BEYOND COMPARE

Chapter 3

"hey are you okay" bahagya na siyang tumagilid sa dalaga dahil namumutla na ito mabuti na lang at nakatigil sila dahil sa traffic, hindi sumagot ang dalaga at napansin niyang napapataas ang balikat nito kada kukulog at kikidlat kaya napagtanto niyang baka takot ito nag may nakita siya pwede niyang pagtigilan ay iginilid niya ang sasakyan saka hunubad ang seatbelt nilang pareho saka ni hinawakan ang pisngi ni Jannah.

"Jannah look at me" kausap niya dito nanginginig na ito ngayon kaya di niya mapigilang yakapin eto "hush it's okay nandito ako wag kang matakot" hinahagod niya ang likod nito dahil nagumpisa na itong umiyak sa takot napapahigpit ang yakap niya sa binata sa tuwing kukulog o iilaw ang langit dahil sa naipit sila sa traffic kanina ay alas sais na ng gabi madilim na ang langit gawa nadin ng ulan. "Papang" paulit ulit na sambit ni Jannah habang yakap parin si Jaaved na panay parin ang hagod ng likod nito.

"it's okay tahan na wag kang matakot nandito ako di kita papabayaan" alo nito sa kanya hanggang medyo mabigat na ang pagkakayakap sa kanya nang dalaga batid nito ay nakatulog na ito kaya dahan dahan niyang inayos ito sa pagkakaupo at bahagya niya ding ibinaba ang upuan para makahiga ng ayos ang dalaga sinoutan niya din ito ng seatbelt saka hinalikan sa noo at nag-maneho na ulit dahil tiyak siyang gagabihin na ang mga ito sa daan malayo pa naman ang uuwian ng dalaga. nang malapit na sila sa tulay kung saan kaylangan nilang tumawid ay marami ding nakatigil mukhang overflow ang ilog binaba niya ang bintana saka sa sumilip overflow nga at may mga bangka kung gusto mo paring tumuloy pero nakakatakot dahil mataas ang tubig.

"Boss hindi kayo pwede tumawid may mga police na nakaharang na sa may tabi ng tulay kung gusto mo pwede kayo umikot sa Annafunan bridge hindi pa po dun overflow kung aalis kayo ngayon makakatawid pa kayo" nakita niyang gumalaw si Jannah sa upuan saka tumingin sa kanya.

"anong nangyayari" tanung nito

"overflow,kaylangan daw nating umikot sa Annafunan pero hindi ko alam kung saan yun" sagot nito sa dalaga

"sir sundan niyo lang yang mga yan tricy at yung isang van doon din po sila papunta" saba't ng isang tanod sa kanila

"sige sir salamat po" sagot nito sa matanda

"okay kana ba?" tanung nito sa dalaga

"pasyensya kana may phobia kasi ako sa kulog at kidlat" sagot nito sa kanya na ngayon ay nakasunod sila sa dalawang tricycle at isang van na pauwi din sa bayan nila.

"pwede ba malaman kung bakit" usisa ni Jaaved dito, medyo matagal bago sumagot si Jannah kaya hahayaan na niya sana ng magsalita rin ito.

"nung bata pa ako kapag ganito na kumukulog at kumikidlat binubuhat ako ni papang para ilagay sa gilid kung saan malayo sa kidlat yakap niya lang ako at nakikita ko yung takot niya tuwing kumikidlat sabi ni mama dahil sa nakita ni papa na namatay ang kapatid niya dahil sa kidlat habang nagiigib si papang nun ng tubig at nagtatali naman daw ng kalabaw si tito bigla daw kumidlat at natamaan si tito na malapit lang sa kanya, yun ang kwento ni mama kaya kapag kumikidlat natatakot siya at pati ako natakot narin kapag kumikidlat" nakayukong kwento nito sa kanya. hindi mapigilan ni Jaaved na kunin ang kamay ni Jannah saka marahang pinisil ito.

"sorry I ask nalungkot ka tuloy"sabi nito habang hawak parin ang kamay ni Jannah, may kung anong lumukob din sa damdamin ni Jannah habang hawak ni Jaaved ang kamay niya pakiramdam niya ay hindi siya nagiisa ngayon. bagamat alam niya na hindi tama na hawak siya ng binata marahan lang siyang ngumiti at umayos ng upo binitawan naman na din ni Jaaved ang kamay nito. halos isang oras din ang byahe nila ng makarating sila sa bayan nila alas otso na ng gabi wala na halos tao maski sa palengke dahil siguro sa masama ang panahon.

