Zawgyi
ေကာင္းကင္ထက္ျခမ္းခဲြကာ ကမ႓ာေျမၾကီးကိုကိုင္လႈပ္လာေသာ သမုဒၵရာခုႏွစ္စင္း၏အရွင္သခင္ ရႊဲရွန္သည္ အဆင္းသာရိွၿပီးအခ်င္းမရိွေသာ အႏွီဘုန္းေတာ္ႀကီး၏ ေကာ္ယူျခင္းခံလိုက္ရသည္။ ေကာ္ယူသည္မွာလည္း က်ပန္းေကာက္လာေသာ ေၾကးနီစႏွင့္။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေကာ္ယူလိုက္သည္ႏွင့္ ေရၫွိျပားႏွစ္ခ်ပ္လည္း အစီအရင္ပယ္ေပ်ာက္သြားကာ စကၠူလူသားအျဖစ္ ျပန္လည္ေျပာင္းလဲသြားေတာ့သည္။ ပံုစံမတူေသာ စကၠူလူသားမ်ားမ်က္ႏွာကို တစ္ခ်က္ၾကၫ့္ၿပီး ေသးငယ္သြားေအာင္ေခါက္ကာ ခါးထက္က အိတ္အတြင္းသို႔ ထၫ့္လိုက္သည္။
မ်က္ႏွာေပၚသို႔ တိုက္ရိုက္ေသြးအန္ခ်ခ်င္ေနေသာ ရႊဲရွန္တစ္ေယာက္ လႈပ္ရွား၍ပင္မရ က်ပ္ၫွပ္ေနေသာ အိတ္အတြင္း မတင့္တယ္လွစြာ ထၫ့္ပိတ္ခံလိုက္ရသည္။
ေဒါသပုန္ထျခင္းေၾကာင့္ ေသရမည္ဆိုလ်ွင္ ရႊဲရွန္အဖို႔ အိတ္ထဲမွာ အႀကိမ္ႏွစ္ရာေလာက္ေတာင္ ေသေနေလာက္ၿပီ။ နဂိုကတည္းက ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဂုဏ္ယူေနတတ္ေသာသူျဖစ္ၿပီး သူတစ္ပါးအား ရန္စတတ္ေပမဲ့ အျခားသူမျွပန္ၿပီး ရန္စလာသည္ကို လက္ခံတတ္သူမဟုတ္။ မမ်ွတသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္ေသာ္လည္း ကိုယ္ခံယူထားသည္မ်ားသာျဖစ္၍ မ်ွတစရာမလို။
ယခုအခါမွာေတာ့ အခ်ိန္အခါမကိုက္ ေရဆိုးေျမာင္းထဲက်ၿပီထင္ပါရဲ့။ အစၪီးစရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ထိုဘုန္းေတာ္ႀကီးႏွင့္ ရႊဲရွန္အၾကားရိွ အာဃာတမ်ားမွာ ယခုတြင္ေတာ့ စတင္ၿပီျဖစ္သည္။
ရႊဲရွန္သည္ ေသာင္းက်န္းတတ္ေသာသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ရိုးက်ိဳးလွေသာ ခ်ဥ္းကပ္မႈကို လက္ခံတတ္ေပမဲ့ အတင္းအက်ပ္ အင္အားသံုးသၫ့္အခါတြင္လည္း ေၾကာက္တတ္သူမဟုတ္။ အခုအခ်ိန္မွာ လက္ထဲ၌ဓားသာရိွလ်ွင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး၏ ခါးၫွပ္ရိုးမ်ားအား တံု႔ဆိုင္းျခင္းမရိွ ထိုးစိုက္ၿပီးႏွင့္ေနၿပီ။ သို႔ေပမဲ့ ဓားမေဆာင္တတ္ေသာ အက်င့္ကရိွေနသည္။
မည္သူကိုမွစကားမဆို မ်က္ႏွာထားေျပာင္းလဲျခင္းမရိွ ေရခဲထုတမ်ွတည္ၿငိမ္ေအးစက္လွေသာ ထိုသူ၏ခႏၶာကိုယ္ကေတာ့ ေနြးလ်က္ရိွသည္။ ထိုပူေနြးမႈသည္ ပါးလႊာေသာအဝတ္စကိုျဖတ္ကာ စကၠူလူသားခႏၶာကိုယ္အား အေနြးဓာတ္လႊမ္းႃခံုေစသည္။
စိတ္တိုစရာေကာင္းလိုက္တာ!
