"Μπορείς να μου πεις τι σε έπιασε;" την ρωτησα όταν μπήκε βιαστικά μέσα στο σπίτι μου.
"Θα σου πω τι με έπιασε φυσικά και θα σου πω. " είπε όσο περιπατουσε νευρικά πανω κάτω.
"Ναι αλλά με ζαλισες τόση ωρα πάνω κάτω, κάτσε σε ενα σημείο παιδι μου!"
"Πως να κάτσω με τον βλακα που εμπλεξα μου λες; Πως;"
"Ωχ τι έγινε;" την ρώτησα.
"Είναι βλάκας αυτό έγινε! Ο μαλάκας, το γουρούνι, το μπαζμενο, το βόδι, ΤΟ ΣΑΠΙΟ ΚΟΥΝΟΥΠΙΔΙ ΜΕ ΠΟΔΙΑ!"
"Αλεξ σταμάτα να τον κραζεις και πες μου τι έγινε!"
"Πφφ ναι εχεις δίκιο. Ακου! Χθες που πήγα σπίτι με περιμενε απ' εξω. Δηλαδή ρε φιλε είναι 5 παρα γιατί δεν είσαι σπίτι σου για όνομα! Και δε μπορουσα και να μιλήσω πολύ δυνατάγιατί ήταν χαράματα και θα μου πετούσαν καμιά γλάστρα στο κεφάλι. " είπε και κάθισε.
"Συνέχισε."
"Και τέλος πάντων ειχε νευριασει γιατί επίτηδες δεν πήγα ούτε γύρισα με το αυτοκίνητο. Ε είδε και τον Μανώλη που ακομη και εξω δε με αφησε σε ησυχία. Εγώ του εξήγησα οτι εχω νευριασει μαζί του γι αυτό δε πήγα και οτι ο Μανώλης απλως μου μιλούσε αλλά αυτός τον χαβα του! Να εχει κολλήσει με τον Μανώλη. Και σε μια φαση γυρναω και του λέω τι εχεις πάθει και φέρεσαι ετσι και μου είπε μετα οτι εγώ δεν είμαι καλύτερη και διάφορα τέτοια."
"Μαλάκα τι; Το έριξε σε σένα;"
"Και ακου και αυτό. Του λέω είσαι πολύ ανωριμος αγοράκι μου δε θα ασχοληθω παραπάνω. Τον είπα αγοράκι γιατί ξέρω ποσο νευριαζει και μου λέει ναι ναι πήγαινε στον Μανώλη σου εσύ. Ε και εκει τα παίρνω κι εγώ και του λέω θα πάω. Νευριαζει παραπάνω και μου λέει 'Κι εγώ τοτε θα βγω με την Μαρια που μου το ζητάει τόσο καιρό."
"Κάτσε ποια είναι η Μαρία;" ρώτησα
"ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΕΡΩΤΗΣΗ. Σίγουρα δεν είναι φιλη του όμως. Εχω γνωρίσει όλες τις φίλες του και αυτή μόνο φιλικά δε φέρεται. Μη σου πω ότι του τη πέφτει κανονικοτατα! Και ενω ο κύριος το ξέρει οτι με εκνευρίζει και δε της το κόβει ,θέλει να βγει και απόψε μαζί της. Είναι ένας απαισιος χοντροκεφαλος μαλάκας!" είπε κόκκινη απο τα νεύρα και κάθισε δίπλα μου.
"Μα γιατί κανει κι αυτός σα μαλάκας, έλεος!" είπα κι εγώ εκνευρισμένη. Αν νομίζει οτι ,επειδή είμαι μικροσκοπική, δε μπορω να τον δειρω εχει δικιο...ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΞΑΔΕΡΦΙΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ! Κάτσε να φωναξω εγώ τον Π-
Απο τις σκέψεις περί ξυλοδαρμού του Άρη με έβγαλε η κολλητή μου.
