Gateway Of A Fancy Touch | Completed

Chapter 6

Chapter 6: Frozen Time

Neon

Naka-sad face ako dahil Mama po, ayaw payag punta ako Game House po. Bakit 'di siya payag po? Wala naman masama po. 'Nonood lang ako Super Mario po. Ang happy happy kasi kapag nagja-jump jump po siya. Nagpaalam ako kay Mama habang kausap si Papa po sa phone. Kaya nandito ako Game House po.

Why madilim po? 'Di ko 'kita kids po. Nababangga nila po ako. Bad kids sila po. Sana 'di sila bad sa akin po. I'm not bad kid po. Masama daw po bad kid eh. Lumapit ako sa kid na naglalaro ng Super Mario po. May kasama siya bata po. Ang laki-laki katawan po. Parang si Tinky-Winky po.

"Alis jan, bata! Naglalaro kami oh! Harang-harang!" sabi niya po at tulak po ako.

Nadapa ako sa floor po. Pero wala ako iyak po. 'Di po ako iyakin. 'Di rin ako sumbong Mama po. Ayaw ko magsumbong po. Basta ayaw ko po. Ngumuso ako matapos ako tulak bata po. Sa ibang game-game ako lumapit po. Pero pangit laro po eh. Ayoko po. Bakit wala Teletubbies games po? Masaya 'yon, ako si Laa Laa po.

"Ang iingay niyo!" may dinig ako sigaw, babae po

Ako lakad-lakad loob muna po. Wala ako pera po. 'Di po ako makalaro. 'Di po ako nakahingi Mama. Pero ako muli bagsak floor po. May bangga sa 'kin po. Tumayo ako para 'kita sino po.

'Kita ko babae po. Sexy suot po. Mahaba hair po. Maganda po. Malaki po. Lumaki mata niya sa 'kin.

"Neon?!"

Kilala ako po? "Sino po kayo?"

Muli laki mata niya po. "Nakikita mo ako?" tanong po ate turo mukha niya po.

Tumango po ako. "Opo! Ako 'di bulag po. Si Marco friend ko bulag po."

"Pilosopo ka pa, ha?" bigla galit siya.

"Ano po pala Pilosiopao po?"

"Sabi ko Pilosopo, not Pilosiopao!"

"Sorry po. Pero bakit niyo ako bangga po? Bulag po kayo?"

"Me? I'm not blind! I'm not expecting that I would bump someone here! And gladly it's you."

Ano po? 'Di ako marunong English po. Ba't siya marunong English po? Ako hind po.

"Wait? I'm like a ghost, 'di ba? How come I bump a kid?"

Ano daw po? Nagulat ako siya hawak ulo ko po.

"Oh my God! I can touch you!"

Ano daw pa rin po? Oh my God po lang 'intindihan ko.

"Ugh! Whatever it is! Kailangan mong bumalik sa mama mong, bata ka! Nag-aalala na 'yon!"

"Pero ako paalam Mama. Sabi ko ako punta dito!"

Tumawa bigla mga kids po. Ngumuso po ako.

"Uy, nababaliw na ang bata oh!"

"Kaninong anak iyan? Nawawala ata!"

"Bata alis na dito, baka hinahanap ka ng tatay mo at ipasok ka sa sako."

Tumingin si ate sa kanila. "Hoy! Mga salbaheng bata. Huwag ninyong tinatakot mas bata sa inyo!"

Hinawakan ko palda ni Ate. "Shhh..." sabi ko po at lagay finger sa nose po, "ok lang, ate."

"Uy! Nababaliw na nga! Sinasaway sarili. Hahahahahaha!"

"Ako 'di baliw!" sigaw ko rin po.

Ako tingin na naman ate po. Parang gulat siya po.