အခုတေလာ ေလးဆက္တစ္ေယာက္ အင္မတန္စိတ္ရႈပ္ေထြးကာ အျပင္ကိုေတာင္ မထြက္ျဖစ္ဘဲ အခန္းထဲ ေအာင္းေနမိသည္။ မနက္ျဖန္ဆို အဂၤလိပ္ဒီပလိုမာတန္းစတက္ရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း ေလးဆက္မွာ ယခုထက္ထိ ဘာတစ္ခုမျပင္ဆင္ရေသးေပ။
တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္အတြက္ ေက်ာင္းတက္ဖို႔ စာအုပ္တစ္အုပ္မွလြဲၿပီး တျခားအရာေတြကလည္း ဘာမွေထြေထြထူးထူးျပင္ဆင္စရာမရွိေခ်။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားေဟာင္း ဒီပလိုမာေက်ာင္းသားသစ္ျဖစ္ေသာ ေလးဆက္အတြက္လည္း ထို႔အတူပင္။
ဟိုေန႔ညကလည္း ဈာန္ေရာင္ခဆိုသည့္ေကာင္ေလးက ဖုန္းဆက္ၿပီးေႏွာင့္ယွက္၊ မက္ေဆ့ခ္်ပို႔ၿပီးေႏွာင့္ယွက္ေနသျဖင့္ ေလးဆက္တစ္ေယာက္ ေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္နိုင္ခဲ့ေပ။ မနက္မိုးလင္းသည့္အထိ အိပ္ရာေပၚ၌ အေတြးေတြ ဂေယာက္ဂယက္ျဖစ္ေနခဲ့တာကိုေတာ့ ထိုေကာင္ေလးက သိမည္မထင္ပါ။
ေလးဆက္ကို ၿခိမ္းေခ်ာက္ၿပီး လိုခ်င္တာရသြားသည့္ ေကာင္ေလးကေတာ့ ေလးဆက္ရဲ့ Wall ကို စိတ္ႀကိဳက္ကၽြမ္းျပန္ေနေအာင္ ဟိုစပ္စပ္ ဒီစပ္စပ္လိုက္ၾကည့္ေနသည္။
ဟိုေန႔ညက ဘာအေႏွာင့္အယွက္မွ ထပ္မေပးေတာ့ေပမဲ့လည္း ဒီေကာင္ေလးက ေလးဆက္ရဲ့ Wall ထဲပတ္ေမႊေနၿပီး Like ေတြေပးေနေသာေၾကာင့္ နိုတီေတြ အဆက္မျပတ္တေတာင္ေတာင္ျမည္ကာ တက္လာသည္ကို ၾကည့္ရင္း ေလးဆက္ စိတ္ဆင္းရဲေနရသည္။ ပိုဆိုးတာက လြန္ခဲ့သည့္ ေလးႏွစ္က ပိုစ့္ေတြအထိပါ Like ေတြလာေပးထားျခင္းျဖစ္သည္။
ဒီေကာင္ေလးက ဘာျဖစ္ခ်င္ေနတာလဲ။ ဘာလို႔ အရင္ကပိုစ့္ေတြကိုပါ Like လာေပးၿပီး ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွန္ေနရတာလဲ။ ဘယ္လိုအညႇိုးေတြေၾကာင့္ သူ႔ကို ဒီလိုမ်ိဳးေတြစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးေနရသလဲဆိုတာ လုံးဝနားမလည္နိုင္ေတာ့ေပ။
အမွန္ဆိုလၽွင္ ေလးဆက္က ထိုဈာန္ေရာင္ခဆိုသည့္ေကာင္ေလးအား ဝတၳဳထဲတြင္ ေဂးဇာတ္သြင္းေပးခဲ့သူျဖစ္သည္။ ယခုကဲ့သို႔ မထိခလုတ္ ထိခလုတ္ လာလာစေနမည့္အစား ေဆး႐ုံေရာက္သည္အထိအထိုးခံလိုက္ရရင္ေတာင္ ေလးဆက္ဘက္က အဆင္ေျပေနဦးမည္ျဖစ္သည္။
ေနာက္တစ္ေခါက္ အျပင္မွာျပန္ေတြ႕ျဖစ္ရင္ အရင္တစ္ေခါက္ကလို ထြက္မေျပးေတာ့ဘဲ “ မင္း ငါ့ကို ထိုးမလား ” ဆိုၿပီးေမးျဖစ္ေအာင္ေမးမည္ဟု ေလးဆက္ စိတ္ထဲမွာ ႀကိမ္းဝါးထားသည္။
သူက ေလးဆက္ရဲ့လက္ႏွစ္ဖက္လုံးက်ိဳးေအာင္ခ်ိဳးမယ္ဆိုလည္း ရသည္။ ေျခေထာက္ေတြ ေက်ာက္ပတ္တီးကိုင္လိုက္ရသည့္အေျခအေနျဖစ္သြားလည္း အဆင္ေျပသည္။ ေဆး႐ုံေပၚမွာ ေလးငါးပတ္ေလာက္ေနလိုက္ရလည္း ဘာမွမျဖစ္။ အေရးႀကီးတာကို ယခုလိုမ်ိဳး ေလးဆက္ကို မထိတထိေတြ လာမလုပ္ရင္ ရၿပီ။ ေျပာရင္းဆိုရင္း သူ႔အေၾကာင္းေတြးေနရင္းႏွင့္ပင္ ဖုန္းထဲဝင္လာေသာ မက္ေဆ့ခ္်တစ္ေစာင္။
“ Congratulations ! ဒီပလိုမာတန္းတက္ခြင့္ရတဲ့အတြက္ ဂုဏ္ယူပါတယ္ ... မၾကာခင္ ဘြဲ႕ယူရေတာ့မဲ့အတြက္လည္း Congratulations ပါ ”
ထိုမက္ေဆ့ခ္်ႏွင့္အတူ တြဲပို႔လာသည္က Screenshot ႏွစ္ခု။ ဒီပလိုမာတန္းဝင္ခြင့္ေအာင္စာရင္းေၾကညာတဲ့ Screenshot ႏွင့္ ႐ုရွားေမဂ်ာစတုတၳႏွစ္ေအာင္စာရင္းေၾကညာတဲ့ Screen shot တို႔ျဖစ္သည္။
ဒီေကာင္ေလးကိုေတာ့ ေလးဆက္ တကယ္ပင္ ေျခေရာ လက္ေရာ လန္မိသည္။ ေလးဆက္ကို Congratulations လုပ္ဖို႔အတြက္ ေက်ာင္းေပ့ခ္် ဌာနေပ့ခ္်ေတြထဲေတာင္ ဝင္ၿပီး တကူးတကသြားရွာထားရသည့္အထိ ဒီေကာင္ေလး အရမ္းေတြတက္ႂကြလြန္းေနသည္မဟုတ္လား။
အမွန္ဆို ေလးဆက္ႏွင့္ ဈာန္ေရာင္ခဆိုတာက ခင္မင္ရင္းႏွီးသည့္အဆင့္မေျပာနဲ႔။ အျပင္မွာေတာင္ စကားေျပာဖူးဖို႔ေနေနသာသာ အနီးကပ္ေတာင္ မျမင္ဖူးသည့္လူေတြျဖစ္သည္ေလ။
“ ကိုကို ကၽြန္ေတာ့္ကို Reply မလုပ္ေတာ့ဘူးလား ”
Reply လုပ္ရေအာင္ မင္းနဲ႔ငါနဲ႔က သူငယ္ခ်င္းမွမဟုတ္တာ ေကာင္ေလးရာ ... မင္း ငါ့ကိုလာစားေနျပန္ၿပီ ... ကိုယ့္ဟာကိုယ္ တတိယႏွစ္စာေတြႀကိဳလုပ္ေနတာမဟုတ္ဘူး ... ငါ့ကို ေပါက္ကရေတြလာေျပာမဲ့ စာသြားလုပ္တာကမွ မင္းအတြက္ အက်ိဳးရွိဦးမယ္ ...