"Δε κανει σα μαλάκας, είναι μαλάκας! Και ξέρω οτι δε πρεπει να κάνω κατινιες αλλά χρειάζομαι τη βοήθεια σου απόψε. Ελπίζω να μην εχεις κανονίσει τίποτα."
"Ε οχι αλλά κάτσε τι θα κανεις Άλεξ;" είπα καχύποπτα.
"Εχω δυο σχεδια. Α) Τους παρακολουθούμε ή Β) στελνεις μήνυμα στον Στέφανο και βγαινουμε με αυτον και τον Μανώλη! Το ξέρω εχω πεσει πολύ χαμηλά αλλά δε πρόκειται να γίνω και κερατάς και δαρμενος!"
"Δε νομιζω να σε κερατωσει, ίσως το κανει πιο πολύ για να σε πικάρει."
"Για οποιο λογο και να το κάνει σίγουρα το πετυχαίνει! Αλλά δε θα κάτσω με σταυρωμένα χέρια! Λοιπον τι λες;"
"Αχ δε θα βγει σε καλό αυτό να το δεις." είπα σκεπτική. Μαλακια θα κανει ,οχι οτι δεν την αξίζει ο βλάκας αλλά δεν αξίζει να πληγωθεί η κολλητή μου γι αυτό.
"Δε ξέρω Άλεξ. Με τον Στεφανο γνωριστηκαμε μόλις χθες και είναι κάπως να του στείλω έτσι. Ασε που ντρέπομαι."
"Ντρεπεσαι; Καλέ χθες απο πάνω του δε ξεκολλουσες." είπε πονηρά και την χτύπησα στο μπράτσο.
"Εσκασες και δε το ξέρεις!"
"Αρα δε θα του στείλεις;"
"Οχι βέβαια, αν θέλει ας στείλει αυτός." είπα με πείσμα.
"Και δεν έστειλε δηλαδή;"
"Ε δε ξέρω ακόμη δεν εχω βάλει ίντερνετ και πρεπει να ανοίγω τα δεδομένα."
"Ε δες μωρή μπορεί να εχει στείλει το παιδί!" είπε βιαστικά και γρήγορα ανοιξα το κινητό και τα δεδομένα.
Καμια ειδοποίηση...
"Σαδ τίποτα." είπα απογοητευμένη και πήγα να τα κλείσω όταν το κινητό μου αρχισε να κουδουνιζει συνεχόμενα.
Ειδοποιήσεις απο το Μέσεντζερ και το Instagram τι σκατά;
"Να μωρή απλως κόλλησε το κινητό απο τις ειδοποιήσεις! Λοιπον;"
"Ομγ Άλεξ." είπα σοκαρισμένη.
"ΜΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ!"
"ΣΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ; "
"ΝΑΙ!"
"ΑΑΑΑΑΑΑ!" αρχίσαμε να τσιριζουμε κα οι δυο και να χοροπηδαμε.
"Ιιιι και τώρα τι κάνω;" ρώτησα φουλ αγχωμενη. Νομίζω παθαίνω εγκεφαλικό.
"Αρχικα απαντας! Το παιδί εχει εδώ και 15 λεπτά που σου έστειλε απ' οτι βλέπω."
"Ναι αλλά τι απαντάω ειναι το θέμα."
"Γιατί τι σου είπε;"
"Μου είπε ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΟΜΟΡΦΗ ΑΑΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ!"είχα πεσει πίσω στο καναπέ και μου εκανα αέρα με το χερι μου.
"ΙΙΙΙΙ ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ!"μου είπε και εκείνη και αρχισε να μου κανει αέρα.
Πετάχτηκα απότομα απο τη θέση μου.
"Οχι πρέπει να σταθώ στο υψος μου! Δε ξανά ενθουσιαζομαι ετσι εύκολα. Θυμάσαι με τον Αλέξανδρο. Ενα χρόνο και κάτι μιλούσαμε και τι κατάλαβα; Μη μιλησω για τους πρώην μου." είπα σοβαρή πλεον.
