"Soo çabuk kralı çağır prenses uyandı! " kadın şefkatle bana bakarken derin bir nefes verdim.
Buraya nasıl geldiğimi bile hatırlamıyordum
Babam içeri girdiğinde direk yanıma koşturdu
"Kızım,iyi misin? " kafamı olumlu anlamda salladım.
"Ne oldu orada? Askerler geldiğinde yerde bir sürü ölü kenarda da baygın halde olan seni bulmuşlar." O insanlar bana ne yaptılar bilmiyorum ama kendimi çok değişik hissediyordum.
Ağzımı zorla açıp konuştum "baba sonra anlatsam olur mu? " hızla kafa salladı "tabi kızım olur,sen dinlenmene bak."
Babam bir süre yanımda durduktan sonra benim isteğim ile hizmetliler ile odamdan çıktılar.
"Kıpırdama...şimdi bitecek"
"Onu kenara taşı Jeon"
"Hadi gidelim birazdan gelirler"
"Artık bizdensin...geri geleceğiz"
Sesler kulağıma dolduğunda gözlerimi sertçe kapattım bileğime bir iz bırakmıştılar.
Sağ kolumu yavaşça kaldırıp üstümdeki beyaz elbisenin kollarını sıyırdım gözlerimi bileğime çevirdiğimde gözlerim büyüdü.
İz şimdi daha da belirginleşmişti.
İze parmağımı değdirdiğimde yine aynı o kızda olduğu gibi bir saniyeliğine mavi olmuştu.
Korku ile parmağımı geri çektim,bunu babama söylemeliydim.
Yavaşça ayağa kalkıp kapıya ilerledim.
Kapıyı açtığımda beni gören hizmetliler başlarını eğip kenara çekildiler.
Saray'ın büyük koridorunda ilerleyip babamın odasının kapısını tıklattım.
"Gelebilirsin." İçerden babamın kalın sesi geldiğinde kapının kolunu çevirip içeri girdim.
Babamın önünde eğildikten sonra konuşmaya başladım.
"Baba ne olduğunu anlatmak istiyorum" babam kenardaki hizmetlilere dışarı çıkmaları için işaret verdiğinde onlar baş selamı vererek büyük odadan çıktılar.
"Anlatabilirsin kızım" sertçe yutkunup neler olduğunu anlatmaya başladım.
____
"baba hatta bileğime iz bile yaptılar bak göstereyim" kolumu sıyırıp babama gösterdim.
Şaşkınlıkla gözlerini açıp ize baktı
"Bu da ne? " parmağını daha izin üstüne değdiremeden inleyip kendini geri attı.
Telaşla babamın yanına koşup elini tutum "baba,baba ne oldu?" Sadece hızlı hızlı nefesler alıp veriyordu.
Kapıya doğru bağırdım "Muhafızlar! Yardım edin" içeri aceleyle kılıçlarıile giren muhafızlar ilk etrafı kontrol etti ardından bize doğru koşturdular.
"Efendim, ne oldu böyle? " babamın kollarından tutup havaya kaldırdılar "ben...bilmiyorum" babamı koşa koşa hemşirenin yanına getirdiklerinde korkuyla bağırdım "ne oldu babama?!"
Hemşire önümde eğildikten sonra dışarı çıkmamı rica etti itiraz etsemde kadının babama hemen müdahale etmesi için koridora çıktım.
Stresten tırnaklarımı yemeye başlayıp koridorda bulunan ve ormanı gösteren büyük cama ilerledim.
Ağaçlarda gözlerimi gezdirdim, ne yaptılar bana?
Bileğime baktığımda iz yine kısa süreliğine mavi olup eski rengine döndü.
Artık renginin değişmesi umurumda bile değildi sadece babamı düşünüyordum.
İçeriden bir çığlık yükseldiğinde babama kötü bir şey oldu korkusuyla koşarak içeri girdim.
Hemşire kadın elini ağzına bastırmış korkuyla babama bakıyordu.
Gözlerimi babama çevirdiğimde sertçe yutkundum,ize dokunduğu parmağından başlayıp omzuna kadar ilerlemiş olan kömür rengi korkunç gözüküyordu.
Gözümden bir damla yaş düştüğünde odanın içine ilerledim "ne oldu ona böyle? " hemşire sorduğum soruyla elini ağzından çekip zorla konuşmaya başladı.
"B-ben bilmiyorum...kolunu silmeye çalıştım ama olmadı...gitmiyor." sinirle bağırdım "işini yap ve babamı iyileştir.hemen!. " kadın korkuyla babamın gözlerinin içine ışık tuttu.
"Muhtemelen bayılmış, ama koluna ne olduğunu bilmiyorum...onun için bir şey yapamam...sanki...sanki elektrik çarpmış gibi" gözlerim bileğime kaydı.
O insanlar bana ne yapmıştı?
Ve Yenilmezler ' de neyin nesiydi?.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
_____
Selam!
İkinci bölüm ile karşınızdayım kitaba vaktim olabildiğince bölüm yazmaya çalışıyorum emeğimin karşılığını almakta hakkım yani.
Yıldıza basıp yorum yapın bende size yeni bölüm atayım çok zor değil.
