KOKUNUN İZİ

20.BÖLÜM~Yeni İş

"Neden durduk?"

"Şey şirkette ilk günüm ve senin arabandan inmek istemiyorum. Yanlış anlaşılma olabilir."

Bora kaşlarını çatmıştı ama bir yöndende bana hak veriyor gibiydi.

"Tamam biraz ilerleyelim en azından çok yürüme."

"Zaten şurası ben yürüyebilirim. Aynı zamanda girmiş olmayız hem. Teşekkür ederim."

Boraya gülümseyip arabadan indiğimde serin hava iyi gelmiş beni kendime getirmişti. Hem böylelikle heyecanımı biraz atmış olacaktım. Bora arkamdan bir şeyler mırıldanmıştı ama ben çoktan araçtan indiğim için onu duyamamıştım. Derin bir nefes alıp şirketten içeriye girmiştim. Bora benden önce girmiş olmalıydı. İçeriye adım attım, beni geniş beyaz tonlarında dekor edilmiş bir yer karşılamıştı. Danışmaya gidip müdür odasına uğramam gerekip gerekmediğini sorduğumda kadın sanki beni bekliyormuş gibi onaylayıp bir telefon açmıştı. Daha sonrasında Erhan Beyin beni beklediğini söylemişti. Bu adam Bora'nın babasıydı ve ben ne yapacağımı bilemiyordum. O adam bizi daha önce görmüştü ve Borayla sevgili olduğumuzu düşünüyordu. Tereddütle kapıyı çalıp içeri girdim.

Saçlarına ak düşmüş jilet gibi takım elbisesiyle aynı Boraya benziyordu daha doğrusu Bora babasına benziyordu. Salak Masal nasıl bir baba oğluna benzer ki. Yüzünde hafif bir tebessümle bana bakan adamın yanına girdim.

"Gel kızım hoşgeldin."

"Hoşbuldum efendim nasılsınız?"

"İyiyim kızım sen nasılsın? Geç otur şöyle."

Masasının önünde bulunan siyah deri koltuklardan bir tanesine oturdum.

"Bende iyiyim efendim sağolun."

"Erhan Amca de bana kızım zaten yeterince resmi konuşuyorum gün içerisinde."

Hafifçe gülümsedim.

"Haklısınız efen- Erhan Amca. Sıkılıyor olmalısınız ciddi bir işiniz var."

Büyük bir avukatlık şirketleri vardı ve işi gereği hep ciddi olmak zorundalardı. Ama yalnızca bununla sınırlıda değildi şirketin bambaşka sektörlerle de ilgilenmesi ilgimi çekmişti bu yüzden Yiğit burada işe başlayabilmişti. Ve adam gün içinde o kadar resmi konuşmaya maruz kalıyordu ki bizim Açelya ve Kumsal ile aramızda geçen konuşmalara şahit olsa adam kalpten gidebilirdi...

"Bora bana senden bahsetti."

Dediğinde kaşlarımı havaya kaldırdım. Babasına ne kadarından bahsetmişti.

"Yeni mezun olmuşsun, ve Cv'nde gayet iyi. Oğlumun sevdiği kızın bizim şirketimizde çalışması beni mutlu eder."

Oğlunuzun sevdiği kız ben değilim efendim...

Bu sözün utancıyla yanaklarım kızarmış bakışlarımı adamın gözlerinden kaçırmıştım.

"Beni evinize davet ettiğiniz gün gelemedim kusura bakma Erhan Amca karşınıza salya sümük çıkmak istemedim."

Hey ne yapıyordum ben. Offf Masal gereksiz ayrıntıya giriyorsun. Adam vur dedi sen öldürdün. Erhan Amca gülümsedi, buz mavisi gözlerini Boraya vermişti. Yaşlı bir adam olmasına rağmen hâlâ yakışıklı duruyordu bence.

"Sorun değil kızım. Bora rahatsızlandığından bahsetmişti bir daha ki sefere artık."

"Evet Erhan Amca bir daha ki sefere artık."

"Yalnız aklıma bir şey takıldı kızım, biz seninle tanıştığımızda bana adının Ceyda olduğunu söylemiştin fakat dosyanda adın yalnızca Masal olarak görünüyor. Bir yanlışlık mı oldu acaba?"