Chapter 44
Billy’s POV
It’s been 7 years since I last met Jane.
Madami na ang nagbago at nangyari sa buhay ko.
Funny to say but I’m not an actor anymore.
Three years ago, I decided to quit.
Nagsawa na ko sa buhay artista.
Hindi na kasi ako masaya sa ginagawa ko.
Parang naging daily routine ko na lang ang bumangon at magpanggap na okay ako sa harap ng madaming tao.
Wala namang nagawa ang lahat nung umayaw na talaga ako.
Tinapos ko lang talaga ang contract ko at nagtiis lang ako to fulfill Jane’s wish.
She wanted me to continue acting so I did.
But that was a long time ago.
Siguro naman, sapat na ang apat na taong pagtitiis ko.
Wala na kaming naging communication.
Tinupad ko lang naman ang pangako ko sa kanya na hindi na ko babalik at babalik pa sa kanya.
Nakamove-on na rin kasi ako.
I finally learned to forget the past.
I dated a few girls for the past seven years.
May mga naging girlfriends ako pero hindi pang-long term relationship.
Sadyang wala lang talagang nakakaintindi at compatible sa akin.
Madaming nagiging problema na naglilead into break ups.
Kapag nagyaya sila makipaghiwalay, di ko na hinahabol pa.
“Sir, please sign these documents needed for tomorrow’s proposal” Lapit sa akin ng secretary ko.
I took the papers without looking at her.
Binasa ko lahat ng dapat basahin bago ko pinirmahan.
Then I looked at my desktop and emailed a very important client.
Nagtatrabaho na pala ako as the CEO of Fernandez Group of Companies.
Nagkainteres ako sa kompanya namin nung nagquit ako sa pagaartista.
Timing na timing naman na sawang-sawa na si Luke gawin ang mga gusto ni Dad.
At first, of course hindi pumayag si Dad na ako ang maging heir niya.
But I proved to him that I want to work here.
After a year, he realized that I’m capable of being the next CEO.
He trained me personally and just last month, I finally became the president.
Medyo nangangapa pa ko sa pamamalakad ng kumpanya but gladly, everything is smooth.
Luke, on the other hand, is now an owner of his own bar.
Hindi siya yung klase ng bar na pipitsugin o sabihin nating, mapuntahan lang pag bored ka.
It’s one of those famous bars here in the Philippines na halos mayayaman at mga sikat ang pumupunta.
Nung una ay tinry niya magtrabaho sa restaurant na si Sabrina ang owner pero wala talaga siyang passion sa pagluluto.
Naging mekaniko din siya sa car shop ni Kevin pero umayaw din siya.
Hindi nga pala sila nagkainlove-an ang dalawa dahil para kay Kevin, masyadong boyish ang attitude ni Sab.
Hindi niya masyadong type ang mga ganung babae.
Pero parehas silang single hanggang ngayon.
Luke also tried working at a resort na pagmamay ari ni Yannie at Francis na kasal na ngayon.
Yup, nakakakatuwang sila ang nagkatuluyan.
Business deal ng parents nila ang magpakasal sila pero the good thing is, they really love each other kaya naman wala ng naging problema pa.
As for luke, hindi niya rin nagustuhan ang resort.
Sumunod na naging trabaho niya ay sa hotel kung saan nagtatrabaho si Kiko.
Pero masyado kasing tamad si Luke kaya napatalsik siya doon.
Oo nga pala, hindi nagkatuluyan si Kiko at Princess kahit na may 2 years old daughter sila.
Masyado daw kasi silang nagaaway at nagdecide na lang silang maghiwalay.
Sana nga ay balang araw ay magkabalikan sila.
At the end, naging partners si Luke at si Katerina sa business nilang bar.
I heard they were engaged.
Sira ulong Nathan kasi yun.
Nambabae at nahuli mismo ni Katkat.
Ayun, habang broken hearted siya ay naging close sila ng kapatid ko.
Si Jane?
I don’t know what happened to her.
The last time I heard from my friends, may balak daw siyang mangibang-bansa.
Ewan ko lang kung natuloy. Hindi ko na rin kasi tinanong pa.
