love, don't hate it.

1.8

jihyo: ne diyeceğimi bilemiyorum, bu yüzden uzun bir yazı yazarak iki yıl öncesine ayak uydurup gideceğim yine.

sadece oku, lütfen.

(görüldü.)

jihyo: teşekkür ederim,

iki yıl önce, annem telaşla evde koşturuyordu. kaçmak için yer arıyor gibiydi, ki öyleydi. babam hapishaneden kaçmıştı ve annemi öldürmek için geliyordu. o gün sana bir mektup mesaj yazmak istedim ama annem zamanımız yok diyerek bir şey yapmama izin vermedi. sonuç olarak o evden yüzünü dahi göremeden kayboldum.

tek senin canın yanmadı minatozaki, dün söylediklerinle ruhumun canına okudun ama haklı olmandan dolayı ses çıkaramıyorum.

o iki yıl boyunca ne telefonum oldu ne başka bir şey, okula dahi gitmedim, eve geliyordu öğretmenler. her neyse, sonuç olarak evine gönderdiğimi zannettiğim mektupları annem postacıdan önce alıp yakıyormuş. çabalamadım değil, çabalamama rağmen engel olanlar çoktu.

şimdi, seni bulmuşken uzun yılların beraberinde kurduğumuz hayalleri yerine getirmek varken ne bu halimiz?

(görüldü.)

sana: jihyo..

her ne kadar duygularımın iki yıl öncesi gibi olduğunu hissetsemde

seni yanımda istemiyorum

olmayacak biliyorum..

jihyo: neden böyle düşünüyorsun?

sana: düşünüyorum çünkü geleceğim seninle ya da sensiz olacak

kararlarım buna göre

ama istemiyorum, kendime yeni düzen bulmuşken ve eğer seninle yeniden olursam olmaz

sen değil miydin exten next olmaz diyen?

olmaz işte.

jihyo: ah evet..

tamam.. anladım..

o zaman,

kendine iyi bak?

——

fikin konusunu unutmuşum....