စာရင္းေတလုပ္ေနရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ premအနားကို bounေရာက္လာေတာ့
"မင္းက အိပ္ေနရင္ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းသားပဲ အင္း စြာေတးလန္ေနတာေလး တခုပဲ"
Premရဲ့ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို ဆြဲၫွစ္ပီး
"ခ်ာတိတ္ ထေတာ့ မင္းကို စာရင္းေတ လုပ္ခိုင္းတာ အိပ္ခိုင္းတာ မဟုတ္ဘူး"
ေတြးတာကတမ်ိဳး လုပ္တာကတမ်ိဳးေနာ္ Bounတို႔က
"ဘာလုပ္တာလဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို မထိနဲ႔ မႀကိဳက္ဘူး"
"ထိေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ ငါက မင္းကိုေၾကာက္ေနရမွာလား😏"
"ခင္ဗ်ား... မထိနဲ႔လို႔ ေျပာေနတယ္ေလ "
"ဟား.. ဟား.. မင္းအသားေရက မိန္းကေလးထက္ေတာင္ ႏုဖတ္ေနပါလား"
"အဲ့ဒါ ခင္ဗ်ားနဲ႔ ဘာဆိုင္လဲ"
"ခ်ာတိတ္ မင္းဘယ္မွာေနတာလဲ "
"ကြၽန္ေတာ့ကို ခ်ာတိတ္လို႔မေခၚနဲ႔ နာမည္ရိွတယ္"
"ငါ ေခၚခ်င္သလိုေခၚမွာေပါ့😏"
"😒ဖယ္ ကြၽန္ေတာ္ အလုပ္လုပ္ေနတယ္ စာအုပ္ေတေပၚတက္မထိုင္နဲ႔"
"မင္း ဒီေန့ပီးဦးမွာလား ခ်ာတိတ္"
"အဲ့ဒါ ကြၽန္ေတာ့္အပိုင္း ခင္ဗ်ားျပန္မွာဆို ျပန္"
"Okေလ မပီးမခ်င္းမျပန္နဲ႔ ငါေတာ့ျပန္ပီ"
"မုန္းစရာေကာင္းလိုက္တာ😒"
"ဘာေျပာလိုက္တာလဲ"
"ဘာမွမဟုတ္ဘူး ကြၽန္ေတာ့္ဖုန္းျပန္ေပး"
"ေရာ့ wallpaperကလဲ ဘာပံုမွန္းမသိဘူး အျပင္ကရုပ္နဲ႔မ်ား တျခားစီ"
"ေပး ကြၽန္ေတာ့္ဖုန္းကို ဘာလို႔ၾကၫ့္တာလဲ"
"Bye ခ်ာတိတ္"
Premေခါင္းကို ပုတ္ပီးထြက္သြားေတာ့ premစိတ္ဆိုးပီး က်န္ခဲ့တာေပါ့ သူ႔ဆံပင္ေတကိုလည္း မထိနဲ႔ဆိုတဲ့သေဘာ ဖြပစ္ေနတာ မ်က္ေစာင္းကလည္းထိုးေသး
"Prem "
"ေအာ္ Pan လာေလ nineလည္းပါတာလား"
"ဟုတ္တယ္ peakတို႔က ျပန္သြားပီ"