“Hey”
I looked up when I saw my office door opened.
Napangiti ako ng makita ang isang babaeng buntis.
I stood up and hugged her.
“Oh Ashley, bakit andito ka na naman?”
Kasal na nga pala si Ashley kay Jace.
Nakakatuwa nga at naunahan pa nila ako.
6 months pregnant na siya.
“Kuya, nabobored kasi ako sa bahay”
“Alam ba ng asawa mong andito ka? Teka, umupo ka muna”
Umupo kami sa couch ko dito sa office.
“Oo naman. Ay narinig mo ba yung nangyari kay Akiko?”
I frowned at that.
Bago ako umalis sa pagaartista ay pasira na ang career niya.
Nung hiniwalay siya sa akin as my leading lady ay hindi na siya nakakuha pa ng lead role.
Madaming pinartner sa kanya pero hindi nagwo-work ang loveteam nila.
May scandal pa nga siya noon pero dahil sa sobrang busy ko sa training ko sa company namin ay hindi ko na nalaman pa kung ano na ang nangyari.
“Why? What happened?”
“Grabe kaya! Naunuod kasi ako ng balita. Di’ba nung umalis ka as an actor ay pabagsak na ang career niya? Months later may dinate siyang lalake tapos after a few years ay nawala na lang siya na parang bula. It turns out na pinakasalan niya pala yung guy”
“Oh tapos?”
“Buttered wife siya! Sinasaktan siya nung asawa niya at kanina ininterview siya at sinabi niyang nakipaghiwalay na siya. Grabe kawawa, bugbog sarado talaga ang mukha”
Nagulat ako sa sinabi ni Ashley.
Naawa ako kay Akiko dahil ganun na pala ang nangyari sa buhay niya.
Pero hindi na ako yung tipo ng taong magaalala pa sa kanya at pupuntahan siya.
Besides from being the busiest person in the world, galit pa rin kasi ako sa kanya.
Kahit pitong taon na ang nakalipas ay hindi ko pa rin makakalimutan ang ginawa niya.
“Ahhh. Alam mo ikaw, iwasan mo manuod ng ganyan. Masama sa anak mo yan”
“Sus”
“Umuwi ka na nga, madami pa kong gagawin. Wag kang galaera ha”
Tumayo na ko at tinawagan si Jace na dito rin naman sa kompanya nagtatrabaho.
I heard Ashley muttered something kaya natatawa na lang ako.
Alam ko kasing ayaw niya pang umalis.
When Jace arrived to fetch Ash, I went back to my chair and continued what I was doing before my sister interrupted me.
To be honest, ganito na buhay ko for the past four years.
Nagpapakapagod at nagpapakabusy para sa gabi ay matutulog na lang ako.
Masaya ba ako sa ginagawa ko?
I don’t know.
Siguro contented, oo.
*knock knock*
The door opened again and I groaned.
“What?” I snapped to my secretary.
Ayoko kasing iniistorbo ako pag nagko-concentrate ako sa work ko.
“The photoshoot for our new product started already. Hindi mo po ba dadaanan para tignan?”
I stretched my arms and nodded. “I’ll be there”
Tumayo na ko at tanging cellphone ko lang ang dinala ko.
I looked at the mirror first before I went out of my office.
Rinig kong may mga babaeng naghahagikgikan kada dumadaan ako.
Sanay na ko sa set up na ganito araw-araw.
Tuwing aalis at uuwi ako ay madami pa rin ang gustong lapitan ako.
Hottest CEO nga daw ika nila.
Psh. As if I needed that title.
“Kamusta na nga pala ang sales sa branch office natin in Davao?” I asked my secretary.
“Hala sir, di ko pa po nahihingi----”
“Go back and get it. I need to see the report tomorrow”
“Pero sir----”
“Ako na bahala dito sa photoshoot. Titignan ko lang naman at babalik na rin ako”
Training pa lang ako ay hands-on na talaga ako kaya naman kahit na CEO na ko ay gusto kong ako mismo ang nakakakita ng mga dapat kong icheck.