ထိုစဥ္ ...
Phone Ringing …
ဖုန္းကို မၾကည့္ဘဲနဲ႔ေတာင္ ဘယ္သူေခၚတာလဲဆိုတာ ေလးဆက္ ခန႔္မွန္းလို႔ရသည္။ ဟိုေကာင္ေလးက လြဲရင္ တျခား ဘယ္သူရွိရဦးမွာလဲ။ ေလးဆက္ ဖုန္းကို ကိုင္လိုက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို နားထဲ တိုးဝင္လာသည္က
“ ကိုကိုက ကၽြန္ေတာ့္ကိုဆို ဘယ္ေတာ့မွ အဖက္မလုပ္ဘူး ”
အဖက္လုပ္ရေအာင္ သူက မိန္းကေလးဆိုလည္းထားေတာ့။ အခုဟာက သူ႔ကို ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုဒုကၡေပးမယ္ အႏၲရာယ္ျပဳမယ္ဆိုတာမေသခ်ာတဲ့သူကို ေလးဆက္က ဘာကိစၥအဖက္လုပ္ေပးေနရမွာလဲ။
“ ကၽြန္ေတာ့္ကို မုန္းေနတာလား ”
ဒါက ဘာလဲ။ ဘာသေဘာလဲ။ သူက ငိုေတာ့မွာလား။ ဟာ ... မျဖစ္နိုင္တာ။ ဈာန္ေရာင္ခဆိုတဲ့ေကာင္ေလးက ဒီလိုမ်ိဳးစာေတြလည္း ေရးတတ္ေသးတယ္လား။ တျခားလူေတြသာသိရင္ ေတာ္ေတာ္အံ့အားသင့္ကုန္ၾကမွာပဲ။ သူတို႔ရဲ့ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားတဲ့မင္းသားေလးက ဒီလိုမ်ိဳးေတြေရးတတ္တယ္ဆိုတာ ေလးဆက္ ခ်ျပလိုက္ခ်င္သည္။
မင္းကို မုန္းလည္း မမုန္းဘူး ... စကားလည္း မေျပာခ်င္ဘူး ... ငါ့ကိုလည္း လာမေႏွာင့္ယွက္ပါနဲ႔ ... ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ …
“ အမွန္ဆို ကၽြန္ေတာ္က ကိုကို႔ကို Congratulations လာလုပ္ေပးတာေလ ... ကိုကို႔ဘက္က စကားတစ္ခြန္းေတာ့ ျပန္ေျပာသင့္တယ္ ... လူႀကီးလူေကာင္းမပီသလိုက္တာ ”
ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ေတာ့ ေလးဆက္ ေတာ္ေတာ္စိတ္ထိန္းထားရသည္။ ဟိုေန႔ညကလည္း ယခုလိုမ်ိဳးပင္ သူလိုခ်င္တာကို ေသြးေအးဓားျပတိုက္တာ ေတာင္းသြားသည္။
စကားလုံးေတြေအးေပမဲ့ အထဲမွာ ဓားေတြပါေနသည္ဆိုတာကိုေတာ့ ေလးဆက္ရိပ္မိပါသည္။ သူ႔ဘက္က မတုံ႔ျပန္မခ်င္း ထိုေကာင္ေလးဘက္ကလည္း ရပ္တန႔္မည္မဟုတ္မွန္း ေလးဆက္ သိေနပါသည္။ ျမန္ျမန္စကားေျပာၿပီးရင္ နားေအးတယ္ဟုသေဘာထားကာ
“ ေက်းဇူးပဲ ”
“ သုံးလုံးတည္းလား ”
သုံးလုံးတည္းမေျပာလို႔ ငါက ဘယ္ႏွလုံးေျပာရမလဲ ... ဈာန္ေရာင္ခကို အမ်ားႀကီးေက်းဇူးတင္ပါသည္ခင္မ်ာ လို႔ေျပာရမွာလား ... မင္း အေရးမပါတာေတြပဲ လုပ္ေနလိုက္ ...
“ မင္း လာမရစ္နဲ႔ ”
“ ကၽြန္ေတာ့္ပုံက ရစ္ေနတဲ့ပုံေပါက္ေနလို႔လား ”
“ မင္း အခု ငါ့ကို လာရစ္ေနတာေလ ”
“ အဲ့လိုရစ္တာေတြက ခ်စ္သူေတြမွ ရစ္လို႔ရတာေလ ... ကိုကိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ခ်စ္သူေတြမို႔လို႔လား ”
“ ဈာန္ေရာင္ခ ! မင္း ! ”
ေတြ႕လား။ ေတြ႕လား။ ဒီေကာင္ေလးကို ေလးဆက္မနိုင္ပါဘူးလို႔ ေျပာသားပဲ။ ေလးဆက္ဘက္က တစ္ခြန္းေျပာရင္ သူ႔ဘက္က ဆယ္ခြန္းေလာက္ ျပန္ပစ္ထည့္ေနေတာ့ ဒီဘက္လူရဲ့ရင္ထဲမွာ ေအာင့္ခနဲ။
“ စကားမေျပာေတာ့ဘူးလား ... ဒါမွမဟုတ္ ရွက္သြားတာလား ကိုကို ”
“ ငါက ဘာလို႔ရွက္ရမွာလဲ ”
“ မသိဘူးေလ ... ကိုကို႔႐ုပ္ကို ကၽြန္ေတာ္က လွမ္းျမင္ရတာမွ မဟုတ္တာ ”
ျဖစ္နိုင္ရင္ ေလးဆက္ ဒီစကားဝိုင္းကို အဆုံးသတ္ခ်င္ေနၿပီ။ ဒီလိုေပါက္ကရေတြပဲေလၽွာက္ေျပာတတ္သည့္ေကာင္ေလးႏွင့္ စကားဆက္မေျပာခ်င္ေတာ့။ တစ္ဖက္ကလည္း ေလးဆက္၏အႀကံကို ရိပ္မိသည့္အလား စကားစအျဖတ္မခံေပ။
“ ဒါနဲ႔ ကိုကို မနက္ျဖန္ အတန္းတက္မွာလား ”
ဒီေမးခြန္းကို ေလးဆက္ ျပန္လည္ေျဖၾကားေပးဖို႔အစီအစဥ္မရွိေပ။ ျပန္ေျဖစရာလည္း မလိုဟုထင္ျမင္မိသည္။ ေလးဆက္ဘာသာ ေက်ာင္းလာလာ မလာလာ ဒီေကာင္ေလးႏွင့္ တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွမဆိုင္ေပ။ အမွန္ေတာ့ ဟိုဘက္ကလူက အရမ္းဆိုင္ခ်င္ေနတာကို ေလးဆက္ မရိပ္မိေသးတာျဖစ္သည္။
“ ျပန္မေျဖရင္ မနက္ျဖန္ ကိုကို႔ကို ကၽြန္ေတာ္ လာေခၚမယ္ ”
စလာၿပီ။ ဇာတ္လမ္းက စလာျပန္ၿပီ။ ဒီေကာင္ေလးက သူ ဆက္တဲ့ဖုန္းကို မကိုင္တာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ သူ ပို႔တဲ့မက္ေဆ့ခ္်ကို စာမျပန္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေလးဆက္ကို အျမဲၿခိမ္းေခ်ာက္တတ္သည္။
စာေတြကေန တဆင့္ေျပာတာေတာင္ ေလးဆက္ကို အႏုနည္း၊ အၾကမ္းနည္းႏွင့္ အၾကပ္ကိုင္ကာ သူျဖစ္ခ်င္တာကို ရေအာင္လုပ္သည္။ ဒီလိုေကာင္ေလးမ်ိဳးႏွင့္ အျပင္မွာသာ စကားေျပာရမည္ဆိုလၽွင္ ေလးဆက္ရဲ့ဘဝေတာ့ သြားၿပီ။
ဒီဈာန္ေရာင္ခဆိုသည့္ေကာင္ေလးႏွင့္ ေလးဆက္ အျပင္မွာ လုံးဝေတြ႕လို႔မျဖစ္ေပ။ မျဖစ္ျဖစ္သည့္နည္းႏွင့္ မရရေအာင္ေရွာင္ရမည္။ ယခုလို ဖုန္းႏွင့္ေျပာတာေတာင္ သူ႔စကားလုံးေတြက လူပါးဝေနၿပီျဖစ္ရာ လူခ်င္းသာေတြ႕ၿပီး စကားေျပာမယ္ဆိုရင္ ေလးဆက္ကို လက္ပါေတာ့မလားမသိ။
“ ျပန္မေျဖဘူးဆိုေတာ့ သေဘာတူတယ္လို႔ပဲ သတ္မွတ္လိုက္ရမလား ကိုကို ”
“ မလာခဲ့နဲ႔ ”
ေလးဆက္ အေလာတႀကီး တုံ႔ျပန္လိုက္မိသည္။
“ ဘာကိုေျပာတာလဲ ”
“ မနက္ျဖန္ ငါ့ကို လာမေခၚနဲ႔ ”
“ ဟုတ္ၿပီ ... လာမေခၚလို႔ရတယ္ ... ဒါေပမဲ့ မနက္ျဖန္ ကိုကို ေက်ာင္းသြားမွာလားဆိုတာကိုေတာ့ ျပန္ေျဖေပး ... ”
“ သြားမွာ ”
“ ဒါဆို ကၽြန္ေတာ္ ကိုကို႔ကို ေက်ာင္းေရွ႕ဂိတ္မွာ ေစာင့္ေနမယ္ ”
“ မေစာင့္နဲ႔ ... မင္းက ဘာျဖစ္လို႔ ငါ့ကို ေစာင့္မွာလဲ ”
“ ကိုကို႔ကို ေတြ႕ခ်င္လို႔ေလ ”
“ ငါကေတာ့ မင္းကို မေတြ႕ခ်င္ဘူး ”
“ ဒါေပမဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကိုကို႔ကို အရမ္းေတြ႕ခ်င္ေနတာ ”
“ မင္း ! ”
“ ဒါဆိုရင္ မနက္ျဖန္ ေတြ႕မယ္ေနာ္ ကိုကို ”
တီ ... တီ ... တီ ...
ဖုန္းက်သြားခဲ့ၿပီ။ ဒါက ေလးဆက္ျငင္းမယ္မွန္း သိလို႔ ဒီေကာင္ေလး တမင္သက္သက္စကားစျဖတ္သြားတာ။ ၿပီးၿပီးေရာ မနက္ျဖန္ ေက်ာင္းလာမယ္လို႔ေျပာလိုက္ေပမဲ့ တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ေလးဆက္ ေက်ာင္းသြားဖို႔ အစီအစဥ္မရွိေပ။
ဘယ္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားကေရာ ေက်ာင္းစစဖြင့္ခ်င္း အတန္းထဲေရာက္ၾကလို႔လဲ။ ဒီေကာင္ေလးက ဒါေလးေတာင္မသိဘူးလား။ ေလးဆက္ ပါးစပ္ထဲေတြ႕ရာေလၽွာက္ေျပာတာကို ယုံေနရင္ေတာ့ ခံလိုက္ေပါ့။
မင္းဟာမင္း ေစာင့္ခ်င္ရင္ေစာင့္ ... ငါကေတာ့ မလာဘူး ...
မနက္ျဖန္ ေက်ာင္းမသြားဘူးလို႔ ေလးဆက္ စိတ္ထဲက တထစ္ခ်ေတြးေနေပမဲ့လည္း ထိုဈာန္ေရာင္ခဆိုသည့္ေကာင္ေလးကလည္း ေတာ္႐ုံတန္႐ုံလူမွ မဟုတ္တာ။ ထိုေကာင္ေလးရဲ့စိတ္ထဲမွာ ဘာေတြႀကံစည္ေနမလဲဆိုတာကို ဘယ္သူမွ မသိနိုင္ေပ။
မျဖစ္ေတာ့။ ေလးဆက္ ဒီကိစၥကို ျမတ္သူႏွင့္ တိုင္ပင္မွျဖစ္မည္။ ေလးဆက္တစ္ေယာက္တည္းေတာ့ ဒီအကုသိုလ္ေတာင္ကို ေက်ာ္ျဖတ္နိုင္မည္မဟုတ္ေပ။ တစ္ေခါင္းတည္းက ထြက္တဲ့အႀကံဉာဏ္က မလုံေလာက္လည္း ႏွစ္ေခါင္းဆိုရင္ေတာ့ အဆင္ေျပေလာက္မည္ထင္သည္။
ျမတ္သူ ... မင္းက ငါ့ရဲ့အားကိုးရာပဲ ...
❇️❇️❇️❇️❇️❇️❇️❇️❇️❇️❇️❇️❇️❇️❇️❇️
“ ဒါေပါ့ ... ကိုယ္က ကေလးကို အရမ္းခ်စ္တာ ”
“ ပိုျပန္ၿပီ ”
ကေလးရဲ့ရယ္သံမၽွင္းမၽွင္းေလးေၾကာင့္ ျမတ္သူမွာ အခ်စ္ပိုရျပန္သည္။
“ တကယ္ေျပာတာပါ ကေလးရယ္ ... ကိုယ္ ကေလးနဲ႔မေတြ႕ရတာၾကာေတာ့ အရမ္းလြမ္းေနတာ ”
“ အခုလည္း ေတြ႕ေနရတာပဲေလ ”
“ အျပင္မွာ ေတြ႕တာနဲ႔ အခုလိုမ်ိဳး ေတြ႕တာနဲ႔က တူမလား ကေလးရယ္ ... ကိုယ္က ကေလးကို ဖက္ၿပီး ေမႊးေမႊးေပးပစ္ခ်င္တာ ... ေျပာရင္းနဲ႔ေတာင္ ကေလးကို အရမ္းေတြ႕ခ်င္ေနၿပီ ”
“ အင္းပါ ကိုႀကီးရယ္ ... မနက္ျဖန္ ေတြ႕ရေတာ့မွာပဲေလ ... ဘာလို႔ အရမ္းေလာေနရတာလဲ ”
“ ကိုယ္တို႔ မေတြ႕ရတာ တစ္လေက်ာ္သြားၿပီေလ ကေလးရာ ... ကေလးကို ဒီလိုမ်ိဳးနဲ႔ပဲ ေတြ႕ေနရတာ ကိုယ္ ဘယ္ေလာက္ေနရခက္တယ္ထင္လဲ ”
“ ကိုႀကီးရယ္ ... လႊမ္းလည္း ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲကို မသိေတာ့ဘူး ... လႊမ္းအိမ္အေၾကာင္းလည္း ကိုႀကီး သိရဲ့သားနဲ႔ ... ”
“ အင္းပါ ... ကိုယ္ သိတာေပါ့ ... အဲဒါေၾကာင့္မို႔လည္း ကိုယ္ သည္းခံေနတာေလ ”
“ ဒါေပမဲ့ ကိုႀကီးကို လႊမ္း အားနာတယ္ ... ကိုႀကီးသာ လႊမ္းမဟုတ္တဲ့ ေနာက္တစ္ေယာက္နဲ႔ တြဲခဲ့မယ္ဆိုရင္ အခုလိုမ်ိဳး ပင္ပန္းေနမွာမဟုတ္ဘူးေလ ”
ဝမ္းနည္းအားငယ္ေနသည့္ ကေလးရဲ့အသံေလးေၾကာင့္ ျမတ္သူမွာ တုန္လႈပ္ေျခာက္ခ်ားသြားရသည္။ ဒီကေလးက သူနဲ႔ပတ္သတ္လာရင္ အရမ္းအားငယ္တတ္တာေလ။ ၿပီးရင္ မခ်စ္တာလည္းမဟုတ္ဘဲနဲ႔ ခဏခဏ လမ္းခြဲစကားေျပာေသးတာ။ ဒီကေလးကို အားမငယ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲဆိုတာ ျမတ္သူ တကယ္ မေတြးတတ္ေတာ့ေပ။
“ ကေလးရယ္ ... ကိုယ္က ကေလးကိုပဲ ခ်စ္တာေလ ... ကေလးက လြဲရင္ ဘယ္သူ႔ကို ခ်စ္နိုင္ဦးမွာတဲ့လဲ ... ေနာက္ဆို ကိုယ့္ကို အဲ့လိုစကားမ်ိဳး မေျပာနဲ႔ေတာ့ေနာ္ ... အဲ့က် ကိုယ္ ကေလးကို တကယ္ စိတ္ဆိုးေတာ့မွာ ”
ကေလးဘက္က ဘာတုံ႔ျပန္သံမွ မၾကားရေသးေပ။
“ ကိုယ္ ေျပာတာ ၾကားလား ကေလး ”
“ အင္း ”
ထိုအသံက အားေပ်ာ့ကာ တိုးဖြညင္သာေနေသာေၾကာင့္ ကေလးမွာ အခုထိ ထိုအေတြးတို႔မျပယ္လြင့္ေသးမွန္း ျမတ္သူ ရိပ္မိလိုက္ေပမဲ့ ကေလးကိုလည္း ဒီထက္ပိုၿပီး ဖိအားမေပးခ်င္ေတာ့။ ကေလးသေဘာက်ေနပါေစ။ ကေလးဘာသာ လမ္းခြဲမယ္တို႔ ခ်စ္သူအသစ္ရွာလိုက္ပါတို႔ ဘယ္ေလာက္ေျပာေျပာ ျမတ္သူသာ လက္မလႊတ္ေပးရင္ ကေလးက သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ အျမဲတမ္း ရွိေနဦးမွာပဲေလ။
“ ကေလး မနက္ျဖန္ ေက်ာင္းလာမွာမလား ”
“ အင္း ... လာမွာ ... ကိုႀကီးနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ေလ ”
