Ο Πόλεμος Των Τεσσάρων #Starterliste21

Η Ώρα της Γαίας

Η ύλη. Τα υλικά και τα εγκλήματα τους. Τα εγκλήματα στο όνομα ενός κομματιού ύλης, άψυχου κι ανυπόστατου.

Εγκλήματα για ιδέες λογικά φαντάζουν· εγκλήματα για ανθρώπους ενίοτε τίμια ή τερατώδη χαρακτηρίζονται· εγκλήματα για άβια αντικείμενα, φτιαγμένα από τιποτένια ύλη, πώς να αιτιολογηθούν;

Το Χρυσόμαλλο Δέρας, ένα χρυσό τομάρι, ένα μηδαμινό μαλλί, πυροδότησε αίμα, πόνο, θλίψη, έχθρα, για ένα χρυσό τίποτα.

Τα βέλη του Ηρακλή, μερικά κομμάτια ξύλου με σιδερένια πέρατα, διέλυσαν τη ζωή του Φιλοκτήτη, που έζησε εγκλωβισμένος σε ένα νησί, απομονωμένος, δέσμιος για δέκα ολόκληρα χρόνια, υποφέροντας, τιμωρημένος για ένα τίποτα.

Το Παλλάδιο, το ξύλινο αγαλματίδιο που είχε σκαλίσει η Αθηνά προς θύμηση της Παλλάδος κι είχε δωρίσει στους Τρώες, κάποτε. Το έκλεψε ο Οδυσσέας, εισβάλλοντας λαθραία στο Ίλιο, σκότωσε αρκετούς ή και κανέναν, για να του το παραδώσει τελικά η ίδια η Ωραία Ελένη. Εκείνη η μέλλουσα Θεά, με τα δεκάδες κρυφά χαρίσματα.

Το χρυσό περιδέραιο της Αρμονίας. Ένα από τα ωραιότερα κομψοτεχνήματα του Ηφαίστου, δώρο θεϊκό στον γάμο του Κάδμου και της μοναχοκόρης του Άρη και της Αφροδίτης, της Αρμονίας. Το κειμήλιο εκείνο -μετά τον στυγερό θάνατο του άτυχου ζευγαριού- ήταν καταραμένο κι έλαχε να προκαλέσει μια σειρά από απάνθρωπα, ασύλληπτα εγκλήματα.

Ο Αμφιάραος ήταν πρίγκιπας και πολέμαρχος του Άργους, κάποτε, δισέγγονος του μεγάλου Μελαμπόδα, ένας από τους πιο ενάρετους, τίμιους και αυθεντικούς ανθρώπους που είχαν περπατήσει επί της γης. Από παιδί, ως γνήσιος Μελαμποδίδης, είχε διδαχθεί την τέχνη της Μαντικής, ένα χάρισμα που περνούσε από γενιά σε γενιά κι αναπτυσσόταν. Έτσι, επρόκειτο για πρίγκιπα-μάντη. Είχε παντρευτεί την Εριφύλη, μια εξαιρετικά φιλόδοξη, αυτάρεσκη και πεισματάρα γυναίκα κι είχαν τρεις γιούς και τρεις κόρες.

Δεδομένων των πλείστων παιδιών του γενάρχη Περσέα και της Ανδρομέδας, η διαδοχή του Άργους αποτελούσε ιδιαίτερο πρόβλημα πάντοτε. Τρία γένη διεκδικούσαν εξίσου τον αρχαίο θρόνο· οι Μελαμποδίδες, οι Αναξαγορίδες -που είχαν εκλείψει άνευ αρσενικού- και οι Βιαντίδες. Από τους Μελαμποδίδες, διάδοχος ήταν ο Αμφιάραος κι από τους Βιαντίδες ο Άδραστος. Στις συμπλοκές που ακολούθησαν, επικράτησε ο Αμφιάραος κι έγινε Βασιλεύς του Άργους, εξορίζοντας τον Άδραστο, που κατόρθωσε σύντομα να βασιλέψει στη Σικυώνα, το βασίλειο του παππού του. Όταν, όμως, παντρεύτηκε την Εριφύλη, που ήταν αδελφή του Άδραστου, τον κάλεσε πίσω στην Αυλή του και συμφιλιωθήκαν.