# WattpadFantasyTR Okuma Listesinde /'Sylvia, kasabaya ilk inişinde tanıştığı kişinin bir kara büyücü olacağını bilemezdi. Oysa büyücü onu bekliyordu. Yıllardan beri.'
Kasabada yaşanan felaketin ardından Sylvia kendini Grimlocks büyücülük okulunda b...
Sıcacık bir yeni bölüm karşınızda. Aslında bazı büyük sınavlarım var ama yazmadan içim rahat etmedi.
Birkaç küçük duyurum var, *öhöm*
1➳ Hikayenin adı 'GÖLGE' olarak değişti.
2➳ WattpadFantasyTR okuma listesine eklendik!
Aylardır hikayeyi sıralamalarda yükseltmeye çalışıyorum. Maalesef fantastik kategorisinde sıralamaya girememiş bile. WattpadFantasyTR'nin mesajı sayesinde hevesimi geri kazandım.
Ayrıca, bana önerilen her hikayeyi mutlaka okuyarak yorum yapıyorum ve destek vermeye çalışıyorum. Görmezden gelinmenin nasıl bir his olduğunu biliyorum ve kimse böyle hissetmemeli.
Birbirimize destek olalım. ♥
Bu kadardı...
Grimlocks'a geri ışınlanıyoruz, bekle.
**Jiiyuuuwwwwww**
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
➳⎯⎯ও∞ও⎯⎯➳
Ölüm. Yakın birinin ölümü. Tekrardan istemsizce annemi hatırlayınca ellerimle yüzümü kapadım. Annemin ölümünü asla atlatamayacağımı biliyordum. Ve bu ölüm, geleceğini haber verirken hiçbir şey yapamayacağımdan dolayı kendimi suçlayacağımı da biliyordum.
"Sylvia."
"Ha, efendim."
Başımı kaldırdığımda, sıranın başında dikilmekte olan Bay Trovex'le karşı karşıya geldim. Homurdanarak bana baktı ve gözlüklerini yerleştirdi.
"Ejder tırnağı."
"Efendim?" dedim anlamayarak.
"Ejder tırnağı atmamışsın."
"He, evet."
Sıranın üstündeki kazanın içinde fokurdamakta olan mor sıvıya baktım. İçine ne attığımı hatırlamıyordum. Ama bir tutam ejder tırnağını içine atıp kabarcıkların arasında kaybolmasını izledim.
"Bir bakalım..." dedi ve ellerini birbirine sürttü. Burnunu kazanın üstünde tüten duman bulutuna yaklaştırdı.
Bir tutam da büyülü baharat avuçlayarak kazanın içine fırlattım. Sıvı fokurdayarak turuncu renge döndü. Mükemmel bir şey başardığımı düşünerek gülümseyerek Bay Trovex'e döndüm. O ise başını sallayarak gözlüğünü düzeltti.
"Havuç aromasını seviyorsanız, iyi iş başardınız," diyerek yüzünü ekşitti.
"Ben portakal olur demiştim," diye mırıldandım kendi kendime. Portakal kokusu alma umuduyla dumana yaklaştım, ama yoğun bir baharat ve sonsuzluk iksiri kokusu burnumu sızlattı. "Peh," diye bir ses çıkararak burnumu tıkadım. Bay Trovex nasıl yapıyordu?