ျမတ္သူ မထိန္းနိုင္ဘဲ ရယ္ခ်မိလိုက္သည္။ သူ႔ရဲ့ခ်စ္သူပိစိေလးက အင္မတန္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနသည္ေလ။
Phone Ringing …
ခ်စ္သူေလးႏွင့္ Video Call ေခၚရင္း ကလူၾကည္စယ္ေနစဥ္ အေရးေကာင္းဒိန္းေဒါင္းဖ်က္ဆိုသလို ဖုန္းဝင္လာခဲ့သည္။ ဖုန္းနံပါတ္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဝမ္းမနာသားေလးဆီမွ ျဖစ္ေနသျဖင့္ တစ္ခ်က္ဆဲေရးကာ ဖုန္းကို ခ်ပစ္လိုက္သည္။
ဟုတ္သည္ေလ။ ျမတ္သူရဲ့ဘဝမွာ ကေလးထက္ ဘယ္ေကာင္မွ အေရးမႀကီးေပ။ ကေလးသာ သူ႔ကမၻာမွာ အေရးအႀကီးဆုံးျဖစ္သည္။
Phone Ringing …
က်စ္ ! ဖုန္းခ်ပစ္လိုက္တာေတာင္ ဝမ္းမနာသားေလးက ထပ္ေခၚေနေသးသည္။ ဒီေတာ့ Video Call ေျပာေနသည့္ကေလးက ဝင္ေမးသည္။
“ ကိုႀကီး ဖုန္းေခၚသံၾကားတယ္ ... ဘယ္သူေခၚတာလဲ ”
“ ဟိုဝမ္းမနာသားပါ ကေလးရယ္ ... အဲ့ေကာင္ကို ဂ႐ုစိုက္မေနနဲ႔ ”
“ အစ္ကိုေလးဆက္ ဆက္တာလား ... ဒါဆိုလည္း ကိုင္လိုက္ေလ ”
ထိုစကားေၾကာင့္ ျမတ္သူ မ်က္ႏွာႀကီး ရႈံ႔မဲ့သြားသည္။
“ မကိုင္ခ်င္ပါဘူး ... အခုက ကေလးနဲ႔ စကားေျပာေနတဲ့ဟာကို ... ဟိုေကာင္ ေျပာစရာရွိရင္ ေနာက္မွ သူ႔ဟာသူ ထပ္ဆက္လိမ့္မယ္ ... အခုခ်ိန္မွာ ကိုယ္က ကေလးနဲ႔ပဲ စကားေျပာခ်င္တာ ”
“ ကိုႀကီးကလည္း ... ”
ကေလး ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေမာေနသည့္ပုံေလးအား ျမတ္သူ ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္မွ တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္ကာ အသည္းယားေနမိသည္။ အခုခ်ိန္ ကေလးသာ အနားရွိရင္ ျမတ္သူ ဖက္နမ္းပစ္မိလိမ့္မည္ထင္သည္။ ကေလးက ရယ္လို႔ဝေတာ့မွ
“ ကိုႀကီး ... အစ္ကိုေလးဆက္ ဖုန္းဆက္ေနတာကို ကိုင္လိုက္ပါ ... သူ႔မွာလည္း အေရးႀကီးကိစၥရွိလို႔ေနမွာေပါ့ ... လႊမ္း ေနာက္မွ ျပန္ဆက္လိုက္မယ္ ”
ကေလးထံမွ ဒီလိုမ်ိဳးနားလည္ေပးတာကို ၾကားရေတာ့ ျမတ္သူရင္ထဲ ဝမ္းသာရသလို စိတ္လည္းခ်မ္းေျမ့ရသည္။ သူ႔ခ်စ္သူေလးႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းတို႔ႏွစ္ဦး ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴရွိၾကတာကိုျမင္ရေတာ့ သူ႔ဘဝႀကီး လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္ၿပီဟုပင္ခံစားလိုက္ရသည္။
“ အင္း ... ဒါဆို ကေလး ကိုယ့္ကိုနမ္း ... ”
“ ဟင္ ... ဒီလိုမ်ိဳးႀကီး နမ္းရမွာလား ”
“ အခုေတာ့ ဒီလိုမ်ိဳးပဲနမ္းေပး ... ေနာက္က်မွ ကိုယ္ ကေလးကို အတိုးခ်ၿပီး နမ္းပစ္မယ္ ”
ေဟာ … ၾကည့္။ ျမတ္သူေျပာလိုက္သည့္စကားေၾကာင့္ ကေလး ရယ္ေနျပန္ၿပီ။
“ ေတာ္ၿပီ ... မေနာက္နဲ႔ေတာ့ ... ကိုႀကီး ဒါပဲေနာ္ ... လႊမ္း ေနာက္မွထပ္ေခၚလိုက္မယ္ ... ခ်စ္တယ္ ”
“ အင္း ... အင္း ... ကိုယ္လည္း ကေလးကို ခ်စ္တယ္ ”
ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္ထက္ကေန ကေလးရဲ့မ်က္ႏွာေလး ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာကို ၾကည့္ရင္းႏွင့္ ျမတ္သူ ယူၾကဳံးမရျဖစ္လာသည္ႏွင့္အမၽွ ဟိုဝမ္းမနာသားေလးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္က်ိန္ဆဲပစ္လိုက္သည္။ အဲ့ေကာင္သာ ဖုန္းမေခၚရင္ ခုေလာက္ဆို ကေလးရဲ့မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ရင္း ၾကည္ႏူးခန္းဖြင့္ေနရဦးမွာ။ အခုေတာ့ ဒီေကာင့္ေၾကာင့္ ကေလးရဲ့မ်က္ႏွာလွလွေလးကို မျမင္ရေတာ့ဘူး။
