KOKUNUN İZİ

15.BÖLÜM~İz

"Dedi sabahtan beri susmadan konuşan kız."

"Hiçte bile."

Derken gözlerim kapanmaya başlamıştı bile.

"İyi uykular.Güzel rüyalar gör prenses."

En son duyduğum Bora'nın sesiydi.

"Gerçek hayatın aksine en azından rüyalarda mutlu ol..."

BORA'DAN

Sanki bir ev yıkılmıştı ve ben altında kalmıştım.Sanki tüm şehri su basmıştı bense bir damla suya muhtaçtım...

Sanki...sankiler asla bitmiyordu aynı keşkeler gibi. Keşke buraya gelmeseydim. Keşke o gün o otele gitmeseydim. Keşke Ceyda'yla tanışmasaydım. Keşke keşke keşke...

Masal yatakta uyuyup kalırken bende onun üstünü örtmüş yüzüne düşen bir kaç tel saçını rahat etmesi için kulağının arkasına sıkıştırmıştım. Koltuklara geçmiştim.Şişenin sonunda kalan son damlaları içiyordum. Bünyem dayanıklı olduğu için fazla etkilenmesemde Masalı baya kötü etkilemişti. Ona bir daha içirmemeliydim.

Bugün yaşananlar tam bir kabustu. Hayatımda daha ne olabilir dediğim raddede, bir de eski kız arkadaşımın en yakın arkadaşımı öpüşüne şahit olmuştum. Ben bunları kaldırabilecek olsam da o bunları kaldırmazdı kaldıramıyordu da. Ne kadar güçlü durmaya, görünmeye çalışsada o etrafımdaki en masum insandı. Gözlerimi kapattım ve Masalı izlerken tam uyuyakalacaktım ki çalan kapıyla ofladım ve ayağa kalktım.

Eren'den.

Bu hayatımın en kötü günü. Evet evet cidden bu nasıl bir kabus. Allah'ım ya şimdi uyandır ya da bırak öleyim ben. En yakın arkadaşımın eski sevgilisini öptüm ben. Hayır teknik olarak ben öpmedim o öptü ama sonuçta öpüştük.

"Allah kahretsin."

Deyip duvara geçirdiğim yumrukla öfkemi kontrol edemediğimi anlamıştım.Her sey bitmişti Yiğit gitmiş Ceyda da ise hiç bir değişiklik yoktu yine aynı Ceyda'ydı işte.
Olaydan sonra o odadan çıkmış ve hemen Boranın yanına koşturmuştum yolda karşılaştığım Kaan ikisininde kendilerini odaya kapattıklarını söyleyince Bora'nın odasının önüne gitsemde çalamamıştım.Hangi yüzle çalacaktım ki.Şu an görmek istediği en son insan ben olabilirdim.

Yere çöküp oturdum.Bir ilişki daha kaç kişiyi etkileyecekti. Daha kaç kişiyi üzecek kızdıracaktı.
Bir şeyler yapmalıydım.En azından ikisine de yardım etmenin bir yolunu bulmalıydım. Cebimden telefonumu çıkarttım. Masal kötü durumda olmalıydı arkadaşları yanında olursa belki daha iyi hissederdi. Instagramdan Açelya'nın hesabını bulup Kaan'a uzattım.

"Kaan bu kızın numarasını bulabilir misin?"

Kaan birkaç saniye hesabı inceledikten sonra bana baktı.

"Lan sen onca olayın üstüne kız mı bakıyorsun hâlâ? Ben anlamıyorum seni."

Kaana boş bakışlarımla karşılık verirken içimde büyüyen duygunun öfke olduğunu biliyordum. Bu hayatta en nefret ettiğim şey yanlış anlaşılmaktı. Bakışlarımı onun üstünden çekip başka bir yere odakladım.

"Masalın arkadaşı Açelya burada olsalar iyi olur."

"Mal baştan söylesene. Saçma sapan şeyler düşünüp duruyorum, kafa bırakmadınız ki."

Kafamı hafifçe sallayıp bekledim. Biraz sonra Kaan numarayı uzattı.  Arayıp kulağıma yasladım.

"Alo."

Duyduğum ses Açelya'nın sesiydi onu yalnızca bir kere görsemde fazlasıyla akılda kalıcı bir karşılaşma olmuştu.

"Şey ben Eren. Yani Bora'nın arkadaşı olan."