Koç : Giriş
İstanbul, aşık olduğum ama bir o kadar da korktuğum bir şehirdi. Bursa'nın üçük bir yerinde doğmuş, orada büyümüştüm. Tüm hayatım orayken pat diye kocaman bir şehire gelmek korkutmuştu beni. Ben bu durumun normal olduğunu düşünsemde ablam göz devirerek 'geri zekalı' demişti bana. Gerçi ben onun yüzünden adımı geri zekalı sanmıştım ya bir ara.
Annemler bavulları beklerken, havaalanının içinde geziniyordum. İnsanlar telaşlıydı. Bazıları ise çok mutluydu. Havaalanı ayrılıkların yeri değil miydi? Oysa kimse ağlamıyordu burada.
Kaymak üzere olan kulaklığımı düzelttim ve telefonumu cebimden çıkarıp şarkıyı değiştirdim. Yürürken yaptığım bu hareket ile bir şeye çarpınca gözlerimi kapatıp hızlıca yüzümü buruşturdum. Böyle klişe bir olay benim başıma gelmek zorunda mıydı cidden? "Hem çarpıp hemde yüzünü mü buruşturuyorsun?" dedi tepemdeki ses. "Sana değildi o?" diyerek hızlıca kafamı kaldırdım. Elim kafama gitti usulca. Gözlerim karşımdaki adamın yüzüne takılınca kaşlarım havalandı. Tanıdık sima ile kafamı sola eğdim ve merakla adama baktım.
"Sizi bir yerden tanıyor muyum?" diyerek merakla sorduğumda kaşları alayla havalandı. Gözlerimi kıstım. Kimdi bu adam ya? "Bu da yeni tanışma taktiği mi?" diyerek alayla sorduğunda kaşlarım çatıldı ve başımı dikleştirdim. "He sorma, çok aşığım ben sana." diyerek göz devirdim. "Özgür hadi be oğlum." diye biri bağırdı o anda yandan. "Geliyorum." dedi önümdeki kazma cevap olarak. Sesin geldiği yöne baktığımda gözlerim kocaman oldu. "Siktir. Kartal Pinhan mı o?" dedim ağzımdan çıkanlara engel olamayarak. "Evet." dedi önümdeki kazma. Gözlerim kısa bir an şaşkınlıkla ona döndü ve sonra bize merakla bakan Kartal Pinhan'a bakmaya devam ettim.
Beşiktaş'ın efsanelerinden biri karşımdaydı yahu.
"Ne bekliyorsunuz abi?" diyerek Kartal'ın yanında beliren Oğuzhan Özyakup ile ikinci bir şok dalgası yayıldı bedenime. "Bayılırsam beni tutar mısın?" diye yanımda kazmaya sorduğumda göz devirdi. "Acelem var." diyerek Kartal ve Oğuzhan'ın yanına gittiğinde şaşkınlıkla baktım arkasından.
O anda beynimde şimşekler çaktı, tsunamiler oldu, ampuller patladı.
Ben daha yeni Beşiktaş'ın genç sol beki Özgür Çalhan'ı tanımamıştım.
Yok artık.