ကေလးတို႔အိမ္က စည္းကမ္းတင္းက်ပ္သည့္မိသားစုျဖစ္ၿပီး ကေလးကိုလည္း ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက အျမဲတမ္း အိမ္မွာပဲ ေနေစခဲ့သည္။ တကၠသိုလ္တက္တာေတာင္ ၿမိဳ႕တြင္းမွာပဲတက္ရသည့္ နိုင္ငံျခားဘာသာတကၠသိုလ္ကိုသာ တက္ခိုင္းခဲ့သည္။
ေက်ာင္းအသြားအျပန္လည္း ကိုယ္ပိုင္ကားႏွင့္ႀကိဳပို႔လုပ္ေပးသည့္အတြက္ ျမတ္သူႏွင့္ ကေလးမွာ ေက်ာင္းတက္ရက္မ်ားတြင္သာ ခ်ိန္းေတြ႕လို႔ရသည္။ ယခုလိုမ်ိဳး ေက်ာင္းေတြပိတ္ထားသည့္အခ်ိန္ဆို တစ္လ တစ္ေခါက္ ေတြ႕ဖို႔ေတာင္ အနိုင္နိုင္ျဖစ္သည္။ အဲဒီလိုမ်ိဳးအခ်ိန္ေတြဆို Video Call မွတဆင့္သာ ကေလးရဲ့မ်က္ႏွာလွလွေလးကို ေငးၾကည့္ရင္း ျမတ္သူ အလြမ္းေျဖရသည္။
အခုေတာ့ ျမတ္သူရဲ့ဘုံဗိမၼာန္ေလး ပ်က္စီးသြားခဲ့ရၿပီ။ အဲ့ဒါ ဟိုဝမ္းမနာသားေၾကာင့္။ အဲ့ဖုန္း ထပ္ျမည္လာပါေစဦး။ ျမည္တာနဲ႔ အေသဆဲၿပီပဲ။
Phone Ringing …
ၾကည့္ ... ေျပာလို႔မွ မဆုံးေသးဘူး။ ဖုန္းသံျမည္လာသည္ႏွင့္တစ္ၿပိဳင္နက္ ျမတ္သူ ခ်က္ခ်င္း ကိုင္လိုက္ကာ
“ ဘာကိစၥရွိလို႔ အဲ့ေလာက္ ခဏခဏဆက္ေနရတာလဲ ဝမ္းမနာသားရဲ့ ... မင္းေၾကာင့္ ငါ့ရဲ့နိမၼာန္ဘုံေလးပ်က္စီးသြားၿပီ ... ကေလးနဲ႔ ၾကည္ႏူးေနတာေလးေတြ မင္းေၾကာင့္ အကုန္ပ်က္စီးကုန္ၿပီ ... အခုဆို ကေလးလည္း ဖုန္းခ်သြားၿပီ ... ဒီေန႔တစ္ေန႔လုံး ကေလးရဲ့မ်က္ႏွာေလးကို ငါ ေသေသခ်ာခ်ာမၾကည့္ရေသးဘူးကြ ... အခုေတာ့ကြာ မင္းေၾကာင့္ ငါ့ရဲ့ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ အကုန္ေပ်ာက္ကြယ္သြားတာ ... အရာအားလုံးကို မင္း ဖ်က္ဆီးပစ္လိုက္တာ ... မင္းက လူျဖစ္ဖို႔ေတာင္မတန္တဲ့ေကာင္ ... လူစိတ္မရွိတဲ့ေကာင္ ... သူတစ္ပါးခ်စ္ျခင္းကို ၿဖိဳခြဲတဲ့ေကာင္ ... မင္းမွာရည္းစားမရွိတိုင္း သူမ်ားသမီးရည္းစားေတြ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေနတာကို ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးလုပ္တဲ့ေကာင္ ... မင္းမွာ အသုံးက်တာ ဘာရွိလဲ ... ဟမ္ ! မင္းက အခ်ိန္ေကာင္းကို ဖ်က္ဆီးတဲ့အခ်ိန္က် ေတာ္ေတာ္အသုံးဝင္တယ္ ... က်န္တဲ့ေနရာက် ဘာခုမွ အားကိုးလို႔မရဘူး ... မင္း ဘာေစာက္သုံးက်လဲ ... ေျပာစမ္း ... ေဟ့ေကာင္ ! ”
ေလးဆက္မွာ ဟိုဘက္က ဖုန္းကိုင္လိုက္ၿပီးၿပီးခ်င္းထြက္ေပၚလာသည့္အသံဆိုးႀကီးေၾကာင့္ ဖုန္းကို နားႏွင့္ေဝးရာသို႔ ခပ္ခြာခြာထားလိုက္ရသည္။ ဒါေတာင္မွ ျမတ္သူ ဆဲဆိုေနသမၽွ ေလးဆက္ အကုန္ၾကားေနရတုန္းျဖစ္သည္။ ျမတ္သူ ဒီေလာက္ဆဲေနၿပီဆိုရင္ ေလးဆက္ အထာနပ္သြားၿပီ။ ျမတ္သူ သူ႔ကေလးနဲ႔ ဖုန္းေျပာေနတုန္း ေလးဆက္ ဖုန္းေခၚမိလိုက္တာပဲျဖစ္ရမည္။
“ ျမတ္သူ ”
“ ဘာလဲ ”
“ မင္း ေက်နပ္သြားၿပီလား ”
တစ္ဖက္က ေလးဆက္ရဲ့ေညာင္နာနာအသံေၾကာင့္ ျမတ္သူ စိတ္ကို တစ္ထစ္ေလ်ာ့ေပးလိုက္သည္။ စိတ္ႀကိဳက္ဆဲဆိုလိုက္ရသည့္အတြက္လည္း ရင္ထဲ ေပါ့သြားကာ နည္းနည္းေနလို႔ထိုင္လို႔ေကာင္းသြားသည္။
“ ေအး ... ရၿပီ ... ေျပာေတာ့ ... ဘာကိစၥလဲ ”
ျမတ္သူရဲ့ေလသံက နဂိုအတိုင္းျပန္ျဖစ္သြားၿပီျဖစ္သည့္အတြက္ အခုမွပဲ ေလးဆက္မွာ ေျပာလိုရာကို ဆက္ေျပာရသည္။
