Birilerinin Canı Fena Yanacak

Start from the beginning
                                    

"Koca yürekli arkadaşım." Gülerek sıraya ilerledi.

"Hey." Kulağımın dibinde hissettiğim sıcak nefesle yerimde sıçradım. Gelen tabi ki Arezdi. Yanımdaki sandalyeyi çekip oturdu.

"Korkuttum mu?" Bir de soruyor. Yok canım ne münasebet, ne korkutması alt tarafı kalpten gidiyordum.

"Son iki ders kaldı, yenilmeye hazır mısın?" gülerek yanıt verdi.

"İddialıyız demek." omuz silktim. Arez eliyle masada ritim tuttururken yeni fark ediyordum elinin parmak boğumları morarmış hatta sararmaya başlamıştı,ufak tefek de sıyrıklar vardı. Hiç düşünmeden elini ellerimin arasına aldım.

"Eline ne oldu böyle?" Bana kaçamak bir bakış attı.

"Acıyor mu?" dedim. Konuyu değiştirerek yanıt verdi.

"Hayır. İyiyim." O bu sefer o elimi elinin içine aldı.

"Merak etme sen, önemli bir şey değil." Başımla onayladım. Elimi çektiğim sırada Deniz geldi. Fark etmemişti büyük ihtimalle yoksa bana çoktan kaş göz yapardı.

"Al bakalım madam." Yemeğimi bana uzatarak oturdu.

"Teşekkürler sör Deniz."

"Hoş geldin Yekta. Nabersin?" Arez Deniz'den Yekta ismini duyunca bana kaçamak bir bakış attı. Anlatmadığımı anlamıştı bozuntuya vermedi.

"İyidir senden?"

"İyi." Onlar uzun bir sohbetin içine dalarken ben de yemeğimin güzelliklerine doğru keşfe çıkmıştım.

Yemek yemek kadar güzel bir şey var mıydı yahu?

Arez var mesela?

Piyangodan çıkar gibi ortaya atlayan iç sesime göz devirdim.

O istisna canım.

Öğle zamanı her zamanki gibi güzel geçmişti Denizle Arez sohbet etmiş ben de mükemmel yemeğimden dikkatimi ayırdıkça sohbetlerine ara ara dahil olmuştum. Genel olarak spordan maçtan falan konuşmuşlardı o yüzden ne konuştuklarına pek önem vermedim, dinlemedim de. Ders zili çaldığında ayaklandık.

"Sonra görüşürüz." diyerek Denizle sınıfa doğru ilerledik. Arez ise başka bir yöne gitti. Spor salonuna gidiyordu sanırım. Normalde hemen hemen her gün çıkışta spor salonunda antrenman oluyordu bunu biliyordum fakat bu gün boştu. Bu yüzden hiç bir sorun yoktu. Sınıfa çıktıktan 5 dakika sonra hocamız da gelmişti. Ders tarihti. Zaten full konu anlatım olduğu için bana masal gibi geliyordu ve uyanık kalmaya çalışmak tam bir işkence oluyordu. Bu yüzden direnmeden kendimi uykunun güzel kollarına bıraktım.

*
"Laris! Kalk hadi." Kolumdan dürtükleniliyordum ki bundan hiç hoşlanmam, mızmızlandım.

"Bırak beni. Biraz daha uyuyayım."

"Laris okul bitti."

Arez!

Arez beni bekliyordu.

"Baştan öyle desene ya." Deniz bana göz devirmekle yetinirken eşyalarımı toplamaya başladım.

"Sen git ben bu gün Yekta ile spor salonunda antrenman yapacağım."

"Tamam. Sonra görüşürüz o zaman."

"Hıhm." diye yanıtlarken Deniz de herkesle beraber sınıftan çıkmıştı. Eşyalarımı toplamam bittiğinde ayaklancakken dibimdeki kişiyi fark etmeyerek çarptım.

Pars?

"Üzgünüm. Acıdı mı bir yerin?" sersemleyerek ona baktım.

"Yok, hayır. İyiyim."

"İyi." Bir şey demek istiyor ama çekiniyor gibiydi.

"Bir şey mi diyecektin?" dedim.

"Nasıl olduğunu merak ettim bir kaç gün okula gelmedin ya." sorusu beni germişti çünkü bu soru neler yaşadığımı hatırlamama sebep oluyordu.

"İyiyim. Teşekkür ederim. Biraz kafamı dinlemeye ihtiyacım vardı ama şu an cidden iyiyim." cevabım onu tatmin etmiş olacak ki gülümsedi.

"Tamam. Bunu duyduğuma sevindim. O halde sonra görüşürüz." dedi.

"Görüşürüz." dedim ben de.

Çantamı sırtıma takıp sınıftan çıktım. Arez'in yanına gitmek için can atıyordum. Öylesine bir heyecan vardı ki içimde ve garip hissediyordum. Tuhaf bir gariplik normde böyle hissedince kesinlikle hoşuma gitmeyecek bir durumla karşı karşıya gelirdim ama bu hissimi görmezden geldim. Şu an hızla merdivenleri iniyordum. Onunla baş başa vakit geçircek olma fikri elimi ayağımı birbirine doluyordu. Zemin kata indiğimde bir kat daha inip kapalı spor salonunun olduğu yere gelmiş oldum. Kalbim deli gibi çarparken hızla kapıyı açtım.

"Hey! Ben gel-" cümlem boğazımda düğümlenirken baştan aşağı titredim.

Arez'in dudaklarına yapışmış bir kız mı görüyordum yoksa bana mı öyle geliyordu?

Umarım ikincisidir.

Aksi takdirde birilerinin canı çok yanacak ve bu kesinlikle benimki değil!

BÖLÜM SONUU.

.

UMARIM BEĞENİRSİNİZ. VE LÜTFEN BOL BOL YORUM ATIN VE OY VERİN  TATLILARIM. DESTEĞİNİZE İHTİYACIM VAR♡

TAKİP EDEREK PANOMA YAZDIĞIM GELİŞMELERDEN HABERDAR OLUN ♥

Sizi seviyorum tatlılarım♡

HİKAYEMİ SEVİYORSANIZ DAHA GÜZEL YERLERE GELMEMİZ İÇİN ARKADAŞLARINIZA ÖNEREBİLİR. OKUMA LİSTENİZE EKLEYEBİLİR VE HİKAYEMİN LİNKİNİ PANONUZDA PAYLAŞARAK BANA DESTEK OLABİLİRSİNİZ 🍭

KIRMIZI ODAWhere stories live. Discover now