KOKUNUN İZİ

45.BÖLÜM~Telefon

Ben geldiimmm keyifli okumalarrr...♡

Kapının önündeki kutuya bakarken kaşlarımın çatılmasını engelleyememiştim. Bu neydi? Filmlerde veya kitaplarda başrol kızın kapısına bırakılan kutularda bu zamana kadar hiç hayırlı bir şey çıkmamıştı. Almasa mıydım?

Eğilerek kutuyu aldım.

Bravo Masal bravo!

"O neymiş?" Açelya'nın meraklı sesi dibimde biterken bilmem dercesine omuzlarımı silktim. Oturma odasına girdiğimde Kumsal'ın da meraklı bakışlarının beni bulduğunu hissetmiştim. Simsiyah mat olan kutunun üstünde yalnızca altın harflerle bir marka yazıyordu. Kutu pek ağır olmasada boyutça epey büyüktü.

"Ay çok heyecanlı. Bir kitapta gibiyim şu an, ya da heyecanlı bir filmde! Gizemli kutu en sevdiğim olay."

Açelya'ya gözlerimi devirip kutuyu açtığımda beni karşılayan beyaz kağıdı kaldırmış ardından odadaki herkesin gözlerinin kocaman olmasına şahit olmuştum.

Kutunun içindeki simsiyah elbiseyi askılarından tutup kaldırırken elbisenin güzelliği dilimi lâl etmişti.Simsiyah uzun bir elbiseydi. Elbisenin üst kısmı tam bedenime oturuyordu ve ince ip askılardan oluşuyordu. Göğüs altından hafifçe genişleyerek ilerleyen elbisenin derin bir yırtmacıda vardı. Fakat bu yırtmaç ayaktayken çok belli olmayacak cinstendi. Yürürken derin yırtmaçtan bacağım görünecekti. Bu elbise...fazlasıyla güzeldi.

"Oha!"

"Kimden geldi lan bu!?"

İlk tepki Açelyadan ikinci tepki ise Kumsaldan gelmişti. İkiside benim yanıma oturduğunda elbiseyi kucağıma bırakıp kutunun içine bakmaya devam etmiştim. İçindeki küçük kart heyecanımı ve merakımı arttırırken kartı elime aldıktan sonra içime doğan rahatlamayla derin bir nefes almıştım.

Annem sana bir hediye almak istedi. Ben yapmamasını söyledim ama ne dediysem dinlemedi tabii. Davet günü bunu giyersen çok sevinir ama tabii ki giymek zorunda değilsin yani zorunda hissetme kendini lütfen. Bedeninden emin değilim ama bence olur sana, en küçük bedenmiş aldığımız yerdeki kadın öyle söyledi. Umarım beğenirsin bence sana çok yakışır.

~Bora

"Vay anasını! Allah'ım sana geliyorum! Masal kayınvalidenden ilk hediyeni aldın!" Açelya'nın kafasına vurup gözlerimi devirdiğimde Kumsal da konuşmuştu.

"Vallahi çok güzel."

Kendi telefonumu elime aldığımda Boraya nasıl bir mesaj yazmam gerektiğini düşünüyordum. Bunu alamam deyip geri mi çevirecektim yoksa teşekkür mü edecektim.

"Nazik bir davranış bence bunu kabul etmende bir sakınca olmaz. Yani sadece bir elbise." Kumsal benim aklımdan geçenleri tahmin edercesine konuştuğunda dediklerine hak vermiş ve kafamı sallayarak Boraya mesaj atmıştım.

Bora

Siz: Teşekkür ederim, bu çok güzel. Davette bunu giymeyi çok isterim.

Telefonumu kapattığımda Açelya'nın yüksek sesle bağırıp ağzını kapatması bir olmuştu.

"Oha! Oha oha! Çok çok oha!"

"N'oldu?"

Açelya'nın bakışları bana çevrildiğinde telefonunu bana doğru çevirmişti. Telefonda gördüklerim ise ağzımın bir parça açılmasına neden olmuştu.