Erresire shpirti

Mikpritje e embel!🖤

E kush do te ishte shoqerues i saj pervec se telefoni dhe kufjet ne keto dite me shi!?Lageshtira, shiu nuk i pelqente, por erresira dhe ajo zymti po ia ushqenin mjaft mire shpirtin!
Sapo kishte pasur dhe nje "debat" me prinderit per ceshtje qe ajo i quante te mbyllura, nerva ne maximum dhe vetem muzik ne shi!

Ky qytet me te vertet po i dukej i ndyr, sidomos tani, akoma edhe me shume! Ato pak te ashtequajtura shoqe nuk i kishte takuar, e po shpresonte qe te mos i takonte! E dinte qe do perfundonte gjithcka keq! Nuk donte probleme te tjera! Nervat i kishin prishur shume pune! Gjithmone!

Ne mes te atij shiut po degjonte muzik ne heshtje, po ecte pa matur hapat, pa e ditur se ku po e conin kembet! Ah, po! E ku tjeter! Ajo godine e mallkuar! Qendroi per disa minuta duke ia ngulur syt, nganjeher dukej shikim pa ndjenja por nganjeher dukej shikim vrases.... kushdo ta shikonte do te mendonte se kishte ardhur nje fantazme aty, pamje e frikshme.

U largua! Shume mendime iu versulen ne koke! Perseri! Ne fund te fundit e dinte qe ato kujtime nuk do e linin te qete! E dinte se do i kishte te qepura pas si morr apo si nje rrodhe! E pyeste veten se kur do te shpetonte nga to!? U lodh! Ato mendime gjithmon e lodhnin! Daljen nuk e kishte pritur ne kete menyre!

Epo, qe kur kishte ardhur e deri tani nuk kishte ngren as edhe nje kafshat. Epo kjo ishte goxha ndikuese per metabolizmin e saj! Ishte dobesuar! Kocke e lekur! Eh pra fix si nje fantazme!  Nuk e kishte ndermend te kthehej tani ne shtepi. Jo! Aspak! Nuk donte nje lufte te dyte! I mjaftonin ato nerva dhe ajo dhimbje koke! E vendosi! Shkoi tek fast foodi me i afert qe e shpien kembet! Ashtu sic ishte me kufje, paksa e lagur nga shiu hyri brenda!

Shume ngrohte! I bente dem per zemren e saj! Por qendroi! Stomaku po e terhiqte drejt aromave te shijshme! E ndiente veten sikur kishte shekuj pa ngren! Shume njerez! Tavolina plot! Adoleshente qe bejne foto ushqimit! Qeshje e perqeshje! Thashetheme! Rinia me pak fjale!

U ul pa pare shume perreth! Normalisht! Do priste kamarierin! Pasi dha porosine, pa tek i afrohej "shoqja" e saj! Kohe te vjetra!
-Pa shiko kush na qenka shfaqur! E cmendura!
Gjall je ti?! Qeshja ironike po e mbushte ate tavoline!
Vendosi ta injoronte! U mundua ta shmangte duke vendosur kufjet ne vesh!
Epo si gjithmon ajo vajze nuk do e linte rehat ne kete qytet!
Perseri zeri i saj shurdhues i erdhi ne vesh.
-Paska ndikur shume ai vend tek ti! Ajo nevrikja nuk ekzistoka me! Paske ndryshuar!
Epo kjo fjale nuk i pelqente! Ndryshim! E acaronte! Sidomos e thene nga ajo.

Ngriti syt, e pa me nje shikim teper te tmerrshem, do i thoshte dicka, por ne ate moment ajo ngriti zerin ne mes te fast foodit!
-Ej, shoqe te dashura! Ju prezantoj me shoqen tone te vyer! E kthyer nga diku!
Shume qeshje ironike!
Kishte dicka ne mendje! Ose do shfryente nervat tek ajo duke e kapur per flokesh ta nxirrte jashte dhe ta plaste pertok ose ta injoronte dhe te shijonte picen perpara! Epo, zgjodhi te shfryente nervat! Kujt do t'ia priste mendja qe ajo do te shperthente ne te tille menyre! Durimi i saj ishte shume i vogel! E kete gje ajo e kishte harruar! Papritur ne fast food shfaqet nje nga shoket e saj, ku ia largon te ashtequajturen Sara, nga duart e bishes!

I tha vetem dicka! "Mos me prokovo durimin! Mendoja se me njihje!"
Epo djali kishte mbetur pa fjale! Ajo skene rralle her ndodhte me femra! Cuditej nga shoqja e saj! E sidomos nga vajza e erret dhe nevrike qe kishte perpara!
U kthye nga Sara duke u interesuar nese ishte mire! Ndersa, ajo iku drejt tavolines se saj per te shijuar te famshmen pice, per te cilen kishte ardhur! E si per inat nuk po e shijonte sic duhej!
Perball u ul ai! Arbitri i famshem! Shoku i vajzes tekanjoze!

Iu kthye ashper duke i then:
"Nuk ka vend per ty ne tavoline! Askush nuk te ftoi"
U shtang! Nenqeshi! Normal qe do ulej! Sdo merrej edhe ky me sherr femrash!
Epo do mundohej te ishte e qete per te mos patur nje shperthim te dyte!
Djali ia kishte ngulur syte asaj vajze te erret qe sic dukej ishte shume nevrike! Donte te bisedonte me kete 'krijese' terheqese! Donte ti jepte fund debatit te famshem! Epo vajza nuk e kishte ate ide!
Sa do te fliste djali, ajo u cua nga tavolina duke i then:
"Nese nuk cohesh ti cohem une!"
Pagoi dhe u largua furishem!
Mbeti pa fjale! E dinte qe erresira do ta terhiqte!

Qeshi akoma dhe me shume kur degjoi teksa perplasi deren!

Epo Sara ishte ngaterruar keq! Kishte qen me fat qe nuk i kishre nfelur ne dore bishes!