ေဝဒနာကိုသယ္ေဆာင္ထားသူအဖို႔ ေအးစက္လွသၫ့္ ေဆာင္းတြင္း၌ရရိွေသာအေနြးဓာတ္သည္ ေဒါသျဖစ္ဖြယ္ေကာင္းလွ၏။ ေအာက္ပိုင္းေသေနေသာေၾကာင့္ ေသြးလမ္းေၾကာင္းမ်ားပိတ္ဆို႔ေနၿပီး ေသြးမ်ားလည္းမစီးဆင္းႏိုင္ခဲ့။ အပူဓာတ္မေပးေသာခႏၶာကိုယ္သည္ ေဆာင္းတြင္းတစ္တြင္းလံုး မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ ေရခဲတမ်ွေအးစက္ေနရာမွ ရုတ္တရက္စီးဝင္လာေသာ အေနြးဓာတ္ေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုးတံု႔ဆိုင္းသြားသည္။ ခႏၶာကိုယ္သည္ စိတ္ႏွင့္ဆန႔္က်င္ၿပီး ရရိွလာေသာအေနြးဓာတ္ေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးသာယာလ်က္ရိွ၏။
ႏွစ္ေခါက္ေခါက္ခံထားေသာရႊဲရွန္သည္ ေဒါသျဖစ္လ်က္ လဲေလ်ာင္းေနရာမွ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီး၏အိတ္ကပ္အတြင္း ဘာေတြမ်ားရိွေနမလဲ စစ္ေဆးရန္ ႀကံရြယ္လိုက္သည္။
ငယ္ရြယ္ေသာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးႏွင့္ ပတ္သတ္၍ ရႊဲရွန္ဘာအေၾကာင္းမွသိေသးသည္မဟုတ္။
တကယ္ပဲအစြမ္းရိွေနတယ္ဆိုရင္ေတာင္ အဝတ္စၿဖဲျပီး ေၾကးနီစႏွင့္ ေရၫွိျပားေတြ ေကာ္ထုတ္တာဟာ အစြမ္းဟုမဆိုႏိုင္။ ဖင္ေျပာင္နဲ႔ေလ်ွာက္သြားေနတတ္ေသာ လမ္းေလ်ွာက္တတ္စကေလးေတာင္ ေရၫွိျပားေကာ္တတ္သည္။ တကယ့္အစြမ္းရိွသူဆိုလ်ွင္ ၾကမ္းျပင္မွတစ္ခုခုေကာက္လိုပါက လက္ယမ္းလိုက္ရံုႏွင့္ရသည္။ လက္တစ္ခ်က္ေဝ႔ွရံုျဖင့္ ဤၿခံဝင္းကို ေျမလွန္ႏိုင္သည္။
အခုတြင္ေတာ့ ကိုယ့္လက္ကိုယ္သံုးကာ ဘယ္ကရမွန္းမသိတဲ့ေၾကးနီစႏွင့္ ေကာ္ထုတ္တယ္တဲ့လား။ သို႔ေပမဲ့လည္း အစြမ္းမရိွပဲနဲ႔ ရႊဲရွန္ခ်ထားေသာ အစီအရင္ေတြကို ျမင္ႏိုင္မည္မဟုတ္။
ရႊဲရွန္သည္ ဂရုစိုက္လ်က္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသတိမထားမိေအာင္ ပါးလႊာေသာစကၠူခႏၶာကိုယ္ကို အသံုးခ်ရင္း ပစၥည္းမ်ားအားစစ္ၾကၫ့္ေနသည္။
သို႔ေပမဲ့လည္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးမွ အာရံုထားေသာပံုမေပၚသၫ့္အတြက္ သတိမထားေတာ့ပဲ ပစၥည္းမ်ားကို လွန္ေလ်ာၾကၫ့္ေနလိုက္သည္။ ႏွစ္ထပ္ထပ္ထားေသာအိတ္ကိုျဖတ္ကာ ၿခံဝန္းအျပင္ကလာေသာအသံမ်ားကို ရႊဲရွန္ဝိုးတဝါးၾကားလိုက္ရသည္။ တစ္စံုတစ္ရာေသာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ၿခံဝန္းအျပင္၌ လူမ်ားစုလာပံုရသည္။
"မ်က္ႏွာကိုဘာလို႔ရိုက္တာလဲ?"
