Erresire shpirti

Do zbritesh ti apo te ngjitem une?!

Po i sillej verdall e gjithe dhoma! Kishte fjetur goxha mbrem por ai gjum kishte qen i rende dhe i thelle. Donte te cohej e te pinte nje cigare, te mblidhte pak veten. Kishte kohe pa pire, nuk kishte gjetur mundesin e duhur.
Kerkoi ne sirtar, nuk gjeti gje. Kerkoi ne xhepat e pantallonave te tij, perseri asgje!
I hodhi diku tutje me nje cep te dhomes, u merzit! Nuk do te pinte!
Kjo dite e diel nuk qenka fare per te!
U be gati! Do te dilte, nuk po e mbante vendi! Kishte pare perseri ate dreq enderre. E dinte shume mire qe ajo enderr e paralajmeronte per dicka. Por nuk kishte nerva te merrej me dicka te tille, aq me pak me te!
Sot i duhej nje ndryshim!
Iu dridh telefoni! Ne ekran u shfaq emri i Sares! I kishte shkruar qe te mos mungonte sot tek festa e shumepritur.
E injoroi si mesazh! Nuk do merrej me nje kalama, apo me nje vajze 18 vjecare te papjekur. U be gati furishem dhe doli nga shtepia.

Shume adrenaline per te! Sidomos tani qe e kishte pare dhe takuar vajzen e famshme te qytetit, egersiren! Gersi qeshte me vete, sa i kishte munguar! Ia kishte ngjallur edhe njeher ate gezimin ne sy kur e kishte pare perseri, e sot si asnjeher tjeter po voziste si i cmendur ne cdo cep te qytetit, ishte super energjik! Po priste ta shihte diku ate, nuk kishte ku te fshihej me, sidomos prej tij! Ahh po! Sidomos kur kishte marr lajmin qe do ishte e pranishme ne festen e organizuar nga Sara, aq i duhej per te fluturar ne qiell dhe per te organizuar dicka ne mendjen e tij! Shlyerjen e gabimeve!
Ritakim!

Ehh! Ndersa egersira e famshme nuk kishte ndermend te hidhte asnje hap jashta deres se dhomes! Preferonte te izolohen sot. Kishte dal ne ballkon qe ne 3 te mengjesit! Qe ateher! Nuk e kishin len mendimet, dhe shume shume ndodhi. Sdinte cte bente e nga te shkonte. Askush nuk e kishte pritur mire ardhjen e saj ne qytet, pothuajse as familja e saj. Por nuk kishte kohe per keto, ishte e keputur donte dicka qe t'ia hiqte kte melankoli shpirterore e fizike. Donte te shkonte diku per te mposhtur mendimet. Mbi te gjitha, e dinte qe ishte dicka e pamundur! Per fat te keq ishte dhe ai tani!
Nuk donte nje ballafaqim tjeter, e kishte mbyllur me aq!
Do qendronte ne shtepi! E kishte vendosur!
Por jo per shume koh kur trokiten ne deren e saj! Shfryu! Nuk donte ta hapte!
-Hape deren moj! Jam un!

Sara, ishte me se e lumtur per festen. Sidomos kur ne koken e saj ishin ngulitur ide djallezore. Do e zhdukte njeher e mire ate dreq vajze, egersiren!
Po kujdesej per gjithcka ne ate lokal! Prinderit nuk e kishin lejuar qe ta bente festen ne shtepi keshtu qe nje nder lokalet e saj te preferuara e kishte pronotuar!
Nuk e mbante vendi sidomos kur e dinte qe do vinte Klejdi.
Plani do ti deshtonte nese do te mungonte kryesorja e festes, egersira!

Me gjithe pertes shkoi te hapte deren poshte! Dikush po i binte deres pa ndalim, e kjo po e acaronte. Sic dukej prinderit nuk i kishte ne shtepi.
Ashtu me gjithe pertes zbriti shkallet dhe shkoi te hapte deren!
Perpara syve te saj iu shfaq kusherira. Ajo e acaronte por dikur kishte shkuar shume mire bashke me te! Ishin 2 shkaterrimtare.
Xhulia iu hodh ne qafe sapo ia hapi deren! Po e shtrengonte fort!
-Me ne fund! Mendova se do me zinte gjumi aty ose ose mendoja te thyeja deren por nuk kam leke ta paguaj. Plus kush do te kishte nerva te zihej dhe me ty, me egersiren!
-I buzeqeshi! Pa i then asgje tjeter!
Me te vertet e acaronte por shakat e saj i bente gjithmon te sakta.

U futen brenda ne sallon. Sic dukej valixhja ne doren e saj nenkuptonte qe kishte ardhur te shperngulej ketu per pak fare kohe! Pak fare koh diku tek 1 muaj ne vend se te rrinte vetem 1 dite.
Xhulia kishte ardhur ta vizitonte me rastin e rikthimit te saj ne qytet! Kishte dashur shume ta takonte pas 2-3 vitesh. I kishte munguar! Zihej por duhej me te fort! Gjithmone thoshte! Je kusherira me e hajrit!

