Deserve
"I'll miss you, baby." Kayden kissed my hair while he's hugging me.
"I'll miss you, too." I whispered as I sniffed in his chest. I'll miss his scent. I'll miss his kisses. I'll miss his touch.
I'll miss everything about him.
"Hey, are you crying, baby?" Mahina syang humahalakhak habang pinipilit nya akong pakalasin sa kanya.
Nakakandong kasi ako sa lap nya habang nakaupo naman sya sa swivel chair nya dito sa opisina nya. Dito namin sya inihatid dahil chopper ang sasakyan nya papuntang Cebu.
Nasa private room nya ang kambal kasama si Nicole. Ilang araw palang sa amin si Nicole pero gustong gusto na sya ng mga bata. Bukod kasi sa sobrang masayahin nya ay madalda din sya at palatawa.
Ibang iba na sya sa gusgusing Nicole na nakita namin sa gitna ng daan. He's a wonderful person. Hindi ako nagsising kinupkop namin sya
Umiling ako at mas diniin ang aking mukha sa dibdib ni Kayden. I don't want him to see me crying dahil siguradong hindi sya tutuloy.
Ito ang unang pagkakataon na mawawalay kami sa isa't-isa. Siguradong mamimiss ko sya ng sobra. Ngayon pa nga lang ay sobrang nalulungkot na ang puso ko.
"Do you want me to stay? You can always say yes, baby. Sabihin mo lang na wag akong umalis..." He murmured against my ear.
I shook my head and lifted up my face to meet his deep brown eyes.
"I'm okay, baby. We will wait for you." Malambing kung sabi sa kanya. I don't want him to worry too much. Importante ang pupuntahan nya kaya susuportahan ko sya.
"Wag kang magpapapagod ng husto sa kambal. Let Wanda and Selia help you. Nandyan din si Nicole. Kinausap ko din si Kayla na sa atin muna sya habang wala ako."
Ngumuso nalang ako at hindi umimik sa mga bilin nya. Susundin ko nalang lahat ng sasabihin nya.
"And call me everytime, okay? Pag free time ko, we will face time. Okay, baby?" He asked me.
"Okay. Mag-iingat ka din doon. Magpahinga ka at wag naman puro trabaho lang. Tumawag ka pag may problema." Ako naman ang nagbilin sa kanya.
Nangingiting tumatango sya sa akin.
"Yes, wife. I'll always take care... for you and the twins. Wait for me, okay? Seven days without you will be so much hard for me." Nahihirapang bulong nya.
I intertwined our fingers together. Tiningala ko sya at pinagmasdan ang kanyang malungkot pero gwapong mukha. This godlike man is so inlove with me. And so do I.
"Mahihirapan din akong wala ka. Pero laging mong tatandaan na susuportahan ka namin ng mga anak mo sa kahit anong gusto mo. We will always be here for you, baby." I sincerely said before cupping his face with my both hands.
I gave him a peck on the lips. "I love you so much, baby." Buong pusong bulong ko sa kanya.
Inabot nya ang mga kamay kung nakahawak sa mukha nya at dinala ang mga iyon sa bibig nya. He kissed my hands.
"I'm inlove with you too, baby. So much that my heart explodes everytime you tell me how much you love me. I'm so lucky to have you." He softly said while his nose is pinching my cheek.
"Bawal ka ng mambabae doon." I said with a warning tone.
He chuckeled and pinched my nose. "I will never do that."
"E, malay ko ba kung makahanap ka doon ng mas sexy kesa sa akin." Ngumuso ako at bahagyang umirap.
Kakalbuhin ko talaga ang susubok na lumandi sa kanya. I can't imagine my husband with another girl. He's mine alone. I won't ever share him with anyone.
Call me possessive or what but I will fight for my husband. Isusuko ko lang sya pag nakita na mismo ng mga mata ko na niloloko nya ako. My love and my trust for him are stronger.
"You should learn how to kill your insecurities. My love for you is pure and unchangable. When I met you, I promised myseld to keep you myself forever..." He softly said while sniffing my neck.
"I love you..." I lightly answered.
"I love you more, baby. So much more..." He murmured as he captured my lips for a sweet kiss.
Nalalasing na tinitigan ko ang gwapo nyang mukha. He's perfectly handsome.
I was about to kiss him more when I heard coughs inside the room.
"Ahem! Pasensya na po sa abala pero pinagbabawal po ang SPG sa loob ng opisina. Bukod po sa naantala ang trabaho ay nang-iinggit pa kayo ng isang dyosa." Sabi ni Nicole na ngayon ay nakasilip ang ulo sa pinto.
Nahihiyang tatayo na sana ako pero hindi ako pinayagan ng asawa ko. He holds me tightly para hindi ako makawala sa lap nya.
"Ate..." Tawag ni Nicole sa akin.
Nilingon ko sya na ngayon ay seryoso ang mukha.
"Noon po bang nagpaulan ng swerte ay nasa bubong kayo ng bahay nyo at may hawak na malaking balde?" Nakaingos na tanong nya sa amin.
Napahalakhak kami ni Kayden sa sinabi nya. "Bakit mo naman nasabi?" Natatawang tanong ko.
"Kasi po bukod sa napaka gwapo at napaka hot ni sir Kayden ay talagang mahal na mahal nya kayo. Iilan nalang ngayon ang lalaking katulad nya dahil karamihan sa mga lalake ngayon ay mas pinipiling mag ibang landas." Sagot nya.
"Kaya sir Kayden, kung dumating man ang panahon at marealize mong ako talaga ang mahal mo, I'll wait for you." Malagkit syang tumitig sa asawa ko.
Umakyat ang dugo ko sa ginawa nya at tinakpan ko ng dalawang kamay ko ang mukha ni Kayden. Noong nakaraang gabi ay umamin sa akin ang malantod na baklang to na crush daw nya ang ama ng mga batang inaalagaan nya. Noong una ay hindi ko pa maintindihan pero nong marinig kung tinatawag nyang anak si Kier at Xhyren ay doon ko pa narealize ang lahat.
"Nicole! Tumigil ka, ha. Si Josh ang landiin mo hindi si Kayden!" Babala ko sa kanya.
"Kimiladoo lang naman ate. Ikaw talaga warfreak. Alam ko namang chimay lang ang tingin nyo sa beauty ko. Hindi ko aagawin ang jowawiz mo dahil may Josh naman akesh!" Hindi ko maintindihang sabi nya.
"Nicole, dapat ding tigilan mo ang pagsasalita ng alien langguage mo pag nasa harap ka ng mga bata. Baka hindi mommy at daddy ang maging first words nila kundi yang mga salita mo." Sermon ni Kayden sa kanya.
Nangingiting tumango naman sya sa sinabi ng asawa ko. Parang kinikilig pa sya sa reaksyon nya. "Opo, sir. Concern po pala kayo sa akin." Nahihiyang sabi nya sabay hawi sa imaginary hair nya.
"Bumalik ka muna sa loob, Nicole. May sasabihin pa ako sa ate mo." Utos ni Kayden sa kanya na agad agad naman nyang sinunod. Napa face palm nalang ako dahil sa bilis ng kilos nya. Pag ako kasi ang nag uutos sa kanya ay may mga reklamo akong natatanggap minsan. Pero pag si Kayden ang mag uutos sa kanya ay para syang kidlat kung kumilos.
"Mukhang makakadagdag din sa sakit ng ulo mo si Nicole." Iiling iling na sabi ni Kayden habang pinaglalaruan ang mga daliri ko.
"Tama ka. Masyado din syang madaldal kaya minsan ay nagtatalo sila ni Kayla kahit sa mga pinapanuod nilang drama sa TV." Sang-ayon ko sa kanya.
"But he's also kind and caring. Diba?"
Humarap ako sa kanya at tumango sa sinabi nya. Tama sya. Kahit ganyan si Nicole minsan ay sobrang nagpapasalamat ako sa ginagawa nya.
Minsan ay sya ang nagpapatulog sa kambal twing tanghali at gabi. Ngayon ay sa baby's room sya natutulog dahil sya narin ang nagbabantay sa mga bata doon kaya ngayon ay hindi na sa kwarto namin natutulog ang dalawa.