"hindi ka na makakauwi sa inyo ngayon walang tricy at kung ihahatid man kita baka overflow din sa dadaanan nating bario sa colorado bridge diba inaabot din yun ng tubig? kaya tumuloy ka muna sa bahay bukas kana umuwi Jannah." mahabang lintaya ni Jaaved dito wala din namang magawa si Jannah dahil kinabig na ni Jaaved ang manubela papunta sa bahay nila.

Pag kababa nila ng sasakyan naabutan nilang nakahalukipkip ang mama ni Jaaved sa harap ng pinto parang alam na parating ang mga ito, mabilis namang naglakad at humilik sa pisngi si Jaaved sa ina.

"Good evening Ma thanks for waiting" Bati nito
"Your tito Called nasa Pigalo sila kanina natanawan ka daw niya kanina kaya alam kung pauwi ka" matamis na baling naman ng ina nito saka tumingin sa kasama ng anak.

"Good evening Maam" nahihiyang bati naman ni Jannah sa mama ni Jaaved ngumiti at makahulugang tumingin naman ang ina nito sa binata.
"Good eveing Iha come inside please malamig dito nagpahanda ako ng pagkain kain na kayo nauna na kami ng papa mo Iho it's late" saka binalingan ang dalaga "Janna right? oh silly me how could I forget the only lady that my son bring here in our house" hagikgik ng ginang

"Ma naman!" angil ni Jaaved sa ina "naku anak wag ka naman mabagal"sabay kindat nito sa dalaga at nauna na sa kusina para sabihan ang mga kasambahay nila na maghanda para sa kanila. naiiling na lang si Jaaved sa inasta ng ina habang hindi naman malaman ni Jannah kung ano ang mararamdaman sa pinagsasabi ng ina ni Jaaved.

"Tara na kain muna tayo" nakatungo lang itong sumabay sa lakad patungo sa kanialang kusina nakaramdam lalo ng hiya si Jannah dahil mismong mama pa ni Jaaved ang naghahain sa kanilang dalawa.

"Naku Jannah did you know That this is Javeed fav Food is monggo with Pata ng baboy sa kanilang magkakapatid siya lang ang hindi mapili sa pagkain kahit ano kakainin niyan basta my chocolate pagkatapus kumain solve na yan" nakangiting lintaya ng ginang

hindi mapigilang mapangiti ni Jannah dahil Ramdam niyang malapit sila ng ina nito
"Ma kanina lang ulit kami nagkita ulit ni Jannah wag kang masyadong informative your creeping her" medyo nahihiyang saway ni Jaaved sa ina
"oh is that so pero ano naman ngayon kung ngayon lang atleast anak alam niya diba just in case" pero bago pa nito matapos ang sasabihin ay pumasok na ang ama ni Jaaved sa kusina kaya natigil ang ina nito.

"Oh i though you will come home late" baling ng ina nito sa ama ni Jaaved tumayo naman si Jannah para Bumati sa Ama ni Jaaved

"Magandang Gabi po" sabi nito saka yumuko
"good evening" masayang bati naman nito saka nilapitan ang anak saka hinawakan ang balikat nito "Hi Pa" tanging bati naman ni Jaaved
" hmmm the reason why your still single huh" pang-aasar naman ng ama nito sa kanya ngunut tanging "tsk" lang ang sagot nito sa ama,saka lamang bumaling ang ama nito sa asawa na hindi matanggal ang ngiti sa labi makikita mo ang tikas ng pangangatawan nito kahit pa alam mong matanda na pero nakadipina parin ang kagandahan ng pangangatawan.

"Wala namang masyadong Pasyente kaya binilin ko na lang sila na tawagan ako kung sakaling may problema sa hospital My son is here I can't miss a chance" saka bumaling eto kay Jannah sabay lipat ng tingin sa anak na makahulugang nakatingin sa kanya.

"Pa let us ear please" medyo iritadong saway ni Jaaved sa ama tinawanan lang siya nito saka lumapit sa asawa at humalik sa pisngi
"Let's go hon let them eat then" nakangiting umalis naman sa kusina ang mag asawa, habang pasulyap sulyap naman si Jannah kay Jaaved na maganang kumakain she can see how he is enjoying his food not minding her watching him naiiling na lang ding nagpatuloy sa pagkain si Jannah. wala silang kaalam alam na nakasilip ang mag-asawa sa kanila habang kumakain.

"ang bagal naman ng anak natin hon" tukso ng ama ni Jaaved sa asawa "You know him mahiyain yan but atleast as I can see now he is improving" nakangiti ang mga itong nanonood parin sa dalawa.

magkatulong na naglipit sila Jaaved at Jannah saka sabay na dumalo sa mga magulang nito na masayang nagkwekwentuhan sa sala nila nakangiting bumaling si Jannah sa mag-asawa, kakatuwang isiping hindi kakakikitaan ng karanyaan at napaka mapagkumbabang mga tao ang kaharap niya.