“ အေၾကာင္းကေတာ့ ငါဆီ ဈာန္ေရာင္ခက မက္ေဆ့ခ္်ပို႔တယ္ ... မနက္ျဖန္ သူ ေက်ာင္းဂိတ္ဝမွာ ငါ့ကို ေစာင့္ေနမယ္တဲ့ ”
ျမတ္သူ တကယ္ပင္ ေခါင္းလည္ထြက္ကာ အံ့အားသင့္သြားရသည္။ ဈာန္ေရာင္ခႏွင့္ ေလးဆက္ရိပ္သြင္ဆိုသည္မွာ ေျပာရရင္ ဘာအဆက္အစပ္မွ မရွိသူမ်ားျဖစ္သည္။ တစ္ေယာက္က ေတာင္ဆို တစ္ေယာက္မွ ေျမာက္။
အဲဒါကို သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ဘယ္ကေန ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ မက္ေဆ့ခ္်ေတြပါပို႔ၿပီး ေက်ာင္းဂိတ္ဝမွာ လာေစာင့္မယ္ေတြ ဘာေတြအထိ ျဖစ္ကုန္ရတာလဲ။ ၾကားထဲမွာ ျမတ္သူ လြတ္သြားသည့္အပိုင္းေတြေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ရွိေနၿပီ။
“ သူက မင္းကို ေက်ာင္းဂိတ္ဝမွာ ေစာင့္ေနမယ္ဟုတ္လား ... ေနဦး ... ေနဦး ... မင္း ရွင္းျပတာေတြက အရမ္းအဆင့္ေက်ာ္ေနၿပီ ... အစအဆုံးေသခ်ာျပန္ရွင္းျပစမ္း ”
ထိုအခါမွ ေလးဆက္လည္း ဟိုေန႔ညက ဈာန္ေရာင္ခ သူ႔ကို လာေႏွာင့္ယွက္သည့္အေၾကာင္းအား ျမတ္သူကို မေျပာျပရေသးမွန္း သတိရသြားေတာ့သည္။
“ ဪ ... ေအး ... ဟုတ္သားပဲ ... အရင္ညကကိစၥအေၾကာင္း ငါ မင္းကို မေျပာျပရေသးတာကို ေမ့ေနတာ ”
ေလးဆက္စကားကို ၾကားၿပီးေနာက္ ျမတ္သူရဲ့မ်က္ခုံးတန္းေတြက ပင့္တက္သြားခဲ့သည္။ အင္း ... ၾကည့္ရတာ ေတာ္ေတာ္စိတ္ဝင္စားစရာေနၿပီပဲ။
“ ေအးေလ ... အဲ့ဒါကို အရင္ေျပာျပမွ ငါလည္း ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲဆိုတာကို နားလည္မွာေပါ့ ”
ျမတ္သူကို မေျပာျပေသးခင္ ေလးဆက္မွာ အရင္ဆုံး အေတြးထဲ စာစီေနရေသးသည္။
“ ဒီလိုကြာ ... ဟိုေန႔ညက ငါ့ဆီမွာ ဈာန္ေရာင္ခရဲ့ Friend Request တက္လာတယ္ ”
“ ဘာ ! ဈာန္ေရာင္ခက မင္းကို Friend Request ပို႔တယ္ဟုတ္လား ... သူ႔လိုလူကေလ ”
ျမတ္သူ တကယ္အံ့အားသင့္သြားကာ ထေအာ္မိလိုက္သည္အထိပင္။ ဒီေန႔ကေတာ့ ျမတ္သူတစ္ေယာက္ ေလးဆက္ဆီကေန အံ့ဩစရာေကာင္းတဲ့ကိစၥေတြခ်ည္းပဲ ၾကားေနရေတာ့မွာလား။
“ ဟုတ္ပါတယ္ဆို ... မင္းကလည္း ... ”
“ ေအးပါ ... ငါလည္း အံ့ဩသြားလို႔ပါကြ ... ဆက္ေျပာ ... ဆက္ေျပာ ... ”
“ အစက ငါ လက္မခံဘူးကြာ ... Remove လုပ္ပစ္လိုက္တယ္ ... အဲ့ဒါနဲ႔ သူက ေနာက္တစ္ေခါက္ Friend Request ထပ္ပို႔လာတယ္ ”
“ ဈာန္ေရာင္ခက Friend Request ကို ေနာက္တစ္ေခါက္ေတာင္ ထပ္ပို႔လိုက္ေသးတယ္ ဟုတ္လား ”
ေလးဆက္ တျဖည္းျဖည္းေဒါသထြက္လာၿပီ။ ရွင္းျပေနတာကို တစ္ခါတည္းေသခ်ာနားမေထာင္ဘဲနဲ႔ ဟုတ္လို႔လား ဟုတ္ရဲ့လားနဲ႔ ျပန္ၿပီးေမးခြန္းထုတ္ေနတဲ့ အဲ့ေခြးသူေတာင္းစားကို သူ႔အနားမွာရွိေနရင္ တစ္ခါတည္းေဆာင့္ကန္ပစ္လိုက္ၿပီ။
မသိရင္ ေလးဆက္ကပဲ ဈာန္ေရာင္ခကို အသားယူၿပီး မဟုတ္တာကို အဟုတ္လုပ္ေျပာေနသလိုလို လူ႔ကို မယုံသက္ာျဖစ္ေနေသာ ျမတ္သူကို ေလးဆက္ သိပ္မေက်နပ္ေတာ့။
“ မင္း ငါေျပာတာကို အဆုံးထိနားေထာင္ဦးမွာလား ... ဒီတစ္သက္ ... ”
ေလးဆက္ရဲ့စကားသံေတြမွာ ေဒါသလွိုင္းေတြပါဝင္လာတာကို ရိပ္မိေနသည့္ ျမတ္သူကလည္း မခ်ိသြားျဖဲကာ
“ ရၿပီ ... ေျပာေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ... မင္း အဆုံးထိေျပာေတာ့ ... ငါ ၾကားျဖတ္မေျပာေတာ့ဘူး ”
“ ငါက သူ႔ Friend Request ကိုလက္မခံေတာ့ ငါဆီ ဖုန္းဆက္လာတယ္ ... ငါ ဖုန္းခ်ပစ္ေတာ့ မက္ေဆ့ခ္်ပို႔လာတယ္ ... သူ႔ကို လက္ခံေပးတဲ့ ... လက္မခံေပးရင္ ငါ့တိုက္ေအာက္ထိ သူ ေရာက္ေအာင္လာခဲ့မွာလို႔ ၿခိမ္းေခ်ာက္သြားတယ္ ”