Pag umaga din ay sya ang ngdidilig ng mga halaman. Mahilig sya sa gardening kaya mas gumanda ang style ng green house s likod ng bahay.
Bukod sa paglilinis ay mahilig din syang mag decorate. Sya na din minsan ang nag-aayos ng living room at ng dining area. Kahit ang kanyang kwarto sa baba ay masyadong maganda dahil malinis sya at creative. Marunong din syang magluto at mag bake kaya tuwang tuwa ako dahil may nakakasama na ang sa pagluluto.
"I wonder why his family disowned him. He's a great person." He muttered while sniffing my hair.
Sumandal ako sa kanya. "Ako rin. Kung dahil sa pagiging bakla nya kaya sya pinalayas, hindi iyon tama. Tao parin si Nicole. Hindi dapat nila yon kinakahiya dahil ang pagiging bakla ay hindi pagiging kriminal." Malungkot kung pahayag.
Kawawa ang pamilya ni Nicole dahil pinakawalan nila ang isang mabait at mabuting taong katulad nya. They should see his worth. Hindi lang sa pagiging lalake nasusukat ang tunay na tibay at lakas. Minsan, kailangan mong sundin kung ano ang gusto ng puso mo at kung ano ang makakapagpasaya sayo.
At proud ako kay Nicole dahil kahit sobrang hirap ng pinagdadaanan nya, nanatili syang masayahin at masigla. Hindi sya sumusuko sa pagsubok ng buhay. He's a brave person.
Pagkatapos naming maglunch sa loob mismo ng office ni Kayden ay hinatid namin sya sa 60th floor ng DF building kung nasaan ang rooftop at helipad.
Naghihintay sa amin ang DF Chopper na sasakyan nila papuntang Cebu.
Nasa likod namin si Kier habang hawak hawak ni Kayden ang kamay ko. Iniwan muna namin sa office nya ang kambal at si Nicole dahil natutulog ang mga bata.
Nang umandar na ang chopper ay hinarap ako ni Kayden sa huling pagkakataon. He holds my chin and gave me a deep kiss for one last time.
Naiiyak na tinugon ko ang halik nya. Without him, everything will be so hard for me. Ang hirap gumising ng wala sya sa tabi ko. But this is his responsibility. This is his world.
"I love you, baby." He murmured against my lips.
Pinakawalan nya ang mga labi ko at tinitigan ako gamit ang mapupungay nyang mga mata.
"I love you too." I said with a shaky voice.
Pareho kaming mahihirapan pero sandaling panahon lang naman iyon. Kaya kahit nakakaramdam ako ng kaba at takot ay mas tinatagan ko ang sarili ko. I need to be brave for Kayden and for our family. One week is not a long time. One week is just a couple of days without him.
Kaya sa sumunod na araw ay inabala ko nalang ang sarili ko sa pag-aalaga sa kambal. Tinutulungan din ako ng ni Wanda at Selia sa kusina habang si Nicole ang nag-aalaga sa kambal.
"Mas gwapo nga si Ely!"
Natigilan ako sa mga sigaw na naririnig ko galing sa living room. Nagluluto kami ng tanghalian ni Wanda ng marinig ko ang mga sigaw ni Kayla at Nicole.
"Wanda, pakibantayan mo muna ito. Titingnan ko lang ang nangyayari si living room." Bilin ko sandali kay Wanda.
"Sige po, ma'am. Ako na po ang bahala."
Ngumiti ako sa kanya at naglakad na ako palabas ng kitchen. Naabutan kung nagbabangayan na naman si Kayla at Nicole sa living room.
"Mas gusto ko parin si Kiko!" Singhal ni Kayla sa kanya.
"Medyo bobonikles role ni fafa Danyel doon, bes. Mas gwapo sya dito sa Barcelona!" Sigaw nya pabalik kay Kayla na ngayon ay nakasalampak sa carpet at may kandong na popcorn. Nakasandal sya sa crib ng kung nasaan ang kambal na kasalukuyang pinagmamasdan ang pag-aaway nila.
"Basta mas gwapo sya sa Crazy Beautiful You!" Paninindigan pa nya at binato ng popcorn si Nicole na nakapamaywang na nakatayo sa harap ng TV.
