Embracing Darkness

Chapter 18

#EmbracingDarknessCH18

Palawan

Hindi ko alam kung gaano katagal nagmamaneho si Dark, ni hindi ko rin siya magawang tanungin kung saan ba kami pupunta. Glancing at the clock, it says it's already 2 am in the morning. Tiyak ay hinahanap na ako ni Tiara at nakasisiguro rin akong tumatawag na sa akin sila Mommy at Daddy pati na rin si Klode. 

Napaungol ako nang maramdaman ang hapdi sa palad ko at nang tingnan ko iyon ay napangiwi ako nang makita ang gasgas ko roon. Suddenly, huminto sa pagmamaneho si Dark at nilingon ako. 

"Stay here."

Iyon lang ang sinabi niya at tuloy-tuloy na lumabas ng kotse. Sinundan ko siya nang tingin at nakita ko siyang pumasok sa isang convenience store. Nang maiwan ako ay muling nagbalik sa isipan ko ang nangyari kanina. 

"Tapos na lahat, Helene. It's beepiniin two years, move on. Kahit anong gawin mo o sabihin mo, hindi na natin maibabalik pa ang meron tayo noon dahil ang dami nang nagbago. Hindi na tayo puwede. Tanggap ko na 'yon at inakala kong natanggap mo na rin dahil sa ating dalawa ikaw ang unang bumitaw..." 

"Aren't you even sorry to Uncle Ed for saying that? How can you still love me knowing that I am the son of the man who ruined your family? Your mother had an affair with my father dahilan para magpakamatay—"

Ipinilig ko ang ulo ko na tila ba makakatulong iyon para mawala sa isipan ko lahat nang narinig ko. Napabuntong-hininga ako at hindi maiwasang maawa para kay Dark. How can I said those words to him kung ganito pala ang dahilan kaya niya hindi magawang ipaglaban ang babaeng mahal niya. 

Sa sobrang lalim nang iniisip ko ay hindi ko namalayang nakabalik na pala si Dark mula sa labas. Nabalik lang ako sa reyalidad nang umandar na kami. Napatingin ako sa ibinagsak niya sa hita ko. Pagbukas ko ng supot ay bumungad sa akin ang medyo may kalakihang crocs, socks at medicine kit.

"T-Thank you--"

"Why would you say thank you kung kasalanan ko kaya walang sapin ang mga paa mo at may sugat ang mga kamay mo?"

"Wala kang fault kasi me naman ang nag-insist na sumama sa 'yo..."

"Hindi na dapat kita dinala roon."

Hindi na ako umimik pa at isinuot na lang ang medyas pati crocs na binili niya. Pero napangiwi ako at umiling sa medicine kit. 

"Saan nga pala t-tayo pupunta?" Hindi ko na napigilang itanong sa kanya. 

"Airport."

Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. "Huh? Anong gagawin natin doon?"

"Nakalimutan mo na? Pupunta tayo ng Palawan hindi ba?"

"We're still going after what happened?"

Napahawak ako sa leeg ko nang masubsob ako sa biglaan niyang preno. 

"Ano bang nangyari?" malamig ang mga matang tanong niya sa akin.

Napalunok ako at iniwas ang tingin sa kanya. "W-Wala, but what about my things? Saka si Tiara? She's going with us right?"

"No."

"W-What do you mean no?!" gulat kong baling sa kanya.

"Your friend is drunk."

Tiara!

"As for your things, my assistant brought your purse in the airport."

"We're going to palawan with me wearing this?! Are you like serious Dark? How about my clothes--"

"My assistant brought it already."

"What? How the hell na nakuha niya iyong things ko sa condo?"

"She bought new ones for you."