"Ω έλα τώρα δεν είναι το ίδιο! Ο Στέφανος απο την αρχή έδειξε ενδιαφέρον. Δε λέω να δεθεις αλλά γιατί να μη περάσετε καλά;"
"Δε ξέρω Άλεξ δεν είμαι σίγουρη."
"Εγώ λέω να το σκεφτείς έστω. Και προς Θεού μην τον σνομπαρεις τον άνθρωπο." με συμβούλεψε και κοίταξα για λίγο την ειδοποίηση με το μήνυμα του.
"Να του απαντήσω τώρα;"
"Καλε ναι! Και να μου πεις τι θα κάνουμε το βράδυ για να ξέρω. Εκτός κι αν τελικά κανονισεις τίποτα απόψε." είπε πονηρά και ξαπλωσε στο καναπέ.
"Τι εννοεις;"
"Δε ξέρω μπορεί να είναι βουρ στο πατσα ο τύπος και να θέλει να βγειτε σήμερα κιολας." είπε γελώντας και της πέταξα ενα μαξιλάρι.
"Βλαμμενο χταπόδι!"
"Ναι ναι ο,τι πεις! Εγώ θα ρίξω έναν υπνο κατα τις 5 ξύπνα με." μου είπε και γύρισε πλευρό.
"Ε όταν σε λέω βόδι μετά θιγεσαι!
"Αγγε αν συνεχίσεις θα μιλήσω εγώ προσωπικά με τον Στεφανουλη." είπε όσο αγκάλιαζε τα μαξιλάρια.
"Εσκασα και δε το ξέρω!" είπα βιαστικά και άνοιξα τη συνομιλία με τον Στέφανο.
Ακούς εκεί όμορφη! Παίζεις με τα συναισθήματά μας κύριε!
"Σε ξέρω απο κάπου;" τον ρώτησα για να τον πειραξω.
"Ο Στέφανος είμαι, απο χθες."
"Συγγνώμη δε καταλαβαίνω, δε γνώρισα κάποιον Στεφανο χθες. Είσαι σίγουρος οτι γνωριζομαστε;"
"Ααα οχι τωρα που το σκεφτομαι δε νομίζω. Εμοιαζες με μια γνωστή μου πάντως." μάλλον κατάλαβε οτι τον δουλεύω.
"Α και πως ηταν αυτή η γνωστη; Μπορεί να την ξέρω."
"Ισως. Ηταν πολύ όμορφη σαν εσένα."
ΡΕ ΜΗ ΤΑ ΛΕΣ ΕΤΣΙ ΑΥΤΑ!
"Α ετσι ε; Χμμ δε μου θυμίζει κάτι, sorry."
"Κρίμα. Πάντως είστε σχεδόν ίδιες."
"Πολύ θα ήθελα να την γνωρίσω τότε."
"Τι λες να γνωρίσεις πρωτα εμένα;"
"Μα δε σε ξέρω!"απαντησα με το χαμόγελο να φτανει απο το ενα αυτί στο άλλο.
Θα πεθάνω αυτό είναι ΤΟ ΝΙΩΘΩ ΝΑ ΕΡΧΕΤΑΙ!
"Ε αυτό είναι το θέμα! Να με γνωρίσεις"
"Τι εχεις κατα νου;"ρώτησα. Ειχα πραγματικα αγωνία να δω τι θα μου πει.
"Να βγούμε"
"Μόνοι μας." πρόσθεσε.
Καλέ τι λέει αυτό;
"Αλεεξξξξ! Ξύπνα μωρή θα πεθάνω και θα το εχεις κρίμα στο λαιμό σου!" είπα σκουντωντας την και αυτή με κοίταξε με νυσταγμενο βλέμμα.
"Τι επαθες βρε μαλάκα ,γιατί υστεριαζεις;"
Της έδειξα τα μηνύματα και γουρλωσε τα ματια της.
"Ω σκατά."
"Δε λες τίποτα."
"Σου ζήτησε να βγειτε." είπε και σηκώθηκε.