တစ္ေလ်ွာက္လံုးသည္းခံလာေသာ က်န္းရွီနင္သည္ ယခုတြင္ေတာ့ သည္းခံႏိုင္သၫ့္ အဆံုးစြန္သို႔ ေရာက္ေနဟန္တူ၏။
မေတာ္တဆထိမိလိုက္တာျဖစ္ေၾကာင္း ရွင္းျပလိုစိတ္မရိွသၫ့္အတြက္ တိုးတိုးေနရန္သာ စာၾကမ္းပိုးကို အခ်က္ျပလိုက္သည္။
လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ဝက္ကတည္းက ရႊဲရွန္သည္ အဆင္မေျပလွေသာ ခႏၶာကိုယ္ေၾကာင့္ တစ္ေနရာသြားဖို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္ခုခုလုပ္ဖို႔ပဲလိုလို အေရ႔ွအရပ္မွတိုက္ခတ္လာမၫ့္ေလကို ေစာင့္တာပဲျဖစ္ျဖစ္ အျခားတစ္ေယာက္ကို ဆဲြ၍ပဲျဖစ္ျဖစ္သြားရသည္။ ယခုေတြ့ေသာဘုန္းေတာ္ႀကီးသည္ ဆရာေယာင္ေယာင္ျဖစ္ေနရင္ေတာင္ အမ်ားအားအရူးလုပ္ဖို႔ အစီအရင္အခ်ိဳ႕ကို အနည္းနဲ႔အမ်ားေတာ့ ေဆာင္ထားေလာက္မည္။ အေျခအေနေပးသည္ႏွင့္ အသံုးဝင္သည္မ်ားဆဲြကာ ထြက္ေျပးမယ္ဟု ရႊဲရွန္႔ႀကံရြယ္ထားလိုက္သည္။
တစ္ေယာက္တည္း အႀကံမ်ားေနတုန္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးကေတာ့ က်န္းေဆးဆိုင္တံခါးဝသို႔ ေရာက္ႏွင့္ၿပီျဖစ္သည္။
ထူထဲလွေသာတံခါးမသည္ ပ်က္စီးယိုယြင္းလ်က္ ေၾကးတံခါးပတၲာမ်ားက ပံုပန္းပ်က္လို႔ေန၏။ ပိတ္ထားတာျဖစ္ေပမယ့္လည္း ေသခ်ာမစိႏိုင္ဘဲ ၾကားတြင္ဟလ်က္ရိွသည္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသည္ တံခါးေရ႔ွတြင္ရပ္တန႔္ကာ ဟေနေသာကဲြေၾကာင္းၾကားမွ ၾကၫ့္လိုက္၏။
ၿပိဳက်ယိုယြင္းေနေသာ တံခါးမအျပင္တြင္ လူမ်ားစုေဝးေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ စြန႔္ပစ္ထားေသာေနရာျဖစ္သၫ့္အတြက္ တံခါးမထက္ကမီးအိမ္အား ထြန္းၫွိေပးမၫ့္သူမရိွ။ သို႔ေပမဲ့လည္း တစ္ၪီးခ်င္းဆီသယ္လာၾကေသာ မီးအိမ္မ်ားေၾကာင့္ ထိုသူမ်ားမ်က္ႏွာကို ေသခ်ာျမင္ႏိုင္ၿပီး ေကာင္းေသာလာျခင္း မဟုတ္ေၾကာင္းက မ်က္ႏွာထက္၌ ေပၚလြင္လ်က္ရိွသည္။
တစၧေသရဲလာဖမ္းတာ မဟုတ္တာကေတာ့ေသခ်ာသည္။ လူပုဂၢိုလ္တစ္ၪီးတစ္ေယာက္ကို လာဖမ္းတာကေတာ့ ျဖစ္ႏိုင္သည္။
အမွားမလုပ္ထားလ်ွင္ တံခါးလာေခါက္ေသာသရဲအား ေၾကာက္စရာမလိုဟုဆိုေသာ ဆိုရိုးစကားရိွေပမယ့္လည္း အခုလိုရုတ္တရက္ ေရာက္လာေသာလူအုပ္ေၾကာင့္ ဘယ္သူမဆို လန႔္သြားမွာကေတာ့မလဲြေပ။ သို႔ေပမဲ့လည္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးသည္ လူအုပ္ဆီသို႔အၾကၫ့္အား ျပန္ရုတ္သိမ္းကာ တံခါးမွတစ္ဆင့္ ထိုလူအုပ္ႀကီးမရိွသၫ့္ႏွယ္ ျဖတ္သြားသည္။
