İki kişinin birbirini bulma hikayesi.
***
Bu kitap kesinlikle engelli kişilere hakaret amaçlı yapılmamıştır!
Herhangi bir alıntı, çalıntı durumunda yasal yollara başvurulucaktır.
Aşkın Adımları adında yazılan ilk hikayedir.
^^^
#2 tekerleklisandaly...
Ops! Esta imagem não segue as nossas directrizes de conteúdo. Para continuares a publicar, por favor, remova-a ou carrega uma imagem diferente.
Düğün kalabalığı yavaş dağılırken Zuhal Hanım bize balayına nerede yapacağımıza ilgili bilgi veriyordu.
Tabi her şey üst üste gelince bu benim aklımdan çıkmıştı ama görünüşe göre Zuhal Hanım ince detaylara düşündü.
Karadenize gidiyormuşuz.
Karadeniz Ah rüyalarımın yeri. Aslında Karadenize birçok kez gitmiştim. Bu heyecan nerden geliyordu onu kestiremiyorum doğrusu.
O sırada gözüme kafasını yerden kaldırmayan Asaf 'a takıldı. Neden hiç doğru düzgün insanların yüzüne bakmıyordu ki.
Zuhal teyzenin bana seslenmesiyle ona döndüm. O da baktığım yeri tahmin edip hafif bana yaklaşarak fısıldadı.
"Genelde insanlarla konuşmayı pek sevmez kızım."dedi içten ve samimi bir şekilde. Tam cevap verecektim ki konuşmaya devam etti.
"Kızım bu arada senden bir isteğim var." Merakla ona bakarken benden cevap beklediğini anlayıp
"Tabiki buyrun."dedim.
"Sen ve Asaf ayrı bir evde yaşayacaksınız. O evde sana ne derse desin akşam yine onunla aynı yatakta yat kızım. O sana kızarsa küsüp kendini ondan uzaklaştırma." söyledikleriyle hafif kafamı salladım.
Aniden aklıma gelen şeyle masanın üstündeki telefonumu alıp Asaf 'ın yanına doğru ilerledim Zuhal teyze bana balayı için çok güzel yerlerin fotoğraflarını atmıştı.
Asaf 'ın yanındaki koltuğa oturmadan önce tekerlekli sandalyesini biraz daha koltuğa yaklaştırdım.
Sonra telefonun ekranını açıp balayı yerimize ilgili Asaf 'a sorular sordum. Pek cevap vermese de bazı sorularımı cevaplıyordu. Belki çok bastırılarak büyütülmüş bir çocuktu, o yüzden böyle davranıyor olabilirdi.
***
Uçaktan inerken bir kez daha Karadeniz'ın güzelliği karşısında dilim tutuldu. Uzaktayken bile harika manzaralar seyrediyorken bunu yakından görmek harika bir duyguydu.
Bizim tatilimiz ise Rize'nin Çayeli ilçesindeydi. Otelimiz insanlardan uzak müstakil ev tarzıydı. Ben bu seçimi özellikle yapmıştım.
Ops! Esta imagem não segue as nossas directrizes de conteúdo. Para continuares a publicar, por favor, remova-a ou carrega uma imagem diferente.
Yaşayacağımız eve vardığımızda açıkçası heyecanlıydım. Ilk kez Asaf'la baş başa kalacaktık ve beni terslemesinden açıkçası korkuyordum.
Kemal abi -şoför- kapıyı açıp bizim içeri girmemizin ardından kapattı.Ve artık baş başaydık.
