— aish.
Parang gusto kong jombagin si Ethan. Grr. Sorry na lang muna sa pogi nyang face.
Napapikit ako nang mariin. Relax, bawal kang mastress.
"Cutie Erin, bakit parang hindi maganda ang mood mo?"
Nagitla ako nang may magsalita. Sino naman kaya yun? Wait. Isa lang ang tumatawag sa akin nun ah.
"Mighty Misty?" Hindi makapaniwalang saad ko. She nodded her head mischievously.
"The one and only." She said while wiggling her eyebrows.
Gosh. Totoo nga yung sinabi nya kaninang umaga. Akala ko ay nagloloko lang sya.
"So, can you tell me kung bakit hindi maganda ang mood mo?" Tanong nyang muli.
I heaved a sigh at pilit na napangiti. "Wala, naisip ko lang kung anong next na anime na papanoorin ko."
She shooked her head.
"A-Ano... Can you accompany me? I mean, pwede bang sumabay ngayong break time? Wala pa kasi akong kaclose since bago lang ako rito." Malungkot nitong saad.
I didn't hesitate to to nod my head. "Of course you can. Pwedeng-pwede."
Malawak syang napangiti. Mabilis na inangkala nya ang kanyang kamay sa akin.
I just let her dahil I think, mannerism nya naman yun. We make our way towards our table.
Nandoon pa rin ang Ethan na yun. I scoffed. Kelan ba sya aalis? Hmp.
Nabaling lang ang tingin sa amin ni Ella nang mapansin ang presensya naming dalawa ni Misty.
Nakita kong automatic na nagsalubong ang kanyang kilay nang makita ang isang bigay. Hindi na maipinta ang kanyang mukha.
"Leave! Baka hindi kita matantya!" She exclaimed pertaining to Ethan. In an instance, nawala na sya agad sa paningin namin.
I gulped when I looked at Ella. Her stares are burning. Nakakakaba.
I faked a cough. "A-Ahm... Eto na pala yung food natin." Ngunit nanatili pa rin ang kanyang tingin sa isang direksyon.
I glanced at Misty. Pasimpleng pinoint ko yung kamay nyang nakalingkis sa akin. I'm 100% sure na roon nakatingin si Ella.
Misty just smiled. Whoo! Buti naman at mukhang naintin—
My eyes widen nang mas hinigpitan pa nya ang pagkakakapit sa akin.
Nako po!
Hindi pa ako nakakaalma nang maramdamang isang pares ng kamay ang pwersahang nagtanggal ng kamay ni Misty sa akin.
"Pano sya makakakain nang maayos kung andyan yung kamay mo bitch?" Matalim na ekstrahada ni Ella. Gosh. Parang mas lalo syang naging mataray nung last time.
Napanganga si Misty ngunit maya-maya pa napailing na lang sya sa kawalan.
We started to eat in silence. May dala na rin kasing food si Misty. Mabigat ang atmosphere ang namamagitan sa amin.
"Misty, bakit ka nga uli nagtransfer dito?" Mas maganda na yung may conversation para hindi awkward.
Napaharap naman sya sa akin since magkatabi kami.
"I already told you my reason pero sige, I'm here for someone. My fiancee to be exact." Diretsong saad nito. I gulped. Sana naman ay wala na syang sabihin pa.
She held my cheeks. "May karapatan naman siguro ako diba, right Erin? Gusto ko syang bantayan."
I looked at her and she seems serious. Naputol ang pagtitigan naming dalawa when someone suddenly slammed the table.
Nahigit ko bigla ang aking hininga nang makita si Ella. She's... Scary. Really damn scary.
She's mad. She's raging mad. Napakadilim ng aura nya.
Napapikit sya nang mariin.
"I'm done." Mabigat ang salita nitong saad at agad na tumayo.
Akala ko ay aalis na sya ngunit naramdaman ko na lang na marahas nyang hinigit ang aking kwelyo.
Now, nakatayo na rin ako sa harap sya. I gulped. Parang nanlambot ako bigla dahil sa takot huhu.
Inilapit nya ang kanyang sarili. I can feel her watm breath near my ear. It sends shivers on me.
"Wag mong hayaan na landiin ka ng bitch na ito Erin. I have my eyes on you two." She whispered.
"Behave. If you do that, bibigyan kita ng reward mamaya."
I don't know why pero parang na-excite naman ako sa reward nya.
Unti-unti syang lumayo ngunit nandoon pa rin ang maliit na distansya sa aming dalawa.
"See you later baby." And kissed the side of my lips bago tuluyang umalis.
Nanlaki bigla ang aking mata. W-What the heck just happened? Ginawa nya ba talaga yun?
Nang makabawi ay napalingon ako sa gawi ni Misty and she seems surrpised too. Pati na rin ang paligid.
I composed myself first at umaktong parang walang nangyari. But deep inside,
I'm so Aaahh!! Kinikilig ako! Gosh. My heart flutters because of what she did!
Ella's actions are getting bolder day by day.
Ipinagpatuloy namin ang pagkain hanggang sa matapos kami.
Now, sinamahan ko si Misty papunta sa next class nya. Mahirap na, baka maligaw pa sya.
While walking, something crossed in my mind.
I heaved a sigh. "Misty.." I called her.
"Hmm?" She hummed.
"A-Ano... Hindi talaga ako pabor sa marriage thingy na namamagitan sa atin." There I said it. Whoo!
Nakita kong napakunot-noo naman sya.
"Why? You're single right?"
"Yes. But I already have someone on my eyes. I really love that person." And that's your cousin.
_____//_____
Edited.