İKİ GÖZÜMÜN ÇİÇEĞİ

~10.BÖLÜM~

BU BÖLÜM ÇOK UZUN OLMAYACAK BİR DE İBRAHİM'İN AĞZINDAN OLACAK SEVGİLERİMLE❤️

Leyla'ya duygularımı açtığım o hastane odasından beri ne aklım yerindeydi nede kalbim tek düşündüğüm şey oydu .Öyle masumdu ki bir günah gibi beni kendisine çekiyor .Uyumadığını biliyordum söylediklerim de ciddiydim ona karşı koruma içgüdüsü var içimde ama onun da bana karşı bir şeyler hissetmesini istiyordum ,gece onu eve bıraktıktan sonra bende bara geçmiştim kafamın dağılması gerekiyordu kokusu olmadan duramaz hale gelmiştim bu kadın beni fena halde zorluyordu her zaman yanımda olsun istiyordum hiçbir şekilde kendini ezdirmiyordu ,başı öne hiç eğilmiyor her söze bir cevabı mutlaka var gece mesaj attığımda arkadaşları ile alışverişe çıkacağını söyledi ,ertesi günü gizli olarak onu takip etmiştim yanında bir tane hıyar vardı acaba o kimdi en yakın zamanda bu kızı kendime aşık etmeliyim başka oluru yoktu yani ya benim olucak tı ya benim olucak tı .Ama öyle buz gibiydi ki yaklaşamıyordum çevresine gülerken bana buzdan duvardı hastanede tüm gerçekliğiyle anlattım ona her şeyi ama tek kelime etmedi adım kadar eminim her kelimesini duydu ne karşılık veriyor nede adım atmama izin veriyordu .Zaten o Mert piçinede yapıcaklarımı biliyordum o kimdi benim Kadınıma yanlış yapıyordu bu kızın derdi vardı ve ben bu derdi çözecektim neden kriz geçiriyordu? neden karanlık kriz geçirmesini tetikliyordu ?.

Alışverişe gittiğinde girdiği mağazalarda denediği her elbise öyle çok yakışıyordu pürüzsüz bacaklarını ön plana çıkartmayı seviyordu .En son girdiği mağazada lacivert mini bir elbise giymişti o nasıl bir güzelliktir Allahım sen beni neyle sınıyorsun.Öyle çok yakışmıştı ki onla ilgili hayallere dalmıştım ki telefonumu çıkartıp yakınlarda olan Ateşi aramıştım .

"Ateş hemen benim mağazaya geliyorsun koçum "

"Tamam abi."

Ateş hem benim çocukluk arkadaşım hem de yakın korumamdı bütün işlerimi Ateş hallederdi .Ne kadar normal görünen bir hayatım olsada pis işlerde de adım sıklıkla duyulurdu İbrahim Yıldırım dendimi bütün alem hazır ola geçerdi ben uyuşturucu ticareti gibi şeyler yapmam yapanıda barındırmazdım.Leylayı hayatıma almak bu yüzden istemiyordum ama kalbime söz geçiremiyordum hatun afetti .O sırada ateş yanıma gelmişti.

"Ateş bak şimdi şu mağazaya gidiyorsun Leyla'nın alacağı herşeyin parasını fazla fazla ödüyorsun koçum Hatun elini cebine atmayacak sorarlarsa kasiyere tembihle benim adımı vermesin kesinlikle bilsin isemiyorum.

"Tamam abi de kim bu Leyla ?hayırdır ?"

"Çok konuşma Ateş hadi git hallet "

Ateş giderken gözüm leyladaydı ayağına gri bir topuklu giymişti mağazanın içinde bi sağa bi sola yürüyordu saçlarını yan tarafına almış aynada kendine bakıyordu ah ne kadar güzeldi bi farkına varsa güzelliğinin .Ateş ödemeyi yaptıktan sonra yanıma gelmişti onu kimse tanımıyordu ortaya çıkarmıyordum ateşi ben yokken herşeyi o hallederdi gece alemi ondaydı gündüzleri pek olmazdı ortalıklarda.

Leyla yı izlerken bana doğru geliyordu ama elbiseyi almamıştı .Yemek yiyelim demiştim ya sanırım çantasında telefonunu arıyordu beni aramak için tam önüne gittiğimde fark etmemişti hala çarpmıştı ama hala bakmıyordu pardon özür dilerim gibi şeyler söylüyordu yüzüme bakmadan çantasını toparlarmak için eğildiğinde bende eğilmiştim çantasını topladıktan sonra suratıma baktı öyle sinirliydi ki gözleri yeşilin en koyu tonunu almış gibiydi. Açtı ağzını yumdu gözünü .Öyle bir konuştu ki şaşırıp kalmıştım ama haddini aşıyordu .

"Sen kendini ne zannediyorsun ya o takıldığın para göz yılışık kızlara benzemem ben, kimsenin parasına ihtiyacım yok sana iyi davrandım diye kendini bir şey sanma .Sanane benim kıyafetimden ödeyeceğim miktardan neyimsin sen benim İbrahim sevgilim mi ,kocam mı ,babam mı sen benim hiçbir şeyim değilsin benim alacaklarımın parasını ödemek de sana düşmez anladın mı beni akşama da beni almaya falan gelme sana da parana da ihtiyacım yok ."