Energjia e Xhulias do ta nxirrte ate nga zhgualli i saj i vetmise, do ta risillte ne jete, do nisnin cmendurirat, donte apo nuk donte ajo!
Kishin gjere e gjate per te folur por thjesht nuk kishte nerva! Xhulia i bente aq shume pyetje ne lidhje me gjithcja sa ndonjeher mendonte se ishte ne interviste.
Pas shume e shume bisedave dhe pyetjeve te Xhulias, me ne fund e pyeti:
-E ke takuar?! E fale?!
Aty i ngriu fytyra pothuajse nuk foli fare, syte i flisnin shume! Me dy fjale neper dhembe tha:
-Nuk e meriton ai qe me sjell ne kete gjendje!
Ashtu u ngjit lart tek dhoma duke e len Xhulian ne sallon, te vetme! D.m.th beri sikur e la sepse Xhulia nuk e la ate te qete! E ndoqi mbrapa me pretekstin qe ajo ti gjente nje dhome kur te sistemohej.

Ora 19:50
Festa do te fillonte! Klejdi e kishte me dy mendje! "Fest adoleshentesh!"
Kaq thoshte! Te merrej me Saren dhe perkedheljet e saj nuk kishte nerva, te merrej me nje feste dhe njerez te merzitshem qe behen tap vetem se nuk kane 1000 follow ne ig ashtu sic ka shoqja/shoku i klases, te shikonte te djegurit qe putheshij ne cdo cep, apo ne banjo gati per ta bere aty, nuk i pelqente!
Adoleshentet nuk i duronte. Kishte qen vet adoleshent por jo si keta!
Mes te gjitha ketyre budalliqeve dhe mendime te shumta vendosi te shkonte dhe te largonte pak mendjen edhe nga gjithcka qe po ndodhte!

Nderkoh qe gjithcka ishte gati ne perfundim, Sara po priste te ftuarit e saj, por nuk po shihte as Klejdin qe ti jargavitej e as egersiren qe te zihej me te! Gjithsesi festen do ta fillonte! Ajo do te vinte! E nese jo do ta gjente nje rrugezgjidhje.

Ashtu sic po rrinte ne dhomen e saj, bashke me Xhulian doli ne dritare, dikush po gjunate dhe po fishkellente poshte.
Pfff! Shfryu! Seriozisht duhej ta kishte Sara per ate festen, ka ardhur ketu poshte vetem se mungova une?! Si e kishte hallin ajo?!
Sapo doli, pa ate! Gersin!
U shtang! Cfare kerkonte ai aty?!
E Xhulia pas saj si e cmendur te shikonte cfare po ndodhte! Mbeti pa fjale!
I kishte ardhur poshte dritares?! Arsyeja?! Mos valle kusherira e saj e eger nuk i kishte folur dhe e kishte detyruar qe te vinte deri ketu apo cfare?!
Ajo nuk fliste! Ndersa Xhulia po! Nuk mund te mungonte aspak nje thumb apo fjale e saj!
-He mo Romeo! Zhulieta spo ta var! Normal, ku i ke fjalet e bukura dhe serenaten?!
Ajo thjesht e pa shtrember! Dhe iu kthye atij!
-A mund ta di arsyen e pranis se nje idioti?! Zhduku per pune sekondash! Shpejt! Nuk kemi cfare ta flasim! I kemi lare hesapet!
Po ia thoshte aq shpejt dhe aq me nerva sa po te ishte nje drite aty e te shikoje shikimin e saj te frikshem do te ishte ndryshe nje fytyre e nje filmi horror.

-Qetesohu xhan! Mbaje frymen! Erdha te marr Zhulieten time e te shkojm ne feste! Romeo ndihet vetem! Eja pra! Zbrit poshte! Ose do te ngjitem une lart! Nuk eshte se e kam problem sepse aq me mire edhe per mua, ndoshta kur te na shohin bashke aty ne shtepi na fejojne!
E Zhulieta behet perfundimisht e Romeos!
Ndersa ajo nxirrte tym nga veshet, Xhulia shtrihej pertok duke qeshur!
E dinte qe Gersi e donte, por jo t'ia bente nje veprim te tille!
-Po te pres Zhuliet! Apo Rapunzel! Leje se i ke floket e shkurter, nuk t'bejn pune!
Zbrit dhe eja me mua ne fest ose perndryshe do te vij une atje lart! Zgjidh e merr!
-Normal qe do te vij! Edhe une! Keni shume gjera per te sqaruar ju te dy! Pastaj une sot kam ardhur, dua te festoj e jo te flas me muret!
E pershendeti Gersin duke i then pas 10 minutash qe do te ishin aty dhe mori kusheriren e saj brenda per ta ber gati!
Do ishte nje nate e kendshme!