က်န္းေဆးဆိုင္ေရ႔ွ လာစုေသာသူမ်ားသည္ ျဖတ္သြားျဖတ္လာမ်ားမဟုတ္။ ခဲျပာေရာင္တူညီဝတ္စံုကို ဝတ္ဆင္ထားေသာ ရံုးေတာ္မွလူမ်ားျဖစ္ၿပီး ခါး၌လည္းႏွစ္ေပရွည္ေသာဓားရွည္က ေနရာယူထားသည္။ ဆယ္ေယာက္မ်ွရိွၿပီး ဘုန္းေတာ္ႀကီးျဖတ္သြားသည္ႏွင့္ ခါးထက္ဓားကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ကာ သြားရာလမ္းကို ျဖတ္တားလိုက္ၾကသည္။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးလည္း ဘာေၾကာင့္တားဆီးထားေၾကာင္း မသိေသာမ်က္ႏွာထားႏွင့္ ေလ်ွာက္လက္စေျခလွမ္းမ်ားကို ရပ္တန႔္လိုက္သည္။
"မင္းေျပာတာသူ႔ကိုလား?"
အသံလာရာကိုၾကၫ့္လိုက္ေသာအခါ အရပ္ပုပုသတ္လတ္ပိုင္းအရြယ္ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး မုတ္ဆိတ္ေမႊးမ်ားရိွကာ အႀကံေပးေခါင္းေဆာင္းလည္း ေဆာင္းထားသည္။ ပိန္ေသာပံုေပၚေပမဲ့လည္း ဗိုက္ကမသိမသာပူေနသည္။ နင္ရမ္းနယ္သားျဖစ္ပါက ထိုသူသည္ နင္ရမ္းတိုင္းျပည္အႀကံေပးလ်ိဳရူ ျဖစ္ေၾကာင္း တပ္အပ္သိႏိုင္သည္။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးမွာ နယ္ခံမဟုတ္တာေၾကာင့္လည္းပါသည္။ ထို႔အျပင္ နယ္ခံျဖစ္ေနရင္ေတာင္ သူ႔စိတ္ေနစိတ္ထားႏွင့္ အႀကံေပးဆိုသူအား ဂရုပင္ထားမိမည္မဟုတ္သလို အမ်ားႏွင့္တန္းမတူ ကဲြျပားျခားနားစြာ အေလးေပးဆက္ဆံမည္လည္းမဟုတ္၊
သို႔ေပမဲ့ အႀကံေပးေမးေနေသာသူသည္ ရသာကိုးပါးစားေတာ္ဆက္မွ စားပဲြထိုးျဖစ္ေၾကာင္း ဘုန္းေတာ္ႀကီးမွတ္မိလိုက္သည္။
စားပဲြထိုးသည္ အလိုရိွေၾကာင္းကပ္ထားေသာ စာရြက္အားၾကၫ့္လ်က္ ၾကာရွည္စြာစဥ္းစားခဲ့ၿပီးေနာက္ နယ္ေျမခံတရားရံုးသို႔ သြားေရာက္တိုင္ၾကားခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ရမၫ့္ဆုလာဒ္မွာ မ်ားလြန္းတာေၾကာင့္ လုပ္ခဲ့ေသာလုပ္ရပ္မ်ားမွာ ကြင္းဆက္လူသတ္မႈမ်ား ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ထိုသူယံုၾကည္ထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္မဆိုင္းမတြပင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးအား တိုင္ၾကားခဲ့ၿပီး ရံုးေတာ္မွသူမ်ားကလည္း ဘာေမးခြန္းမွမဆို ခ်က္ခ်င္းပင္ထလိုက္လာၾကသည္။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးမွၾကၫ့္ေနသျဖင့္ စားပဲြထိုးလည္း လိပ္ျပာမသန႔္လွတာေၾကာင့္ ေနာက္သို႔တိုးဝင္သြားၿပီး
"ဆ..ဆရာေတာ္..ကၽြန္ေတာ္က"
စကားပင္မဆံုးလိုက္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသည္ ဆက္မၾကၫ့္ေတာ့ပဲ နက္ေမွာင္ေသာအရာတစ္ခုကို လက္ထဲပစ္ေပးလိုက္တာေၾကာင့္ စားပဲြထိုးလည္း အႏၲရာယ္ရိွေသာအရာျဖစ္မယ္ထင္ၿပီး မ်က္လံုးမိွတ္ထားလိုက္သည္။ ေၾကးျပားမ်ား တစ္ခၽြင္ခၽြင္ျမည္ေသာအသံေၾကာင့္ မ်က္လံုးျပန္ဖြင့္ၾကၫ့္လိုက္ရာ
ပိုက္ဆံအိတ္!