"Poorita ng eyesight mo, bes. Sa hairstyle palang ni Ely, walang wala si Kiko!" Ingos ni Nicole sa kanya.
Bago pa sila magsabunutan sa harap ng mga bata ay umawat na ako.
"Ano ba yang pinag-aawayan nyo?" Tumayo ako sa gitna nilang dalawa.
"E kasi yang baklang yan pinagpipilitang mas gwapo si Ely kaysa kay Kiko!" Maktol ni Kayla at binato nya ng unan si Nicole.
"Truelalo naman ang sinasabi ko, ate. Mas gwapo talaga si Ely! Makalaglag T-back ang asawa ko! Kyaaaa!" Tumili si bakla at nagtatalon talon pa.
"Tumigil ka nga, bakla!" Saway ni Kayla sa kanya pero nag make face lang sya sa amin dalawa.
"Teka nga, beast. Bakit big deal sa inyo kung sino ang gwapo e parehong si Daniel Padilla lang naman yang tinutukoy nyo?" Tanong ko sa bestfriend kung nakanguso na ngayon.
"Pati ikaw, Nicole. Yang boses mo dinig na dinig ko sa kitchen!" Sigaw ko kay bakla.
"E kasi nga ate asawa ko si Ely!" Nagta-tantrums sa kilig na sabi nya.
"Sus! Para namang gusto ka din nyan." Pang-aasar ko sa kanya.
Sinamaan nya ako ng tingin. Hinarap nya ako na parang naghahanda na ang mukha nya sa isang acting. "Stop acting like you know my pain. Stop acting like you own it! Hindi ikaw si Celine! And you will never be Celine!" Sigaw nya sa mukha ko katono ng boses ni Ely sa Barcelona.
Natigil naman sya ng bigla syang batukan ni bes sa ulo. "Hindi nga sya si Celine! Tonta!" Singhal ni Kayla sa kanya.
Humalakhak ako ng makitang hinihimas nya ang ulo nya dahil sa batok ni Kayla.
Umiling nalang ako at hinayaan silang magbangayan. Nilapitan ko ang mga anak ko na agad nagtaas ng kamay sa akin para magpakarga.
Kinuha ko muna si Kier dahil naiiyak na sya. Kung dati ay kaya ko pa silang buhatin ng sabay, ngayon ay hindi na. Lumulobo na ang mga anak ko at habang tumatagal ay mas nagiging kamukha na sila ni Kayden. Kier is a total photocopy while Xhyren is the girl version.
They have flushed and chubby cheecks na gustong gusto kung titigan dahil ang cute cute nila.
Habang dumadaan ang mga araw ay mas bumibigat sila. Masyado ding matakaw ang dalawa sa pag dede ng gatas. Nagsisimula na din silang gumapang kaya mas malilikot na. Binabantayan na din namin ang mga nilalaro nila at sinisiguradong malinis dahil sinusubo na nila ang lahat ng nahahawakan nila. They will turn seven months next week at pwede na silang kumain ng baby cereals.
"Are you hungry again, champ?" I said to Kier when he crumpled his face with irritation.
Natatawang hinalikan ko sya sa noo. My baby boy is such a short tempered. Nagpalit na sila ngayon ng ugali ni Xai dahil sya na ang hindi ko mabitiwan madalas.
"Best..." Tawag sa akin ni Kayla.
Nilingon ko sya. "May pinapasabi pala si mama..."
Medyo nag-aalangan ang itsura nya kung sasabihin ba nya o hindi. Ngumiti ako sa kanya at tumango para maipagpatuloy pa nya ang sasabihin.
"Kung pwede daw... Dumalaw kayo sa bahay kasama ang kambal? She terribly miss them." Kinagat nya ang pang-ibabang labi pagkatapos sabihin iyon.
Nakita kung kinuha ni Nicole si Xai mula sa crib.
Bumaling ako ulit kay Kayla at tumango. Hindi ko ipagdadamot ang mga bata. They deserve to see Kayden's children.
Kahit ano pa ang nangyari noon, hindi tamang ipagkait ko sa kanila ang karapatan na makita ang mga apo nila. They are Kayden's parents and I respect them.
I'm sure Kayden will feel great about this. I hope...