ခြပ္..ခြပ္...
"ငါေမြးထားတာ Gayမဟုတ္ဘူး မင္းအရွက္မရိွဘူးလား"
"Por...ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကိုခ်စ္လို႔ Gayလို႔ေခၚခ်င္လည္းေခၚ ရတယ္"
"အေတာ္တတ္ေနတယ္ေပါ့ေလ မင္းပစၥည္းေတ ညေနမေရာက္ခင္ အပီးသိမ္း ငါနဲ႔ကိုရီးယားကိုလိုက္ခဲ့ရမယ္"
"ကြၽန္ေတာ္ မလိုက္ဘူး por...ကြၽန္ေတာ္သူနဲ႔ေနမွာ"
ခြပ္...အားး...
မ်က္ႏွာေပၚက်ေရာက္လာတဲ့ လက္သီးခ်က္ေတေၾကာင့္ ႏူတ္ခမ္းေထာင့္မွာ ေသြးေလးေတစို႔လာရသည္အထိ
"Por..ကြၽန္ေတာ့ကို ႀကိဳက္သလိုလုပ္ ႀကိဳက္သေလာက္ အျပစ္ေပးပါ ကြၽန္ေတာ့္ကို သူနဲ႔ေတာ့မခြဲပါနဲ႔.."
"မင္းက ဒီေလာက္လုပ္ေနတာကို ေျပာထြက္ရဲေသးတယ္ မင္းအေမ ဘယ္လိုေသခဲ့ရလဲ မင္းမေတြးမိဘူးလား မင္းဒီေလာက္ အရွက္ကြဲခဲ့တာကို ဒီလမ္းကိုပဲ မင္းေရြးခ်ယ္တယ္ေပါ့"
"အေမေသတာ ကြၽန္ေတာ့ေၾကာင့္ဆိုတာမွန္ပါတယ္ ဒါမဲ့ကြၽန္ေတာ္ လူေတေျပာေနသလိုမ်ိဳး Gayတာကိုcoverလုပ္ခ်င္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး ပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ခ်စ္တာ သူတေယာက္ထဲပဲ"
"မင္းက ေျပာေလဆိုးေလပဲ "
"ကြၽန္ေတာ္ သူ႔ကိုခ်စ္တယ္ သူ႔နဲ႔ပဲေနမယ္ porနဲ႔မလိုက္ႏိုင္ဘူး"
"မင္းငါ့ကိုအာမခံနဲ႔ မင္းတို႔အခ်စ္က စစ္မွန္တယ္လို႔ ထင္ေနတာလား"
"Por...ကြၽန္ေတာ္သူ႔ကိုခ်စ္တာ အေပၚယံခ်စ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူး သူ႔ကိုတဘဝလံုးပံုအပ္ထားတာ"
"အဲ့ေလာက္ျဖစ္ေနတာ မင္းကိုအခန္းထဲပိတ္ထားမယ္ လာခဲ့"
"Por ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္မလိုက္ခ်င္ဘူး😭"
"Prem...!! "
Porကိုတြန္းထုတ္လို့ မ်က္ရည္ေတကိုသုတ္ကာ အိမ္ထဲကေနအတင္းေျပးထြက္သြားတယ္ porကလည္း ေနာက္ကေနအဆက္မျပတ္လိုက္ေနတယ္
"Pan မေရာက္ေသးဘူးလားဟ"
"ေရ႔ွဆိုေရာက္ပီ..အား...ကိုႀကီးဘာလို့ေဆာင့္ရပ္လိုက္တာလဲလိုက္တာလဲ"