ဘုန္းေတာ္ႀကီးပစ္လိုက္ေသာအရာသည္ အစကသူေပးထားခဲ့ေသာ ပိုက္ဆံအိတ္ျဖစ္ေနသည္။
အစကတည္းက ျပန္ေပးလိုက္ခ်င္ေသာအရာအား ျပန္ေပးၿပီးၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ စိတ္သက္သာရသြားဟန္ႏွင့္ ဆက္သြားရန္ျပင္ေတာ့သည္။ ဤတစ္ခါတြင္ ပိတ္ထားေသာလူအုပ္အား စိတ္မရွည္ေတာ့။
"လမ္းဖယ္ေပးပါ"
ပိတ္ထားေသာသူမ်ားသည္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးအားၾကၫ့္လိုက္ အႀကံေပးအားၾကၫ့္လိုက္ႏွင့္
"ဆရာ..ဒါက"
"ေနၪီး"
အႀကံေပးသည္ အိတ္အတြင္းမွ ပါးလႊာလွေသာစာရြက္တစ္ရြက္ကို ထုတ္ကာ
"ကိုယ္ေတာ္ဘယ္ကလာတာလည္းမသိဘူး?ဘယ္ေက်ာင္းေဆာင္ကပါလဲ?ဘဲြ႔အမည္လည္းသိပါရေစ"
ဘုန္းေတာ္ႀကီးသည္ ျပန္မေျဖခ်င္ေသာပံုစံႏွင့္ တစ္ခုခုအားေတြးေတာကာ မ်က္ေမွာင္က်ဳံ႔လ်က္ရိွသည္။
သံသယဝင္ဖြယ္ေကာင္းတာေၾကာင့္ အႀကံေပးအသံသည္ အရင္ထက္ပိုမာလာၿပီး
"တစ္စံုတစ္ေယာက္ကကိုယ္ေတာ္ဟာအလိုရိွေၾကာင္းထုတ္ထားတဲ့ပံုကသူႏွင့္တူေၾကာင္းအေၾကာင္းၾကားလာလို႔ပါ..ဒီလိုမ်ိဳးသာမေျဖပဲဆက္ေနမယ္ဆိုရင္ရံုးေတာ္ေခၚသြားၿပီးစစ္ေမးရံုပဲရိွပါေတာ့တယ္"
ေအးစက္လွေသာအသြင္ႏွင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသည္ အေတာ္ၾကာေတာ့မွ
"ဘဲြ႔အမည္ရႊမ္းမင္..ေက်ာင္းေဆာင္မရိွ..တစ္ၪီးတည္းလွၫ့္လည္သြားလာတယ္"
ပံုမွန္ဆိုလ်ွင္ အဘယ္ဘုန္းေတာ္ႀကီးကမွ ေက်ာင္းေဆာင္အား ကြယ္ဝွက္ေလ့မရိွ။ ကြယ္ဝွက္စရာ အေၾကာင္းလည္းမရိွ။ အကယ္၍ ေက်ာင္းေဆာင္မရိွဘူးဆိုလ်ွင္လည္း ဆယ္ေယာက္မွာ ကိုးေယာက္က ဘုန္းေတာ္ႀကီးအေယာင္ေဆာင္သူမ်ားသာ။
အႀကံေပးလည္း သေရာ္သၫ့္မ်က္လံုးမ်ားႏွင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးအား ေခါင္းအစေျခအဆံုး ၾကၫ့္လိုက္သည္။ လက္မွာကိုင္ထားေသာ ေၾကာ္ျငာစာရြက္အား တမင္ပင္ေရ႔ွဆန႔္ကာ ငယ္သားတစ္ၪီးအား လက္ဆဲြမီးအိမ္ယူလာခိုင္းၿပီး ရႊမ္းမင္ႏွင့္တိုက္စစ္ေတာ့သည္။