"Το ξέρω."
"Ιιιιιιιιιι!" φώναξε. ΤΩΡΑ ΤΙ ΘΕΣ ΝΑ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ; ΜΕΤΑ ΒΙΑΣ ΚΡΑΤΙΕΜΑΙ ΝΑ ΜΗ ΠΕΣΩ ΤΖΙΖ!
"ΣΥΝΕΛΘΕ ΓΥΝΑΙΚΑ!" την ταρακούνησα και σταμάτησε.
"Οκ οκ είμαι ψύχραιμη. Τι θα κανεις εσύ;"
"Δε ξέρω γι αυτό σε ξύπνησα!"
"Θες να βγεις μαζί του;"
"Εεεεε ναι;"
"Δεν είσαι σίγουρη;"
"Δε ξέρω εντάξει; Αγχωνομαι! Θέλω να βγω μαζί του αλλά αμα-"
Με διέκοψε.
"Α οχι δεν έχει αμα και άμα! Αφού το θες και θέλει και εκείνος βγείτε! Μη το υπεραναλυεις, όπως μου λες κι εσύ πολλές φορές." είπε.
Γρρ το μισώ όταν χρησιμοποιουν τα λογια μου εναντιον μου.
"Καλά υποθέτω πως δε θα ήταν κακό." ενεδωσα εν τέλει.
"Α και μόνοι μας ε;"
"Ναιπ" απάντησε λιγο μετα. Απαντάει και γρηγορα παιδιά δε μπορωωω!
"Εντάξει."
"Οντως;"
"Οχι"
"Ω έλα τώρα!"
"Οχι εντάξει σε δουλεύω."
"Α δε παιζεις όμορφα.."
"Ουψ"
"Για να μάθεις θα βγεις μαζί μου τη Παρασκευή!"
Τι είπε;
"Και αν δε μπορω;"
"Χμμ λυπάμαι δεν υπάρχει αυτή η επιλογή. Τη Παρασκευή απο τις 9 και μετα θα είσαι κλεισμένη για όσους σε ψάχνουν"
Αχ γιατί μου αρέσει που είναι ετσι απόλυτος;
"Εντάξει εντάξει.."
"Αυτό ήθελα να ακούσω! Λοιπον όμορφη πρέπει να φύγω αλλά θα τα πούμε."
"Χαχαχα εντάξειι"
Αφού χαιρετιστηκαμε και το κλεισαμε γύρισα και κοίταξα την Άλεξ δίπλα μου η οποία ηδη με κοιτούσε.
"Να τσιριξω τώρα;" με ρώτησε.
Εγνεψα και αρχίσαμε να τσιριζουμε μαζί.
"Στοπ στοπ στοπ!" είπα μετα απο πεντε λεπτά υστερίας που μας είχε πιασει και τους δυο.
"Τι έγινε;"
"Εφόσον θα βγω τη Παρασκευή μαζι του δε γίνεται να βγούμε και σημερα μαζί τους. Ασε που είναι και κρίμα ο Μανώλης." της είπα και εκείνη κάθισε σκεπτική.
"Δε ξέρω τι να κάνω. Ουτε θέλω να γίνω η υστερική γκομενα που κανει βλακειες οπως παρακολούθηση. Αλλά δες τον πως φέρεται!"
"Εχεις δίκιο ρε συ. Πάντως αν θες να πάμε ,πηγαίνουμε."
"Οχι οχι το αποφάσισα. Δε θα πέσω στο επίπεδο του! Ας βγούμε κάπου χαλαρά." μου είπε και την αγκάλιασα απο τους ώμους.
Έννοια σου και θα τον κανονισω εγώ! Τον μαλάκα που πληγώνει τη κολλητή μου...
"Οκ πάω να ετοιμαστω και πάμε για μπύρες." της είπα και κατευθύνθηκα προς το δωμάτιο.
"Και πίτσα!" φώναξε απο μέσα και γελασα.
"Προφανώς!"