"ငါ့မြေးရယ်၁၀တန်းလေးတောင်မအောင်ရင်
ရှေ့လျှောက်ဘဝကပိုခက်ခဲသွားလိမ့်မယ်
ကိုကြီးကိုအားမကျဘူးလား"
"အားကျစရာလား....
ပထွေးကိုအဖေအဖေဆိုပြီးဖားယားနေတာ"
အဖွားဖြစ်သူကကြယ်စင်ခလက်မောင်းလေးကိုကိုင်ပြီး
"အဲ့လိုလည်းမဟုတ်ဘူးလေမြေးရယ်
အဲ့လူရဲ့ကျေးဇူးကြောင့်ကိုကြီးကမတောင့်မတမကြောင့်မကျဘဲဆေးကျောင်းကိုကားလေးနဲ့ကျော့ကျော့လေးတက်နိုင်ခဲ့တာလေ"
"ဟာ......မသိဘူး
ဖွားဖွားကလည်းသူ့ချွေးမဘက်ကပဲပါနေတယ် မုန်းတယ်.....အားလုံးကိုမုန်းတယ်"ဆိုကာအော်ဟစ်လိုက်တော့သည်၊၊
ခဏကြာတော့.....
"မြေးလေးရေ....တံခါးဖွင့်ဦး"
ကြယ်စင်ခဆူဆောင့်အောင့်ပြီးအခန်းတံခါးကိုဖွင့်လိုက်လေသည်၊၊
ဆရာမဆိုလို့အမေအရွယ်အသက်ကြီးကြီးထင်မိတာအခုတော့အလွန်ဆုံးကွာလှ၄ ၊၅နှစ်လောက်လေပေါ့.....
အဖွားဖြစ်သူကစားပွဲကိုရှင်းပေးပြီး
"ထိုင်သမီး.....
အဖွားမြေးလေးကနည်းနည်းတော့ဆိုးတယ်
ဒီနှစ်တော့အောင်စေချင်တယ်သမီးရေ"
သူမကထိုင်ခုံမှာထိုင်လိုက်ပြီး
"မိုးဘက်ကပဲအားစိုက်သင်လို့အးမရဘူးဖွားဖွား....သူကိုယ်တိုင်ကလည်းလိုချင်စိတ်ရှိမှဖြစ်မှာလေ"
ဘာလဲဟ....
လာတည်းကစကားကြီးစကားကျယ်နဲ့.....
"ကဲ....ဒါဆိုအဖွားသွားဦးမယ်"
အဖွားဖြစ်သူကစတိုးဆိုင်လေးဖွင့်ထားတော့အပြေးအလွှားဖြင့်အရှေ့ကိုသွားလေသည်၊၊
"မင်းအမှတ်စာရင်းထုတ်ပြီးပြီလား"
ကြယ်စင်ခတစ်ယောက်စုပ်လုံးသကြားလုံးပါးစပ်ထဲကထုတ်ပြီး
"ခင်ဗျားကလည်းကျပါတယ်ဆိုမှ
အမှတ်စာရင်းထုတ်ပြီးဘာလုပ်ရမှာလဲ"
ပြောပြီးပါးစပ်ထဲသို့သကြားလုံးကိုပြန်ထည့်လိုက်လေသည်၊၊
"ထုတ်မှကိုယ်ဘာလိုလဲဆိုတာကိုယ်သိရမှာပေါ့
ပြီးတော့ကိုယ့်ကိုစာသင်ပေးမယ့်သူကိုလည်းrespectလေးထားပါဦး....
ငါနဲ့စာသင်မယ်ဆိုအရင်ဆုံးမင်းလေသံကိုပြင်သင့်တယ်"
YOU ARE READING
သံစဥ်မညီတဲ့တေးသွား
Short Storyအချစ်ဆိုတာ.... နာကျင်စရာတွေ ရင်ခုန်ပျော်ရွှင်စရာတွေနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားသည်😘😘
အပိုင်း(၁)
Start from the beginning
