Hoofdstuk 19: 18

161 5 2
                                    

Pov Louise:
Ik werd 18. Eindelijk volwassen! Emilie kwam weer eens mijn persoonlijke styliste spelen. Toen gaf Emilie mijn cadeautje. Ik pakte het uit. Het was een boekje. Ik las de titel voor: "Eightteen years of friendship." Ik bladerde door het boekje. Ik en Emilie kenden elkaar al in de wieg. Samen maakten we vele leuke herinneringen. Van in de kleuterklas onszelf tekenen en helemaal volhangen met ijs, samen naar het middelbaar en met kerst op de schaatsbaan tot samen zingen en nummers schrijven. Ik bedankte haar met een omhelzing. Ze was mijn beste vriendin, voor eeuwig en altijd.

Pov Noah:                                                 
Ik had stress. Stress omdat mijn verassing voor haar verjaardag vrij riskant is. "Wat als ze het te vroeg vindt? Wat als ze het gewoon niet wil?" spookte door mijn hoofd. Emilie had ook heel hard geholpen met de verassing. Ik zou voor haar gaan zingen, maar ik kon geen noten lezen, laat staan een nummer schrijven. Ik dacht zelfs dat ik überhaupt niet kon zingen. Maar daar dacht Emilie duidelijk anders over. Ze leerde me noten lezen en hielp me met het nummer. Zonder haar hulp zou dit een grote flop geworden zijn. Maar zelfs zij wist niet over mijn verassing voor Louise. Campus B stroomde vol met volk voor Louises verjaardag. Louise en Emilie kwamen na een tijdje ook opdagen. Louise was onder de indruk, zo te zien. "Wauw, wat is dit allemaal?" vroeg ze. Ik zei niets en begon meteen mijn nummer voor haar te zingen. Louises mond viel open van verbazing. Ze dacht duidelijk niet dat ik zou kunnen zingen. Toen ik klaar was met zingen, was het tijd voor het moment supreme. Ik ging op 1 knie zitten en haalde een doosje uit mijn zak: "Louise, wil je met me trouwen?" vroeg ik hoopvol. Louise kreeg de tranen in haar ogen. "Ja!" riep ze voor heel Campus B, ze liep naar me toe en kuste me.

Loah ~ A True Love 💖Where stories live. Discover now