Eleysa☁️ (Tamamlandı)

Bölüm 33 ☁️ İkilem

Deniz, oğlunun ceketini alıp çıkmasıyla kalakalmıştı. Herkes sessizdi. Herkes şok içindeydi. Kimse Cefa'nın birden çıkıp gitmesini beklemiyordu elbette ki.

Deniz korkuyla eşine baktı. "Emir! Yine içmeye gitti. Onu durdurmak zorundayız. Araba... Arabanın anahtarı nerede?"

Emir karısının ellerini tuttu. "Sakin ol. Hemen geliyorum." Emir aceleyle odalarına gidip arabanın anahtarını, Deniz'in montunu ve kendi montunu aldı. Onlar apar topar aşağı inerken Yaren şaşkınca olanları izliyordu. Ne demesi gerektiğini bilmiyordu. Cefa'yı daha önce böyle şaşkın ve çaresiz görmediğine çok emindi.

"Ne içmesinden bahsediyorlardı?Üzgün olduğunu biliyordum ama..." Dedi korkarak, kapının önünde duran kardeşi ve sevgilisine hitaben.

"Cefa aylardır kendini içkiye verdi. Sarhoş olmadığı her an aklında sen vardın çünkü. Artık seni özlemek istemediği için içti, içti ve içti. Sonra ne oldu, biliyor musun Yaren? Cefa artık ne kadar bira içerse içsin sarhoş olamıyor. Biz buna bağışıklık diyoruz. Benim kardeşim sayende alkole bağışıklık kazandı. Sen gittiğinden beri kazandığı tek şey buydu zaten. Futbolu, okulu her şeyi kötüye gidiyordu. Sen orada sevgilinle Hollywood bulvarına karşı kahveni yudumlarken benim kardeşimin hayatı elinden gidiyordu lan! Son haftalarda biraz toparlanmıştı. İçkiyi, sigarayı bırakmıştı. Hayatı düzene girmişti. Ama ne oldu? Yaren hanım aylardır durduğu yerde biraz daha kalamayıp tam her şey düzelmişken çıkıp geri geldi. Biraz daha kal Yaren,Cefa'nın yıkılışına bu kez tanıklık etmek istersin belki." Feda sinirle Yaren'e son bir bakış atıp odasına gitti ve kapıyı yüksek bir sesle kapattı.

Yaren ve Meray öylece kalakalmışlardı. Yaren ağlamaya başlayınca Meray hemen ablasına sarıldı. "O sinirli sadece, çok takma onu. Sen eve git hadi abla. Ben Feda'yı sakinleştirip geleceğim."

Yaren hırkasının koluyla gözlerini silip elini cebine attı ve Meray'ın telefonunu çıkardı. "Ben telefonunu verip gidecektim. Cefa'yla karşılaşmak değildi niyetim, yemin ederim.Cefa'nın evde olmadığını sanıyordum." Dedi Yaren çaresizce. Meray telefonunu alıp cebine koyduktan sonra başını salladı.

"Sakin ol. Beklemedikleri için gerildiler böyle. Dünden beri Cefa senle karşılaşmasın diye uğraşıyoruz." Diye itiraf etti. Yaren'in kaşları çatıldı. "Ben de bunun için uğraştım. Ama olmadı işte."

Meray omuz silkince Yaren merdivenlere ilerledi ve eve gitti. Meray da sakinleştirmek üzere Feda'nın yanına adımladı. Bu işten nasıl sağ salim çıkacaktı Cefa, bir fikri yoktu. Tek dileği ablasının da, Cefa'nın da ve Cefa'nın deyimiyle Eleysa'nın da en az yarayla çıkmasıydı.

Meray sevgilisinin yanına giderken, Emir ve Deniz çoktan oğullarının arabasının peşine takılmışlardı bile. Emir bilerek fark ettirmiyordu kendini çünkü oğlunun nereye gideceğini merak ediyordu. Yine bir tekele girdiğini görürse... Onu nasıl tekrar kendine getireceğini bilmiyordu.

Deniz'in ardı arkası kesilmeyen dualarıyla birlikte Cefa'nın okuluna ait olan ormana saptılar.

"Hih! EMİR! Ormana giriyor! Kendine bir zarar vermek istiyor olmasın? Allah'ım, sen oğlumu koru."

Bundan Emir de korksa da Deniz'e sakinleşmesini istediğini söylediği birkaç cümle sıraladı.

Cefa'nın onları fark etmemesi için Cefa girdikten birkaç dakika sonra girdiler ormana. Zaten çok ilerlemelerine gerek kalmamıştı da. Girişten birkaç yüz metre ileride, ana yola park etmişti Cefa arabasını. Cefa arabadan inip ormana daldı.Emir de aceleyle arabasını bıraktıktan sonra hemen indiler. Deniz korkuyla çevresine bakınırken, anayolun dibine dikilmiş ağaçların hemen arkasından güçlü bir ışık geliyordu. Emir karısının elini kavradığı gibi ağaçların arasına daldı. Çok geçmeden sarı karavanla karşı karşıya kalmışlardı.Cefa'nın karavanın kapısında olduğunu gördüler. Kapıyı kızıl saçlı güzel bir kız açtı ve ikisi birlikte eve girdiler.