"မင္း သူနဲ႔ ယူဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီးၿပီမလား? "
"....အင္း....."
"အင္း...ငါသိၿပီ။ ကံေကာင္းပါေစ "
ခံုတန္းလ်ားေပၚ တစ္ကိုယ္တည္း က်န္ရစ္ခဲ့မည့္ ပတ္ခ်န္းေယာကို လွည့္မၾကည့္ဘဲ ဘတ္ခ္ဟြန္း တစ္လွမ္းခ်င္း ပံုမွန္သာ ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။ ယခု သူ႔စိတ္ထဲ မည္သည့္ခံစားခ်က္မ်ိဳး ဝင္ေနသလဲဟု အေျဖထုတ္ရမည္ဆိုလွ်င္.....စိတ္ေအးရသည္ဟူေသာ အေျဖကလြဲရင္ ဘာမွ ႐ွိမေန။
ဟုတ္သည္။ ဘာမွ ႐ွိမေနျခင္းတြင္ ေႏြးေထြးမႈႏွင့္ အခ်စ္တို႔ပါ ႐ွိမေနေတာ့ျခင္း ပါႏိုင္သည္။ အေၾကာင္းရင္းကလည္း ပတ္ခ်န္းေယာ မည္သို႔ေသာလူျဖစ္သည္ကို သူ အနားလည္ဆံုး ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ပင္။
ပတ္ခ်န္းေယာႏွင့္ သူက အလယ္တန္းေက်ာင္းတူၾကသည္။ အတန္းမတူေသာ္လည္း ဘတ္ခ္ဟြန္းက ပတ္ခ်န္းေယာကို သိေနသည္က အေၾကာင္းတစ္ခုသာ႐ွိသည္။ ထိုအေၾကာင္းကား ပတ္ခ်န္းေယာက အႏွိပ္စက္ခံလူတန္းစားတြင္ ပါဝင္ေသာေၾကာင့္ပင္။ အမွန္ေတာ့ ေက်ာင္းလမ္းသရဲတို႔၏ ပစ္မွတ္က ပတ္ခ်န္းေယာျဖစ္ခဲ့ဟန္မတူ။ ပတ္ခ်န္းေယာက ႏွိပ္စက္ခံေနရသည့္ ေက်ာင္းသားကို ဝင္ကယ္ရင္း သူပါ ပစ္မွတ္ျဖစ္သြားသည္။ ေက်ာင္းသာ တစ္ႏွစ္ၿပီး တစ္ႏွစ္ ၿပီးသြားေသာ္လည္း ပတ္ခ်န္းေယာက ေက်ာင္းေျပာင္းသြားျခင္း မ႐ွိသလို ၊ သူကယ္ခဲ့ဖူးေသာ ေက်ာင္းသားကိုပါ လက္လႊတ္လိုက္ျခင္း မ႐ွိ။
ဘတ္ခ္ဟြန္းက အျပင္တြင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနတတ္သလို ႐ွိေသာ္လည္း ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မကယ္ဆယ္ႏိုင္ဘဲ လူတကာကို ဟီး႐ိုးဝင္လုပ္တတ္ေသာ လူတို႔ကို ရြံမုန္းသူ။ လူတိုင္းအေပၚ ၾကင္နာသမႈႏွင့္ ဆက္ဆံရမည္ဟူေသာ ဆံုးမနည္းဝါဒတို႔ကိုလည္း ဂ႐ုမစိုက္သူ။ ဘတ္ခ္ဟြန္းက သူ႔လက္ထဲတြင္ ကိုင္တြယ္ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္း႐ွိေနမွ ထိုအရာကို ျပဳလုပ္တတ္သူ။ Materialism ျဖစ္ေသာ ဘတ္ခ္ဟြန္းအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္၊ အိပ္မက္ဆိုေသာ အရာမ်ားက ဒ႑ာရီလာပံုျပင္မ်ားသပ္သပ္ပင္။ ထိုေၾကာင့္လည္း ပတ္ခ်န္းေယာ၏ သူရဲေကာင္းလုပ္ရပ္မ်ားကို စစခ်င္း ဘတ္ခ္ဟြန္း သေဘာမက်ေသာ္လည္း ေက်ာင္းၿပီးသည္အထိ သည္းခံႏိုင္ေသာ ပတ္ခ်န္းေယာကို ျမင္ရသည့္အခါ ဘတ္ခ္ဟြန္း ခ်ီးက်ဴးမိတာေတာ့ အမွန္ပင္။
VOCÊ ESTÁ LENDO
Second Chance
FanficEvery encounter, every love might not be beautiful. This story include the protagonist with realistic thoughts and not very amusing plot twists.