Ayokong iasa na lang at iutos sa iba.
Dumiretso na ko sa sarili kong elevator.
Iba ang elevator ko sa elevator ng mga employees.
Ganun ka-cool si Dad.
I tapped my right foot while waiting.
Nasa 10th floor pa kasi ang pupuntahan ko.
Pagbukas ng elevator ay saktong tumawag si Luke.
I answered the call habang naglalakad ako.
Luke: Brooo!
Me: Oh?
Luke: Sup? Busy ka mamaya?
Me: Kung yayayain mo na naman ako para dumaan sa bar niyo ay alam mo na ang sagot ko.
Halos araw-araw ay niyayaya niya ko pumunta doon.
Minsan nga ay binablock ko na ang number niya tuwing gabi para lang hindi niya ako makulit.
Luke: Ang KJ mo talaga kahit kailan. Come on, minsan lang naman.
Me: I’m busy.
Luke: Tignan mo to. Matagal na nung last ka nagkaroon ng matinong relationship. Paano ka makakahanap ng ideal girl mo kung lagi kang nasa office?
Me: Kung magkakagirlfriend ako ulit, sisiguraduhin kong hindi mahilig uminom. Kaya ang pagpunta ko sa bar mo ay hindi makakatulong sa akin.
I heard him hissed kaya tumawa ulit ako.
Luke: Fine, bye na nga! Papadala ko na nga pala sayo ang wedding invitation namin ni Katkat.
Me: Naks. Sige ingat.
I ended the phone call and opened the huge door towards the studio.
Madaming naggreet sa akin at ngumingiti lang ako.
Dumiretso ako papunta sa camera man.
“Bakit hindi pa kayo nagsisimula?”
“Nagreready lang po ang model”
Tumango ako at pinagmasdan ang lugar.
We hired a new international model for our new product.
Malamang papatok ito dahil lahat ng marketing strategy namin ay pinagisipang maiigi.
This is actually the first product under my management as the CEO.
“There she is!” Tuwang-tuwang sigaw ng camera man.
I turned around to look at the model.
Everyone applause her but I didn’t.
Everyone greeted her but I just stared at her.
Sobrang ganda niya at ang kinis kinis ng balat niya.
Ang suot niyang red dress at red heels ay bagay na bagay sa kanya.
She walked gracefully as she smiled and waved at everyone.
And then she stopped in front of me.
Hindi na ko nakapagsalita at tinitigan ko lang siya.
I can’t even feel my feet.
For a long time in the past seven years, my heart started beating again.
Ito yung tibok ng puso ko na hinanap ko sa ibang mga naging girlfriend ko pero sa kanya ko lang talaga naramdaman.
Dito sa babaeng nasa harapan ko.
“Billy, it’s nice to see you again” She said.
Jane smiled at me and handed her hand but I was frozen.
Wala akong ibang nakikita kundi siya.
Wala akong ibang naririnig kundi ang boses niya.
She bit her lower lip and frowned.
Damn, she’s so beautiful.
“Don’t you remember me?” She asked.
I exhaled and smiled widely. “My apologies. I just got really starstruck seeing you, Jane”
Nagshake hands kami at naramdaman kong medyo naging stiff siya.
Bakit?
Naiilang ba siya sa paghawak ko ng kamay niya?
Well, yeah…ang awkward nga naman talaga.
“Ikaw pala ang new model namin”
“Yup” She shyly said.
Narealize kong maraming nakatingin sa amin kaya naman nagpaka-pormal na ulit ako.
I fixed my tuxedo and cleared my throat.
“I’m here to tell you that Fernandez Group of Companies are happy to have you, Ms. Jane Dela Cuesta. I hope you’ll be comfortable working with these people”
I looked at everyone before I looked at her again. “Should we start?”
Nagsibalikan na ang mga staff sa mga ginagawa nila while Jane just stared at me.
Nagbago ang expression ng mukha niya and I guess my formality is the reason.
Siguro ay nagulat siya dahil business relationship ang pinakita ko sa kanya.
“Ano ka nga pala dito?” Nagtatakang tanong niya habang inaayos ang set up.
