KOKUNUN İZİ

5.BÖLÜM~Gizemli Kız

1 Hafta, aldatılmamın üstünden tam 1 hafta geçmişti. Kendimi toparlamaya çalıştığım, belki sayısız film izleyip en komik yerlerinde bile ağladığım, kutu kutu dondurma, çikolata bitirdiğim, odamdan dışarı adım bile atmayıp, belkide bilinçaltımda plan yaparak geçirdiğim 1 hafta.

1 hafta çok uzun bir süre değildi belki ama bana asırlar gibi gelmişti.Kızlar sürekli beni sorguya çekiyorlardı. Odama gelip beni konuşmaya zorlasalar da onlara hiçbir şey anlatamamıştım. Ama bu 1 haftanın sonunda kendimi toparlamıştım.Toparlamak zorundaydım güçlü gibi yaparak güçlü olacaktım.O gün, o çöpü karıştırdığım günden sonra Boraya ulaşmaya çalışmıştım. Soyadını bilsem her şey daha kolay olacaktı ama onun hakkında hiçbir şey bilmiyordum.Bir şirkette avukat olarak çalışıyor ve adı Bora'ydı.Bu şehirde kim bilir kaç kişi vardı adı Bora ve avukat olan.

Ama vazgeçmemiştim aramalarımı devam ettirecektim.Bugün ilk defa çarşıya çıkmaya karar verdim, bu depresyon modunu üstümden atmam için temiz havaya ihtiyacım vardı. Bugün sondu yarın bambaşka bir güne bambaşka bir bana uyanacaktım.Bu 1 hafta da Yiğit sayısız kere evime gelmiş konuşmak istediğini söylemişti.Kızları uyardığım için hiçbiri ona kapıyı açmamıştı, anlamıştı onlar da aramızda bir sorun olduğunu.

Kapımın bir kaç kere tıklatılmasıyla açılması bir olmuştu.Kim olduklarını burdan anlamalıydım kapımı çalıp direk içeri dalan başka kimler olabilirdi ki.Neyse buna da şükür en azından kapımı çalıyorlar.Kumsalla Açelya ellerinde pastayla içeriye girdiklerinde kaşlarımı çatmıştım.

"Baakkk sana pasta yaptık!"

Açelya gülerek konuştuğunda bende ona gülümsemiştim.Beni mutlu etmeye çalışıyorlardı.

"Hem de çilekli senin sevdiğinden, aslında biz yapmadık aldık ama olsun."

Kumsal konuşup elini havada salladığında gözlerim dolmuştu saçma bir şekilde.Etrafımda böyle dostlarım olduğu sürece her zaman her şeyi çok daha kolay atlatabiliyordum.

Şu an canım pasta yemek istemese de onları mutlu etmek için bir kaç çatal yemiştim.Evet çatal yemiştim çünkü pastaya direk çatallarla bodoslama dalmıştık.Sanırım artık onlara anlatmalıydım belkide içimde tutmaktansa tüm yüklerimden dilimden dökülen sözcüklerle kurtulurdum.

"Yiğit beni aldatmış."

İkiside şok içinde yüzlerini gömdüldükleri pastadan kaldırdılar.

"Hass!"
"Ne!"

İkisininde tepkisi bunlar olurken Kumsal birden ayaklanmış ve kapıya doğru yürümeye başlamıştı.Arkasından seslendim.

"Nereye!?"

"O Yiğiti si-"

"Oha oha"

"Sevmeye"

Kumsal böyleydi işte o aramızda en asabimiz en erkek gibi en atarlımızdı.Açelya daha çocuksuydu.
Bende peşinden hemen ayaklanıp onu durdurmuştum.

"Bir dur daha bitirmedim bir oturalım anlatacağım."

Kumsal tereddütle yüzüme baktığında sonunda odaya geçip oturmuştu.

İkiside bana merakla bakarken tüm olayları en başından anlatmaya başladım.Dakika başı yüz ifadeleri değişirken onların suratında hiç görmediğim mimikler görüyordum.

"Nasıl yani o orospu bizim evimize geldi ve biz markettemiydik sıçayım boyle şansa."

Kumsal sinirle konuştuğunda bu seferde Açelya atlamıştı.