အထဲတြင္ အလုပ္မ်ားေနေသာ ရႊဲရွန္တစ္ေယာက္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကိုၾကၫ့္ရင္း အားရဝမ္းသာျဖစ္ေနေတာ့သည္။ သူမ်ားတကာပုန္းေအာင္းေနတဲ့ေနရာကိုေမႊေနွာက္ခ်င္ၪီးေလ..အခုေတာ့ကိုယ္ဒုကၡမ်ားေနရၿပီ
အိတ္ကပ္ထဲတြင္ေတာ့ ရႊဲရွန္အသံုးျပဳလို႔ရမၫ့္ဟာ ေရေရရာရာမရိွ။ မက္မြန္ကိုင္းတစ္ကိုင္း၊ မီးခတ္ေက်ာက္ႏွစ္ခုႏွင့္ အရြယ္အစားစံုေသာအပ္မ်ားပါသၫ့္ အိတ္ငယ္တစ္ခုကိုသာ ေတြ့သည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ လိုခ်င္တာမ်ား ဟုတ္မေနသၫ့္အတြက္ ေစာင့္ရတာပ်င္းရိလာေသာရႊဲရွန္သည္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးအာရံုမထားေသာအခ်ိန္တြင္ ထြက္ေျပးရန္ႀကံရြယ္လိုက္သည္။
ထြက္ေျပးျခင္းအတြက္ အနည္းႏွင့္အမ်ားေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယံုၾကည္မႈရိွသည္။ သူသာသတိမျပဳမိေစခ်င္လ်ွင္ သာမန္သူဆိုျမင္ႏိုင္မည္မဟုတ္။ ထိုအႀကံေပးစကားေျပာေနဆဲမွာပင္ ခႏၶာကိုယ္အား က်ဳံ႔ႏိုင္သေလာက္ကိုက်ဳံ႔ေစၿပီး အိတ္ဝသို႔ၪီးတည္လိုက္သည္။
အခ်ိန္ကိုက္ပဲ ေရာက္ရွီလာေသာလက္ညိုးေၾကာင့္ ျပဴထြက္လာေသာေခါင္းလဲ တဖန္ပင္ အိတ္ထဲျပန္က်သြားေတာ့သည္။
နဂိုသေဘာကိုက ဆိုးသြမ္းေသာမိစၧာသည္ မထင္မွတ္ထားေသာလုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ေဒါသပုန္ထလ်က္ အိတ္အတြင္း လူးလိမ့္ေနေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္အိတ္အတြင္းမွ အပ္တစ္ေခ်ာင္းဆဲြထုတ္ကာ ရိွသမ်ွအားအင္မ်ားစုစည္းၿပီး ဘုန္းေတာ္ႀကီး၏ခါးၫွပ္ရိုးရိွရာသို႔ စိုက္ထၫ့္လိုက္သည္။
ရႊမ္းမင္ ; "…"
ထိုအခ်ိန္မွာပဲ ေၾကာ္ျငာစာႏွင့္ ယွဥ္တိုက္ေနေသာ အႀကံေပးသည္ ေခါင္းခါယမ္းရင္း
"တစ္ခုခုေတာ့မွားေနၿပီ"
"ဘာမ်ားမွားလို႔လဲ?"
