İKİ GÖZÜMÜN ÇİÇEĞİ

~4.BÖLÜM~

Gözlerimi açmaya çalışıyordum Yattığım yerden bazı sesler duyuyordum ama anlayamıyordum biri Leyla hanım diye sesleniyordu zorlayarak gözlerimi açmaya çalıştığımda karşımda hemşireyi görmüştüm
'Leyla hanım iyi misiniz' diyordu
'İyiyim de ben neden buradayım 'diye bir soru yönelttim hemşire hanıma
'Buraya geldiğinizde baygındınız leyla hanım dışarıda ki beyefendi sizi getirdi buraya 'dedi de neyden bahsediyordu bu kadın neden bişi hatırlamıyorum içeriye bir beyefendi geldi uzun boylu hafif kirli sakallı bir adamdı da kimdi bu adam da ne işi vardı hemşirede tam o sırada geçmiş olsun diyerek odadan çıkış yapmıştı
'Geçmiş olsun hanımefendi 'dedi karşımdaki adam
'teşekkür ederim De siz kimsiniz bana ne oldu '
'yolda yürürken bir anda bayıldınız şans eseri bende oradan geçiyordum sizi hastaneye getirdim şimdi daha iyi misiniz ? 'diye sordu genç adam
Sert bir görüntüsü vardı ama tatlı yumuşak bir ses tonuda vardı oldukçada kibardı karşımdaki adam ...
'İyiyim teşekkür ederim hastaneye getirdiğiniz için 'aklıma gelen şey ile bi an durdum annem Tuğba Ali kaç saattir bana ulaşamamışlardır tam ağzımı açıp ailemi soracak iken adam aradığım cevabı verdi
'Ailenize ulaştım hanımefendi uyurken hemşire hanım çantanızdan telefonunuzu bana verdi oradan en son aranan kişilerde Tuğba yazıyordu hanımefendiyi arayıp hastanede olduğunuzu söyledim annenizi de arayayım mı diye sordum Tuğba hanıma ben haber veririm telaş yapar o şimdi dedi 'annem kim bilir ne kadar telaş yapıcaktı Ali ve Tuğba yemeğe çıkıcaktı herşeyi berbat ettim diye kendi kendimi yiyordum kapı bi hışımla açıldı içeriye annem Ali ve Tuğba girmişti annemin gözü yaşlıydı Ali üzgün Tuğba ise annemi sakinleştirmeye çalışıyordu
'Ah benim güzel çiçeğim noldu annem sana neden bayıldın birtanecik kızım benim 'diye söyleniyordu annem
'iyiyim anne bir şeyim yok sağolsun beyefendi hastaneye yetiştirmiş beni 'dedim karşımdaki genç adama bakarak
'kim olsa aynısını yapardı ben insanlık görevimi yaptım 'dedi çok ta kibardı ...
'Restorandan nasıl çıktığımızı bilmiyorum Ali gaza öyle yüklendiki kaza tehlikesi atlattık çok korkuttun kızım bizi'dedi Tuğba o sırada doktor içeri girdi
'Nasıl hissediyorsunuz kendinizi 'dedi doktor bey ciddi bir ses tonu ile
'Daha iyiyim de bana noldu doktor bey neden bayılmışım 'diye bir soru yönelttim tam o sırada adem amcam içeri daldı
'Yavrum neyin var annen yolda aradı ata amcanla Abdullah enişteni otogarda geçiriyordum nasıl geldiğimi bilemedim çok korkuttun beni 'dedi endişeli bir ses tonu ile
'doktor bey de şimdi açıklıyordu neyim olduğunu amcacım'
'evet herkes geldiğine göre ciddi bir şeyin yok aç kalmışsınız ve Vitamin değerleriniz çok düşük size bir serum daha hazırlatıyorum vitamin takviyesi ihtiyacınızı karşılayacak şekilde şimdi müsaadenizle 'diyip ayrıldı doktor yanımızdan o arada amcam beni hastaneye getiren genç beyfendi ile konuşmaya çalışıyordu ...
'Sanada teşekkür borçluyuz genç adam kızımızı hastaneye getirmişsin 'diyerek ufak bir teşekkür konuşması yaptı amcam genç adam ise ciddi bir yüz ifadesi ile amcamı dinliyordu .
'Ne demek efendim kim olsa aynısını yapardı şimdi izninizle benim gitmem gerekiyor sizede tekrardan geçmiş olsun hanımefendi 'dedi ve kapıyı kapatıp gitti çok düzgün kibar biriydi gerçekten tanımak isterdim hayatımda tanıdığım hiçbir erkeğe benzemiyordu
Kendisini tanıma fırsatım olsaydı keşke ama yüzüme bile bakmadı doğru düzgün her neyse zaten bir daha ne zaman görücem kendisini ah tabikide hiçbir zaman iç sesim ile girdiğim münakaşadan eli boş çıktığım için Ali ve Tuğbaya odaklanmaya karar verdim
'leyla kızım annene bi su alalım kendine gelsin 'dedi amcam
'tamam amcacım Ali ve Tuğba yanımdalar hatta siz eve geçebilirsiniz 'dedim Tuğba söze atladı
'Biz kalırız Leyla'nın yanında Adem amca siz hatice teyzeyi eve bırakın şekeri var hem yorulmasın Leyla da iyi zaten ' dedi Tuğba
'iyiyim tabi gidin amca siz lütfen daha fazla yorulmayın 'diyerek yolcu ettim onları Tuğba ile Ali de onları yolcu ederken biraz uyumak istiyordum, hala açlık hissetmiyordum kreşten de öyle alelacele çıkmıştım kendimi daha iyi hissettiğim zaman gidicektim. Odada tek başıma kalınca aklıma beni hastaneye getiren beyfendi geldi kurşun gibi acımasız dursada sanki gözlerinde görmüştüm o masumluğu niyeyse duruşu , bakışı,kibarlığı o karizmatik bakışı sesi herşeyi beni çok etkilemişti keşke bir daha görebilme şansım olsa dedim ve ismini sormak neden aklıma gelmedi ki ah! İsmini sorsaydım belki yeniden görüşmek için bi şansım olabilir di ama kendisi belki benim adımı öğrenmiştir evraklardan falan gelenlerden kimse adımı söylemedi of ya bi şansım vardı onuda kaybettim artık başka sefere yakışıklı genç adam ...