✦ PUSULA ✦

✦BÖLÜM 23: "Sürpriz"✦

🌟 ve Yorum, unutmayalım.

Bu bölüm, tüm İzmirli çiçeklerime ithaf edilmiştir. Böyle günlerde yardım yollayıp dua etmek dışında elimizden pek bir şey gelmiyor maalesef, haberlerden gözümü ayıramıyorum. Daha beterinin olmamasını ümit ediyorum. Tüm iyi dileklerim sizinle... Umarım bu bölüm kafanızı birkaç dakika da olsa tüm olumsuzluklardan uzaklaştırabilir. Sizi seviyorum. 🌹

3.GÖZ

Kutup yıldızı...

Kutup yıldızı... Reva, sessiz yolculuğun ardından arabada indiklerinde hâlâ bu hitabı düşünüyordu. Daha önce çok fazla iltifat ve hitap duymuştu. Ama kutup yıldızı diyen kimse olmamıştı. O güzel yıldızın kuzeyi göstermesi de oldukça manidardı...

-Güzel bir geceydi." Dedi Kuzey yalının açık demir kapısının önünde kızla karşılıklı durduklarında. Acarlar geldiği için kapı açıktı muhtemelen ama Rüzgarlar arkada olduğu için henüz kapatmamışlardı.

-Beğenmene sevindim, umarım Lale Hanım da sevmiştir." Ne kadar umursamaz da olsa Lale'nin sinirlenip gitmesi kendisi yüzünden olduğu için sorumlu hissetmişti Reva ama genç adam onu rahatlatacak biçimde tebessüm etti.

-Sevdiğine eminim, dansa bile kalktı." Kızın parlatıcısına yapışan saç telini eliyle çektiğinde siyahları dudaklarından kopup Reva'nın yeşillerine çevrildi. Dudakları böğürtlen rengi parlatıcı yüzünden daha da çekici görünüyordu. "O zaman seni perşembe günü alıyorum." Kafasını salladı kız, ona doğru bir adım atarken.

-Saat yedi gibi mi?"

Birbirilerinin gözleri hariç başka yere bakmadan konuşurlarken bir çift ela onları çalılıkların ardından duvarın hemen yanından dikkatle izliyordu.

-Acaar...Kime diyorum! Hadi çıkalım yukarı bırak konuşsunlar..." Kuzey'in Reva'nın dudağına yapışan saç telini eliyle çektiğini görene kadar çıkabilirdi ama artık hayatta çıkamazdı.

-Elvo, Allah aşkına dur iki dakika ya... Şu azman gitsin gelicem..." Kadın onun ilgisini üzerine çekmenin sandığından zor olacağını fark ederken iyice Acar'a sokulup koluna sürtündü.

-Kızıyorum ama...Çirkin mi oldum bu gece, hiç ilgilenmiyorsun benimle." İşte elalar tam istediği gibi kendine dönerken, yanağını avuçlayan iri elin baş parmağı elmacık kemiğinde gezindi.

-Sen ve çirkin olmak? İmkansız... Yavrum içeri geçelim ben senin hediyeni vericem az bi' bekle..." ses tonundan vereceği "hediye"nin ne olduğu açıkça anlaşılırken, yeniden Revayla Kuzey'e dönmesi Elvin'in dikkat dağıtma konusunda bu seferlik başarısız olduğunu gösteriyordu. "Lan, lan...Napıyor bu, Reva benim kızım lan!" Aslında Reva Kuzey'e bir adım atınca adam da ona atmıştı ve dip dibe gelmişlerdi sadece.

-Simay benim karım lan!" Tuna, ortama sulu girişini yaparken, üzerindeki smokini çoktan kirli sepetine yollamış ev moduna geçiş yapmıştı bile. Acar ve Elvin ona anlamadıklarını gösterir gibi bakınca onlara "really?" adını verdiği kınayıcı bakışını yolladı. "Hiç mi dizi bilmiyorsunuz günceli takip etmiyorsunuz... Benim attığım dmler kime gidiyor?" Acar omuz silkti.

-Ben senin mesajlarını sessize aldım." Tunayla ilgilenmeyi bırakıp yine Revayla Kuzey'e dönünce onların birbirilerine kilitlenmiş bakışlarına dayanamadı ve çalılıkların arkasından çıktı. "Yok olmuyor. Ben gidiyorum." Elvinle Tuna'nın onu tutma şansı bile olmamıştı aniden Kuzeyle Reva'nın yanına giderken, bakışlar nihayet kendisine dönmüştü. "Reva, kızım, serin hava, girsene artık içeri." Hava serin falan değildi ama Acar huysuzdu, bunu bilen genç kız anlayışlı bir cevap verecekken Kuzey kendini tutamadı.