ရဲမက္မ်ားလည္း အလိုရိွေၾကာင္းေၾကာ္ျငာစာကို အႀကံေပးနည္းတူ ကဲၾကၫ့္လိုက္ၾကသည္။
"အသက္ကကြာေနတယ္..တျခားဆီပဲ..ၿပီးေတာ့တူတာလည္းမဟုတ္ဘူး..အေဝးကၾကၫ့္ရင္ေတာ့ဆင္တူပံုေပၚေပမဲ့မီးအိမ္နဲ႔အနီးကပ္ၾကၫ့္လိုက္ေတာ့အရမ္းငယ္လြန္းေနတယ္..ၿပီးေတာ့ငါတို႔ရွာေနတဲ့ဘုန္းေတာ္ႀကီးကဘုန္းတန္ခိုးႀကီးတယ္လို႔ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားတဲ့သူ..ဒီကိုယ္ေတာ္က်.."
ေျပာရင္းႏွင့္ပင္ ရႊမ္းမင္၏ခါးထက္ရိွ ေၾကးနီဒဂၤါးျပားမ်ားကို ၾကၫ့္လာသည္။ ပါးစပ္ကထုတ္မေျပာပင္မဲ့လည္း မ်က္ႏွာအမူအရာကေတာ့ သိသာလြန္းလွသည္။ အေရာင္ပင္မရိွေသာ ေၾကးနီဒဂၤါးျပားမ်ားႏွင့္ အႏွီဘုန္းေတာ္ႀကီးသည္ ဘာအစြမ္းမ်ားရိွမွာတဲ့လဲ? လာေနာက္ေနတယ္!
တစ္ခ်က္ၾကၫ့္လိုက္တာနဲ႔တင္ ဆရာေယာင္သမားေယာင္ျဖစ္ေနသူအား ဘယ္သူမွမေလးစားၾက။
ေၾကးနီဒဂၤါးျပားမ်ားအား ၾကၫ့္ၿပီးေနာက္ အႀကံေပးသည္ အထင္ေသးေသာအမူအရာႏွင့္ ရႊမ္းမင္အား
"ဘာမွမဟုတ္ေတာ့ဘူး..သြားလို႔ရၿပီ"
သစ္ပင္မွႂကြေက်လာေသာ သစ္ရြက္ကဲ့သို႔ပင္ ဖယ္လိုက္လ်ွင္ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ျခင္းမရိွဟု သေဘာထားရင္း ရႊမ္းမင္ဆက္သြားရန္ ျပင္လိုက္သည္။ သို႔ေပမဲ့လည္း ႏွစ္လွမ္းမ်ွလွမ္းၿပီးေနာက္ အႀကံေပးရိွရာသို႔လွၫ့္ကာ
"ၾကာၾကာမေနရေတာ့ဘူး"
အိတ္အတြင္းမွရႊဲရွန္ကေတာ့ အႀကံဥာဏ္အသစ္မ်ားထုတ္ကာ ခႏၶာကိုယ္ထက္ပိုင္းျပတ္မတတ္ တြန႔္လိမ္သြားေနရာမွ ဘုန္းေတာ္ႀကီးဆိုလိုက္သၫ့္ စကားေၾကာင့္ ရပ္တန႔္သြားသည္။
ငါေတာင္မသတ္ရေသးဘူး..သူကကိုယ့္ကိုယ္ကိုေသေၾကာင္းႀကံေနၿပီ!
ဝမ္းသာအားရ ေပ်ာ္ရႊင္ျမဴးတူးေနရာမွ ေခ်ာ္က်သြားတာေၾကာင့္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး၏ခါးရိုးႏွင့္ ရိုက္ခတ္မိသြားသည္။ ထိုအခ်ိန္မွာပဲ တစ္စံုတစ္ေယာက္မွ ရိုက္ခတ္လိုက္သကဲ့သို႔ ဝမ္ဆိုေသာ က်ယ္ေလာင္စြာျမည္ဟီးသံအား တန္ျပန္ခံစားလိုက္ရသည္။
•••••
YOU ARE READING
Copper Coins《铜钱龛世》
Historical FictionNovel : tongqiankanshi(铜钱龛世) Author : Mu Su Li 木苏里 English translator : jiaqikangjiaqi Chapters : 102+extra တသီးတသန့်နေရတာသဘောကျ၍တည်ငြိမ်သူဘုန်းတော်ကြီးရွှမ်းမင် (ဘုန်းတော်ကြီးအစစ်မဟုတ်)နှင့် အများနှင့်မတူတမူထူးခြားသောဒေါသအိုးရွှဲရှန့် MC(shou) is h...
အခန်း ၃[စက္ကူလူသား ၃]
Start from the beginning