“ အဲ့ေတာ့ လက္ခံလိုက္လား ”
“ လက္ခံလိုက္ရတာေပါ့ဟ ... လက္မခံလို႔ ငါ့တိုက္ေအာက္ ေရာက္လာရင္ ငါက ၾကားထဲက အေခ်ာင္ေဆး႐ုံေရာက္ေနဦးမယ္ ”
“ ၿပီးေတာ့ေရာ ဘာဆက္ျဖစ္လဲ ”
“ ဒီေန႔က် အဲ့ေကာင္ေလးက ထပ္ၿပီးမက္ေဆ့ခ္်ပို႔တယ္ ... မနက္ျဖန္ ေက်ာင္းလာမွာလားလို႔ေမးေတာ့ ငါလည္း လာမယ္လို႔ပဲေျဖလိုက္တာ ... အဲဒါနဲ႔ သူက ေက်ာင္းဂိတ္ဝမွာ ေစာင့္ေနမယ္လို႔ ေျပာတယ္ ... ဇာတ္လမ္းအစအဆုံးကေတာ့ အဲ့ဒါပဲ ... ျမတ္သူ ငါ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ”
“ ေက်ာင္းသြားတက္လိုက္ေပါ့ကြ ... မင္းကလည္း ... ဘာခက္တာမွတ္လို႔ ... ”
ျမတ္သူလည္း တတ္သိသေလာက္ႏွင့္ အႀကံဉာဏ္ျပန္ေပးလိုက္သည္။
“ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ပထမဆုံးေန႔မွာ ဘယ္ေကာင္ကမ်ားအတန္းတက္လို႔လဲ ေခြးသူေတာင္းစားရဲ့ ... မနက္ျဖန္ မင္းနဲ႔ငါ တစ္ေနရာကိုေလၽွာက္သြားရေအာင္ကြာ ... ေမျမတ္ကိုပါ ေခၚခဲ့လိုက္ ... ”
ေလးဆက္ရဲ့စကားသံကို ၾကားၿပီးသည့္ေနာက္ ျမတ္သူရဲ့ဦးေႏွာက္ထဲမွာ အခ်က္ေပးေခါင္းေလာင္းသံေတြက အလိုအေလ်ာက္ျမည္လာခဲ့သည္။ မနက္ျဖန္က ကေလးနဲ႔ျပန္ေတြ႕ရမဲ့ အဖိုးတန္ဆုံးေန႔ရက္ေလး။ ဒီလိုေကာင္ေၾကာင့္နဲ႔ေတာ့ ျမတ္သူရဲ့တန္ဖိုးေန႔ရက္ေလးကို ကုန္ဆုံးမခံနိုင္ေပ။ မျဖစ္ဘူး။ ဒီကိစၥက လုံးဝအျပတ္ျငင္းမွျဖစ္မဲ့ကိစၥ။
“ မနက္ျဖန္ ငါ မအားဘူး ”
ေလးဆက္ရဲ့မ်က္ႏွာက ရႈံ႔မဲ့သြားသည္။
ေခြးသူေတာင္းစားေကာင္ ... မင္း တမင္သက္သက္လုပ္ေနတာ ငါ မသိဘူးမ်ားမွတ္ေနလား ...
“ မအားရေအာင္ မင္းမွာ ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ ”
“ ကေလးနဲ႔ ခ်ိန္းထားတယ္ ... မအားဘူး ”
ေလးဆက္ ထင္ထားသည့္အတိုင္းပင္။ သုတလႊမ္းႏွင့္ပတ္သတ္လာရင္ေတာ့ ျမတ္သူကို ဘယ္လိုနည္းနဲ႔မွ ဆြဲေဆာင္၍ရမည္မဟုတ္ေပ။ ေလးဆက္ ေဖ်ာ့ေတာ့ေနသည့္အသံေလးျဖင့္
“ ေနာက္မွ သုတနဲ႔ သြားေတြ႕လို႔မရဘူးလား ... သူငယ္ခ်င္းေလး ”
“ မရဘူး ”
ျပတ္သားလိုက္တာ။ အခ်ိန္ယူၿပီးေတာင္ မစဥ္းစားဘဲ တစ္ခါတည္းကို ေျပာခ်လိုက္တာပဲ။
“ ျမတ္သူေလး ... ”
“ မရဘူး ”
ဒီေခြးသူေတာင္းစားေကာင္ကေတာ့ ...
“ ဒါဆိုလည္း ထားကြာ ... မင္းတို႔အတြဲသြားရာေနာက္ကိုပဲ ငါ လိုက္ခဲ့မယ္ ”
က်စ္ ! ဒီေကာင္ကြာ လုပ္ျပန္ၿပီ။ အတြဲၾကားထဲလိုက္ၿပီး သူက ဘာလုပ္မလို႔လဲ။
“ ေလးဆက္ ... ငါ ေျပာမယ္ ... မင္း ... ”
“ ငါ့ကို ကူညီေပးမဲ့လူက မင္းပဲရွိေတာ့တာေလ ”
မလိုက္ခဲ့နဲ႔လို႔ေျပာမဲ့စကားေတြက တြန႔္ဆုတ္သြားရသည္။ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူက က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲ ေရာက္ကာ အခက္ေတြ႕ေနခ်ိန္တြင္ ျမတ္သူကလည္း ပစ္မထားနိုင္ေပ။
ဒါေပမဲ့လည္း မနက္ျဖန္က တစ္လေက်ာ္ေလာက္ ၾကာၿပီးမွ ကေလးနဲ႔ ပထမဆုံးျပန္ေတြ႕မဲ့ရက္ေလ။ ေလးဆက္ကို သူတို႔နဲ႔အတူတူလိုက္ခိုင္းဖို႔က ... အင္း ... နည္းနည္းေတာ့အခက္ေတြ႕စရာပဲ။
ျမတ္သူ အခ်ိန္အတန္ၾကာ တြန႔္ဆုတ္တြန႔္ဆုတ္ျဖစ္ေနၿပီးမွ ထြက္က်လာသည့္စကားလုံးတို႔က
“ မနက္ျဖန္မနက္ကိုးနာရီခြဲ ... Junction City ”
8:27 A.M
7.1.2021 ( Thursday )