İki kişinin birbirini bulma hikayesi.
***
Bu kitap kesinlikle engelli kişilere hakaret amaçlı yapılmamıştır!
Herhangi bir alıntı, çalıntı durumunda yasal yollara başvurulucaktır.
Aşkın Adımları adında yazılan ilk hikayedir.
^^^
#2 tekerleklisandaly...
Hikayemize başlamadan önce bunun benim ilk kurgum olduğunu ve hatalarım olabileceğini göz önünde bulundurursanız sevinirim.
Bölümler genelde kısadır.
Umarım beğenerek okuduğunuz bir kitap olur :)
Başladığınız tarihi yazar mısınız lütfen?
Keyifli okumalar :)
***
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bir yaz günü kaybetmiştik annemi. Ben daha çocuktum oysaki. Ölümün, ölmek kelimesinin ne olduğunu bile bilmiyordum ki.
Ama o gün annemin soğuk bedenine dokunurken öğrenmiştim ölümün ne demek olduğunu.
Bu yüzden babamın ettiği teklifi hemen kabul etmiştim. Çünkü annemden kalan son şeyin de bizden gitmesini istemiyordum.
"Kızım ben özür dilerim bende böyle olsun istemezdim ama şirketin durumu ortada. Annenin bize son mirasını kaybetmek istemiyorum. Hem bak kabul etmezsen zorlamıyacağım bitanem. "
Bir süre sessizce düşündüm. Babam bana sadece soruyordu, herhangi bir zorlama yoktu lakin söylediklerinde haklıydı. Annemin son mirasını bende kaybetmek istemiyordum.
Ve evlenmekte istemiyorum.
Ama evleneceğim kişinin engelli olması içimde bir merhamet uyandırıyor. Hem bu şirket annemin bize emanetiydi.
"Sorun değil baba. Hem şirket annemin bize emaneti. Biz onun emanetine sahip çıkmalıyız." dedim.
Haklıydım çünkü babam şirketi kaybetmemek için uğraşırken ben batmasına yardımcı olamazdım.
"Kızım, emin misin?" dedi. Bende hiç düşünmeden "Evet." dedim çünkü daha fazla düşünürsem işin yönü değişebilirdi.
Beni kollarının arasına alıp sıkıca sarıldı.
"Allah bana senin gibi bir evlat verdiğine göre çok güzel bir iyilik yapmış olmalıyım." dedi. Bu söylediğine ikimizde kıkırdadık.
"Hadi bakalım daha yapacak İşlerimiz var. 2 hafta içinde düğün olmasını istemişlerdi onun için hazırlık yapmalıyız." dedi.
"Tamam babacığım benim. Tamam." dedim bende.
Ruhen hazır olmadığım bir evliliğe hazırlık.
***
Bugün kayınvalidemle - ki kendisi çok tatlı bir kadın- gelinlik, kına elbisesi gibi şeyler almak için çarşıya çıkmıştık. Geçen 1 hafta içinde onlara alışmıştım. İyi insanlardı.
Ama sorun şu ki evleneceğim adamı daha görmemiştim ne ironi ama. Neyseki adını biliyordum. Asaf Demir Şensoy...
"Erva kızım bak bunun modelide güzelmiş." bana seslenen Zuhal Teyze ile kendime gelip söylediği bindallıyı denedim. Gerçekten de hoş bir modeli.
Mor tonlarında yarım kol, kolların bittiği yerde başlıyan simli mor tülleri vardı. Aynısı bindallının etek kısmı içinde geçerliydi çünkü normalde ağır olan bindallı tüllerle hafifletilmişti.
Elindeki bindallıyı alıp deneme kabinine girdim. Biraz zor olsada bana yardımcı olan kadın sayesinde giyinebilmiştim.
"MaşAllah benim gelinime." deyip dolu gözlerle bana bakan kadına diktim gözlerimi.Sonra hafifçe tebessüm ettim.
Bezen bir hareketi bir hareketini tutmuyordu bu kadının.
Korkuyorum.
***
Bugün bir çok şey almış aynı zamanda gelinlik modellerine de bakıştık. Ben sade bir model beğenirrken Zuhal Hanım durmamış kendi beğendiği modelleri önüme sunmuştu.
En son ikimizinde beğendiği modelde karar kılmıştık.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Denediğim mor bindallıyı almıştık aynı zamanda Zuhal Hanım bana balayı için gitmek istediğim bir yer seçmemi istemişti.
Gün içinde o kadar yorulmuştuk ki bilgisayar ekranına bakmak gözlerimi epey yorarken onu kapatıp kenara koydum ve kısacık gözlerimi dinlendirmek için kapatmıştım.
***
Sizleri seviyorum ❤️
Diğer Kitaplarım ve duyurularım için Okyanusun108 takip eder misiniz?
..
Sonradan eklenen duyru: Lütfen yorum yaparken bunun benim ilk kurgum olduğunu ve acemiliklerimin olacağını düşünerek yorum yapın.
Sonradan eklenen uyarı: Spoi veya kitap reklamı yapmayın lütfen. Hesabımın duyuru kısmına yapabilirsiniz ama lütfen yorumlara yapmayın.