Ah…
Hindi niya pa pala alam.
“I own this place”
“I was just joking hehe” Bigla siyang tumawa kaya naguluhan ako.
“What do you mean?”
“Of course I know na ikaw ang CEO ng kumpanyang pagtatrabahuhan ko. I actually did this in purpose…I came here to see you. Again”
Gulat na gulat ako sa pagamin niya kaya naman hindi ako nakapagsalita agad.
I wanted to ask her what she means by her statement pero pinapunta na siya dun sa harap ng mga nagaayos sa kanya.
I should be heading back to my office but I can’t.
I don’t want to leave with my unanswered question.
Madami kaming dapat pagusapan.
Madaming dapat sabihin sa isa’t-isa.
Habang busy siya ay kita kong natawa siya at tumingin sa’kin.
Halata niya sigurong nababothered ako sa mga sinabi niya.
Hindi ako mapakali at naglakad lakad ako dito sa loob ng studio.
I kept asking the staffs kung gaano pa ba katagal itong photoshoot.
Maya-maya, ay lumapit ulit sa akin si Jane.
“Bakit para kang kiti-kiti diyan na hindi mapalagay sa isang lugar?” She teased.
Tinitigan ko siya at tinry kong basahin ang kung ano ang iniisip niya thru her eyes but I can’t.
Siguro hindi ko na talaga kabisado si Jane dahil sa pitong taong pagkakalayo namin.
“What do you mean by what you said?”
“I'm being sarcastic hahaha. Hindi ka naman kiti-kiti, it’s just that---”
“No. I meant the earlier----”
“Oh! That!”
Naghintay ako ng sagot niya pero tinawanan niya lang ako.
“Are you in a hurry Mr. Fernandez? If you are, then go. Alam ko naman na kapag CEO ay hindi dapat pinaghihintay. Busy ka at maraming ginagawa. I’m sure this photoshoot would be successful without your presence here”
Pinapalayas ba ako nito?
“Just tell me why you want to see me again” Seryosong bulong ko habang hindi pa kami napapansin ng mga tao dito.
Nagbago ang expression sa mukha niya at tinitigan niya ko ng maiigi.
“Hindi na ba pwede?”
“Sa tingin mo, hindi na ba pwede?” Pagbabalik ko sa kanya ng tanong niya.
She frowned and walked away to change her outfit.
Fuck.
Nabadtrip ko pa yata.
Kainis!
Hindi ko lang kasi macontrol yung sarili ko. I hate being this curious!
I groaned and walked towards her dressing room.
Narinig kong napasigaw ang baklang kasama niya pero hindi ko sila pinansin.
Kahit nakadress at naka-high heels si Jane ay hinawakan ko agad ang kamay niya at hinila siya palabas.
I didn’t even cared about all the people who asked me where I’m taking her.
Dire-diretso lang ako papunta sa elevator ko.
“Get off!” Sigaw niya pagsarado ng pintuan ng elevator.
I pushed the stop button and then I looked at her.
Nagulat siya sa ginawa ko at napaurong.
“Ano ba! I’m working----”
“Just tell me why you’re here. Jane, please” I pleaded.
She crossed her arms and looked away. “I need a job”
“You can’t fool me. International model ka which means madaming nagooffer sayo ng trabaho. Bakit dito pa sa company ko?”
“Kung makapagsalita ka naman parang ayaw mo. Fine! I’ll cancel our contract. Now, palabasin mo na ko dito para masabi ko na agad sa----”
“Jane ano ba! Mababaliw na ko sa ginagawa mo! Ang gusto ko lang naman ay paliwanag mo kung bakit ka nandito. Is it because of me? Is it because of us?”
Jane, for seven years, hindi kita pinuntahan dahil tumupad ako sa usapan natin.
Ikaw lang naman ang hinihintay ko para bigyan mo ako ng go signal na lapitan ka ulit.
Please tell me you’re here because you still love me.
--------------------------------------------------------------------
What do you guys think? Mahal pa rin ba ni Jane si Billy or baka may ulterior motive siya?
#MoYamWeMeetAgain