Arc(3.4)ဗီလိန်လေးရဲ့လမ်းကြောင်းကိုပြင်ပေးပါ

Comenzar desde el principio
                                    

ရစ်ချတ်၏မျက်နှာသည် သူမကိုမြင်စက
ပြုံးရွှင်နေပြီး အန်နာ့ကိုမြင်တော့ အမူအရာမှာလုံး၀မည်းမှောင်သွားလေသည်။

လာပြန်ပြီ ဒီမိန်းမ~

[Hostအေးတာ်လို့မထင်ဘူးလား]

[အင် မထင်............အဲ တော်တော်အေးတယ်]

[Hostရဲ့လူကြီးရေခဲဓာတ်တွေထုတ်နေပြီ
မြန်မြန်နွေးအောင်လုပ်]

သူမသည်ရုတ်တရက်ထကာ ရစ်ချတ်ဆီသို့
သွားသော်လည်း မရောက်ခင်ပင်
ဖိနပ်နှင့်ခလုတ်တိုက်ကာလဲမလိုဖြစ်သွားတော့သည်။

သောက်ကျိုးနဲ~~
။ကံကောင်းစွာပင် သူမသည်ရစ်ချတ်ရင်ခွင်ထဲသို့
တည့်တည့်ကျသွားလေသည်။
ဒါက အဆင်ပြေပါတယ်~~~

"အရူးမလေး ဖြည်းဖြည်းလာပါကွ။
မင်းယောကျ်ားကထွက်မပြေးပါဘူး။
မင်းကကလေးလိုလုပ်လို့မရတော့ဘူးလေ
ကိုယ်တို့ကလေးလေးရှိနေပြီ။ "

သူကကလေးတစ်ယောက်ကိုနားချသလို
လေသံအေးအေးလေးနှင့်ဆူသည်။

ဘယ်သူကစိုးရိမ်နေလို့လဲ
ငါလေးကအအေးမကြိုက်ရုံပါ။
ဘယ်သူကအေးစက်စက်အငွေ့တွေ ထုတ်နေတာလဲ ဟမ်~~~

နင့်အမြင်မှာ ငါလေးမှားတာ်ဟုတ်ပြီလား~•~

သူမထုတ်မပြောရဲဘူးလေနော်
ဗီလိန်ကြီးဆိုတာက နည်းနည်းကြောက်စရာကောင်းတယ်လေ။

သူမက ရင်ခွင်ထဲကနေ ကောင်းမော့ပြီး

"ကျွန်မက အပျော်လွန်သွားလိာ့ပါ
ရှင်က ဒါကိုမကြိုက်ဘူးပဲ"

"ကိုယ့်ဇနီးလေးကလည်း
ကိုယ်မကြိုက်ဘူးမပြောမိပါဘူး
စိုးရိမ်သွားရုံပါ"

သူကစကားပြောနေရင်းပင် ငုံ့နမ်းလာသဖြင့် သူမထပ်ပြောရန်အခွင့်အရေးမရတော့ပေ။
သူမစကားပြောရန် ဟလိုက်သော်လည်း
ရစ်ချတ်ကိုလမ်းဖွင့်ပေးသကဲ့သို့ဖြစ်ကာ
အနမ်းကိုပိုမိုနက်ရှိုင်းစေလိုက်သည်။

ငါလေးရှုံးပါတယ်~~~

ရုတ်တရက်အန်နာရှိတာကိုသတိထားမိပြီး
သူမက ရစ်ချတ်၏အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ကာ
ရပ်တန့်စေလိုက်သည်။

System~ငါလေးကကြာပန်းဖြူတွေမုန်းတယ်(Book-2)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora